The ideal amount of running for som

The ideal amount of running for someone who wants to live a long and healthy life is less than most of us might expect, according to a new study, which also suggests that people can overdo strenuous exercise and potentially shorten their lives.

There is increasing consensus among physicians and exercise scientists that people should exercise intensely at least sometimes. Past studies have found, for instance, that walkers who move at a brisk pace tend to live longer than those who stroll, even if they cover about the same distance.

Similarly, a 2012 study of cyclists in Denmark concluded that those who regularly rode hard tended to live longer than those who rode gently, even if the easy riders put in more hours on the road each week.

But that result, while intriguing, felt unsatisfyingly vague to the Danish researchers. It did not delineate just how much intense exercise might be most protective against premature death. It also didn’t address whether there could be a ceiling to the benefits from vigorous exercise and, in terms of lifespan, whether someone might work out too much.

So for the new study, which was published this month in The Journal of the American College of Cardiology, the researchers, most of them affiliated with the University of Copenhagen, turned to the enormous database about health habits among Danes known as the Copenhagen City Heart Study.

In this case, instead of focusing on cycling, the researchers decided to look at jogging, since it is the most popular strenuous activity worldwide.

The researchers culled data for 1,098 adult men and women of varying ages who, upon their entry into the study in 2001, had identified themselves as joggers. They also had provided information about how often they ran per week, at what pace, and for how long.

The researchers also pulled records for 3,950 age-matched volunteers who had said in 2001 that they did not engage in any type of vigorous exercise or, in fact, any exercise at all.

All of the volunteers were generally healthy, however, without evidence at the time of disease or obesity.

Then last year, the researchers compared the names of the volunteers in both groups against death records. They also determined whether, based on average life expectancies, the volunteers were living longer, or had shortened lifespans.

As it turned out, and as expected, joggers consistently tended to live longer than people who did not exercise.

But when the researchers closely parsed the data about how much and how intensely people jogged, some surprises emerged.

The ideal amount of jogging for prolonged life, this nuanced analysis showed, was between 1 hour and 2.4 hours each week. And the ideal pace was slow. (The researchers did not specify exact paces in their study, using instead the broad categories of slow, average and fast, based on the volunteers’ self-reported usual pace.)

Plodding joggers tended to live longer than those who ran faster. In fact, the people who jogged most often and at the fastest pace — who were, in effect, runners rather than joggers — did not enjoy much benefit in terms of mortality. In fact, their lifespans tended to be about the same as those who did not exercise at all.

The results suggest that the “optimal dose of jogging is light, and strenuous joggers and sedentary non-joggers have similar mortality rates,” said Jacob Louis Marott, a researcher for the Copenhagen City Heart Study and a co-author of the study.

You can, in other words, potentially run too much.

Of course, there are caveats. The number of hardcore runners in the study was quite small, for one thing, consisting of barely 80 men and women. So any statistical information about death rates among that group must be viewed cautiously, as the scientists acknowledge.

And perhaps most important, the researchers did not determine how and why the runners and nonrunners had died. So it is impossible to draw any conclusions about what deleterious effects, if any, hard and prolonged exercise might have on our bodies. There could be scarring or other impacts on the heart muscle after years of strenuous exercise, the Danish scientists suggest, though that possibility remains completely speculative at the moment.

