perception of risk were Roehl and F

perception of risk were Roehl and Fesenmaier (1992). They
identified the following types of risk: time, physical, psychological,
satisfaction, equipment, social, and financial. Later,
Sönmez and Graefe (1998a) and others added political instability,
health, hygiene, accidents, cultural–language barriers,
as well as terrorism; others suggested that crime and natural
disasters also be included in this set (Pizam and Mansfeld
1996; Reisinger and Mavondo 2005; Fuchs and Reichel
2006). Furthermore, some of the studies cited above grouped
these different types of risk perception constructs into categories
to allow a better and more practical understanding of
their impact on travel behavior (e.g., Pizam and Mansfeld
2006; Reichel, Fuchs, and Uriely 2007, 2009; Jonas 2010).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รับรู้ความเสี่ยงมี Roehl และ Fesenmaier (1992) พวกเขาระบุชนิดของความเสี่ยงต่อไปนี้: เวลา ร่างกาย จิต ใจความพึงพอใจ อุปกรณ์ สังคม และการเงิน ในภายหลังชุมนุม เพิ่ม Sönmez และ Graefe (1998a) และอื่น ๆสุขภาพ อนามัย อุบัติเหตุ อุปสรรค ทางวัฒนธรรมภาษาเช่นเดียวกับการก่อการร้าย อื่น ๆ แนะนำว่า อาชญากรรม และเป็นธรรมชาติภัยพิบัติจะรวมอยู่ในชุดนี้ (Pizam และ Mansfeldปี 1996 Reisinger และ Mavondo 2005 Fuchs และ Reichel2006) . นอกจากนี้ การจัดกลุ่มของการศึกษาที่อ้างถึงข้างต้นเหล่านี้ประเภทของการรับรู้ความเสี่ยงสร้างเป็นหมวดหมู่เพื่อให้มีความเข้าใจดีขึ้น และปฏิบัติมากขึ้นของผลกระทบต่อพฤติกรรมการท่องเที่ยว (เช่น Pizam และ Mansfeld2006 Reichel, Fuchs และ Uriely 2007, 2009 ทางโจนัสที่ 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การรับรู้ของความเสี่ยงเป็น พวกเขา
ระบุประเภทต่อไปนี้ความเสี่ยง
ความพึงพอใจของอุปกรณ์ทางสังคมและการเงิน ต่อมา
Sönmez
สุขภาพสุขอนามัยอุบัติเหตุทางวัฒนธรรม- อุปสรรคทางภาษา
เช่นเดียวกับการก่อการร้าย คนอื่นบอกว่าอาชญากรรมและธรรมชาติ
ภัยพิบัติยังจะรวมอยู่ในชุดนี้
1996 Reisinger
2006) นอกจากนี้บางส่วนของการศึกษาที่อ้างถึงการจัดกลุ่มดังกล่าวข้างต้น
ที่แตกต่างกันเหล่านี้มีความเสี่ยงการรับรู้สร้างเป็นหมวดหมู่
เพื่อให้ความรู้ความเข้าใจและการปฏิบัติมากขึ้นของ
ผลกระทบต่อพฤติกรรมการเดินทาง
2006 Reichel, Fuchs

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การรับรู้ความเสี่ยง และมี roehl fesenmaier ( 1992 ) พวกเขาระบุต่อไปนี้ประเภทของความเสี่ยง : เวลา กาย จิตความพึงพอใจ , อุปกรณ์ , สังคม และการเงิน ต่อมาs ö nmez และ graefe ( 1998a ) และอื่น ๆเพิ่มความไม่แน่นอนทางการเมืองสุขภาพ , อนามัย , อุบัติเหตุ , วัฒนธรรม และภาษา อุปสรรคเช่นเดียวกับคนอื่น ๆพบว่าก่อการร้าย อาชญากรรม และธรรมชาติภัยพิบัติยังสามารถรวมอยู่ในชุดนี้ ( และ pizam แมนสเฟิล์ด1996 ; reisinger และ mavondo ฟุชส์หรัฐ 2005 ; และ2006 ) นอกจากนี้บางส่วนของการศึกษาที่อ้างถึงข้างต้นจับกลุ่มเหล่านี้แตกต่างกันประเภทของการรับรู้ความเสี่ยงโครงสร้างในประเภทเพื่อให้มีความเข้าใจที่ดีและการปฏิบัติมากขึ้นผลกระทบของพวกเขาในการเดินทางและพฤติกรรม ( เช่น pizam แมนสเฟิล์ด2006 ; หรัฐ ฟุชส์ , และ uriely 2007 , 2009 ; โจนาส 2010 )