despair is never magnanimous; he is

despair is never magnanimous; he is after paradox once more. This proves that there is a formula that prevails throughout the poem. Although the experience is one, there is complexity in the relationship between himself and his beloved. Therefore, he is using many images for the same experience.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิ้นหวังไม่เคยเติม เขาเป็นหลังจาก paradox อีกครั้ง นี้พิสูจน์ว่ามีสูตรที่ชัยตลอดทั้งบทกวี แม้ว่าประสบการณ์เป็นหนึ่ง มีความซับซ้อนในความสัมพันธ์ระหว่างตัวเขาและรักของเขา ดังนั้น เขาจะใช้ภาพจำนวนมากสำหรับประสบการณ์เหมือนกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ้นหวังไม่เคยเห็นแก่ตัว; เขาคือหลังจากที่ความขัดแย้งอีกครั้ง นี้พิสูจน์ให้เห็นว่ามีสูตรที่พัดตลอดทั้งบทกวี แม้ว่าประสบการณ์เป็นหนึ่งมีความซับซ้อนในความสัมพันธ์ระหว่างตัวเองและเป็นที่รักของเขา ดังนั้นเขาจะใช้ภาพจำนวนมากสำหรับประสบการณ์เดียวกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ้นหวังไม่เคยเป็นคนใจกว้าง เขาหลังจากความขัดแย้งอีกครั้ง นี้พิสูจน์ให้เห็นว่ามีสูตรที่ prevails ตลอดบทกลอน แม้จะมีประสบการณ์เป็นหนึ่งที่มีความซับซ้อนในความสัมพันธ์ระหว่างเขาและคนรักของเขา ดังนั้น เขาจะใช้หลายภาพสำหรับประสบการณ์เดียวกัน