The photograph that was taken when

The photograph that was taken when I was only 4-5 years old with my parents, grandfather and grandmother is one of my very favourite photographs. I do not have clear memory regarding the event when the photograph was taken but I have seen it thousands times and still I look at it with a delight and sadness. The photograph is a black-and-white one and later I have enlarged it and framed it in my living room. The small kid (me), the grandparents and young parents make the picture a really significant one to me. I look with amazement in to the picture and sometimes can't believe I was so small and different looking at that time The picture gives me a gloomy feelings as my grandfather and mother are no longer with us. In the picture they look so lively but I can't be with them anymore!

I was wearing a full sleeve shirt, full pant and a pair of red shoes. In the picture I was in the middle and was sitting in a chair. Others were standing around me - my parents are on the right and my grandparents are on the left. My father was very stylish and was wearing fashionable dress in the picture. My grandfather had spectacles in his eyes and had his hair back-brushed. My mother and grandmother were wearing traditional dresses but both looked so fresh and happy in the picture.

This photograph is probably is my most favourite one ass it conveys my grandparents' memory and depicts a happy family. Every time I look at this particular picture, it gives a different sensation - mixture of happiness and sadness. This is a priceless possession to me and I would like to keep it with me for the rest of my life.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาพที่ถ่ายถูกเพียง 4-5 ปีพ่อแม่ของฉัน ตา และยาย เป็นหนึ่งในภาพถ่ายของฉันชื่นชอบมาก ฉันไม่มีล้างหน่วยความจำเกี่ยวกับเหตุการณ์เมื่อถ่ายภาพ แต่ผมเห็นมันหลายพันครั้ง และยังคงดู มีความสุขและความเศร้า ภาพเป็นขาวดำหนึ่ง และภายหลังได้ขยายมัน และกรอบในห้องนั่งเล่นของฉัน เด็กเล็ก (me), พ่อแม่ปู่ย่าตายายและหนุ่มให้ภาพอย่างสำคัญจริง ๆ กับฉัน ฉันมอง ด้วยความประหลาดใจในภาพ และบางครั้งไม่เชื่อดังนั้นขนาดเล็ก และแตกต่างกันในขณะที่รูปภาพที่ให้ความรู้สึกมืดมนเป็นปู่และแม่ของฉันไม่อยู่กับเรา ในภาพ ดูมีชีวิตชีวามาก แต่ฉันไม่ได้อีกต่อไปผมใส่เสื้อแขนเต็ม เต็มกางเกง และรองเท้าสีแดงคู่นี้ ในภาพ ผมในกลาง และก็นั่งอยู่ในเก้าอี้ คนอื่น ๆ ก็ยืนอยู่รอบ ๆ - พ่ออยู่ด้านขวา และปู่ย่าตายายของฉันที่อยู่บนซ้าย พ่อทันสมัยมาก และใส่แฟชั่นในภาพ ปู่ของฉันมีแว่นสายตาของเขา และมีผมแปรงหลัง แม่และยายของฉันได้สวมชุดโบราณ แต่ทั้งดูสด และมีความสุขในรูปภาพดังนั้น ภาพนี้จะเป็นสาวหนึ่งโปรดมันสื่อหน่วยความจำของปู่ย่าตายายของฉัน และแสดงให้เห็นครอบครัวมีความสุข ทุกครั้งที่ดูรูปภาพนี้ มันให้ความรู้สึกแตกต่างกัน - ความสุขและความเศร้า