Hatching eggs are commonly incubate

Hatching eggs are commonly incubated for 17 to 18 d
in setters, during which they are positioned in a setter
tray with the large end of the egg up. Because during
this period eggs are turned regularly at an angle of 90°
(Tona et al., 2005), they rest with their longitudinal
axis at an angle of 45°. For the last 3 to 4d of incubation,
eggs are transferred to hatcher baskets and placed
in hatchers. In the hatcher baskets, eggs generally lay
in a horizontal position (Bauer et al., 1990). Recently,
an alternative hatching system was developed, named
Patio (Vencomatic BV, Eersel, the Netherlands; van de
Ven et al., 2009). The Patio is a multi-tiered housing
system, which was developed to combine the hatching
and brooding phase, so after hatch, chicks stay in this
system for the remainder of the growing period. When
using the Patio system, eggs at d 17 or 18 of incubation
are not transferred to hatcher baskets, but remain
in the upright position in the setter trays, which are
placed in the Patio system. Consequently, in contrast
to the horizontal egg position in traditional hatching
systems, chicks in Patio hatch from eggs positioned
with the large end up.
Egg position during the first part of incubation has
been shown to influence hatchability in chickens and
quails (Byerly and Olsen, 1931; Cain and Abbot, 1971;
Bauer et al., 1990; Wilson et al., 2003; Mao et al., 2007;
Moraes et al., 2008), primarily by affecting the proportion
of embryos that have the head located in the large
end of the egg, right under the air cell, which is considered
the optimum position for hatching (Oppenheim,
1972). Positioning eggs with the small end up results in
a higher percentage of embryos with the heads located
in the small end of the egg, leading to lower hatchability compared with eggs that are placed horizontally or
with the large end up (Byerly and Olsen, 1931; Cain
and Abbot, 1971). In addition, positioning eggs with
the small end up leads to lower chick quality at hatch
(Bauer et al., 1990).
The studies mentioned above focused on effects of
different egg positions during the first phase of incubation
only, after which the eggs were transferred to
a horizontal position for the hatching phase (Byerly
and Olsen, 1931; Cain and Abbot, 1971; Bauer et al.,
1990; Moraes et al., 2008), or the experiment was ended
(Wilson et al., 2003). Effects of different egg positions
in the last days of incubation are unknown, but may affect
embryo movement and thus, the hatching process.
In the current study we investigated the effects of egg
position in the last 4 d of incubation on hatchability,