So the message of this study remains that sweaty exercise is generally healthy and desirable – but a little sweat goes a long ways. Even slow jogging counts as “vigorous exercise,” Mr. Marott said and, as this study showed, can lengthen lifespans.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยอดเหมาะทำสำหรับคนที่ต้องการที่จะมีชีวิตยาวนาน และมีสุขภาพดีเป็นส่วนใหญ่น้อยกว่าของเรา อาจคาดหวัง ตามการศึกษาใหม่ ซึ่งยัง แนะนำว่า คนสามารถทำการออกกำลังมากเกินไป และชีวิตที่อาจทำให้สั้นลงมีมติเพิ่มขึ้นในหมู่แพทย์และนักวิทยาศาสตร์การออกกำลังกายที่คนควรออกกำลังกายและเจี๊ยบน้อยบางครั้ง ศึกษาที่ผ่านมาพบ เช่น ที่เดินที่ก้าวแรงมักจะ อยู่นานกว่าคนเดิน แม้ว่าจะครอบคลุมเกี่ยวกับระยะทางเดียวกันในทำนองเดียวกัน การศึกษา 2012 cyclists เดนมาร์กสรุปว่า ผู้ที่เป็นคนขี่หนักมีแนวโน้มอยู่นานกว่าคนที่ขี่เบา ๆ แม้ว่าผู้ขับขี่ง่ายเก็บชั่วโมงเพิ่มเติมบนถนนแต่ละสัปดาห์แต่ว่าผล ขณะตลอด รู้สึกคลุมเครือ unsatisfyingly เพื่อนักวิจัยเดนมาร์ก มันไม่ได้ไปเพียงว่าออกกำลังกายรุนแรงอาจป้องกันมากที่สุดกับความตายก่อนวัยอันควร มันยังไม่ได้ว่าอาจจะมีเพดานเพื่อประโยชน์ จากการออกกำลังกายคึกคัก และ ในแง่ ของ อายุ ว่าคนอาจทำงานออกมากเกินไปดังนั้น ในการศึกษาใหม่ ซึ่งถูกตีพิมพ์เดือนนี้ในสมุดรายวันที่ของวิทยาลัยอเมริกันของทันตกรรมประดิษฐ์ นักวิจัย ส่วนใหญ่จะสังกัดมหาวิทยาลัยโคเปนเฮเกน เปิดฐานข้อมูลมหาศาลเกี่ยวกับพฤติกรรมสุขภาพระหว่างเดนส์เป็นโคเปนเฮเกนเมืองห้องเรียนในกรณีนี้ แทนที่จะเน้นไปที่จักรยาน นักวิจัยตัดสินใจมองที่วิ่งออกกำลังกาย เนื่องจากเป็นกิจกรรมแข็งแรงนิยมมากที่สุดทั่วโลกนักวิจัย culled ข้อมูลสำหรับผู้ใหญ่ผู้ชายและผู้หญิงวัยแตกต่างกัน เมื่อเข้าสู่การศึกษาในปี 2001 มีระบุตัวเองเป็น joggers 1,098 พวกเขายังได้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับบ่อยพวกเขาวิ่งต่อสัปดาห์ ในจังหวะใด และวิธียาวนานนักวิจัยยังดึงระเบียนสำหรับ 3,950 จับคู่อายุอาสาสมัครที่ได้กล่าวว่า ในปีค.