Personal diary of Dan CaldwellSan J

Personal diary of Dan Caldwell
San Jose Prison,California,U.S.

Wed.May 27
Could you live 23 hours each day in a cell only six feet long and ten feet wide? With only one small window? With no radio, television, or air conditioning? You spend all day just sitting in the heat,reading...trying to sleep. To talk to your neighbor , you have to shout because of the noise. Well, that's what my life is like on death row here in California. Here is my normal day.

5:30 a.m. A guard brings breakfast. Like all food here, it's terrible. Maybe an hour later, the guard collects it.

7:00 a.m. The noise starts as people go to the exercise yard - the noise of the doors opening and closing , people shouting. I get one hour a day in the yard , from 8:00 till 9:00. Then I read or write letters. I don't have a TV or radio. I have no money to buy one.
10:00 a.m. A guard brings lunch-some bread and usually meat in a paper bag. Sometimes I take a shower (we can take three a week).
1:00p.m.-5:00p.m. I can leave my cell only when I have visitors.Saturday through Sunday we can have "regular visits."These are visits from family. But I can't hug my wife or children when they visit.We have to talk on a phone,looking through a glass window. I usually see them once a month.
5:00p.m. A guard brings dinner. It is usually beans,rice or noodles -always cold.After the guard collects the garbage,my day is finished. I try to sleep,but every two hours the lights come on. A guard asks for my name and number (we all have a number). Sometimes they give me clean clothes,or toilet paper,soap,and so on. I try to sleep but can't. I wait for the next day.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไดอารี่ส่วนตัวของ Dan คาลด์เวลล์San Jose Prison,California,U.SWed.May 27คุณสามารถอยู่ 23 ชั่วโมงต่อวันในเซลล์ยาวหกฟุตและ 10 ฟุตกว้างเท่า มีเพียงหนึ่งหน้าต่างเล็ก ไม่ มีวิทยุ โทรทัศน์ หรือเครื่องปรับอากาศ คุณใช้เวลาทั้งวันนั่งอยู่เพียงในความร้อน อ่าน...พยายามนอนหลับ การพูดคุยกับเพื่อนบ้านของคุณ คุณจำเป็นต้องตะโกน เพราะเสียง ดี ที่เป็นชีวิตของฉันคืออะไรเช่นในแถวที่ตายที่นี่ในรัฐแคลิฟอร์เนีย นี่คือวันของฉันปกติ5:30 น. ยามนำอาหารเช้า เช่นอาหารที่นี่ มันจะน่ากลัว บางทีชั่วโมงต่อมา ยามเก็บมันอยู่7:00 น. เสียงเริ่มเป็นคนไปออกกำลังกายลาน - เสียงประตูเปิด และ ปิด คนตะโกน ฉันได้รับหนึ่งชั่วโมงต่อวันในบ้าน จาก 8:00 น.ถึง 9:00 แล้วฉันจะอ่าน หรือเขียนตัวอักษร ฉันไม่มีโทรทัศน์หรือวิทยุ ไม่มีเงินซื้อหนึ่งได้10:00 น. ยามนำอาหารกลางวัน-ขนมปังบางและมักจะเนื้อในถุงกระดาษ บางครั้งผมใช้ฝักบัว (เราสามารถใช้สามต่อสัปดาห์)13:00 น. - 17:00 น. ฉันสามารถออกจากเซลล์เท่านั้นเมื่อมีผู้เข้าชม วันเสาร์อาทิตย์เราสามารถมี "ปกติการเยี่ยมชม" เข้าชมจากครอบครัวเหล่านี้ได้ แต่ฉันไม่สามารถกอดภรรยาหรือบุตรหลานของฉันเมื่อพวกเขาเข้าเยี่ยมชม เราได้พูดคุยบนโทรศัพท์ มองผ่านหน้าต่างกระจก ผมมักจะเห็นพวกเขาเดือนละครั้ง 17:00 น.ยามนำอาหาร มันจะมีถั่ว ข้าว หรือก๋วยเตี๋ยว-เย็นเสมอ หลังจากยามเก็บรวบรวมขยะ วันของฉันเสร็จสิ้น พยายามนอนหลับ แต่ทุกสองชั่วโมงไฟมา ผู้พิทักษ์ขอชื่อและหมายเลข (เราทุกคนมีหมายเลข) ของฉัน บางครั้งพวกเขาให้ฉัน เสื้อผ้าที่สะอาด หรือกระดาษชำระ สบู่ และอื่น ๆ ผมพยายามจะนอน แต่ไม่ ผมรอวันถัดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไดอารี่ส่วนตัวของแดน Caldwell
San Jose เรือนจำแคลิฟอร์เนียสหรัฐอเมริกา

