Understanding the dismissal, her to

Understanding the dismissal, her tormentor grunted and released her. Celaena peeled her cheek from the marble but lay on the floor until he stood and left. If she managed to escape, perhaps she’d hunt down this Duke Perrington fellow and return the warmth of his greeting. As she rose, she frowned at the imprint of grit she left behind on the otherwise spotless floor, and at the clank of her shackles echoing through the silent room. But she’d been trained to be an assassin since the age of eight, since the day the King of the Assassins found her halfdead on the banks of a frozen river and brought her to his keep. She wouldn’t be humiliated by anything, least of all being dirty. Gathering her pride, she tossed her long braid behind a shoulder and lifted her head. Her eyes met those of the prince. Dorian Havilliard smiled at her. It was a polished smile, and reeked of court- trained charm. Sprawled across the throne, he had his chin propped by a hand, his golden crown glinting in the soft light. On his black doublet, an emblazoned gold rendering of the royal wyvern occupied the entirety of the chest. His red cloak fell gracefully around him and his throne. Yet there was something in his eyes, strikingly blue— the color of the waters of the southern countries— and the way they contrasted with
his raven- black hair that made her pause. He was achingly handsome, and couldn’t have been older than twenty.
Princes are not supposed to be handsome! Th ey’re sniveling, stupid, repulsive creatures! This one . . . this . . . How unfair of him to be royal and beautiful. She shifted on her feet as he frowned, surveying her in turn. “I thought I asked you to clean her,” he said to Captain Westfall, who stepped forward. She’d forgotten there was anyone else in the room.
She looked at her rags and stained skin, and she couldn’t suppress the twinge of shame. What a miserable state for a girl of former beauty! At a passing glance, one might think her eyes blue or gray, perhaps
even green, depending on the color of her clothing. Up close, though,these warring hues were off set by the brilliant ring of gold around her pupils. But it was her golden hair that caught the attention of most, hair that still maintained a glimmer of its glory. In short, Celaena Sardothien was blessed with a handful of attractive features that compensated
for the majority of average ones; and, by early adolescence, she’d discovered that with the help of cosmetics, these average features could easily match the extraordinary assets.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำความเข้าใจที่ถูกไล่ tormentor ของเธอ grunted และปล่อยเธอ แก้มจากหินอ่อนปอกเปลือก Celaena แต่วางบนชั้น จนเขายืนซ้าย ถ้าเธอจัดการเพื่อหลบหนี บางทีเธอจะแกะคนนี้ Perrington ดยุ กกลับอบอุ่นอวยพรเขา เป็นเธอโรส เธอ frowned imprint ของ grit ที่เธอทิ้งชั้นสะอาดมิฉะนั้น และ ที่ clank ของบูมเมอแรงของเธอพักผ่านห้องเงียบ แต่เธอก็ถูกฝึกให้เป็นนักฆ่าตั้งแต่แปด ตั้งแต่วันพระกาฬที่พบเธอ halfdead ริมฝั่งแม่น้ำน้ำแข็ง และนำเธอไปให้เขา เธอจะไม่สามารถชิง อะไรสกปรกน้อยที่สุดของทั้งหมด เธอรวบรวมความภาคภูมิใจของเธอ เพราะเธอถักด้วยใยยาวหลังไหล่ และยกศีรษะของเธอ ตาของเธอไปตามบรรดาเจ้าชาย Havilliard โดเรีย่นยิ้มที่เธอ มันคือ รอยยิ้มที่สวยงาม และ reeked ของศาล-ฝึกฝนเสน่ห์ Sprawled ระหว่างบัลลังก์ เขามีคางของเขาร่วม ด้วยมือ มงกุฎทองของเขา glinting ในแสงอ่อน บนเขาดำคำซ้อนในภาษา การจำลองทอง emblazoned ของไวเวิร์นราชครอบครองทั้งหมดของหน้าอก ฮูดสีแดงตกรอบเขาและบัลลังก์ของพระองค์อย่างสิ้นเชิง ยังมีบางสิ่งบางอย่างในตา กว่าสีน้ำเงินคือสีของน้ำทะเลของประเทศใต้ — และวิธีพวกเขาต่างกับผมของเขาสีดำนกที่ทำให้เธอหยุด เขาถูกหล่อ achingly และไม่สามารถมีอายุเกินยี่สิบปริ๊นซ์ไม่ควรจะหล่อ Th ey กำลัง sniveling โง่ repulsive สัตว์ คนนี้...