Finally, and closely related to the

Finally, and closely related to the above, normative commitment might also develop on the basis of the “psychological contract” between an employee and the organization (Arguris,1960; Rousseau,1989,1995; Schein,1980). Psychological contracts consist of the beliefs of the parties involved in an exchange relationship regarding their reciprocal obligations. Unlike more formal contracts, psychological contracts are subjective and, therefore, might be viewed somewhat differently by the two parties. Psychological contracts are also subject to change over time as one or both parties perceive obligations to have been fulfilled or violated (Robinson, Kraatz, & Rousseau, 1994). Thus, for example, it might be that an employee who initially response to an organizational investment with feeling of indebtedness will later reevaluate these feelings if it is determined that the organization has violated some other aspect of the psychological contracts. Finally psychological contracts can take different form, the most widely recognized of which are transactional and relational (MacNeil, 1985; Rousseau, 1989). Transactional contracts tend to be somewhat more objective and based on principles of economic exchange, whereas relational contracts are more abstract and based on principles of social exchange. Of the two forms, relational contracts seem more relevant to normative commitment; in contrast, transactional contracts might be involved in the development of continuance commitment (Rousseau & Wade-Benzoni, 1995).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในที่สุด และใกล้ชิดเกี่ยวข้องกับข้างต้น มุ่งมั่นกฎเกณฑ์อาจยังพัฒนาบนพื้นฐานของ "สัญญาทางจิตวิทยา" ระหว่างพนักงานกับองค์กร (Arguris, 1960 บังเอิญ 1989, 1995 ไร Schein, 1980) สัญญาทางด้านจิตใจประกอบด้วยความเชื่อของบุคคลเกี่ยวข้องในความสัมพันธ์แลกเปลี่ยนเกี่ยวกับหน้าที่ซึ่งกันและกัน ซึ่งแตกต่างจากสัญญาอย่างเป็นทางการ สัญญาทางจิตวิทยาอยู่ แล้ว ดังนั้น อาจจะดูค่อนข้างแตกต่างกัน โดยทั้งสองฝ่าย สัญญาทางจิตวิทยายังอาจเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลาขณะหนึ่ง หรือทั้งสองฝ่ายรับรู้ภาระผูกพันที่จะได้รับการเติมเต็ม หรือละเมิด (โรบินสัน Kraatz และ บังเอิญ 1994) ดังนั้น เช่น อาจเป็นพนักงานที่เริ่มตอบสนองกับการลงทุนขององค์กรด้วยความรู้สึกภาระหนี้จะใหม่กว่า reevaluate ความรู้สึกเหล่านี้ถ้าเป็น กำหนดที่องค์กรมีละเมิดบางแง่มุมของสัญญาทางจิตวิทยาได้ ในที่สุด สัญญาทางจิตวิทยาสามารถใช้แบบฟอร์มต่าง ๆ รู้จักกันอย่างแพร่หลายซึ่งมีทรานแซคชัน และเชิงสัมพันธ์ (MacNeil, 1985 บังเอิญ 1989) ทรานแซคชันสัญญามักจะ มีวัตถุประสงค์ค่อนข้างมากขึ้น และใช้หลักการแลกเปลี่ยนทางเศรษฐกิจ ในขณะที่สัญญาที่เกี่ยวข้องเป็นนามธรรมมากขึ้น และตามหลักการของการแลกเปลี่ยนทางสังคม รูปแบบสอง สัญญาเชิงดูเหมือนเกี่ยวข้องกับกฎเกณฑ์มั่น ตรงกันข้าม สัญญาของทรานแซคชันอาจมีส่วนร่วมในการพัฒนาความมุ่งมั่นต่อเนื่อง (บังเอิญ & เวด Benzoni, 