hatching time, and chick quality.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไข่ฟักไข่โดยทั่วไปจะ incubated สำหรับ d 17-18ใน setters ซึ่งพวกเขาตั้งอยู่ในย่านที่ตัวเซ็ตถาดกับไข่ขึ้นปลายใหญ่ เนื่องจากในระหว่างระยะนี้ไข่เปิดประจำที่มุม 90°(Tona et al., 2005), ที่เหลือ มีระยะความยาวแกนเป็นมุม 45 องศา สำหรับ d 3 4 ล่าสุดของคณะทันตแพทยศาสตร์โอนย้ายไปที่ตะกร้า hatcher และวางไข่ในแฮทเชอร์ ในตะกร้า hatcher ไข่โดยทั่วไปวางในแบบแนวนอน (Bauer และ al., 1990) ล่าสุดทางฟักระบบได้รับการพัฒนา การตั้งชื่อลาน (Vencomatic BV, Eersel เนเธอร์แลนด์ แวนเดอVen และ al., 2009) ระเบียงเป็นที่อยู่อาศัยหลายชั้นระบบ ซึ่งได้รับการพัฒนารวมที่ฟักไข่และ brooding เฟส ดังนั้นหลังจากแฮทช์ ลูกไก่อยู่ในนี้ระบบสำหรับส่วนเหลือของรอบระยะเวลาการเจริญเติบโต เมื่อใช้ระบบลาน ไข่ที่ d 17 หรือ 18 ของคณะทันตแพทยศาสตร์ไม่ได้โอนย้ายไปตะกร้า hatcher แต่ยังคงในตำแหน่งตรงในถาดตัวเซ็ต ซึ่งเป็นวางระบบลาน ดังนั้น ในทางตรงข้ามตำแหน่งแนวนอนไข่ในการฟักไข่แบบดั้งเดิมระบบ ลูกไก่ในลานฟักจากไข่ที่วางกับการสิ้นสุดที่ขนาดใหญ่ขึ้นมีตำแหน่งไข่ระหว่างส่วนแรกของคณะทันตแพทยศาสตร์การแสดงจะมีผลต่อ hatchability ในไก่ และquails (Byerly และโอลเซ็น 1931 คาอินคือใครและท่านเจ้าอาวาส 1971Bauer และ al., 1990 Wilson et al., 2003 เมา al. et, 2007Moraes et al., 2008), เป็นหลัก โดยส่งผลกระทบต่อสัดส่วนโคลนที่มีหัวอยู่ในขนาดใหญ่ส่วนท้ายของไข่ ขวาภายใต้เซลล์อากาศ ซึ่งเป็นตำแหน่งที่เหมาะสมสำหรับฟัก (Oppenheim1972) วางไข่ปลายเล็กค่าผลลัพธ์เปอร์เซ็นต์สูงของโคลนที่มีหัวอยู่ในสุดเล็กไข่ นำไปสู่ลด hatchability เปรียบเทียบกับไข่ที่วางในแนวนอน หรือกับการสิ้นสุดใหญ่ (Byerly และโอลเซ็น 1931 คาอินคือใครกเจ้า อาวาส 1971) นอกจากนี้ วางไข่ปลายเล็กค่านำไปสู่ลดคุณภาพเจี๊ยบแฮทช์(Bauer และ al., 1990)ศึกษาดังกล่าวข้างต้นมุ่งเน้นผลของการตำแหน่งต่าง ๆ ไข่ระยะแรกของคณะทันตแพทยศาสตร์เท่านั้น หลังจากที่ไข่ถูกโอนย้ายไปตำแหน่งแนวนอนสำหรับระยะฟักไข่ (Byerlyและโอ ลเซ็น 1931 คาอินคือใครและท่านเจ้าอาวาส 1971 Bauer et al.,ปี 1990 Moraes et al., 2008), หรือสิ้นสุดการทดลอง(Wilson et al., 2003) ลักษณะพิเศษของตำแหน่งไข่แตกต่างกันสุดท้าย ของคณะทันตแพทยศาสตร์จะไม่ทราบ แต่อาจมีผลต่อย้ายตัวอ่อน แล้วจึง การฟักไข่ในการศึกษาปัจจุบัน เราตรวจสอบผลกระทบของไข่วางใน 4 วันสุดท้ายของการฟักตัวบน hatchabilityฟัก และเวลาคุณภาพเจี๊ยบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟักไข่จะฟักทั่วไปสำหรับ 17-18 d
setters ในระหว่างที่พวกเขามีตำแหน่งในหมา
ถาดที่มีขนาดใหญ่ในตอนท้ายของไข่ขึ้น เพราะในช่วง
เวลานี้ไข่จะถูกประจำที่มุม 90 °
(Tona et al., 2005) พวกเขาอยู่กับพวกเขายาว
แกนที่มุม 45 องศา สำหรับที่ผ่านมา 3 4d ของการบ่ม
ไข่จะถูกโอนไปแฮตะกร้าและวางไว้
ใน Hatchers ในตะกร้าแฮไข่ทั่วไปวาง
ในแนวนอน (Bauer et al., 1990) เมื่อเร็ว ๆ นี้
ระบบการฟักไข่ได้รับการพัฒนาทางเลือกที่ชื่อ
ลาน (Vencomatic BV, Eersel, เนเธอร์แลนด์แวนเดอ
. เวน et al, 2009) ลานเป็นที่อยู่อาศัยหลายชั้น
ของระบบที่ได้รับการพัฒนาที่จะรวมการฟักไข่
และเฟสครุ่นคิดดังนั้นหลังจากฟักลูกไก่อยู่ใน
ระบบสำหรับส่วนที่เหลือของรอบระยะเวลาการเจริญเติบโต เมื่อ
ใช้ระบบ Patio ไข่ที่ d 17 หรือ 18 ของการบ่ม
ไม่ได้ถ่ายโอนไปยังแฮตะกร้า แต่ยังคงอยู่
ในตำแหน่งตั้งตรงในถาดหมาซึ่งมี
อยู่ในระบบ Patio ดังนั้นในทางตรงกันข้าม
ไปที่ตำแหน่งแนวนอนในไข่ฟักไข่แบบดั้งเดิม
ระบบลูกไก่ฟักในลานออกมาจากไข่ในตำแหน่งที่
มีขนาดใหญ่ขึ้นในตอนท้าย.