ศ. 2001 ที่ พวกเขาได้ไม่ต่อสู้ใด ๆ ชนิดของการออกกำลังกายคึกคัก หรือ ความ จริง ออกกำลังกายใด ๆ เลยทั้งหมดของอาสาสมัครมีสุขภาพโดยทั่วไป อย่างไรก็ตาม โดยไม่มีหลักฐานเวลาของโรคหรือโรคอ้วนแล้วปีล่าสุด นักวิจัยเปรียบเทียบชื่อของอาสาสมัครทั้งกลุ่มกับระเบียนตาย พวกเขายังกำหนดว่า โดยเฉลี่ย expectancies ชีวิต อาสาสมัครมีอยู่อีกต่อไป หรือมีลดลง lifespansมันเปิดออกมา และ ตามที่คาดไว้ joggers อย่างต่อเนื่องมีแนวโน้มอยู่นานกว่าคนที่ไม่ได้ออกกำลังกายแต่เมื่อนักวิจัยอย่างใกล้ชิดแยกข้อมูลเกี่ยวกับจำนวนและวิธีเจี๊ยบคน jogged ประหลาดใจบางอย่างปรากฏขึ้นห้องจำนวนวิ่งนานชีวิต นี้ฉับวิเคราะห์แสดงให้เห็น ได้ระหว่าง 2.4 ชั่วโมงแต่ละสัปดาห์และ 1 ชั่วโมง และจังหวะเหมาะได้ช้า (นักวิจัยไม่ได้ระบุแน่นอนก้าวในการศึกษา ใช้แทนประเภทกว้างของช้า เฉลี่ย และรวดเร็ว ตามของอาสาสมัครด้วยตนเองรายงานก้าวปกติ)Plodding joggers มีแนวโน้มที่จะ อยู่นานกว่าผู้ที่วิ่งได้เร็วขึ้น ในความเป็น จริง คน jogged บ่อยที่สุด และ ในจังหวะที่เร็วที่สุด — ที่ได้ มีผล รอบชิงชนะเลิศมากกว่า joggers — ไม่ได้เพลิดเพลินกับผลประโยชน์มหาศาลในการตาย ในความเป็นจริง lifespans ของพวกเขามีแนวโน้มที่จะเหมือนกับผู้ที่ไม่ได้ออกกำลังเลยผลแนะนำว่า "joggers แสง และต้องเป็นยาดีที่สุดของการวิ่งออกกำลังกาย และแย่ ๆ ไม่-joggers มีคล้ายอัตราการตาย กล่าวว่า ยาโคบ Louis Marott โคเปนเฮเกนเมืองห้องเรียนต่อนักวิจัยและผู้เขียนร่วมของการศึกษาคุณสามารถ ในคำอื่น ๆ อาจทำงานมากเกินไปแน่นอน มีกังวล จำนวนรอบชิงชนะเลิศไม่ยอมใครง่าย ๆ ในการศึกษาก็ค่อนข้างเล็ก ตัวสิ่งหนึ่ง ประกอบด้วยแทบ 80 ชายและหญิง ใด ๆ ดังนั้นข้อมูลสถิติเกี่ยวกับอัตราตายในกลุ่มที่ต้องดูเดิน เป็นนักวิทยาศาสตร์ที่ยอมรับและทีสำคัญที่สุด นักวิจัยได้กำหนดวิธีการ และเหตุผลรอบชิงชนะเลิศและ nonrunners เสียชีวิต ดังนั้น มันเป็นไปไม่ได้วาดมีข้อสรุปเกี่ยวกับผลร้าย ถ้ามี ออกกำลังกายอย่างหนัก และนานอาจบนร่างกายของเรา มีเกิดมีแผลเป็นในการสามารถ หรืออื่น ๆ ส่งผลกระทบต่อกล้ามเนื้อหัวใจหลังจากปีของการออกกำลัง นักวิทยาศาสตร์เดนมาร์กแนะ นำ แม้ว่าความเป็นไปได้ว่ายังคงเก็งกำไรทั้งหมดในขณะนี้ดังนั้น ข้อความของการศึกษานี้ยังคง ที่เป็นกาย sweaty โดยทั่วไปสุขภาพ และ ปรารถนา – แต่เหงื่อน้อยไปนานวิธี แม้ช้าวิ่งนับเป็น "กายคึกคัก" นาย Marott กล่าวว่า และ ตามการศึกษานี้แสดงให้เห็น สามารถยืด lifespans

