soil population to assess hydrocarb

soil population to assess hydrocarbon degradation in a model
oil system. They reported a statistically significant enhancement
in hydrocarbon degradation when sophorose lipids were
added to the system containing 10% soil and a 1.35% hydrocarbon
mixture of tetradecane, pentadecane, hexadecane, pristane,
phenyldecane and naphthalene in the mineral salt medium. In
the absence of surfactant, 81% of the hydrocarbon mixture was
degraded within 114 h, while in the presence of biosurfactant up
to 90% of the hydrocarbon mixture was degraded within 79 h.
Although lower toxicity is expected from the use of most biosurfactants,
concern still remains[22,23]. In the case of microorganisms
degrading hydrophobic hydrocarbons, the presence of
surfactants, especially in concentrations above the CMC, has had
an inhibiting effect [24–26]. Although this phenomenon may be
partly explained by the reduced availability of micellar hydrocarbons
[27,28], inhibition was also observed for hydrophilic
substrates. Compared to synthetic surfactants [2,24,27,29,30],
the use of biosurfactants has been associated with less frequent
inhibitory effects on biodegradation [31–34]. To date, research
concerning bio/surfactant and bio/surfactant-enhanced contaminant
toxicities has been sparse.
It is to be expected that some of the flushing agent such as surfactant,
will remain in the treated zone after the flushing event.
The potential impact of residual flushing agent on microbial processes
is a question of concern. For these reasons, it is important
to evaluate the potential impact of enhanced-flushing operations
on microbial processes for systems wherein they will be used in
conjunction with bioremediation [35].
In an early study, Ishigami et al. [36] and Champion et al. [37]
observed that the structure of rhamnolipid is strongly dependent
on pH, and can undergo changes from large lamellar sheets, to
vesicles, and to micelles. The reported pKa for rhamnolipid is 5.6
[36]. As the pH increases from 5.5 to 8.0, repulsion between the
more negatively charged head groups effectively creates a larger
head diameter, thus facilitating a change in the morphology from
lamellar to vesicles, and finally to micelles [37]. Interestingly,
Zhang and Miller [38] also observed that the surface tension
and dispersion of octadecane was significantly affected by pH.
These studies demonstrate that control of the pH needs to be
considered in field applications for improved performance of
anionic biosurfactant systems.
In this study, we examined the combined solubilization–
biodegradation process with biosurfactants to remediate
phenanthrene-contaminated soil. The removal efficiency of the
process was compared at various pHs since the pH of biosurfactants
solution could be an important factor in this system. The
work presented herein will provide that the potential impact of
biosurfactant-enhanced flushing operations on followed microbial
processes and the possibility of combined remediation process.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประชากรในดินจะย่อยสลายไฮโดรคาร์บอนในรูปแบบระบบน้ำมัน รายงานการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในการสลายตัวของไฮโดรคาร์บอนเมื่อได้โครงการ sophoroseเพิ่มไปยังระบบที่ประกอบด้วยดิน 10% และไฮโดรคาร์บอน 1.35%ส่วนผสมของ tetradecane, pentadecane, hexadecane, pristanephenyldecane และแนฟทาลีนในกลางเกลือแร่ ในการขาดงานของ surfactant, 81% ของส่วนผสมของไฮโดรคาร์บอนได้เสื่อมโทรมภายใน h 114 ในขณะที่ในต่อหน้าของ biosurfactant ค่า90% ของไฮโดรคาร์บอนผสมคือเสื่อมโทรมภายใน 79 hแม้ว่าความเป็นพิษต่ำกว่าคาดจากการใช้ส่วนใหญ่ biosurfactantsปัญหายังคงอยู่ [22,23] ในกรณีของจุลินทรีย์ลดสารไฮโดรคาร์บอน hydrophobic ของsurfactants โดยเฉพาะอย่างยิ่งในความเข้มข้นข้าง CMC มีการ inhibiting มีผล [24-26] แม้ว่าปรากฏการณ์นี้อาจอธิบายบางส่วน โดยพร้อมใช้งานลดลงของสารไฮโดรคาร์บอน micellar[27,28], ยับยั้งถูกยังสังเกตสำหรับ hydrophilicพื้นผิว เปรียบเทียบการสังเคราะห์ surfactants [2,24,27,29,30],ใช้ของ biosurfactants ได้เชื่อมโยงกับน้อยบ่อย ๆลักษณะพิเศษที่ลิปกลอสไขบน biodegradation 31 – 34] วันที่ วิจัยเกี่ยวกับไบ โอ/surfactant และสารปนเปื้อนทาง ชีวภาพ/surfactant-ขั้นสูงtoxicities ได้บ่อมันคือการที่บางส่วนของบริษัทตัวแทนการล้างเช่น surfactantจะยังคงอยู่ในโซนบำบัดหลังเหตุการณ์ลบผลกระทบของแทนเหลือลบกระบวนการจุลินทรีย์เป็นคำถามที่เกี่ยวข้อง ด้วยเหตุนี้ มันเป็นสิ่งสำคัญการประเมินผลกระทบของเพิ่มลบการดำเนินงานกระบวนการจุลินทรีย์นั้นพวกเขาจะใช้ในระบบร่วมกับววิธี [35]ในการเริ่มต้นศึกษา Ishigami et al. [36] และ al. ร้อยเอ็ดแชมป์ [37]สังเกตว่า โครงสร้างของ rhamnolipid ขึ้นอย่างยิ่งใน pH และสามารถรับการเปลี่ยนแปลงจากแผ่น lamellar ขนาดใหญ่ การอสุจิ และ micelles 5.6 มี pKa รายงานสำหรับ rhamnolipid[36] การเป็น pH เพิ่มจาก 5.5 8.0, repulsion ระหว่างการเพิ่มเติมในเชิงลบคิดกลุ่มใหญ่ได้อย่างมีประสิทธิภาพสร้างขนาดใหญ่ใหญ่เส้นผ่าศูนย์กลาง จึง อำนวยความสะดวกในการเปลี่ยนแปลงสัณฐานวิทยาจากlamellar กับอสุจิ และสุดท้ายกับ micelles [37] เป็นเรื่องน่าสนใจจางและมิลเลอร์ [38] นอกจากนี้ยังพบที่แรงตึงผิวและกระจายตัวของ octadecane ได้รับผลจากค่า pH อย่างมีนัยสำคัญการศึกษานี้แสดงให้เห็นถึงว่า ควบคุม pH ต้องพิจารณาในฟิลด์ปรับปรุงประสิทธิภาพของโปรแกรมประยุกต์ระบบ biosurfactant ย้อมในการศึกษานี้ เราตรวจสอบการการรวม solubilization –กระบวนการ biodegradation กับ biosurfactants การสำรองดินที่ปนเปื้อนสารฟีแนนทรีน ประสิทธิภาพการกำจัดการกระบวนการถูกเปรียบเทียบที่ pHs ต่าง ๆ ตั้งแต่ pH biosurfactantsแก้ปัญหาอาจจะเป็นปัจจัยสำคัญในระบบนี้ ที่งานนำเสนอนี้จะให้ที่ผลกระทบของเพิ่ม biosurfactant ลบดำเนินตามจุลินทรีย์กระบวนการและความเป็นไปได้ของกระบวนการเพื่อรวม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประชากรดินเพื่อประเมินการย่อยสลายสารไฮโดรคาร์บอนในรูปแบบระบบน้ำมัน