Distorted investment priorities, as

Distorted investment priorities, as wealth gets directed into what will earn the largest profit and not into what most people really need (so public health, public education, and even dikes for periodically swollen rivers receive little attention);

Worsening exploitation of workers, since the harder, faster, and longer people work—just as the less they get paid—the more profit is earned by their employer (with this incentive and driven by the competition, employers are forever finding new ways to intensify exploitation);

Overproduction of goods, since workers as a class are never paid enough to buy back, in their role as consumers, the ever growing amount of goods that they produce (in the era of automation, computerization and robotization, the gap between what workers produce—and can produce—and what their low wage allows them to consume has increased enormously);

Unused industrial capacity (the mountain of unsold goods has resulted in a large percentage of machinery of all kinds lying idle, while many pressing needs—but needs that the people who have them can't pay for—go unmet);

Growing unemployment (machines and raw materials are available, but using them to satisfy the needs of the people who don't have the money to pay for what could be made would not make profits for those who own the machines and raw materials—and in a market economy profits are what matters);

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผิดเพี้ยนที่สำคัญลงทุน ตามอีกมากมายให้ได้รับ ในสิ่งที่จะได้รับกำไรที่ใหญ่ที่สุด และไม่ เชื่อว่าคนส่วนใหญ่จริง ๆ ต้อง (เพื่อสาธารณสุข การศึกษาสาธารณะ และแม้แต่ประเทศในแม่น้ำเป็นระยะ ๆ บวมได้รับความสนใจน้อย);กำเริบเอารัดเอาเปรียบของแรงงาน เนื่องจากทำงานหนัก เร็ว และอีกคนซึ่งก็น้อยกว่าพวกเขารับเงิน — กำไรเพิ่มเติมจะได้รับ โดยนาย (นี้จูงใจ และขับเคลื่อน โดยการแข่งขัน นายจ้างมีตลอดหาวิธีใหม่ในการกระชับเอารัดเอาเปรียบ);Overproduction สินค้า เนื่องจากแรงงานคลาสที่ไม่เคยชำระพอซื้อกลับมา บทบาทของตนเป็นผู้บริโภค จำนวนสินค้าที่ผลิตเรื่อย ๆ (ในยุคของอัตโนมัติ computerization และ robotization ช่องว่างระหว่างผู้ปฏิบัติงานใดผลิต — และสามารถผลิต — และสิ่งของค่าจ้างที่ต่ำช่วยให้พวกเขาบริโภคขึ้นไป);กำลังการผลิตอุตสาหกรรมที่ไม่ได้ใช้ (เขาไม่ได้ขายสต็อกสินค้ามีผลเปอร์เซ็นต์ขนาดใหญ่ของเครื่องจักรทุกชนิดที่นอน ทำงานในขณะที่หลายกดต้อง — แต่ความที่คนที่พวกเขาไม่สามารถจ่ายค่า — ไป unmet);เติบโตว่างงาน (เครื่องจักรและวัตถุดิบ แต่ใช้งานเพื่อตอบสนองความต้องการของคนที่ไม่มีเงินที่จะจ่ายค่าอะไรไม่ได้ จะไม่ทำให้ผลกำไรสำหรับผู้ที่เป็นเจ้าของเครื่องจักรและวัตถุดิบ- และตลาด เศรษฐกิจกำไรเป็นสิ่งสำคัญ);

