Two transgenic lines of ‘Cantaloupe

Two transgenic lines of ‘Cantaloupe’ melon derived from the same wild type genotype were previously
generated using ACC oxidase antisense constructs from melon (pMEL1AS) and apple (pAP4AS). Both lines
yielded fruit with reduced ethylene production and low ACC oxidase (ACCO) expression. ACCO antisense
fruit also exhibited lower expression ofACC synthase genes,ACCS1 andACCS3, indicating thatthese genes
are positively regulated by ethylene and participate in the autocatalytic ethylene production process. In
contrast, a higher expression of ACCS5 was observed in antisense lines when compared to the wild type
indicating a negative feedback regulation of ACCS5 by ethylene. Fruit of both transformed lines exhibited
delayed ripening and reduction in ester volatile production but differed in their response to exogenous
ethylene supply. While postharvest ethylene application fully restored the ripening process in pMEL1AS
melon, it only restored flesh softening of pAP4AS melon but not rind color change or aroma volatile production.
Up-regulation of lipoxygenase pathway associated genes (hydroxyperoxide lyase, lipoxygenase,
and alcohol acyl transferases 1, 3 and 4) occurred in ethylene-treated pMEL1AS fruit but not in pAP4AS
melons. Polygalacturonase1 gene transcript accumulation increased in pMEL1AS and pAP4AS fruit upon
ethylene supply. Zeatin and zeatin riboside content of roots and fruit (rind and flesh) of pAP4AS plants
were 5-fold higher than the wild type and pMEL1AS counterparts. Higher relative transcript accumulation
of a gene involved in the cytokinin synthesis and a gene involved in cytokinin response were also
found in the roots and fruit of pAP4AS. In addition, polyamines, which are known to reduce sensitivity
to ethylene, remained unchanged in all fruit. Collectively the results suggest a putative role for the
increased endogenous cytokinin content in counteracting ethylene action in some aspects of the fruit
ripening process.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เดิมสองจำลองเส้นของ 'แคนตาลูป' แตงโมมาจากจีโนไทป์ชนิดป่าเดียวกันสร้างโดยใช้โครงสร้าง antisense oxidase ACC จากแตงโม (pMEL1AS) และแอปเปิ้ล (pAP4AS) ทั้งสองบรรทัดผลผลไม้กับการผลิตเอทิลีนลดลงและต่ำ ACC oxidase (หรื) นิพจน์ Antisense หรืผลไม้นอกจากนี้ยังจัดแสดงยีน synthase ล่างนิพจน์ ofACC, ACCS1 andACCS3 ระบุยีน thattheseบวกถูกควบคุม โดยเอทิลีน และเข้าร่วมในกระบวนการผลิตเอทิลีน autocatalytic ในความคมชัด นิพจน์การสูงขึ้นของ ACCS5 พบว่า ในบรรทัด antisense เมื่อเทียบกับป่าชนิดระบุระเบียบคำติชมเชิงลบของ ACCS5 โดยเอทิลีน จัดแสดงผลไม้ของทั้งสองบรรทัดรับการเปลี่ยนแปลงสุกและลดเอสเทอร์ระเหยผลิตล่าช้าแต่แตกต่างในการตอบสนองจากภายนอกเอทิลีนซัพพลาย ในขณะที่แอพลิเคชันของเอทิลีหลังการเก็บเกี่ยวฟื้นฟูกระบวนการสุกใน pMEL1ASแตงโม มันเฉพาะคืนค่าเนื้ออ่อนของ pAP4AS แตงโมแต่ไม่เปลือกสีเปลี่ยนหรือกลิ่นหอมระเหยผลิตกฎระเบียบขึ้นของ lipoxygenase pathway ยีน (hydroxyperoxide lyase, lipoxygenase ที่เกี่ยวข้องและแอลกอฮอล์ acyl transferases 1, 3 และ 4) เกิด ในผลไม้ pMEL1AS ถือว่าเอทิลีน แต่ไม่ pAP4ASแตง Polygalacturonase1 ยีนบันทึกสะสมเพิ่มขึ้นใน pMEL1AS และ pAP4AS ผลไม้ตามเอทิลีนซัพพลาย ซีเอตินและซีเอติน riboside เนื้อหาของรากและผลไม้ (เปลือกและเนื้อ) ของพืช pAP4ASสูงกว่า 5-fold กว่าชนิดป่าและคู่ pMEL1AS สะสมสูงกว่าเสียงบรรยายที่สัมพันธ์กันของยีนในไซโตไคนิการ สังเคราะห์และยีนที่เกี่ยวข้องในการตอบสนองโตก็พบในรากและผลไม้ของ pAP4AS นอกจากนี้ polyamines ซึ่งเป็นที่รู้จักกันเพื่อลดความไวเอทิลีน ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงในผลไม้ทั้งหมด รวมผลการแนะนำบทบาทของ putativeไซโตไคนิภายนอกเนื้อหาในเอนเอทิลีนการกระทำในบางแง่มุมของผลไม้ที่เพิ่มขึ้นกระบวนการสุก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สองสายการดัดแปรพันธุกรรมของแคนตาลูป 'แตงโมมาจากที่เดียวกันป่าประเภทจีโนไทป์ถูกก่อนหน้านี้
สร้างขึ้นโดยใช้โครงสร้าง ACC oxidase antisense จากแตงโม (pMEL1AS) และแอปเปิ้ล (pAP4AS) ทั้งสองเส้น
เกิดผลกับการผลิตเอทิลีนที่ลดลงและเดสแม็กต่ำ (ACCO) การแสดงออก ACCO antisense
ผลไม้นอกจากนี้ยังมีการจัดแสดงการแสดงออกของยีนที่ต่ำกว่า ofACC เทส, ACCS1 andACCS3 แสดงให้เห็น thatthese ยีน
ที่ถูกควบคุมในแง่บวกโดยเอทิลีนและมีส่วนร่วมในกระบวนการผลิตเอทิลีน autocatalytic ใน
ทางตรงกันข้ามการแสดงออกที่สูงขึ้นของ ACCS5 พบว่าในสาย antisense เมื่อเทียบกับป่าประเภท
ที่ระบุกฎระเบียบข้อเสนอแนะเชิงลบของ ACCS5 โดยเอทิลีน ผลไม้ของทั้งสองสายการเปลี่ยนจัดแสดง
ล่าช้าสุกและการลดลงของการผลิตเอสเตอร์มีความผันผวน แต่แตกต่างกันในการตอบสนองต่อภายนอก
อุปทานเอทิลีน ในขณะที่โปรแกรมเอทิลีนหลังการเก็บเกี่ยวการบูรณะอย่างเต็มที่กระบวนการทำให้สุกใน pMEL1AS
แตงโมก็เรียกคืนเฉพาะอ่อนเนื้อ pAP4AS แตงโม แต่ไม่เปลี่ยนสีเปลือกหรือกลิ่นหอมผลิตระเหย.
ขึ้นระเบียบของ lipoxygenase ยีนทางเดินที่เชื่อมโยง (ไอเลส hydroxyperoxide, lipoxygenase,
และเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ราน acyl 1 , 3 และ 4) ที่เกิดขึ้นในเอทิลีนได้รับการรักษา pMEL1AS ผลไม้ แต่ไม่ได้อยู่ใน pAP4AS
แตงโม Polygalacturonase1 สะสมยีนหลักฐานที่เพิ่มขึ้นใน pMEL1AS และ pAP4AS ผลไม้
อุปทานเอทิลีน ซีเอตินและซีเอติน riboside เนื้อหาของรากและผลไม้ (เปลือกและเนื้อ) ของพืช pAP4AS
เป็น 5 เท่าสูงกว่าชนิดป่าและ counterparts pMEL1AS การสะสมหลักฐานอุดมศึกษาญาติ
ของยีนที่เกี่ยวข้องกับการสังเคราะห์ไซโตไคนิและยีนที่เกี่ยวข้องกับการตอบสนองของไซโตไคนินอกจากนี้ยัง
พบในรากและผลของ pAP4AS นอกจากนี้โพลีเอไมซึ่งเป็นที่รู้จักกันเพื่อลดความไว
ในการเอทิลีนยังคงไม่เปลี่ยนแปลงในผลไม้ทั้งหมด โดยรวมผลการชี้ให้เห็นบทบาทสมมุติสำหรับ
เนื้อหาไซโตไคนิภายนอกที่เพิ่มขึ้นในการดำเนินการตอบโต้เอทิลีนในบางแง่มุมของผลไม้
สุกกระบวนการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สองสายพันธุกรรมของ " " เมล่อนแคนตาลูปมาจากพันธุกรรมชนิดป่าเดียวกันก่อนหน้านี้ที่สร้างขึ้นโดยใช้โครงสร้างจากเมลของ antisense ACC ( pmel1as ) และแอปเปิ้ล ( pap4as ) ทั้งเส้นเกิดผลด้วยการลดการผลิตเอทิลีน oxidase ACC และต่ำ ( ซีโอ ) การแสดงออก antisense ซีโอผลไม้ก็มีสีหน้า ofacc ล่างและยีน accs1 andaccs3 ระบุ thatthese ยีนมีความสัมพันธ์ที่จัดตั้งขึ้นโดยเอทิลีน และมีส่วนร่วมในกระบวนการผลิตย่อยตัวเองเ . ในแต่การแสดงออกสูงกว่า accs5 พบว่าสาย antisense เมื่อเทียบกับประเภทของป่าระบุระเบียบการลบความคิดเห็นของ accs5 ด้วยเอทธิลีน ผลไม้ทั้งเปลี่ยนสายแสดงช้าสุกและลดการผลิตสารเอสเทอร์ แต่แตกต่างในการตอบสนองของพวกเขาจากภายนอกธิลีน ซัพพลาย ในขณะที่การเรียกคืนอย่างเต็มที่สุกหลังการเก็บเกี่ยวเอธิลีนในกระบวนการ pmel1asแตงโม เพียงคืนแรกของ pap4as เนื้อแตงโมแต่เปลือก เปลี่ยนสี หรือสารหอมระเหยที่ผลิตขึ้นภาคที่กฎระเบียบของทางภาค lyase ยีน ( hydroxyperoxide , ,ทราน เฟอร์เรส , แอลกอฮอล์และ 1 , 3 และ 4 ) ที่เกิดขึ้นในการรักษา pmel1as เอทิลีนผลไม้แต่ไม่ใช่ใน pap4asแตงโม polygalacturonase1 ยีนผลการเรียนสะสมเพิ่มขึ้นใน pmel1as pap4as ผลไม้บนและธิลีน ซัพพลาย ซีเอตินซีเอตินไรโบไซด์และเนื้อหาของรากและผล ( เปลือกและเนื้อ pap4as ) ของพืชถูกผู้อื่นสูงกว่าชนิดป่าและ pmel1as counterparts สูงกว่าผลการเรียนสะสมสัมพัทธ์ของยีนที่เกี่ยวข้องในการสังเคราะห์ไซโตไคนินและยีนที่เกี่ยวข้องกับการตอบสนอง ) ยังที่พบในรากและผลของ pap4as . นอกจากนี้ polyamines ซึ่งเป็นที่รู้จักกันเพื่อลดความไวระดับ , ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงในผลไม้ ซึ่งชี้ให้เห็นว่าบทบาทการแสดงออกสำหรับเพิ่มเนื้อหาใน counteracting เอทิลีน ) ภายในการกระทำในบางแง่มุมของผลไม้ผลของกระบวนการ