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จำนวนเงินที่เหมาะในการทำงานสำหรับคนที่อยากจะมีชีวิตที่ยาวและมีสุขภาพดีมีค่าน้อยกว่าส่วนใหญ่ของเราอาจคาดหวังตามการศึกษาใหม่ซึ่งยังแสดงให้เห็นว่าผู้คนสามารถหักโหมออกกำลังกายหนักและอาจร่นชีวิตของพวกเขา. มีมติเพิ่มขึ้นเป็น ในหมู่แพทย์และนักวิทยาศาสตร์การออกกำลังกายที่ทุกคนควรจะออกกำลังกายอย่างเข้มข้นอย่างน้อยบางครั้ง การศึกษาที่ผ่านมาได้พบเช่นที่วอล์กเกอร์ที่ย้ายที่ก้าวเร็วมีแนวโน้มที่จะมีชีวิตที่ยืนยาวกว่าผู้ที่เดินแม้ว่าพวกเขาครอบคลุมเกี่ยวกับระยะทางเดียวกัน. ในทำนองเดียวกัน 2012 การศึกษาของนักปั่นจักรยานในเดนมาร์กได้ข้อสรุปว่าผู้ที่ขี่ม้าเป็นประจำอย่างหนัก มีแนวโน้มที่จะมีชีวิตที่ยืนยาวกว่าผู้ที่ขี่ม้าเบา ๆ แม้ว่าผู้ขับขี่ง่ายใส่ในชั่วโมงบนถนนในแต่ละสัปดาห์. แต่ผลที่ว่าในขณะที่รัก, ความรู้สึก unsatisfyingly คลุมเครือที่นักวิจัยเดนมาร์ก มันไม่ได้วาดภาพเพียงเท่าใดออกกำลังกายที่รุนแรงอาจจะมีการป้องกันมากที่สุดกับการเสียชีวิตก่อนวัยอันควร นอกจากนี้ยังไม่ได้อยู่ที่ว่าอาจจะมีเพดานที่จะได้รับประโยชน์จากการออกกำลังกายอย่างหนักและในแง่ของอายุการใช้งานไม่ว่าจะเป็นบางคนอาจจะทำงานออกมากเกินไป. ดังนั้นสำหรับการศึกษาใหม่ซึ่งได้รับการตีพิมพ์ในเดือนนี้ในวารสารอเมริกัน วิทยาลัยโรคหัวใจนักวิจัยส่วนใหญ่ของพวกเขามีส่วนเกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยโคเปนเฮเกนหันไปยังฐานข้อมูลมหาศาลเกี่ยวกับพฤติกรรมสุขภาพของเดนมาร์กที่รู้จักในฐานะโคเปนเฮเกนศึกษาหัวใจ. ในกรณีนี้แทนที่จะมุ่งเน้นไปที่การขี่จักรยาน, นักวิจัยตัดสินใจที่จะดู ที่วิ่งออกกำลังกายเพราะมันเป็นกิจกรรมที่มีพลังที่เป็นที่นิยมมากที่สุดทั่วโลก. นักวิจัย culled ข้อมูลสำหรับ 1,098 คนที่เป็นผู้ใหญ่และผู้หญิงทุกวัยที่แตกต่างกันเมื่อเข้าสู่การศึกษาในปี 2001 ได้ระบุว่าตัวเองวิ่ง พวกเขายังได้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับวิธีที่พวกเขามักจะวิ่งต่อสัปดาห์ในสิ่งที่ก้าวและนานเท่าไหร่. นักวิจัยยังดึงระเบียนสำหรับ 3,950 อาสาสมัครอายุที่จับคู่ที่ได้กล่าวว่าในปี 2001 ที่พวกเขาไม่ได้มีส่วนร่วมในรูปแบบของการออกกำลังกายแข็งแรงหรือ ในความเป็นจริงการออกกำลังกายใด ๆ เลย. ทั้งหมดของอาสาสมัครมีสุขภาพดีโดยทั่วไป แต่ไม่มีหลักฐานในช่วงเวลาของการเกิดโรคหรือโรคอ้วน. จากนั้นเมื่อปีที่แล้วนักวิจัยเปรียบเทียบชื่อของอาสาสมัครทั้งสองกลุ่มกับบันทึกความตาย นอกจากนี้ยังกำหนดไม่ว่าจะอยู่บนพื้นฐานของอายุขัยเฉลี่ยอาสาสมัครที่อาศัยอยู่อีกต่อไปหรือไม่ก็สั้นลง