Wed.May 27
คุณสามารถมีชีวิตอยู่ได้ 23 ชั่วโมงในแต่ละวันในเซลล์เพียงหกฟุตและยาวสิบฟุตกว้าง? พร้อมหน้าต่างขนาดเล็กเพียงคนเดียว? ด้วยวิทยุ, โทรทัศน์, เครื่องปรับอากาศหรือ? คุณใช้ทุกวันเพียงแค่นั่งอยู่ในความร้อน, การอ่าน ... พยายามที่จะนอนหลับ ที่จะพูดคุยกับเพื่อนบ้านของคุณคุณต้องตะโกนเพราะของเสียง ดีว่าเป็นสิ่งที่ชีวิตของฉันเป็นเหมือนนักโทษประหารที่นี่ในรัฐแคลิฟอร์เนีย นี่คือวันปกติฉัน.

05:30 ยามนำอาหารเช้า ชอบอาหารทั้งหมดที่นี่ก็น่ากลัว บางทีชั่วโมงต่อมายามรวบรวมมัน.

07:00 เสียงเริ่มเป็นคนไปที่ลานออกกำลังกาย - เสียงประตูเปิดและปิดคนตะโกน ฉันจะได้รับหนึ่งชั่วโมงต่อวันในสนามตั้งแต่เวลา 8:00 จนถึง 09:00 แล้วฉันจะอ่านหรือเขียนตัวอักษร ฉันไม่ได้มีทีวีหรือวิทยุ ผมไม่มีเงินที่จะซื้อหนึ่ง.
10:00 ยามนำอาหารกลางวันบางขนมปังและมักจะเนื้อสัตว์ในถุงกระดาษ บางครั้งผมใช้เวลาอาบน้ำ (เราสามารถใช้เวลาสามสัปดาห์).
01:00 p.m.-5:00p.m ฉันจะออกจากมือถือของฉันเท่านั้นเมื่อฉันมี visitors.Saturday ถึงวันอาทิตย์เราสามารถมี "เข้าชมตามปกติ." เหล่านี้มีการเข้าชมจากครอบครัว แต่ฉันไม่สามารถกอดภรรยาหรือลูก ๆ ของฉันเมื่อพวกเขา visit.We มีการพูดคุยบนโทรศัพท์มองผ่านหน้าต่างกระจก ฉันมักจะเห็นพวกเขาเดือนละครั้ง.
05:00 p.m ยามนำอาหารเย็น มันมักจะเป็นถั่ว, ข้าวหรือก๋วยเตี๋ยว -always cold.After ยามเก็บรวบรวมขยะวันของฉันเสร็จสิ้น ฉันพยายามที่จะนอนหลับ แต่ทุกสองชั่วโมงไฟมา ยามขอชื่อและหมายเลขของฉัน (เราทุกคนมีตัวเลข) บางครั้งพวกเขาให้ฉันเสื้อผ้าที่สะอาดหรือกระดาษชำระสบู่และอื่น ๆ ฉันพยายามที่จะนอนหลับ แต่ไม่สามารถ ฉันรอวันถัดไป