ตำแหน่งไข่ในช่วงแรกของการบ่มได้
รับการแสดงที่จะมีอิทธิพลต่อการฟักในไก่และ
หนูเล็ก (Byerly และโอลเซ่น 1931; อดัมและเจ้าอาวาส, 1971;
บาวเออร์, et al, 1990;. วิลสัน, et al, 2003;. เหมา et al, 2007;.
Moraes et al, 2008) เป็นหลักโดยมีผลกระทบต่อสัดส่วน.
ของตัวอ่อนที่มีหัวอยู่ใน ที่มีขนาดใหญ่
ในตอนท้ายของไข่ที่เหมาะสมภายใต้เซลล์อากาศซึ่งถือว่าเป็น
ตำแหน่งที่ดีที่สุดสำหรับการฟักไข่ (Oppenheim,
1972) ตำแหน่งไข่ที่มีขนาดเล็กปลายผลใน
อัตราร้อยละที่สูงขึ้นของตัวอ่อนที่มีหัวอยู่
ในตอนท้ายของไข่ที่มีขนาดเล็กนำไปสู่การลดลงเมื่อเทียบกับการฟักไข่ที่วางอยู่ในแนวนอนหรือ
กับปลายที่มีขนาดใหญ่ขึ้น (Byerly และโอลเซ่น, 1931; อดัม
และเจ้าอาวาส 1971) นอกจากนี้การวางตำแหน่งของไข่ที่มี
ขนาดเล็กปลายขึ้นนำไปสู่การลดคุณภาพเจี๊ยบที่ฟัก
(Bauer et al., 1990).
การศึกษาดังกล่าวข้างต้นมุ่งเน้นไปที่ผลกระทบของ
ตำแหน่งที่แตกต่างกันระหว่างไข่ในช่วงแรกของการบ่ม
เฉพาะหลังจากที่มีไข่ โอนไปยัง
ตำแหน่งแนวนอนสำหรับขั้นตอนการฟักไข่ (Byerly
และโอลเซ่น, 1931; อดัมและเจ้าอาวาส, 1971; บาวเออร์, et al.
1990;. Moraes et al, 2008) หรือการทดสอบก็จบลง
(. วิลสัน, et al, 2003) . ผลของตำแหน่งไข่ที่แตกต่างกัน
ในวันสุดท้ายของการบ่มไม่เป็นที่รู้จัก แต่อาจมีผลต่อ
การเคลื่อนไหวของตัวอ่อนและทำให้กระบวนการฟัก.