lifespans. ที่จะเปิดออกและเป็นที่คาดว่าจะวิ่งอย่างต่อเนื่องมีแนวโน้มที่จะมีชีวิตที่ยืนยาวกว่าคนที่ไม่ได้ออกกำลังกาย. แต่เมื่อนักวิจัยได้แยกวิเคราะห์อย่างใกล้ชิด ข้อมูลเกี่ยวกับวิธีการและวิธีการที่คนอย่างเข้มข้นวิ่งที่น่าประหลาดใจบางอย่างโผล่ออกมา. ปริมาณที่เหมาะสำหรับการวิ่งออกกำลังกายสำหรับชีวิตเป็นเวลานาน, การวิเคราะห์ที่เหมาะสมยิ่งนี้แสดงให้เห็นว่าอยู่ระหว่าง 1 ชั่วโมงและ 2.4 ชั่วโมงในแต่ละสัปดาห์ และก้าวเหมาะช้า (นักวิจัยไม่ได้ระบุก้าวที่แน่นอนในการศึกษาของพวกเขาโดยใช้แทนประเภทกว้างของช้าเฉลี่ยและรวดเร็วขึ้นอยู่กับอาสาสมัครที่ตนเองรายงานก้าวปกติ.) วิ่งขยันหมั่นเพียรมีแนวโน้มที่จะมีชีวิตที่ยืนยาวกว่าผู้ที่วิ่งได้เร็วขึ้น ในความเป็นจริงคนที่วิ่งบ่อยที่สุดและที่ก้าวเร็วที่สุด - คนที่อยู่ในผล, วิ่งมากกว่าวิ่ง - ไม่ได้ประโยชน์มากในแง่ของการตาย ในความเป็นจริง lifespans ของพวกเขามักจะเป็นเช่นเดียวกับผู้ที่ไม่ได้ออกกำลังกายเลย. ผลการชี้ให้เห็นว่า "ปริมาณที่เหมาะสมของการวิ่งจ๊อกกิ้งมีน้ำหนักเบาและมีพลังวิ่งและวิ่งที่ไม่ได้อยู่ประจำที่มีอัตราการตายที่คล้ายกัน" จาค็อบหลุยส์กล่าวว่า Marott วิจัยเพื่อการศึกษาเมืองโคเปนเฮเกนหัวใจและผู้เขียนร่วมของการศึกษา. คุณสามารถในคำอื่น ๆ ที่อาจเกิดขึ้นทำงานมากเกินไป. แน่นอนมี caveats จำนวนของนักวิ่งไม่ยอมใครง่ายๆในการศึกษามีขนาดเล็กมากสำหรับสิ่งหนึ่งที่แทบจะประกอบด้วย 80 ชายและหญิง ดังนั้นข้อมูลใด ๆ ทางสถิติเกี่ยวกับอัตราการเสียชีวิตของกลุ่มที่ต้องดูด้วยความระมัดระวังในขณะที่นักวิทยาศาสตร์ยอมรับ. และบางทีอาจจะสำคัญที่สุดนักวิจัยไม่ได้กำหนดวิธีการและทำไมนักวิ่งและ nonrunners เสียชีวิต ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะวาดข้อสรุปใด ๆ เกี่ยวกับสิ่งที่ผลอันตรายถ้ามีการออกกำลังกายอย่างหนักและเป็นเวลานานอาจมีในร่างกายของเรา อาจจะมีแผลเป็นหรือผลกระทบอื่น ๆ เกี่ยวกับกล้ามเนื้อหัวใจหลังจากหลายปีของการออกกำลังกายหนัก, นักวิทยาศาสตร์เดนมาร์กแนะนำแม้ว่าความเป็นไปได้ที่ยังคงเก็งกำไรอย่างสมบูรณ์ในขณะนี้. ดังนั้นข้อความของการศึกษาครั้งนี้ยังคงอยู่ที่การออกกำลังกายเหงื่อโดยทั่วไปจะมีสุขภาพดีและเป็นที่น่าพอใจ - แต่ เหงื่อน้อยไปทางยาว แม้ข้อหาวิ่งจ๊อกกิ้งช้าเป็น "การออกกำลังกายแข็งแรง" นาย Marott กล่าวและเป็นการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าสามารถยืดอายุขัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จํานวนวิ่ง เหมาะสำหรับคนที่ต้องการมีชีวิตที่ยาวและมีสุขภาพดีน้อยกว่า ส่วนใหญ่เราอาจคาดหวัง , ตามการศึกษาใหม่ซึ่งยังแสดงให้เห็นว่าผู้คนสามารถหักโหมออกกำลังกาย และอาจลดชีวิตของพวกเขา .