พวกเขาได้รายงานการเพิ่มประสิทธิภาพอย่างมีนัยสำคัญในการย่อยสลายสารไฮโดรคาร์บอนเมื่อไขมัน sophorose ถูกเพิ่มเข้าไปในระบบที่มีดิน10% และ 1.35% ไฮโดรคาร์บอนส่วนผสมของtetradecane, pentadecane, hexadecane, pristane, phenyldecane และเหม็นในสื่อเกลือแร่ ในกรณีที่ไม่มีการลดแรงตึงผิว 81% ของส่วนผสมสารไฮโดรคาร์บอนถูกสลายภายใน114 ชั่วโมงในขณะที่การปรากฏตัวของแหล่งคาร์บอนขึ้นถึง90% ของส่วนผสมสารไฮโดรคาร์บอนถูกสลายภายใน 79 ชม. ถึงแม้ว่าความเป็นพิษต่ำกว่าที่คาดหวังจากการใช้งานของ biosurfactants มากที่สุดความกังวลยังคง [22,23] ในกรณีของจุลินทรีย์ย่อยสลายสารไฮโดรคาร์บอนน้ำ, การปรากฏตัวของผิวโดยเฉพาะอย่างยิ่งในระดับความเข้มข้นดังกล่าวข้างต้นCMC ได้มีผลยับยั้ง[24-26] แม้ว่าปรากฏการณ์นี้อาจจะอธิบายบางส่วนจากความพร้อมที่ลดลงของสารไฮโดรคาร์บอน micellar [27,28] ยับยั้งพบว่ายังมีน้ำพื้นผิว เมื่อเทียบกับการลดแรงตึงผิวสังเคราะห์ [2,24,27,29,30] ใช้ biosurfactants ที่ได้รับการที่เกี่ยวข้องกับบ่อยน้อยผลกระทบยับยั้งการย่อยสลายทางชีวภาพ[31-34] ในวันที่การวิจัยเกี่ยวกับไบโอลดแรงตึงผิว / และไบโอ / ลดแรงตึงผิวเพิ่มสารปนเปื้อนพิษได้รับเบาบาง. มันเป็นที่คาดหวังว่าบางส่วนของตัวแทนล้างเช่นลดแรงตึงผิวที่จะยังคงอยู่ในโซนได้รับการรักษาหลังจากเหตุการณ์ล้าง. ผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจาก ตัวแทนล้างที่เหลือในกระบวนการจุลินทรีย์เป็นคำถามของความกังวล ด้วยเหตุผลเหล่านี้เป็นสิ่งสำคัญในการประเมินผลกระทบของการดำเนินงานล้างเพิ่มเกี่ยวกับกระบวนการจุลินทรีย์สำหรับระบบนั้นพวกเขาจะใช้ในการร่วมกับการบำบัดทางชีวภาพ[35]. ในการศึกษาก่อน Ishigami et al, [36] และแชมป์เอตอัล [37] ข้อสังเกตว่าโครงสร้างของ rhamnolipid เป็นขึ้นอยู่ในค่าpH และสามารถรับการเปลี่ยนแปลงจากแผ่น lamellar ขนาดใหญ่เพื่อถุงและไมเซลล์ pKa รายงาน rhamnolipid คือ 5.6 [36] ในฐานะที่เป็นเพิ่มขึ้นค่า pH 5.5-8.0, เขม่นระหว่างกลุ่มหัวค่าใช้จ่ายได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นในเชิงลบจะสร้างขนาดใหญ่เส้นผ่าศูนย์กลางหัวจึงอำนวยความสะดวกในการเปลี่ยนแปลงลักษณะทางสัณฐานวิทยาจากlamellar เพื่อถุงและในที่สุดก็จะไมเซลล์ [37] ที่น่าสนใจจางและมิลเลอร์ [38] นอกจากนี้ยังตั้งข้อสังเกตว่าแรงตึงผิวและการกระจายของoctadecane ได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญโดยพีเอช. การศึกษาเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงการควบคุมค่าพีเอชที่จะต้องมีการพิจารณาในการใช้งานสนามสำหรับการปรับปรุงประสิทธิภาพของระบบแหล่งคาร์บอนประจุลบ. ในการศึกษานี้ เราตรวจสอบ solubilization- รวมกระบวนการย่อยสลายทางชีวภาพกับbiosurfactants เพื่อ remediate ดินฟีแนนทรีที่ปนเปื้อน ประสิทธิภาพในการกำจัดของกระบวนการเมื่อเทียบพีเอชที่ต่าง ๆ ตั้งแต่ค่า pH ของ biosurfactants วิธีการแก้ปัญหาอาจจะเป็นปัจจัยที่สำคัญในระบบนี้ ทำงานนำเสนอในที่นี้จะให้ว่าผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจากการดำเนินงานล้างแหล่งคาร์บอนเพิ่มเกี่ยวกับจุลินทรีย์ตามกระบวนการและความเป็นไปได้ของกระบวนการฟื้นฟูรวม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประชากรศึกษาการย่อยสลายสารไฮโดรคาร์บอนในดินระบบน้ำมันเป็นนางแบบ

พวกเขารายงาน
เสริมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในการย่อยสลายไขมันเป็นไฮโดรคาร์บอน เมื่อ sophorose
เพิ่มระบบที่ประกอบด้วยดิน 10% และ 1.35 % 3
ผสมของเตตระเดคเคนเพนต้าดีเคน pristane เฮกซะเดกเคน , , , ,
phenyldecane แนฟทาลีนในเกลือและแร่ ) ใน
ขาดสารลดแรงตึงผิว81% ของไฮโดรคาร์บอนผสม
ทรามภายใน 114 ชั่วโมงในขณะที่ในการแสดงตนของสารลดแรงตึงผิวขึ้น
90% ของไฮโดรคาร์บอนผสมทรามภายใน 79 H .
ถึงแม้ว่าความเป็นพิษต่ำกว่าคาดจากการใช้ biosurfactants ที่สุด
[ กังวลยังคง 22,23 ] ในกรณีของเชื้อจุลินทรีย์ย่อยสลายไฮโดรคาร์บอน

) , การปรากฏตัวของสารลดแรงตึงผิว ,โดยเฉพาะอย่างยิ่งในความเข้มข้นสูงกว่า CMC มี
การยับยั้งผล [ 24 – 26 ] ถึงแม้ว่าปรากฏการณ์นี้อาจจะอธิบายได้โดยลด
ส่วนความพร้อมของไมเซล 27,28 ไฮโดรคาร์บอน
[ ]
) และยังชอบน้ำท เทียบกับสารลดแรงตึงผิวสังเคราะห์ [ 2,24,27,29,30 ] ,
ใช้ biosurfactants ได้รับเกี่ยวข้องกับบ่อยน้อยลง
ผลการยับยั้งในการย่อยสลาย [ 31 – 34 ) ปัจจุบันการวิจัย
เกี่ยวกับไบโอ / สารลดแรงตึงผิวและสารลดแรงตึงผิวชีวภาพและความเป็นพิษที่ได้รับการปรับปรุง

เป็นป่าโปร่ง คาดหวังได้ว่าบางส่วนของฟลัชชิง ตัวแทน เช่น สารลดแรงตึงผิว
จะยังคงอยู่ในการรักษาโซนหลังล้างเหตุการณ์ ผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นของตกค้าง ล้าง

เจ้าหน้าที่ในกระบวนการของจุลินทรีย์คือคำถาม ของความกังวลด้วยเหตุนี้ , มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะประเมิน ผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นของ

ในฟลัชชิงปฏิบัติการปรับปรุงกระบวนการของจุลินทรีย์ในระบบ ซึ่งเขาจะต้องใช้ร่วมกับค่า
[ 35 ] .
ในการศึกษาในวัยเด็ก อิชิงามิ et al . [ 36 ] และแชมป์ et al . [ 37 ]
สังเกตว่าโครงสร้างของสารลดแรงตึงผิวชีวภาพขอพึ่งพิง
เมื่อพีเอช และสามารถเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงจากการท

แผ่นขนาดใหญ่เล็ก และมั . รายงาน pKa สำหรับสารลดแรงตึงผิวชีวภาพคือ 5.6
[ 36 ] เมื่อ pH เพิ่มขึ้นจาก 5.5 ถึง 8.0 , แรงผลักระหว่าง
เพิ่มเติมซึ่งมีประจุลบหัวกลุ่มได้อย่างมีประสิทธิภาพสร้างเส้นผ่าศูนย์กลางหัวขนาดใหญ่
จึงส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงในลักษณะที่ปรับปรุงจาก
จะเล็ก และสุดท้าย จะมั [ 37 ] ที่น่าสนใจ ,
Zhang และมิลเลอร์ [ 38 ] พบว่าแรงตึงผิว
และการกระจายของ octadecane อย่างมีนัยสำคัญผลกระทบจากการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าเมื่อ
ควบคุม pH ต้อง
ถือว่าในการใช้งานสนามปรับปรุงสมรรถนะของระบบสารลดแรงตึงผิวประจุลบ
.
ในการศึกษานี้เราตรวจสอบรวมและกระบวนการทางชีวภาพการสกัด
biosurfactants เพื่อ remediate
ฟีแนนทรีนที่ปนเปื้อนในดิน ประสิทธิภาพการกำจัด
ขั้นตอนที่ 5 เปรียบเทียบต่าง ๆ ตั้งแต่ ของ biosurfactants
การแก้ปัญหา อาจเป็นปัจจัยสําคัญในระบบนี้
งานนำเสนอในที่นี้ จะให้ว่า ผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจากการเพิ่มตามด้วย (

) จุลินทรีย์และความเป็นไปได้ของกระบวนการการรวม