“I used your toothbrush,” I breathe

“I used your toothbrush,” I breathe.
His lips quirk up in a half smile.
“Oh, Anastasia Steele, what am I going to do with you?”
The doors open at the first floor, and he takes my hand and pulls me out.
“What is it about elevators?” he mutters, more to himself than to me as he strides across the lobby. I struggle to keep pace with him because my wits have been thoroughly, royally, scattered all over the floor and walls of elevator three in the Heathman Hotel.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ผมใช้แปรงสีฟันของคุณ ฉันหายใจเล่นโวหารริมฝีปากของเขาขึ้นในครึ่งยิ้ม"โอ้ อนาสตาเซีย Steele ว่าฉันจะทำกับคุณ"ประตูเปิดที่ชั้น และเขาใช้มือของฉัน และดึงฉันออก"คืออะไรมันเกี่ยวกับลิฟท์เขา mutters มากไปเองมากกว่าให้ฉันเป็นเขาก้าวหน้าข้ามล็อบบี้ ผมต่อสู้เพื่อให้ทันกับเขาเนื่องจากปัญญาของฉันได้อย่างละเอียด royally กระจายทั้งพื้นและผนังของร้านสามโรงแรม Heathman

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ผมใช้แปรงสีฟันของคุณ" ฉันหายใจ.
ริมฝีปากของเขามุมแหลมขึ้นมาในครึ่งรอยยิ้ม.
"โอ้ Anastasia Steele สิ่งที่ฉันจะทำอะไรกับคุณ?"
ประตูเปิดที่ชั้นแรกและเขาใช้มือของฉันและดึง ฉันออก.
"มันคืออะไรเกี่ยวกับลิฟท์?" เขาพึมพำขึ้นกับตัวเองมากกว่าที่จะฉันในขณะที่เขาก้าวข้ามล็อบบี้ ฉันพยายามที่จะให้ทันกับเขาเพราะปัญญาของฉันได้รับอย่างทั่วถึงพระราชทาน, กระจายไปทั่วพื้นและผนังในสามของลิฟท์ในโรงแรม Heathman

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ฉันใช้แปรงสีฟันของคุณ " ฉันหายใจ .
ริมฝีปากของเขาเลิกคิ้วในครึ่งยิ้ม .
" โอ้ อนาสตาเซีย สตีล ฉันไปทำอะไรให้คุณ ? "
ประตูเปิดที่ชั้นหนึ่ง และเขาก็จับมือฉันและดึงฉันออก .
" แล้วมันเกี่ยวกับลิฟท์ ? " เขางึมงำกับตัวเองมากขึ้นกว่าฉัน เขาก้าวข้ามล็อบบี้ ผมต่อสู้เพื่อให้ทันกับเขา เพราะปัญญาได้รับพระราชทานอย่างทั่วถึง ,กระจายอยู่ทั่วพื้นและผนังลิฟต์สามใน heathman Hotel