มีการฉันทามติในหมู่แพทย์และนักวิทยาศาสตร์การออกกำลังกายที่คนควรจะออกกำลังกายอย่างเอาเป็นเอาตายอย่างน้อย ในบางครั้ง ที่ผ่านมามีการศึกษาพบเช่น พวกที่ย้ายที่ก้าวเร็ว มีแนวโน้มจะอายุยืนกว่าคนที่เดินแม้ว่าพวกเขาจะครอบคลุมเกี่ยวกับระยะทางเดียวกัน

ในทํานองเดียวกัน , 2012 การศึกษาจักรยานในเดนมาร์กสรุปว่า ผู้ที่หมั่นขี่ยากมีแนวโน้มอายุยืนกว่าผู้ที่ขี่เบาๆ ถ้าผู้ขับขี่ง่ายใส่ใน ชั่วโมงบนถนนแต่ละสัปดาห์

แต่ผลที่ , ในขณะที่ดุลย์รู้สึก unsatisfyingly คลุมเครือให้นักวิจัยชาวเดนมาร์ก มันไม่ได้แสดงถึงการเพียงเท่าใดการออกกำลังอย่างหนัก อาจจะมากที่สุดป้องกันการตายก่อนวัยอันควร ยังไม่ได้ที่อยู่ไม่ได้ว่าอาจจะมีเพดานเพื่อประโยชน์จากการออกกำลังกายที่เข้มแข็ง และในแง่ของการใช้งาน ว่าบางคนอาจจะทำงานหนักเกินไป

เพื่อการศึกษาใหม่ซึ่งถูกตีพิมพ์ในเดือนนี้ในวารสารของวิทยาลัยอเมริกันของโรคหัวใจ นักวิจัยส่วนใหญ่ของพวกเขาที่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยโคเปนเฮเกน กลายเป็นฐานข้อมูลมหาศาลเกี่ยวกับสุขภาพนิสัยของวันนี้ที่รู้จักกันเป็นเมืองการศึกษาโคเปนเฮเกนหัวใจ

ในกรณีนี้ แทนที่จะเน้นจักรยาน , นักวิจัยที่ตัดสินใจดู วิ่งจ๊อกกิ้งเนื่องจากเป็นความนิยมมากที่สุดกิจกรรมที่ยากเย็นแสนเข็ญทั่วโลก

นักวิจัยเลือกข้อมูลสำหรับ 1098 ผู้ใหญ่ชายและหญิงทุกเพศทุกวัยที่แตกต่างกัน บนรายการของพวกเขาในการศึกษา ในปี 2001 ได้มีการระบุตัวเองเป็น joggers . พวกเขายังได้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับวิธีการที่พวกเขามักจะวิ่งต่อสัปดาห์ ในจังหวะอะไร นานแค่ไหน

นักวิจัยยังดึงระเบียนสำหรับ 3950 age-matched อาสาสมัครที่ได้กล่าวใน 2001 พวกเขาไม่ได้มีส่วนร่วมในประเภทของการออกกำลังกายใด ๆที่แข็งแรง หรือในความเป็นจริงใด ๆที่ออกกำลังกายเลย

พวกอาสาสมัครที่แข็งแรงโดยทั่วไป แต่ไม่มีหลักฐานในเวลาของโรคหรือภาวะอ้วน

แล้วเมื่อปีที่แล้ว นักวิจัยเปรียบเทียบชื่อของ อาสาสมัครทั้งสองกลุ่มกับบันทึกความตาย พวกเขายังระบุว่าโดยเฉลี่ย expectancies ชีวิต , อาสาสมัครที่อาศัยอยู่อีกต่อไป หรือมีช่วงอายุสั้น