นี้... ว่าไม่เป็นธรรมของเขาให้สวยงาม และรอยัล เธอเปลี่ยนเท้าเธอเป็นเขา frowned สำรวจเธอใน "ฉันคิดว่า ฉันบอกให้เธอทำความสะอาด เขากล่าวกับกัปตัน Westfall ที่ก้าวไปข้างหน้า เธอได้ลืมมีใครในห้องเธอมองเธอผ้าขี้ริ้ว และสีผิว และเธอไม่สามารถระงับ twinge ของความอัปยศ อะไรอนาถรัฐสำหรับสาวสวยเดิม เด่นผ่าน หนึ่งอาจคิดว่า เธอตาสีฟ้าหรือเทา บางทีแม้แต่กรีน ขึ้นอยู่กับสีของเสื้อผ้าของเธอ อยู่ แม้ว่า โทน warring เหล่านี้ได้ออกชุดโดยแหวนทองรอบนักเรียนของเธอสดใส แต่ก็ผมทองที่จับความสนใจของผมที่ยังคง รักษาเกียรติของน้อยนิด ที่สุด ในระยะสั้น Celaena Sardothien มีความสุขกับกำมือของคุณสมบัติที่น่าสนใจที่ชดเชยสำหรับส่วนใหญ่เฉลี่ยคน และ โดยวัยรุ่นตอนต้น เธอค้นพบว่า มีวิธีใช้เครื่องสำอาง คุณลักษณะเหล่านี้เฉลี่ยสามารถจับคู่สินทรัพย์พิเศษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำความเข้าใจเกี่ยวกับการเลิกจ้างคนที่ทรมานเธอถอนหายใจและปล่อยเธอ celaena ปอกเปลือกแก้มจากหินอ่อน แต่วางไว้บนพื้น จนเขายืนซ้าย ถ้าเธอพยายามหนี บางทีเธออาจจะล่าลงดยุค perrington เพื่อนคืนความอบอุ่นของการทักทายเขา นางกุหลาบ เธอขมวดคิ้วที่ประทับของกรวดที่เธอทิ้งเอาไว้บนพื้นอย่างสะอาดสะอ้านและที่ เธอห่วง สะท้อนผ่านห้องเงียบ แต่เธอถูกฝึกให้เป็นนักฆ่าตั้งแต่อายุ 8 ขวบ ตั้งแต่วันที่กษัตริย์ของนักฆ่าที่พบ halfdead ของเธอในธนาคารของแม่น้ำแช่แข็ง และพาเธอเขาเก็บ . เธอไม่อับอายเลย อย่างน้อยก็จะสกปรก รวบรวมความภาคภูมิใจของเธอเธอโยนเกลียวยาว หลัง และไหล่ ยกหัวของเธอขึ้น . สายตาของเธอได้พบกับบรรดาเจ้าชาย ดอเรี่ยน havilliard ยิ้มให้เธอ มันเป็นรอยยิ้มที่สวยงาม ก็กลายเป็นสนามฝึกเสน่ห์ นั่งอยู่ในบัลลังก์ เขามีคางของเขา propped โดยมือ มงกุฎสีทองแววในไฟอ่อนๆ กับดับเลตสีดำของเขาการแสดงผลของไวเวิร์นเป็น emblazoned ทองหลวง ครอบครองทั้งหมดของหน้าอก เสื้อคลุมสีแดงของเขาตกลงมาอย่างสวยงามรอบเขา และบัลลังก์ของเขา ยัง มีบางอย่างในสายตาของเขา อย่างสีฟ้า - สีน้ำของประเทศ - ภาคใต้และวิธีที่พวกเขาเปรียบเทียบกับ
ของเขาดำขลับ - ผมสีดำที่ทำให้หยุดเธอ เขา achingly หล่อ และก็ไม่ได้แก่กว่ายี่สิบ .
เจ้านายไม่ต้องหล่อมาก th ey กำลังสะอึกสะอื้น สิ่งมีชีวิตพวกโง่ ! อันนี้ . . . . . . . นี้ . . . . . . . ไม่ยุติธรรม เขาเป็นพระ และสวยงาม เธอขยับเท้าของเธอ เขาขมวดคิ้ว การสำรวจของเธอในการเปิด " ฉันคิดว่า ฉันบอกให้เธอทำความสะอาด เธอ " เขาพูดกับกัปตัน Westfall ที่ก้าวออกมา เธอจะลืม มีใครอยู่ในห้อง
เธอมองเศษผ้าและย้อมผิว และเธอไม่สามารถปราบปรามอย่างรุนแรงของความอัปยศ สิ่งที่รัฐทุกข์ทรมานสาวของอดีตความงาม ! ที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว หนึ่งอาจคิดว่า ดวงตาสีฟ้าหรือสีเทาของเธอบางที
แม้แต่สีเขียว ตามสีเสื้อผ้าของเธอ อย่างใกล้ชิด แม้ว่า เหล่านี้เป็นการปิดโดยแหวนสีชุดสดใสทองรอบนักเรียนของเธอแต่ผมของเธอสีทองที่ติดสนใจของมากที่สุด ผมยังคงริบหรี่แห่งความรุ่งโรจน์ของ ในสั้น celaena sardothien มีความสุขเต็มไปด้วยคุณลักษณะที่น่าสนใจที่ชดเชย
สำหรับส่วนใหญ่ของคนเฉลี่ย และ โดยวัยรุ่นตอนต้น เธอก็ค้นพบว่า ด้วยความช่วยเหลือของเครื่องสำอางคุณสมบัติเฉลี่ยเหล่านี้ได้อย่างง่ายดายสามารถตรงกับสินทรัพย์พิเศษ