นี้เป็นครอบครองที่ล้ำค่าให้ฉัน และอยากจะให้กับฉันที่เหลือของชีวิตของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาพที่ได้มาเมื่อผมอายุเพียง 4-5 ปีกับพ่อแม่ปู่และยายเป็นหนึ่งของการถ่ายภาพที่ชื่นชอบมากของฉัน ฉันไม่ได้มีหน่วยความจำที่ชัดเจนเกี่ยวกับเหตุการณ์เมื่อภาพถูกนำ แต่ผมได้เห็นมันหลายพันครั้งและยังคงฉันมองไปที่มันมีความสุขและความโศกเศร้า ถ่ายภาพเป็นสีขาวดำและสีหนึ่งและต่อมาผมได้ขยายกรอบมันและมันอยู่ในห้องนั่งเล่นของฉัน เด็กเล็ก (ME) ที่ปู่ย่าตายายและพ่อแม่ของหนุ่มสาวทำให้ภาพหนึ่งที่สำคัญจริงๆกับผม ผมมองด้วยความประหลาดใจในภาพและบางครั้งก็ไม่สามารถเชื่อว่าฉันก็มีขนาดเล็กและแตกต่างกันมองในเวลานั้นภาพที่ทำให้ฉันรู้สึกมืดมนเป็นปู่และแม่ของฉันจะไม่อยู่กับเรา ในภาพที่พวกเขาดูมีชีวิตชีวามาก แต่ฉันไม่สามารถอยู่กับพวกเขาอีกต่อไป! ฉันสวมเสื้อเชิ้ตแขนเต็มกางเกงเต็มรูปแบบและคู่ของรองเท้าสีแดง ในภาพผมอยู่ในระดับกลางและก็นั่งอยู่ในเก้าอี้ คนอื่น ๆ กำลังยืนอยู่รอบ ๆ ฉัน - พ่อแม่ของฉันอยู่ในที่เหมาะสมและปู่ย่าตายายของฉันจะอยู่ทางซ้ายมือ พ่อของฉันเป็นที่ทันสมัยมากและได้รับการสวมชุดแฟชั่นในภาพ ปู่ของฉันมีแว่นตาในสายตาของเขาและมีผมของเขากลับมาแปรง แม่และยายของฉันถูกสวมใส่ชุดแบบดั้งเดิม แต่ทั้งสองมองเพื่อความสดใหม่และมีความสุขในภาพ. รูปนี้น่าจะเป็นที่ชื่นชอบมากที่สุดตูดหนึ่งของฉันมันบ่งบอกถึงหน่วยความจำที่ปู่ย่าตายายของฉันและแสดงให้เห็นว่ามีความสุขในครอบครัว เวลาที่ฉันมองไปที่ภาพนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งทุกคนก็ให้ความรู้สึกที่แตกต่างกัน - ส่วนผสมของความสุขและความโศกเศร้า นี่คือการครอบครองล้ำค่าให้กับผมและผมอยากจะเก็บมันไว้กับฉันสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปที่ถ่ายตอนฉันอายุแค่ 4-5 ขวบ ที่มีพ่อแม่ ปู่กับย่าเป็นหนึ่งในภาพมากที่ชื่นชอบของฉัน ผมไม่มีความทรงจำที่ชัดเจนเกี่ยวกับเหตุการณ์เมื่อรูปถูกถ่ายไว้ แต่ผมเห็นมันเป็นพันๆครั้ง และยัง ฉันมองมันด้วยความสุขและความเศร้า ถ่ายรูปขาวดำ และต่อมาได้ขยายและใส่กรอบมัน ในห้องนั่งเล่น เด็กเล็ก ( ฉัน ) , ปู่ ย่า ตา ยาย พ่อแม่ ยังให้ภาพสำคัญมากกับฉัน ผมมองด้วยความตกตะลึงกับภาพ และบางครั้งก็ไม่อยากเชื่อ มันเล็ก และแตกต่างกันที่เวลามองภาพจะให้ความรู้สึกมืดมนเหมือนปู่และแม่จะไม่ได้อยู่กับเราแล้ว ในรูปมันดูมีชีวิตชีวามาก แต่ฉันไม่สามารถอยู่กับพวกเขาอีกต่อไปผมใส่เสื้อแขนเต็มกางเกงและรองเท้าสีแดง ในรูปผมอยู่ตรงกลาง และนั่งอยู่ในเก้าอี้ คนอื่นยืนรอบตัวฉัน พ่อแม่ของฉันบนขวา และปู่กับย่า อยู่ด้านซ้าย พ่อฉันมีสไตล์มากและได้สวมเครื่องแต่งกายแฟชั่นในรูปภาพ คุณปู่ของฉันมีแว่นสายตาของเขาและผมของเขากลับมาทาสี แม่กับยายใส่ชุดแบบดั้งเดิม แต่ทั้งสองดูสดชื่นและมีความสุขในรูปภาพรูปนี้คงเป็นที่ชื่นชอบของฉันมากที่สุดอย่างใดอย่างหนึ่ง ตูดมันสื่อหน่วยความจำปู่ย่าตายายของฉัน " และแสดงให้เห็นครอบครัวมีความสุข ทุกครั้งที่ผมมองภาพนี้โดยเฉพาะ มันให้ความรู้สึกที่แตกต่างกัน -- ส่วนผสมของความสุขและความเศร้า นี้เป็นกรรมสิทธิ์ที่หาค่ามิได้ให้ฉันและฉันต้องการที่จะให้มันกับผมสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของฉัน