CASE STUDY: Informality, developmen

CASE STUDY: Informality, development and the creative economy: the case of Nollywood
The Nigerian movie industry, commonly referred to as Nollywood, operates outside the established channels of screen financing, production and distribution. Since the 1990s, low-budget movie production has boomed in Nigeria, creating a vibrant screen culture that attracts a passionate audience throughout the country and across the whole of Africa. Every year many hundreds of titles, from thrillers to supernatural horror movies, are shot and released. Nobody knows precisely how many, but their massive popularity with audiences around the continent is universally acknowledged. The model of production and distribution is informal, yet it is also becoming increasingly professionalized. Films are scripted and shot quickly, often in a matter of weeks, then distributed on videodisc (VCD) through a network of small stores, markets and itinerant traders; movies are watched at home or in makeshift video clubs, markets, bars, etc. This informality has both advantages and disadvantages. It means that Nollywood has no official institutional presence outside Nigeria, and its existence is not even acknowledged in many surveys of international cinema production. Because it is disengaged from the international festival and sales circuit, its products are difficult to acquire outside Africa (although digital streaming via YouTube and pay-per-view sites is growing). Nollywood’s informal structure makes it possible for films to be made quickly, cheaply and with minimal red tape, but it also results in instability and a fly-by-night mentality among producers. Weak intellectualproperty enforcement in the early years led to widespread piracy but also to deep audience penetration. Research suggests that the industry’s informal financing practices – in which production capital from one film is used to finance the next one, with no bank involvement – has worked well for smaller productions, but is increasingly a problem for more ambitious producers wishing to scale up their movie-making and attract audiences among the diaspora and internationally. At the same time, elements of the industry are increasingly organized. A complex system of guilds and professional associations exists, along with a highly developed star system and reviewing infrastructure. The Government of Nigeria is keen to support Nollywood, which