in MDA-MB-231 cells and increased i

in MDA-MB-231 cells and increased in MCF-7 cells after treatment with the same dose of lycopene for 48 h (27). Betacarotene has already been reported as a chemopreventive against colon adenocarcinoma cell lines, and distinct effects were also reported on differentiated cell lines (15). All cell lines used in the present study have peculiarities. MCF-7 is a breast cancer cell line positive for estrogen receptor (ER), while MDA-MB-231 is negative. MDA-MB235 cells originated external to breast tissue, although they are considered breast cancer (28-30). These data confirm that characteristics of cell properties can be determinant for the type of response of cells to carotenoids. Our study presents many differences in the response of cell lines to the treatment. The viability of the cells treated with lycopene was time-dependent in MCF-7 and MDA-MB231 cells, an effect not observed in MDA-MB-235 cells. MCF-7 cells showed reduction of viability, more intensive after 96 h, reaching 25% without differences in the doses. After 48 h of exposure, the minimal inhibitory concentration was 2.5 μM, and the reduction reached 20% at the higher dose (10 μM). In parallel, a similar study showed that MCF7 cell line treated with lycopene did not present a dosedependent effect after 72 h of the treatment. This study also showed that despite its effect on MCF-7 viability, lycopene does not act on the MCF-10 cell line, reinforcing the importance of cell type in carotenoid action (31).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเตอร์ MDA-MB-231 เซลล์ และเพิ่มขึ้นในเซลล์ MCF-7 หลังการรักษาด้วยยาเหมือนของไลโคปีนสำหรับ 48 ชม. (27) รายงานมักเป็น chemopreventive กับลำไส้อ่อนเซลล์บรรทัดแล้ว และยังมีรายงานผลกระทบที่แตกต่างกันในเซลล์แตกต่างบรรทัด (15) รายการเซลล์ทั้งหมดที่ใช้ในการศึกษามีลักษณะ MCF-7 เป็นค่าบวกสำหรับฮอร์โมนรีเซพเตอร์ (ER), เต้านมมะเร็งเซลล์สายเตอร์ MDA-MB-231 เป็นค่าลบ MB235 เตอร์ MDA เซลล์กำเนิดภายนอกเนื้อเยื่อเต้านม แม้ว่าพวกเขาจะถือว่าเป็นมะเร็งเต้านม (28-30) ข้อมูลเหล่านี้ยืนยันว่า ลักษณะของคุณสมบัติเซลล์สามารถดีเทอร์มิแนนต์สำหรับชนิดของการตอบสนองของเซลล์ carotenoids ศึกษาของเราแสดงความแตกต่างในการตอบสนองของเซลล์บรรทัดในการรักษา ชีวิตของเซลล์ด้วยไลโคปีนได้ขึ้นอยู่กับเวลาในเซลล์ MCF-7 และ MB231 เตอร์ MDA ไม่พบในเซลล์เตอร์ MDA-MB-235 เซลล์ MCF-7 ว่าลดของชีวิต เข้มข้นหลังจาก 96 ชั่วโมง ถึง 25% โดยไม่มีความแตกต่างในปริมาณมาก หลังจาก 48 ชม.ของการสัมผัส ความเข้มข้น inhibitory น้อยที่สุดคือ 2.5 ไมครอน และลดถึง 20% ในปริมาณสูง (10 ไมครอน) ขนาน การศึกษาคล้ายกันแสดงให้เห็นว่า MCF7 เซลล์บรรทัดด้วยไลโคปีนได้นำเสนอผล dosedependent หลัง 72 ชม.