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บิดเบือนลำดับความสำคัญของการลงทุนในขณะที่ความมั่งคั่งได้รับการกำกับการแสดงเป็นสิ่งที่จะได้รับผลกำไรที่ใหญ่ที่สุดและไม่ได้เป็นสิ่งที่คนส่วนใหญ่ต้องการจริงๆ (สุขภาพของประชาชนเพื่อการศึกษาของรัฐและเขื่อนแม้แต่แม่น้ำบวมเป็นระยะ ๆ ได้รับความสนใจน้อย); เลวลงการแสวงหาผลประโยชน์ของคนงานตั้งแต่ หนักขึ้นเร็วขึ้นและอีกต่อไปคนที่ทำงานเพียงแค่เป็นน้อยกว่าพวกเขาจะได้รับเงินที่กำไรมากขึ้นจะได้รับจากนายจ้างของพวกเขา (ที่มีแรงจูงใจและแรงผลักดันจากการแข่งขันที่นายจ้างจะตลอดไปหาวิธีการใหม่ที่จะกระชับการแสวงหาผลประโยชน์); ล้นเกินของสินค้า ตั้งแต่คนงานเป็นชั้นที่ไม่เคยจ่ายเงินพอที่จะซื้อกลับมาในบทบาทของพวกเขาในฐานะผู้บริโภคจำนวนที่เคยเติบโตของสินค้าที่พวกเขาผลิต (ในยุคของระบบอัตโนมัติทางคอมพิวเตอร์และ robotization ที่ช่องว่างระหว่างสิ่งที่คนงานผลิตและสามารถ produce- และสิ่งที่ค่าจ้างต่ำของพวกเขาช่วยให้พวกเขาที่จะบริโภคได้เพิ่มขึ้นอย่างมาก) กำลังการผลิตที่ไม่ได้ใช้ (ภูเขาของสินค้าที่ขายไม่ออกมีผลในขนาดใหญ่ร้อยละของเครื่องจักรทุกชนิดโกหกไม่ได้ใช้งานในขณะที่หลายกดความต้องการ แต่ความต้องการที่ว่าคนที่มีพวกเขา ไม่สามารถจ่ายเงินเพื่อไปกระทํา); ว่างงานที่กำลังเติบโต (เครื่องและวัตถุดิบที่มี แต่ใช้พวกเขาเพื่อตอบสนองความต้องการของคนที่ไม่ได้มีเงินที่จะจ่ายสำหรับสิ่งที่อาจจะทำจะไม่ทำกำไรสำหรับผู้ที่ ที่เป็นเจ้าของเครื่องและวัสดุดิบและผลกำไรในตลาดเศรษฐกิจเป็นสิ่งที่สำคัญ);

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บิดเบือนลำดับความสำคัญการลงทุน เป็นทรัพย์สมบัติที่ได้รับโดยตรงในสิ่งที่จะได้รับกำไรที่ใหญ่ที่สุด และเป็นสิ่งที่คนส่วนใหญ่ต้องการจริงๆ ( ดังนั้น สาธารณสุข การศึกษา สาธารณะ และแม้แต่เขื่อนเวลาบวมแม่น้ำได้รับความสนใจน้อย ) ;

ลดการเอารัดเอาเปรียบแรงงาน เนื่องจากหนักขึ้นและคนที่ทำงานนานน้อยกว่าที่พวกเขาจะได้รับเงินกำไรมากกว่าที่ได้รับจากนายจ้างของพวกเขา ( มีแรงจูงใจและแรงผลักดันจากการแข่งขัน เป็นนายจ้างตลอดไปหาวิธีใหม่เพื่อกระชับการใช้ประโยชน์ ) ;

overproduction ของสินค้า ตั้งแต่คนงาน เป็นชั้นไม่เคยได้เงินพอซื้อกลับมาในบทบาทของตนเองในฐานะผู้บริโภค ,เคยมีปริมาณการเติบโตของสินค้าที่พวกเขาผลิต ( ในยุคของอัตโนมัติ , ระบบคอมพิวเตอร์ และ robotization ช่องว่างระหว่างที่คนงานผลิต และสามารถผลิตและสิ่งที่เงินน้อยของพวกเขาช่วยให้พวกเขาบริโภคเพิ่มขึ้นมหาศาล ) ;

ไม่ได้ใช้อุตสาหกรรมความจุ ( ภูเขาขายไม่ออกได้ผลร้อยละขนาดใหญ่ของเครื่องจักรทั้งหมด ประเภทนอนเกียจคร้านในขณะที่หลายกดความต้องการ แต่ต้องการคนที่พวกเขาไม่สามารถจ่ายไป ) ) ;

การว่างงาน ( เครื่องจักรและวัตถุดิบที่มีอยู่ แต่ใช้พวกเขาเพื่อตอบสนองความต้องการของผู้ที่ไม่ได้มีเงินที่จะจ่ายสำหรับสิ่งที่อาจจะสร้างไม่สร้างผลกำไรสำหรับผู้ที่เป็นเจ้าของ เครื่องจักรและวัตถุดิบ และในระบบเศรษฐกิจตลาดผลกำไรเป็นสิ่งสำคัญ )