it sees as a driver of employment and a source of potential export earnings and tax revenues. The National Film and Video Censors Board is proactive in industry development and has expanded its role from content regulation to industry advocacy. It is attempting, with mixed results, to regularize distribution and amass data on industry activity and has experimented with a licensing system for video clubs. As the status of the industry rises, scrutiny of these films grows. While Nollywood is now widely seen as the country’s flagship cultural industry, some figures in government and the cultural establishment are uneasy with the poor production quality of most of these films, as well as their sensationalist stories; they would prefer to project a different image of Nigeria to the world. Many film-makers and intellectuals elsewhere in Africa are critical of what they see as the “dumping” of these rough-and-ready videos in their national markets and the “pollution” of the African cultural space that they see resulting from it.
– Ramon Lobato

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กรณีศึกษา: Informality พัฒนา และเศรษฐกิจสร้างสรรค์: กรณีของ Nollywoodอุตสาหกรรมภาพยนตร์รี โดยทั่วไปเรียกว่า Nollywood ทำงานนอกสถานีจัดตั้งขึ้นของจอเงิน ผลิต และจำหน่าย ตั้งแต่ปี 1990 ผลิตภาพยนตร์งบประมาณต่ำมี boomed ในไนจีเรีย สร้างหน้าจอระดับวัฒนธรรมที่ดึงดูดผู้ชมหลงใหล ทั่วประเทศ และ ทั่วทั้งทวีปแอฟริกาด้วย ทุกปีหลายร้อยชื่อ จาก thrillers เพื่อภาพยนตร์สยองขวัญเหนือธรรมชาติ ถูกยิง และออก ไม่มีใครรู้อย่างแม่นยำกี่ แต่ความนิยมของพวกเขาใหญ่กับผู้ชมรอบ ๆ ทวีปเป็นการยอมรับว่า เกลียดชัง รูปแบบของการผลิตและจำหน่ายจะเป็น แต่มันจะยังเป็นมากขึ้นเรื่อย ๆ professionalized สคริปต์ และยิงได้อย่างรวดเร็ว มักจะในเรื่องของสัปดาห์ กระจายแล้ว ใน videodisc (VCD) ผ่านเครือข่ายของร้านค้าขนาดเล็ก ตลาด และยังคงเป็นเทรด เดอร์ ฟิล์ม ภาพยนตร์ที่ดูที่บ้าน หรือในคลับติดวิดีโอ ตลาด บาร์ เป็นต้น Informality นี้มีทั้งข้อดีและข้อเสีย หมายความ ว่า Nollywood มีสถานะสถาบันไม่มีทางนอกประเทศไนจีเรีย และคุ้นเป็นไม่ได้ยอมรับว่า ในการสำรวจจำนวนมากผลิตภาพยนตร์นานาชาติ เนื่องจากมันเป็น disengaged จากเทศกาลนานาชาติและวงจรขาย ผลิตภัณฑ์ยากที่จะได้รับนอกแอฟริกา (แม้ว่าการส่งกระแสข้อมูลดิจิตอลผ่าน YouTube และรายการแบบชำระมีการเติบโต) ของ Nollywood เป็นโครงสร้างทำให้ภาพยนตร์ที่จะทำได้อย่างรวดเร็ว เทป และเทปแดงน้อย แต่มันยังเกิดความไม่แน่นอนและความคิด fly-by-night ระหว่างผู้ผลิต บังคับ intellectualproperty อ่อนแอในช่วงปีแรก ๆ นำละเมิดลิขสิทธิ์อย่างกว้างขวาง