As a language, English is derived f

As a language, English is derived from the Anglo-Saxon, a West Germanic variety, although its current vocabulary includes words from many languages. The Anglo-Saxon roots can be seen in the similarity of numbers in English and German, particularly seven/sieben, eight/acht, nine/neun and ten/zehn. Pronouns are also cognate: I/ich; thou/Du; we/wir; she/sie. However, language change has eroded many grammatical elements, such as the noun case system, which is greatly simplified in Modern English; and certain elements of vocabulary, much of which is borrowed from French. Though more than half of the words in English either come from the French language or have a French cognate, most of the common words used are still of Germanic origin. For an example of the etymology of an English irregular verb of Germanic origin, see the etymology of the word go.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นภาษาภาษาอังกฤษที่ได้มาจากแองโกล, ความหลากหลายดั้งเดิมตะวันตกแม้ว่าคำศัพท์ในปัจจุบันรวมถึงคำจากหลายภาษา รากแองโกลสามารถมองเห็นในความคล้ายคลึงกันของตัวเลขในอังกฤษและภาษาเยอรมันโดยเฉพาะอย่างยิ่งเจ็ด / Sieben แปด / Acht เก้า / Neun สิบ / Zehn สรรพนามนี้ยังมีสายเลือด: i / ich; ท่าน / du เรา / Wir; เธอ / sie อย่างไรก็ตามการเปลี่ยนภาษาได้กัดเซาะองค์ประกอบไวยากรณ์เป็นจำนวนมากเช่นระบบกรณีที่เป็นรูปธรรมซึ่งเป็นง่ายมากในภาษาอังกฤษที่ทันสมัย​​และองค์ประกอบบางอย่างของคำศัพท์มากซึ่งเป็นที่ยืมมาจากภาษาฝรั่งเศส แต่มากกว่าครึ่งหนึ่งของคำในภาษาอังกฤษอย่างใดอย่างหนึ่งมาจากภาษาฝรั่งเศสหรือมีสายเลือดฝรั่งเศส, ส่วนใหญ่ของคำทั่วไปที่ใช้ยังคงเป็นแหล่งกำเนิดดั้งเดิมตัวอย่างเช่นของรากศัพท์ของคำกริยาภาษาอังกฤษที่ผิดปกติของต้นกำเนิดดั้งเดิมดูรากศัพท์ของคำว่าไป.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นภาษา ภาษาอังกฤษมาจากแองโกล-แซ็กซอน หลายตระกูลตะวันตก ถึงแม้ว่าคำศัพท์นั้นปัจจุบันมีคำจากภาษาต่าง ๆ สามารถมองเห็นรากแองโกล-แซ็กซอนในความคล้ายกันของตัวเลขในภาษาอังกฤษ และเยอรมัน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เซเว่น/sieben, 8/acht, เก้า/neun และ สิบ/zehn นอกจากนี้ยังมีคำสรรพนาม cognate: ฉัน / ich พระองค์ / ดู เรา / wir เธอ / sie อย่างไรก็ตาม เปลี่ยนภาษาได้เกิดหลายองค์ไวยากรณ์ เช่นนามกรณีระบบ ที่มากประยุกต์ในภาษาอังกฤษสมัยใหม่ และบางองค์ประกอบของคำศัพท์ มากของที่ยืมมาจากภาษาฝรั่งเศส ว่ากว่าครึ่งหนึ่งของคำในภาษาอังกฤษมาจากภาษาฝรั่งเศส หรือมี cognate ฝรั่งเศส คำทั่วไปที่ใช้ส่วนใหญ่จะยังคงของจุดเริ่มต้นของตระกูล สำหรับตัวอย่างของศัพทมูลวิทยาของกริยาผิดปกติเป็นภาษาอังกฤษต้นกำเนิดตระกูล ดูศัพทมูลวิทยาของคำไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาษาอังกฤษ เป็น ภาษา ที่ไม่เชื่อที่ได้รับมาจากตะวันตกเยอรมันความหลากหลายแต่คำศัพท์ในปัจจุบันของเมืองรวมถึงคำจากหลาย ภาษา รากไม่เชื่อสามารถที่จะเห็นได้ในความเหมือนของหมายเลขใน ภาษาอังกฤษ ภาษา เยอรมันและโดยเฉพาะเจ็ด/ sieben แปด/ acht เก้า/ neun และสิบ/ zehn ใต้เท้ามีมาจากรากเดียวกันยัง I / ICH เจ้า/ du เรา/ wir เธอ/ sie . แต่ถึงอย่างไรก็ตามการเปลี่ยน ภาษา มีโอกาสส่วนประกอบทางไวยกรณ์จำนวนมากเช่นระบบกรณีนามซึ่งได้ง่ายใน ภาษาอังกฤษ ที่ทันสมัยอย่างมากและมีส่วนประกอบบางอย่างของคำศัพท์มากที่มีขอยืมจากฝรั่งเศส แม้ว่าจะมากกว่าครึ่งของคำใน ภาษาอังกฤษ ทั้งมาจาก ภาษา แบบฝรั่งเศสหรือได้มาจากรากเดียวกันแบบฝรั่งเศสที่คำที่ใช้กันทั่วไปโดยส่วนใหญ่จะมีที่มาจากเยอรมันสำหรับตัวอย่างของนิรุกติศาสตร์ของ ภาษาอังกฤษ คำว่าไม่เป็นไปตามปกติของแหล่งกำเนิดเยอรมันดูนิรุกติศาสตร์ของคำที่ไป.