มันหันออก และเป็นที่คาดหวัง , joggers อย่างต่อเนื่องมีแนวโน้มอายุยืนกว่าคนที่ไม่ได้ออกกำลังกาย

แต่เมื่อนักวิจัยอย่างใกล้ชิดแจงข้อมูลเกี่ยวกับวิธีการมากและวิธีการที่คน jogged อย่างเข้มข้น บางที่น่าประหลาดใจเกิดขึ้น

ยอดในอุดมคติของวิ่งสำหรับชีวิตยาวนี้โดยการวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่าระหว่าง 1 ชั่วโมง และ 2 ชั่วโมงในแต่ละสัปดาห์ และจังหวะเหมาะก็ช้า ( นักวิจัยไม่ได้ระบุแน่นอนได้ในการศึกษาของพวกเขาโดยใช้แทนตามประเภทของช้า ปานกลาง เร็ว ตามจังหวะของอาสาสมัคร self-reported ปกติค่ะ )

ขยันหมั่นเพียร joggers มีแนวโน้มอายุยืนกว่าคนที่วิ่งได้เร็วขึ้น ในความเป็นจริงคนที่ jogged บ่อยที่สุด และในจังหวะที่เร็วที่สุด - ที่อยู่ในผลมาราธอนกว่า joggers - ไม่ได้เพลิดเพลินกับประโยชน์มากในแง่ของความเป็นอมตะ ในความเป็นจริง , lifespans ของพวกเขามีแนวโน้มที่จะเกี่ยวกับเช่นเดียวกับผู้ที่ไม่ออกกำลังกายเลย

พบว่าปริมาณที่เหมาะสมของ " วิ่งเบา และ joggers ยากเย็นแสนเข็ญ และกลุ่มไม่ joggers มีอัตราการตายที่คล้ายคลึงกัน" บอกว่า เจคอบ หลุยส์ marott , นักวิจัยในโคเปนเฮเกนหัวใจของเมืองการศึกษาและผู้เขียนร่วมของการศึกษา .

คุณ ในคำอื่น ๆที่อาจทำงานมากเกินไป

แน่นอน มี caveats . หมายเลขของนักวิ่งไม่ยอมใครง่ายๆในการศึกษาค่อนข้างน้อย สำหรับสิ่งหนึ่งที่ประกอบด้วยเกือบ 80 คน และผู้หญิง ดังนั้นข้อมูลทางสถิติเกี่ยวกับอัตราการตายในกลุ่มที่ต้องดูแลระวังเป็นนักวิทยาศาสตร์ยอมรับ

และอาจจะสำคัญที่สุด นักวิจัยไม่ได้ศึกษาวิธีการและทำไมนักวิ่ง และ nonrunners เสียชีวิต ดังนั้นมันเป็นไปไม่ได้ที่จะวาดข้อสรุปเกี่ยวกับสิ่งที่เป็นอันตรายใด ๆผล ถ้ามี อย่างหนักและนาน การออกกำลังกายอาจมีผลต่อร่างกายของเรา อาจจะมีแผลเป็นหรือผลกระทบอื่น ๆต่อกล้ามเนื้อหัวใจหลังจากปีของยากเย็นแสนเข็ญ การออกกำลังกายนักวิทยาศาสตร์ชาวเดนมาร์กขอแนะนำ แต่ที่ยังคงสมบูรณ์ ส่วนความเป็นไปได้ในขณะนี้

ดังนั้นข้อความการศึกษายังคงที่ชุ่มเหงื่อออกกำลังกายโดยทั่วไปมีสุขภาพดี และพึงปรารถนา–แต่เหงื่อเล็กน้อยไปอีกนาน . . . แม้กระทั่งนับวิ่งช้า " การออกกําลังกายที่เข้มแข็ง " นาย marott กล่าว และเท่าที่ศึกษาพบสามารถยืด lifespans .