แต่ยังเจาะลึกผู้ชม วิจัยชี้ให้เห็นว่า อุตสาหกรรมเป็นทางการเงินปฏิบัติ –ในการผลิตที่ทุนจากฟิล์มหนึ่งใช้เงินต่อไปได้ มีไม่มีส่วนร่วมธนาคาร – ทำงานดีสำหรับการผลิตขนาดเล็ก แต่มีปัญหาสำหรับความทะเยอทะยานมากขึ้นผู้ผลิตต้องปรับสร้างภาพยนตร์ของพวกเขา และดึงดูดผู้ชมพลัดถิ่น และในระดับสากลมากขึ้น ในเวลาเดียวกัน องค์ประกอบของอุตสาหกรรมมากขึ้นจัด ระบบที่ซับซ้อนของสมาคมและสมาคมวิชาชีพอยู่ สูงพัฒนาระบบดาวและตรวจทานโครงสร้างพื้นฐาน รัฐบาลไนจีเรียมีความกระตือรือร้นที่จะสนับสนุน Nollywood ซึ่งเห็นเป็นโปรแกรมควบคุมการจ้างงานและแหล่งที่มาของศักยภาพส่งออกกำไร และภาษีรายได้ ภาพยนตร์แห่งชาติและคณะกรรมการวิดีโอ Censors เป็นเชิงรุกในการพัฒนาอุตสาหกรรม และมีขยายบทบาทของมันจากระเบียบเนื้อหาเพื่ออุตสาหกรรมหลุย มัน พยายาม ผลรวม regularize กระจาย และสะสมทรัพย์ข้อมูลกิจกรรมอุตสาหกรรม และมีเบื้อง ด้วยระบบอนุญาตให้ใช้สิทธิสำหรับวิดีโอคลับ เป็นสถานะของอุตสาหกรรมเพิ่มขึ้น scrutiny ของภาพยนตร์เหล่านี้เติบโต ในขณะที่ Nollywood ขณะนี้อย่างกว้างขวางถือเป็นอุตสาหกรรมวัฒนธรรมเรือธงของประเทศ บางตัวเลขในรัฐบาลและการจัดตั้งวัฒนธรรมจะไม่สบายใจกับคุณภาพการผลิตที่ดีของภาพยนตร์เหล่านี้ เป็นเรื่องราวของพวกเขา sensationalist พวกเขาต้องการโครงการรูปภาพต่าง ๆ ของไนจีเรียเพื่อโลก หลายผู้ผลิตฟิล์มและนักวิชาการอื่น ๆ ในแอฟริกามีความสำคัญของสิ่งที่พวกเขาเห็นเป็นการ "ถ่ายโอนข้อมูล" ของวิดีโอเหล่านี้ rough-and-ready ในประเทศชาติของพวกเขาและ "มลพิษ" พื้นที่ทางวัฒนธรรมแอฟริกาที่จะดูได้จาก-Ramon Lobato

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กรณีศึกษา: กันเอง, การพัฒนาและเศรษฐกิจสร้างสรรค์: กรณีของ Nollywood
อุตสาหกรรมภาพยนตร์ไนจีเรียปกติจะเรียกว่า Nollywood ทำงานนอกช่องการจัดหาเงินทุนที่จัดตั้งขึ้นของหน้าจอการผลิตและการจัดจำหน่าย ตั้งแต่ปี 1990, การผลิตภาพยนตร์งบประมาณต่ำได้ดังในไนจีเรียสร้างวัฒนธรรมหน้าจอสดใสที่ดึงดูดผู้ชมหลงใหลทั่วประเทศและทั่วทั้งทวีปแอฟริกา ทุกปีหลายร้อยชื่อจากระทึกเพื่อภาพยนตร์สยองขวัญเหนือธรรมชาติถูกยิงและปล่อยออกมา ไม่มีใครรู้แน่ชัดว่าจำนวนมาก แต่ความนิยมมากของพวกเขากับผู้ชมทั่วทวีปสากลเป็นที่ยอมรับ รูปแบบของการผลิตและการจัดจำหน่ายเป็นทางการ แต่ก็ยังกลายเป็น professionalized มากขึ้น ภาพยนตร์ได้รับการเขียนและยิงได้อย่างรวดเร็วมักจะอยู่ในเรื่องของการสัปดาห์กระจายนั้น videodisc (VCD) ผ่านเครือข่ายของร้านค้าขนาดเล็กและผู้ค้าตลาดท่องเที่ยวนั้น ภาพยนตร์จะดูที่บ้านหรือในสโมสรวิดีโอชั่วคราวตลาดบาร์ ฯลฯ กันเองนี้มีทั้งข้อดีและข้อเสีย ก็หมายความว่า Nollywood ไม่มีการปรากฏตัวสถาบันอย่างเป็นทางการนอกไนจีเรียและการดำรงอยู่ของมันไม่ได้รับการยอมรับว่าแม้จะอยู่ในการสำรวจจำนวนมากของการผลิตในโรงภาพยนตร์ต่างประเทศ เพราะมันเป็นอิสระจากเทศกาลนานาชาติและวงจรการขายผลิตภัณฑ์ของ บริษัท เป็นเรื่องยากที่จะได้รับนอกแอฟริกา (แม้ว่าสตรีมมิ่งดิจิตอลผ่าน YouTube และเว็บไซต์จ่ายต่อมุมมองที่มีการเจริญเติบโต) โครงสร้างทางการ Nollywood ทำให้มันเป็นไปได้สำหรับภาพยนตร์ที่จะทำอย่างรวดเร็วและราคาถูกด้วยเทปสีแดงน้อยที่สุด แต่ก็ยังส่งผลให้เกิดความไม่แน่นอนและบินโดยคืนความคิดระหว่างผู้ผลิต การบังคับใช้ intellectualproperty อ่อนแอในช่วงต้นปีที่นำไปสู่การละเมิดลิขสิทธิ์อย่างกว้างขวาง แต่ยังรวมถึงการเจาะลึกผู้ชม วิจัยชี้ให้เห็นว่าการปฏิบัติทางการเงินที่เป็นทางการของอุตสาหกรรม - ที่ทุนการผลิตจากหนังเรื่องนี้นำเงินไปใช้อย่างใดอย่างหนึ่งต่อไปด้วยการมีส่วนร่วมของธนาคารไม่ได้ - ทำงานได้ดีสำหรับการผลิตขนาดเล็ก แต่เพิ่มมากขึ้นเป็นปัญหาสำหรับผู้ผลิตที่มีความทะเยอทะยานมากขึ้นที่ประสงค์จะไต่ขึ้นของพวกเขา หนังทำและดึงดูดผู้ชมในหมู่พลัดถิ่นและต่างประเทศ ในเวลาเดียวกันองค์ประกอบของอุตสาหกรรมที่มีการจัดมากขึ้น ระบบที่ซับซ้อนของกิลด์และสมาคมวิชาชีพที่มีอยู่พร้อมกับระบบดาวการพัฒนาอย่างมากและทบทวนโครงสร้างพื้นฐาน รัฐบาลไนจีเรียจะกระตือรือร้นที่จะสนับสนุน Nollywood ซึ่งเห็นว่าเป็นคนขับรถของการจ้างงานและแหล่งที่มาของรายได้การส่งออกที่มีศักยภาพและมีรายได้ภาษี ภาพยนตร์แห่งชาติและคณะกรรมการเซ็นเซอร์วิดีโอเป็นเชิงรุกในการพัฒนาอุตสาหกรรมและมีการขยายบทบาทของตัวเองจากการควบคุมเนื้อหาที่จะสนับสนุนอุตสาหกรรม มันเป็นความพยายามที่มีผลการผสมเพื่อให้เป็นระเบียบจัดจำหน่ายและการรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับกิจกรรมทางอุตสาหกรรมและได้ทดลองกับระบบการออกใบอนุญาตให้กับสโมสรวิดีโอ ในฐานะที่เป็นสถานะของอุตสาหกรรมที่เพิ่มขึ้น, การตรวจสอบข้อเท็จจริงของภาพยนตร์เหล่านี้เติบโตขึ้น ในขณะที่ Nollywood อยู่ในขณะนี้เห็นอย่างกว้างขวางว่าเป็นเรือธงของอุตสาหกรรมทางวัฒนธรรมของประเทศที่ตัวเลขบางในภาครัฐและสถานประกอบการที่มีวัฒนธรรมไม่สบายใจที่มีคุณภาพการผลิตต่ำที่สุดของภาพยนตร์เหล่านี้เช่นเดียวกับเรื่องราวอื้อฉาวของพวกเขา พวกเขาต้องการที่จะฉายภาพที่แตกต่างกันของประเทศไนจีเรียไปทั่วโลก หลายผู้ผลิตภาพยนตร์และปัญญาชนที่อื่น ๆ ในทวีปแอฟริกาที่มีความสำคัญของสิ่งที่พวกเขาเห็นว่า "ทิ้ง" เหล่านี้วิดีโอหยาบและพร้อมที่ในตลาดระดับประเทศของพวกเขาและ "มลพิษ" ของพื้นที่ทางวัฒนธรรมแอฟริกันที่พวกเขาเห็นว่าเป็นผลมาจากมัน.
- รามอนบาโต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กรณีศึกษา : การไม่มีพิธีรีตอง การพัฒนาเศรษฐกิจสร้างสรรค์ : กรณีศึกษานอลลีวู้ด
