and a barley that proved the most t

and a barley that proved the most tolerant (Rawson et
al., 1988).Many short-term growth experimentsmeasuring
whole shoot biomass revealed little difference
between wheat genotypes in their response to salinity,
even between those known to differ in long-term
biomass production or yield (Nicolas et al., 1993; Rivelli
et al., 2002; Shah et al., 1987; Weimberg, 1987).
Longer-term experiments have been necessary to detect
genotypic differences in the effects of salinity on
growth: it has been necessary to expose plants to salinity
for at least two weeks, and sometimes several
months (Fortmeier and Schubert, 1995; Francois et
al., 1986; Kingsbury and Epstein, 1984; Munns et al.,
1995). Even with rice, a fast growing and salt sensitive
species, it has been necessary to grow plants for several
weeks to be confident of obtaining reproducible
differences in salinity tolerance between genotypes
(Aslam et al., 1993; Zhu et al., 2001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และข้าวบาร์เลย์ที่พิสูจน์ความอดทนมากที่สุด (รอว์เอตอัล
., 1988). หลายระยะสั้น experimentsmeasuring การเจริญเติบโต
ชีวมวลยิงทั้งเผยให้เห็นความแตกต่างเล็ก ๆ น้อย ๆ
ระหว่างยีนข้าวสาลีในการตอบสนองของพวกเขาที่จะเค็ม
แม้แต่ระหว่างผู้ที่รู้จักกันแตกต่างกันในระยะยาว ระยะ
ผลิตชีวมวลหรืออัตราผลตอบแทน (nicolas et al, 1993;.. rivelli
et al, 2002; กษัตริย์ et al, 1987;. weimberg, 1987).
การทดลองในระยะยาวได้รับสิ่งที่จำเป็นในการตรวจสอบความแตกต่างทางพันธุกรรม
ในผลของความเค็มต่อการเจริญเติบโต
: จะได้รับสิ่งที่จำเป็นเพื่อให้พืช
ความเค็มเป็นเวลาอย่างน้อยสองสัปดาห์และบางครั้งหลายเดือน
(fortmeier และชูเบิร์ต 1995; Francois เอ
อัล, 1986. Kingsbury และ Epstein, 1984. munns et al,,
1995) แม้จะมีข้าวที่เติบโตอย่างรวดเร็วและเกลือที่มีความสำคัญ
ชนิดจะได้รับที่จำเป็นในการปลูกพืชเป็นเวลาหลายสัปดาห์ในการ
จะมีความมั่นใจในการได้รับความแตกต่างในการทำซ้ำ
ความอดทนความเค็มระหว่างจีโนไทป์
(aslam et al, 1993;.. zhu และคณะ, 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และข้าวบาร์เลย์ที่พิสูจน์แล้วว่าทนกับมากที่สุด (สอนศาสนาร้อยเอ็ด
al., 1988)Experimentsmeasuring เจริญเติบโตระยะสั้นหลาย
ชีวมวลทั้งยิงเปิดเผยความแตกต่างน้อย
ระหว่างศึกษาจีโนไทป์ของข้าวสาลีในตอบสนองเค็ม,
แม้ระหว่างที่จะแตกต่างกันในระยะยาว
ผลิตชีวมวลหรือผลผลิต (นิโค et al., 1993 Rivelli
et al., 2002 ชาห์ et al., 1987 Weimberg, 1987)
เยือนทดลองได้จำเป็นต้องตรวจหา
ความแตกต่างของจีโนไทป์ในผลของความเค็มบน
เจริญเติบโต: แล้วจำเป็นต้องเปิดเผยพืชจะเค็ม
น้อยสองสัปดาห์ และบางครั้งหลาย
เดือน (Fortmeier และ Schubert, 1995 รีสฟรนคอยส์ร้อยเอ็ด
al., 1986 Kingsbury และสเตียน 1984 Munns et al.,
1995) แม้จะ มีข้าว การเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว และสำคัญเกลือ
สปีชีส์ แล้วจำเป็นต้องปลูกหลาย
สัปดาห์เพื่อให้ความมั่นใจของรับจำลอง
ความแตกต่างในค่าเผื่อเค็มระหว่างศึกษาจีโนไทป์
(Aslam et al., 1993 ซูและ al., 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และที่ทำจากข้าวบาร์เลย์ที่พิสูจน์ได้ที่คลาดเคลื่อนมากที่สุด( Rawson Square et al .
, 1988 )จำนวนมากระยะสั้น experimentsmeasuring
ซึ่งจะช่วยถ่าย ภาพ ทั้งจากชีวมวลขนาดเล็กเผยให้เห็นความแตกต่างระหว่างสาลี genotypes
ซึ่งจะช่วยในการตอบสนองน้ำเกลือ,
ระหว่างผู้ที่มีชื่อเสียงในการแตกต่างกันในระยะยาว
ชีวมวลการผลิตหรือให้ผลตอบแทน( Nicolas Fouquet et al ., 1993 ; rivelli
et al ., 2002 ;ชาห์ et al ., 1987 ; weimberg , 1987 )..
การทดลองใช้ได้นานขึ้นระยะสั้นได้มีความจำเป็นที่จะต้องพบความแตกต่าง
genotypic ในผลของน้ำเกลือ
ซึ่งจะช่วยในการขยายตัวได้มีความจำเป็นที่จะต้องให้น้ำเกลือพันธุ์
ซึ่งจะช่วยเป็นเวลาอย่างน้อยสองสัปดาห์และบางครั้งหลาย
เดือน( fortmeier และฌู - เบิท 1995 งานสะสม Francois et al . 1986
kingsbury และ Julius Epstein ผู้เขียนบท 1984 munns et al .
1995 ) แม้จะมีข้าวกำลังเติบโตอย่างรวดเร็วและเกลือที่สำคัญ
สายพันธุ์ที่โรงแรมมีมีความจำเป็นที่จะต้องขยายพันธุ์ไม้สำหรับหลายสัปดาห์
ซึ่งจะช่วยให้มั่นใจได้ในการหาความแตกต่างในความผิดพลาดเกิดขึ้นซ้ำเดิมได้
น้ำเกลือระหว่าง genotypes
( aslam et al . 1993 Zhu Asian et al . 2001 )