One’s own common sense was perceive

One’s own common sense was perceived
to be crucial: ‘‘It is all about knowledge and common sense’’
(HRTM, 2), and ‘‘One has to think before acting’’ (CRTM, 8).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่สามัญสำนึกถูกมองเห็นเป็นสำคัญ: ''ทุกอย่างเกี่ยวกับความรู้และสามัญสำนึก ''(HRTM, 2), ''หนึ่งได้คิดก่อนทำหน้าที่ '' (CRTM, 8)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ร่วมกันหนึ่งความรู้สึกของตัวเองถูกมองว่า
จะเป็นสิ่งสำคัญ: '' มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับความรู้และความรู้สึกร่วมกัน ''
(HRTM, 2) และ '' หนึ่งจะต้องคิดก่อนที่จะทำหน้าที่ '' (CRTM 8)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งของสามัญสำนึกการ
เป็นสำคัญ : " มันคือทั้งหมดที่เกี่ยวกับความรู้และความรู้สึก ' '
( hrtm , 2 ) , และ ' 'one ต้องคิดก่อน ' ' ( crtm , 8 )