ไนจีเรีย อุตสาหกรรมภาพยนตร์ โดยทั่วไปเรียกว่าโนลิวูดทำงานนอกสร้างช่องทางของหน้าจอการเงิน การผลิต และการกระจายสินค้า ตั้งแต่ปี 1990 , การผลิตภาพยนตร์งบประมาณต่ำมี boomed ในประเทศไนจีเรียการสร้างวัฒนธรรมที่สดใสหน้าจอที่ดึงดูดผู้ชมที่กระตือรือร้นทั่วประเทศและทั่วทั้งทวีปแอฟริกา ทุกปีหลายร้อยชื่อ จากเรื่องสยองขวัญหนังสยองขวัญเหนือธรรมชาติ ถูกยิงและถูกปล่อยตัว ไม่มีใครรู้แน่นอนเท่าไหร่ แต่ความนิยมของพวกเขาใหญ่กับผู้ชมรอบทวีปคือสามารถว่ารูปแบบของการผลิตและการกระจายเป็นแบบไม่เป็นทางการ แต่มันก็กลายเป็นมากขึ้น professionalized . ภาพยนตร์เป็นสคริปต์ และยิงได้อย่างรวดเร็ว มักจะอยู่ในเรื่องของสัปดาห์ แล้วกระจายในวิดีโอดิ ์ ( VCD ) ผ่านเครือข่ายของร้านค้าขนาดเล็กและตลาดผู้ค้าตาม ; หนังดูที่บ้านหรือในคลับ วิดีโอ เช่น ตลาด บาร์ ฯลฯความเป็นกันเองนี้มีทั้งข้อดีและข้อเสีย มันหมายความว่า โนลิวูดไม่มีเจ้าหน้าที่สถาบันตนนอกไนจีเรียและการดำรงอยู่ของมันไม่ ยอมรับว่า แม้หลายการสำรวจการผลิตภาพยนตร์ต่างประเทศ เพราะมันเป็นอิสระจากนานาชาติและวงจรการขายผลิตภัณฑ์ของ บริษัท เป็นเรื่องยากที่จะได้รับนอกแอฟริกา ( ถึงแม้ว่าดิจิตอลสตรีมมิ่งผ่านทาง YouTube และเว็บไซต์จ่ายต่อมุมมองการเติบโต ) นอลลีวู้ดเป็นระบบโครงสร้างที่ทำให้มันเป็นไปได้สำหรับภาพยนตร์ที่จะทำให้ได้อย่างรวดเร็ว ง่าย และเทปสีแดงที่น้อยที่สุด แต่มันยังส่งผลให้เสถียรภาพและบินโดยจิตคืนในหมู่ผู้ผลิตintellectualproperty อ่อนแอบังคับใช้ในช่วงต้นปี ทำให้มีการละเมิดลิขสิทธิ์ แต่ยังลึกผู้ฟังทะลุทะลวง การวิจัยแสดงให้เห็นว่าอุตสาหกรรมนอกระบบการปฏิบัติทางการเงิน–ที่ต้นทุนการผลิตจากหนึ่งภาพยนตร์ที่ใช้ทุนต่อไป ไม่มีการมีส่วนร่วมและได้ทำงานดีสำหรับธนาคารขนาดเล็กแต่จะเพิ่มมากขึ้นเป็นปัญหาสำหรับทะเยอทะยานมากขึ้นผู้ผลิตที่ต้องการขยายภาพยนตร์ของพวกเขาและดึงดูดผู้ชมในพลัดถิ่นและในระดับสากล ในเวลาเดียวกัน , องค์ประกอบของอุตสาหกรรมที่มีการจัดมากขึ้น ระบบที่ซับซ้อนของสมาคมและสมาคมวิชาชีพอยู่ พร้อมกับมีการพัฒนาระดับระบบและทบทวนโครงสร้างพื้นฐานรัฐบาลไนจีเรียจะกระตือรือร้นที่จะสนับสนุนนอลลีวู้ด ซึ่งมันเห็นเป็นไดรเวอร์ของการจ้างงานและแหล่งที่มาของรายได้จากการส่งออกที่มีศักยภาพและรายได้ภาษี ภาพยนตร์แห่งชาติคณะกรรมการกองเซ็นเซอร์และวิดีโอเป็นเชิงรุกในการพัฒนาอุตสาหกรรม และได้ขยายบทบาทจากการควบคุมเนื้อหาที่จะสนับสนุนอุตสาหกรรม มันพยายาม กับผลผสมเพื่อการสะสมข้อมูลและความสม่ำเสมอในกิจกรรมอุตสาหกรรม และได้ทดลองกับระบบการออกใบอนุญาตสำหรับวิดีโอคลับ เป็นสถานะของอุตสาหกรรมที่เพิ่มขึ้น , การตรวจสอบของภาพยนตร์เหล่านี้เติบโตขึ้น ในขณะที่โนลิวูดขณะนี้มองว่าเป็นประเทศที่มีวัฒนธรรมอุตสาหกรรมตัวเลขในภาครัฐและสถานประกอบการทางวัฒนธรรมไม่สบายใจกับคนจน คุณภาพการผลิต ส่วนใหญ่ของภาพยนตร์เหล่านี้ ตลอดจนเรื่องราวอื้อฉาวของเขา เขาต้องการให้โครงการแตกต่างจากไนจีเรียกับโลกหลายผู้ผลิตภาพยนตร์และปัญญาชนอื่น ๆในทวีปแอฟริกามีสิ่งที่เห็นเป็น " ทิ้ง " นี่หยาบและวิดีโอพร้อมในตลาดแห่งชาติของตนและ " มลภาวะ " ของพื้นที่วัฒนธรรมแอฟริกันที่พวกเขาเห็นเป็นผลจาก โลบาโต

- ราโมน