1995)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สุดท้ายและที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับข้างต้นมุ่งมั่นกฎเกณฑ์ยังอาจจะพัฒนาบนพื้นฐานของ "สัญญาทางจิตวิทยา" ระหว่างพนักงานและองค์กร (Arguris 1960; Rousseau, 1989,1995; Schein, 1980) สัญญาทางจิตวิทยาประกอบด้วยความเชื่อของบุคคลที่เกี่ยวข้องในการแลกเปลี่ยนความสัมพันธ์เกี่ยวกับภาระผูกพันซึ่งกันและกันของพวกเขา ซึ่งแตกต่างจากการทำสัญญาเป็นทางการมากขึ้นการทำสัญญาทางจิตวิทยามีวิสัยและดังนั้นจึงอาจจะดูค่อนข้างแตกต่างจากทั้งสองฝ่าย สัญญาทางจิตวิทยานอกจากนี้ยังอาจมีการเปลี่ยนแปลงเมื่อเวลาผ่านไปหนึ่งหรือทั้งสองฝ่ายรับรู้ภาระที่ต้องได้รับการเติมเต็มหรือละเมิด (โรบินสัน KRAATZ และ Rousseau, 1994) ดังนั้นสำหรับตัวอย่างเช่นมันอาจเป็นไปได้ว่าพนักงานที่เริ่มตอบสนองต่อการลงทุนขององค์กรกับความรู้สึกของภาระหนี้ต่อมาจะประเมินความรู้สึกเหล่านี้หากจะพิจารณาว่าองค์กรมีการละเมิดบางแง่มุมอื่น ๆ ของสัญญาทางจิตวิทยา สุดท้ายสัญญาทางจิตวิทยาสามารถใช้รูปแบบที่แตกต่างกันได้รับการยอมรับมากที่สุดซึ่งมีการทำธุรกรรมและเชิงสัมพันธ์ (MacNeil 1985; Rousseau, 1989) สัญญาการทำธุรกรรมมีแนวโน้มที่จะค่อนข้างมากและวัตถุประสงค์ตามหลักการของการแลกเปลี่ยนทางเศรษฐกิจในขณะที่สัญญาเชิงสัมพันธ์เป็นนามธรรมมากขึ้นและอยู่บนพื้นฐานของหลักการของการแลกเปลี่ยนทางสังคม ของทั้งสองรูปแบบสัญญาสัมพันธ์ดูเหมือนเพิ่มเติมที่เกี่ยวข้องกับความมุ่งมั่นของกฎเกณฑ์; ในทางตรงกันข้ามการทำธุรกรรมสัญญาอาจจะมีส่วนร่วมในการพัฒนาของความมุ่งมั่นต่อเนื่อง (Rousseau & เวด-Benzoni, 1995)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สุดท้ายและที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับข้างต้น ผลที่เกิดจากความอาจจะยังพัฒนาบนพื้นฐานของ " สัญญาทางจิตวิทยา " ระหว่างพนักงานและองค์กร ( arguris 1960 ; รุสโซ่ 19891995 ; SCHEIN , 1980 ) สัญญาทางจิตวิทยาประกอบด้วยความเชื่อของฝ่ายที่เกี่ยวข้องในการแลกเปลี่ยนความสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน เกี่ยวกับภาระหน้าที่ของตน ซึ่งแตกต่างจากสัญญาที่เป็นทางการมากขึ้น , สัญญาทางจิตวิทยาเป็นอัตนัย ดังนั้นอาจจะดูค่อนข้างแตกต่างกัน โดยทั้งสองฝ่าย สัญญาทางจิตวิทยายังอาจมีการเปลี่ยนแปลงเมื่อเวลาผ่านไป หนึ่งหรือทั้งสองฝ่ายรับรู้ภาระผูกพันที่จะได้รับการเติมเต็ม หรือ ละเมิด ( โรบินสัน คราตส์ และ รุสโซ่ , 1994 ) ดังนั้น ตัวอย่างเช่น อาจเป็นเพราะพนักงานที่เริ่มตอบสนองต่อการลงทุนขององค์การกับความรู้สึกของการในภายหลังจะประเมินความรู้สึกเหล่านี้ถ้าจะพิจารณาว่าองค์กรได้ละเมิดบางแง่มุมอื่น ๆของสัญญาทางจิตวิทยา ในที่สุดสัญญาทางจิตวิทยาสามารถใช้รูปแบบที่แตกต่างกันมากที่สุดที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายซึ่งมีการแลกเปลี่ยนและเชิงสัมพันธ์ ( แม็คนีล , 1985 ; Rousseau , 1989 ) สัญญาการมีแนวโน้มที่จะมีค่อนข้างมากและอยู่บนพื้นฐานของหลักการของการแลกเปลี่ยนทางเศรษฐกิจ ในขณะที่ความสัมพันธ์สัญญาเป็นนามธรรมมากขึ้น และใช้หลักการของการแลกเปลี่ยนทางสังคม ของทั้งสองรูปแบบ ความสัมพันธ์สัญญาดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับผลที่เกิดจากความ ; ในทางตรงกันข้าม , สัญญาธุรกรรม อาจมีส่วนร่วมในการพัฒนาของความมุ่งมั่นอย่างต่อเนื่อง ( รุสโซ่ & เวด benzoni , 1995 )