ในการศึกษาในปัจจุบันที่เราตรวจสอบผลกระทบของไข่
ตำแหน่งในช่วง 4 d ของการบ่มฟักบน,
เวลาฟักไข่ และคุณภาพเจี๊ยบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไข่ฟักมักบ่ม 17 กับ 18 D
ใน setters ในระหว่างที่พวกเขาจะวางในถาด setter
กับปลายขนาดใหญ่ของไข่ขึ้น เนื่องจากในช่วงระยะเวลานี้ ไข่จะกลายเป็น
เป็นประจำเป็นมุม 90 องศา
( T et al . , 2005 ) , พวกเขาพักผ่อนกับแกนตามยาว
ที่มุม 45 องศา . ในช่วง 3 ถึง 4D ของระยะเวลา
ไข่ย้ายตะกร้า แฮทเชอร์และอยู่ใน hatchers
.ใน Hatcher ตะกร้าไข่โดยทั่วไปวาง
ในแนวนอน ( บาวเออร์ et al . , 1990 ) เมื่อเร็ว ๆนี้
ทางเลือกฟักได้พัฒนาระบบชื่อ
ลาน ( vencomatic BV Eersel , เนเธอร์แลนด์ ; Van de Ven
et al . , 2009 ) ลานเป็นหลายฉัตรที่อยู่อาศัย
ระบบที่ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อรวมและระยะฟัก
เก็บกด ดังนั้นหลังจากฟักลูกไก่อยู่ในนี้
ระบบสำหรับส่วนที่เหลือของช่วง . เมื่อ
โดยใช้ระบบลาน ไข่ที่ D 17 หรือ 18 1
ไม่ย้ายตะกร้า แฮทเชอร์ แต่ยังคง
อยู่ในท่าตั้งตรงใน setter ถาดซึ่ง
วางไว้ในระบบลาน ดังนั้น ในทางตรงกันข้าม
ตำแหน่งแนวนอนแบบไข่ฟัก
ระบบลูกไก่ฟักจากไข่ในลานวาง
ขนาดใหญ่ที่มีปลายขึ้น
ตำแหน่งไข่ในช่วงแรกของการบ่มเพาะได้
ถูกแสดงอิทธิพลจากในไก่และไข่
( และไบเออร์ลี่โอลเซ่น , 1931 ; เคนและเจ้าอาวาส , 1971 ;
Bauer et al . , 1990 ; วิลสัน et al . , 2003 ; เหมา et al . , 2007 ;
มอเรียน et al . , 2008 ) เป็นหลัก โดยมีผลต่อสัดส่วนของเอ็มบริโอที่ได้หัว

อยู่ในตอนท้ายขนาดใหญ่ของไข่ขวาภายใต้เซลล์อากาศ ซึ่งถือว่า
ตำแหน่งที่เหมาะสมสำหรับการฟักไข่ ( เปนไฮมน์
, 1972 ) ตำแหน่งไข่ที่มีขนาดเล็กท้ายผล
เป็นเปอร์เซ็นต์ที่สูงขึ้นของตัวอ่อนกับหัวอยู่
ในที่สุดขนาดเล็กของไข่ ทำให้เกิดการฟักออกเป็นตัวลดลงเมื่อเทียบกับไข่ที่วางในแนวนอน หรือ
กับปลายขนาดใหญ่ขึ้น ( ไบเออร์ลี่ และ โอลเซ่น , 1931 ; เคน
และ ท่านเจ้าอาวาส พ.ศ. 2514 ) นอกจากนี้ การวางตำแหน่ง ที่มีไข่
เล็กจบนักลดคุณภาพลูกไก่ที่ฟัก
( บาวเออร์ et al . , 1990 ) .
การศึกษาดังกล่าวข้างต้น เน้นผลของ
ตำแหน่งไข่แตกต่างกันในระหว่างขั้นตอนแรกของการบ่ม
เท่านั้น หลังจากที่ไข่ถูกย้าย
แนวนอนสำหรับการเฟส ( ไบเออร์ลี่
และ โอลเซ่น 1931 ; เคนและเจ้าอาวาส , 1971 ; บาวเออร์ et al . ,
1990 ; มอเรียน et al . , 2008 ) หรือการทดลองสิ้นสุดลง
( วิลสัน et al . , 2003 ) ผลของความแตกต่างของตำแหน่งไข่
ในวันสุดท้ายของการบ่มจะไม่รู้จัก แต่อาจมีผลต่อการเคลื่อนไหวและ
ตัวอ่อนจึงฟักกระบวนการ .
ในการศึกษาปัจจุบันเราศึกษาผลของตำแหน่งไข่
ในช่วง 4 วันในการฟักออกเป็นตัวบ่ม , ฟักลูกเจี๊ยบ
เวลาและคุณภาพ