ของการรักษา การศึกษานี้ยังแสดงให้เห็นว่า แม้ มีผลกระทบต่อชีวิต MCF-7 ไลโคปีนไม่ดำเนินการบรรทัด MCF-10 เซลล์ เสริมความสำคัญของชนิดของเซลล์ในการดำเนินการแค (31)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ-MB-231 เซลล์และเพิ่มขึ้นในเซลล์ MCF-7 หลังการรักษาด้วยยาเดียวกันของไลโคปีนเป็นเวลา 48 ชั่วโมง (27) เบต้าแคโรทีได้รับการรายงานว่า chemopreventive กับมะเร็งของต่อมเซลล์ลำไส้ใหญ่และผลกระทบที่แตกต่างกันนอกจากนี้ยังได้รับการรายงานในเซลล์ที่แตกต่างกัน (15) ทุกสายพันธุ์เซลล์ใช้ในการศึกษาในปัจจุบันมีลักษณะ MCF-7 เป็นเซลล์มะเร็งเต้านมในเชิงบวกสำหรับสายรับสโตรเจน (ER) ในขณะที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ-MB-231 เป็นลบ เซลล์ MDA-MB235 เกิดขึ้นภายนอกเนื้อเยื่อเต้านมแม้ว่าพวกเขาจะได้รับการพิจารณาเป็นมะเร็งเต้านม (28-30) ข้อมูลเหล่านี้ยืนยันว่าลักษณะของคุณสมบัติมือถือสามารถเป็นปัจจัยสำหรับประเภทของการตอบสนองของเซลล์ที่จะนอยด์ การศึกษาของเรานำเสนอความแตกต่างมากในการตอบสนองของเซลล์ในการรักษา ความมีชีวิตของเซลล์รับการรักษาด้วยไลโคปีนเป็นเวลาที่ขึ้นอยู่ใน MCF-7 และเซลล์ MDA-MB231, ผลกระทบไม่ได้ตั้งข้อสังเกตในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ-MB-235 เซลล์ เซลล์ MCF-7 แสดงให้เห็นว่าการลดลงของความมีชีวิตที่เข้มข้นมากขึ้นหลังจาก 96 ชั่วโมงถึง 25% โดยไม่ต้องแตกต่างในปริมาณ หลังจาก 48 ชั่วโมงของการเปิดรับความเข้มข้นของการยับยั้งที่น้อยที่สุดคือ 2.5 ไมครอนและการลดลงถึง 20% ในปริมาณที่สูงขึ้น (10 ไมครอน) ในแบบคู่ขนานศึกษาที่คล้ายกันแสดงให้เห็นว่าเซลล์ MCF7 รับการรักษาด้วยไลโคปีนไม่ได้นำเสนอผล dosedependent หลังจาก 72 ชั่วโมงของการรักษา การศึกษาครั้งนี้ยังแสดงให้เห็นว่าแม้จะมีผลกระทบต่อ MCF-7 มีชีวิต, ไลโคปีนไม่ได้ทำหน้าที่ในสายพันธุ์ของเซลล์ MCF-10 ตอกย้ำความสำคัญของเซลล์ชนิดในการดำเนินการ carotenoid (31)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใน mda-mb-231 เซลล์และในเซลล์ mcf-7 เพิ่มขึ้นหลังจากการรักษาด้วยยาเดียวกันของไลโคปีน 48 ชั่วโมง ( 27 ) เบต้า แคโรทีนได้ถูกรายงานว่าเป็นการต่อต้านเซลล์มะเร็งลำไส้ใหญ่ adenocarcinoma และผลกระทบที่แตกต่างกัน นอกจากนี้ยังได้รายงานจากเซลล์ ( 15 ) ทุกเซลล์ที่ใช้ในการศึกษามีลักษณะของมัน mcf-7 เป็นเซลล์มะเร็งที่เต้านม สายบวกตัวรับเอสโตรเจน ( ER ) ในขณะที่ mda-mb-231 เป็นลบ mda-mb235 เซลล์ต้นกำเนิดจากเนื้อเยื่อเต้านม , แม้ว่าพวกเขาจะถือว่าเป็นมะเร็งเต้านม ( 28-30 ) ข้อมูลเหล่านี้ยืนยันว่า ลักษณะของ เซลล์สามารถกำหนดคุณสมบัติสำหรับชนิดของการตอบสนองของเซลล์โวนอยด์ การศึกษาของเราแสดงความแตกต่างมากในการตอบสนองของเซลล์เพื่อการรักษา ความมีชีวิตของเซลล์ที่ได้รับไลโคปีนคือเวลาใน mcf-7 และ mda-mb231 เซลล์ ผลไม่พบใน mda-mb-235 เซลล์ mcf-7 เซลล์มีการลดความเข้มข้นมากขึ้น หลังจาก 96 H ถึง 25% โดยไม่มีความแตกต่างในยา หลังจาก 48 ชั่วโมงของแสง , ความเข้มข้นของสารμน้อยที่สุด 2.5 เมตร และลดลงถึง 20 % ที่ dose สูง ( 10 μ M ) ในแบบคู่ขนาน , การศึกษาที่คล้ายกันพบว่า mcf7 ไพรทีได้รับไลโคปีนไม่ได้เสนอ dosedependent ผลหลังจาก 72 ชั่วโมงของการรักษา การศึกษานี้ยังพบว่า แม้ผลกระทบต่อ mcf-7 อยู่ตลอดเวลา ไลโคปีน ไม่กระทำใน mcf-10 เซลล์บรรทัดเสริมความสำคัญของแคโรทีนอยด์ชนิดเซลล์ในการกระทำ ( 31 )