(a) Shannon index (Shannon and Weav

(a) Shannon index (Shannon and Weaver, 1963) was used for
species diversity
−= 2 log ' pipiH
where, pi is the proportion of total stand basal area represented by
the ith species
(b) Concentration of dominance was measured by the Simpson
index (Simpson, 1949)
2 = NNiCd )/(
where Ni and N were the same as explained above and it varies
between 0-1.
(c)Equitability (e) was calculated as suggested by Pielou (1969)
−= ln/' SHe
where H’ = Shannon index and S = the number of species
(d)Species richness was calculated by the following Margaleaf
(1958) equation
−= ln/1 NSd
where S = total number of species; N = basal cover of all species
(m2
ha -1).
(e) Beta diversity was calculated as (Whittaker, 1972)
= / sScbd
where Sc = total number of species in all sites and s is average
species per site.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(ก) แชนนอนดัชนี (แชนนอนและนกจาบ 1963) ใช้หลากหลายของชนิดพันธุ์− =ล็อก 2 ' pipiHที่ pi คือ สัดส่วนของพื้นที่ฐานยืนรวมแสดงโดยการขยายพันธุ์ระยะ(ข) ความเข้มข้นของการครอบงำโดยวัดจากซิมป์สันดัชนี (ซิมป์สัน 1949)2 = NNiCd) / (ที่ Ni และ N ได้เหมือนกับที่อธิบายไว้ข้างต้น และแตกต่างระหว่าง 0-1(c) Equitability (e) คำนวณเป็นที่แนะนำ โดย Pielou (1969)− = ln /' เธอที่ H' =ดัชนีแชนนอนและ S =หมายเลขของสายพันธุ์(d) คำนวณความเข้มข้นของสายพันธุ์ โดย Margaleaf ต่อไปนี้สมการ (1958)− = ln/1 NSdที่ S =จำนวนรวมพันธุ์ N =ฐานปกทุกชนิด(m2 ฮา -1)(e) ความหลากหลายเบต้าคำนวณเป็น (Whittaker, 1972)= / sScbdที่ Sc =จำนวนสปีชีส์ในไซต์ทั้งหมด และ s คือค่าเฉลี่ยพันธุ์ต่อไซต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(ก) ดัชนีแชนนอน (Shannon และผู้ประกอบการ, 1963) ที่ใช้สำหรับ
ความหลากหลายของสายพันธุ์
- = 2 ล็อก 'pipiH
ที่ Pi เป็นสัดส่วนของขาตั้งบริเวณฐานรวมตัวแทนจาก
สายพันธุ์ที่ i
(ข) ความเข้มข้นของการปกครองโดยวัดจากซิมป์สัน
ดัชนี (ซิมป์สัน, 1949)
2 = NNiCd) / (
ที่ Ni และ N ได้เหมือนกันตามที่อธิบายไว้ข้างต้นและมันแตกต่างกัน
. ระหว่าง 0-1
(c) ธรรม (จ) ที่คำนวณได้ตามที่แนะนำโดย Pielou (1969)
- = LN / 'เธอ
ที่ H' = ดัชนีแชนนอนและ S = จำนวนของสายพันธุ์
(ง) สปีชี่ความร่ำรวยที่คำนวณได้โดย Margaleaf ดังต่อไปนี้
(1958) สม
- = LN / 1 NSD
ที่ S = จำนวนของสายพันธุ์; N = ปกฐานทั้งหมด สายพันธุ์
(m2
ฮ่า -1).
(จ) ความหลากหลาย Beta ที่คำนวณได้เป็น (Whittaker, 1972)
= / sScbd
ที่ Sc = จำนวนของสายพันธุ์ในเว็บไซต์ทั้งหมดและเป็นค่าเฉลี่ยของ
สายพันธุ์ต่อเว็บไซต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( ก ) แชนนอนดัชนี ( แชนนันและวีเวอร์ , 1963 ) ใช้สำหรับหลากหลายชนิด− 2 = " pipih เข้าสู่ระบบที่ พี คือ สัดส่วนของพื้นที่ทั้งหมด ( แสดงโดยยืนชนิดที่จ.( ข ) ความเข้มข้นของการปกครองวัดจากซิมป์สันดัชนีซิมป์สัน , 1949 )2 = nnicd ) / (ที่ฉันและ n เป็นเดียวกันตามที่อธิบายไว้ข้างต้นและมันแตกต่างกันไประหว่าง 0-1 .( C ) equitability ( E ) มีค่าเป็นข้อเสนอแนะจาก pielou ( 1969 )− = ใน / เธอที่ H " = แชนนอนและดัชนี S = หมายเลขของชนิด( ง ) ชนิดอุดมสมบูรณ์ถูกคำนวณโดย margaleaf ดังต่อไปนี้( 1958 ) สมการ− 1 = LN / NSDเมื่อ S = จำนวนของสายพันธุ์ ; n = ครอบคลุมพื้นฐานทุกชนิด( ตรม .ฮา - 1 )( E ) ความหลากหลายคือคำนวณเป็นเบต้า ( Whittaker , 1972 )= / sscbdที่ D = จำนวนของสายพันธุ์ในเว็บไซต์ทั้งหมดและเป็นเฉลี่ยชนิดต่อเว็บไซต์