Gene expressionGenetic biomarkers a

Gene expression
Genetic biomarkers are emerging as powerful tools to identify sources of stress and measure stress responses in corals (Edge et al. 2005; Morgan et al. 2005) and their symbionts (Leggat et al. 2007 and see reviews by van Oppen and Gates 2006; Foret et al. 2007). Regulation of stress-specific genes is determined by comparing gene expression in populations exposed to environmental stressors with those at reference conditions. For example, the development of a complimentary DNA (cDNA) array containing 32 stress genes allowed the profiling of gene expression in corals exposed to changes in seawater temperature, salinity and ultraviolet light in the laboratory (Edge et al. 2005) and with increasing distance from leachate associated with a municipal dump (Morgan et al. 2005; Table 2). Other studies have investigated changes in the expression of large numbers of genes with DNA microarrays for stressors, such as changing seawater temperatures (Foret et al. 2007), suggesting potential for similar applications to detect changes in water quality. Gene expression ranked a medium-priority bioindicator for use in long- and short-term monitoring programmes (Table 3). Whilst it has been shown to be highly specific, the methods to detect changes in water quality require testing under field conditions and the patterns of temporal variability are not well understood.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แสดงออกของยีนBiomarkers ทางพันธุกรรมเกิดขึ้นใหม่เป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพในการระบุแหล่งที่มาของความเครียด และวัดการตอบสนองความเครียดในปะการัง (ขอบ et al. 2005 มอร์แกน et al. 2005) และ symbionts ของพวกเขา (Leggat et al. 2007 และดูความคิดเห็น โดย van Oppen และประตู 2549 ฟอเร่ท์ et al. 2007) ระเบียบของความเครียดเฉพาะยีนจะถูกกำหนด โดยการเปรียบเทียบการแสดงออกของยีนในประชากรที่สัมผัสกับสิ่งแวดล้อมความเครียดกับเวลาอ้างอิงเงื่อนไข ตัวอย่างเช่น การพัฒนาของอาร์เรย์เป็นดีเอ็นเอ (cDNA) ฟรีที่ประกอบด้วยยีนความเครียด 32 ที่ได้รวบรวมสถานะของยีนในปะการังสัมผัสน้ำทะเลอุณหภูมิ ความเค็ม และรังสีอัลตราไวโอเลต ในห้องปฏิบัติการ (ขอบ et al. 2005) และ มีระยะห่างจากกองขยะมูลฝอยที่เพิ่มขึ้นที่เกี่ยวข้องกับการถ่ายโอนข้อมูลเทศบาล (Morgan et al. 2005 ตาราง 2) การศึกษาอื่น ๆ มีการตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงในการแสดงออกของยีนกับ DNA microarrays สำหรับความเครียด เช่นการเปลี่ยนอุณหภูมิน้ำทะเล (ฟอเร่ท์ et al. 2007), ศักยภาพภาษาสำหรับการใช้งานที่คล้ายกันเพื่อตรวจหาการเปลี่ยนแปลงคุณภาพน้ำจำนวนมาก แสดงออกของยีนอันดับ bioindicator กลางสำคัญที่ใช้ในระยะยาว - ระยะสั้น และการตรวจสอบโครงการ (ตารางที่ 3) ในขณะที่มันแสดงเป็นเฉพาะ วิธีการตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงคุณภาพน้ำต้องทดสอบภายใต้เงื่อนไขฟิลด์ และรูปแบบของความแปรปรวนที่ขมับมีไม่เข้าใจกันดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแสดงออกของยีน
บ่งชี้ทางชีวภาพทางพันธุกรรมที่เกิดขึ้นใหม่เป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพในการระบุแหล่งที่มาของความเครียดและการวัดการตอบสนองความเครียดในแนวปะการัง (ขอบ et al, 2005;.. มอร์แกน et al, 2005). และ symbionts ของพวกเขา (Leggat et al, 2007 และดูความคิดเห็นโดยรถตู้ออฟเพนและเกตส์ 2006 Foret et al, 2007). กฎระเบียบของยีนความเครียดเฉพาะจะถูกกำหนดโดยการเปรียบเทียบการแสดงออกของยีนในประชากรสัมผัสกับความเครียดสิ่งแวดล้อมกับผู้ที่มีเงื่อนไขการอ้างอิง ยกตัวอย่างเช่นการพัฒนาของดีเอ็นเอฟรี (ยีน) อาร์เรย์ที่มี 32 ยีนความเครียดได้รับอนุญาตโปรไฟล์การแสดงออกของยีนในแนวปะการังสัมผัสกับการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิน้ำทะเลเค็มและแสงอัลตราไวโอเลตในห้องปฏิบัติการ (ขอบ et al. 2005) และมีระยะทางเพิ่มขึ้น จากน้ำชะขยะที่เกี่ยวข้องกับการถ่ายโอนข้อมูลในเขตเทศบาลเมือง (มอร์แกน et al, 2005. ตารางที่ 2) การศึกษาอื่น ๆ มีการสอบสวนเปลี่ยนแปลงในการแสดงออกของจำนวนมากของยีนที่มีดีเอ็นเอไมโครอะเรย์สำหรับการเกิดความเครียดเช่นการเปลี่ยนอุณหภูมิน้ำทะเล (Foret et al. 2007) แสดงให้เห็นศักยภาพสำหรับการใช้งานคล้ายกับการตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงคุณภาพน้ำ การแสดงออกของยีนอันดับดัชนีทางชีวภาพขนาดกลางที่มีความสำคัญสำหรับการใช้งานในโปรแกรมการตรวจสอบระยะยาวและระยะสั้น (ตารางที่ 3) ในขณะที่มันได้รับการแสดงที่จะเฉพาะเจาะจงสูงวิธีการที่จะตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงคุณภาพน้ำต้องมีการทดสอบภายใต้สภาพสนามและรูปแบบของความแปรปรวนขมับไม่เข้าใจดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแสดงออกของยีนความก้าวหน้าทางพันธุกรรมจะเกิดขึ้นใหม่เป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพเพื่อระบุแหล่งที่มาของความเครียด และวัดความเครียดการตอบสนองในปะการัง ( ขอบ et al . 2005 ; มอร์แกน et al . 2005 ) และ symbionts ( leggat et al . 2007 และดูรีวิวโดยรถตู้ oppen และประตู 2006 ; ปศุสัตว์ et al . 2007 ) การควบคุมของยีนที่เฉพาะเจาะจง ความเครียดจะถูกกำหนดโดยการเปรียบเทียบการแสดงออกของยีนในประชากรที่สัมผัสกับปัจจัยสิ่งแวดล้อมที่ ภาพอ้างอิง ตัวอย่างเช่น การพัฒนา DNA ( cDNA ) อาร์เรย์ที่มี 32 ฟรีความเครียดยีนให้ข้อมูลการแสดงออกของยีนในปะการัง สัมผัสกับการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิน้ำทะเล ความเค็ม และรังสีอัลตราไวโอเลตในห้องปฏิบัติการ ( ขอบ et al . 2005 ) และการเพิ่มระยะห่างจากน้ำที่เกี่ยวข้องกับการถ่ายโอนข้อมูลเทศบาล ( มอร์แกน et al . 2005 ; ตารางที่ 2 ) การศึกษาอื่น ๆได้ศึกษาการเปลี่ยนแปลงของการแสดงออกของยีนกับดีเอ็นเอของตัวเลขขนาดใหญ่ของการแสดงสำหรับความเครียด เช่น การเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิน้ำทะเล ( ปศุสัตว์ et al . 2007 ) แนะนำให้ใช้ศักยภาพคล้ายกันตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงคุณภาพน้ำ การแสดงออกของยีนสำคัญอันดับ bioindicator ขนาดกลางเพื่อใช้ในโปรแกรมการตรวจสอบระยะยาวและระยะสั้น ( ตารางที่ 3 ) ขณะที่มันได้รับการแสดงที่จะเฉพาะเจาะจงสูง วิธีการตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงคุณภาพน้ำที่ต้องการทดสอบในสภาพไร่และรูปแบบของความไม่ดีและเข้าใจ