Accordingly, many SCM researchers a

Accordingly, many SCM researchers acknowledge that firm’s specific pools
of resources can shape their SCM practices and differentiate their performance. Supply
chain engagement by a firm is an attempt to exploit valuable intangible resources
such as human capital, product advantages, technological capabilities, well-established
brand names, and management know-how. Such resources defy easy transfers through
arm’s-length contracts but are deployable in a supply chain at low cost. Therefore,
the fundamental driver of SCM practices is the stock of resources accumulated inside
the firm, and the value of supply chain engagement due to an increase in the economic
rent that accrues to firm-specific resources (Zhang and Dhaliwal, 2009). Following this
argument, Hsu et al. (2009) note that a firm’s motive for participating in a supply chain
and its success are defined largely by its intangible resources. Hunt and Davis (2008)
further argue that a firm’s competitiveness is based on the ability to exploit its
competitive advantages across supply chains, and suggest that a firm’s firm-specific
intangible resources or assets allow it to overcome the adversity of doing business
cross supply chains.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตาม หลายห่วงนักวิจัยยอมรับประเภทเฉพาะของบริษัทที่ทรัพยากรสามารถรูปร่างปฏิบัติการ SCM และการปฏิบัติที่แตกต่าง จัดหาวัสดุความพยายามในการใช้ทรัพยากรที่มีคุณค่าเป็นโซ่หมั้น โดยบริษัททุนมนุษย์ ข้อดีของผลิตภัณฑ์ ความ สามารถทางเทคโนโลยี ดีขึ้นชื่อแบรนด์ และการจัดการความรู้ ทรัพยากรดังกล่าวไม่สามารถโอนย้ายง่ายผ่านความยาวของแขนสัญญาแต่ได้ deployable ในโซ่ที่ต้นทุนต่ำ ดังนั้นโปรแกรมควบคุมพื้นฐานของ SCM ปฏิบัติเป็นหุ้นทรัพยากรที่สะสมภายในบริษัท และค่าของหมั้นโซ่อุปทานเนื่องจากการเพิ่มขึ้นในทางเศรษฐกิจให้เช่าที่ accrues ทรัพยากรเฉพาะบริษัท (เตียวและ Dhaliwal, 2009) นี้ดังต่อไปนี้อาร์กิวเมนต์ ซู et al. (2009) สังเกตว่า แรงจูงใจของบริษัทร่วมในซัพพลายเชนและประสบความสำเร็จถูกกำหนด โดยทรัพยากรไม่มีตัวตนส่วนใหญ่ ล่าและ Davis (2008)เพิ่มเติม โต้แย้งว่า ศักยภาพในการแข่งขันของบริษัทขึ้นอยู่กับความสามารถในการใช้ประโยชน์ของในโซ่อุปทาน และแนะนำว่า บริษัทของบริษัทเฉพาะสินทรัพย์หรือทรัพยากรที่ไม่มีตัวตนให้เอาชนะความทุกข์ยากของการทำธุรกิจข้ามห่วงโซ่อุปทาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นนักวิจัยหลาย SCM ยอมรับว่า บริษัท
สระว่ายน้ำที่เฉพาะเจาะจงของทรัพยากรที่สามารถสร้างรูปร่างการปฏิบัติSCM ของพวกเขาและความแตกต่างประสิทธิภาพของพวกเขา ซัพพลายหมั้นห่วงโซ่โดย บริษัท เป็นความพยายามที่จะใช้ประโยชน์จากทรัพยากรที่ไม่มีตัวตนที่มีคุณค่าเช่นทุนมนุษย์ข้อดีผลิตภัณฑ์ความสามารถทางเทคโนโลยีที่ดีขึ้นชื่อแบรนด์และการจัดการความรู้ ทรัพยากรดังกล่าวต่อต้านการถ่ายโอนง่ายผ่านสัญญา arm's ยาว แต่ deployable ในห่วงโซ่อุปทานที่มีต้นทุนต่ำ ดังนั้นไดรเวอร์พื้นฐานของการปฏิบัติ SCM เป็นหุ้นของทรัพยากรที่สะสมอยู่ภายใน บริษัท และความคุ้มค่าของการมีส่วนร่วมของห่วงโซ่อุปทานเนื่องจากการเพิ่มขึ้นในทางเศรษฐกิจให้เช่าที่จ่ายไปยังแหล่งข้อมูลเฉพาะบริษัท (Zhang และ Dhaliwal 2009) ต่อไปนี้การโต้แย้งฮ et al, (2009) ทราบว่าแรงจูงใจของ บริษัท สำหรับการมีส่วนร่วมในห่วงโซ่อุปทานและความสำเร็จของมันจะถูกกำหนดโดยส่วนใหญ่ของทรัพยากรที่ไม่มีตัวตน ล่าเดวิส (2008) ต่อไปยืนยันว่าการแข่งขันของ บริษัท จะขึ้นอยู่กับความสามารถในการใช้ประโยชน์จากมันเปรียบในการแข่งขันทั่วทั้งห่วงโซ่อุปทานและชี้ให้เห็นว่าบริษัท ที่ บริษัท เฉพาะทรัพยากรที่ไม่มีตัวตนหรือทรัพย์สินอนุญาตให้เอาชนะความยากลำบากในการทำธุรกิจข้ามโซ่อุปทาน.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้น นักวิจัยหลายคนยอมรับว่า ทาง บริษัท ที่เฉพาะเจาะจงของทรัพยากรสามารถ
สระรูปร่างการปฏิบัติ SCM แยกการปฏิบัติงานของตนเอง งานหมั้นห่วงโซ่อุปทาน
โดยบริษัทเป็นทรัพยากรที่มีค่าความพยายามไม่มีตัวตน
เช่นทุนมนุษย์ ประโยชน์ ผลิตภัณฑ์ เทคโนโลยี ความสามารถ รู้จัก
ชื่อแบรนด์และความรู้การจัดการทรัพยากรเช่นขัดโอนง่ายผ่าน
สัญญา 's-length แขนแต่เป็น deployable ในห่วงโซ่อุปทานและค่าใช้จ่ายต่ำ ดังนั้น
ไดรเวอร์พื้นฐานของ SCM การปฏิบัติคือหุ้นของทรัพยากรที่สะสมภายใน
บริษัทและคุณค่าของโซ่อุปทานหมั้นเนื่องจากการเพิ่มขึ้นในเศรษฐกิจ
เช่าที่ accrues กับทรัพยากรที่เฉพาะเจาะจงของบริษัท ( Zhang และ Dhaliwal , 2009 ) ต่อไปนี้อาร์กิวเมนต์นี้
,Hsu et al . ( 2009 ) ทราบว่า บริษัทจะเข้าร่วมห่วงโซ่อุปทาน
และความสําเร็จของจะถูกกำหนดโดยส่วนใหญ่ของทรัพยากรที่จับต้องไม่ได้ของ ล่า เดวิส ( 2008 )
เพิ่มเติม ยืนยันว่าในการแข่งขันของ บริษัท จะขึ้นอยู่กับความสามารถในการใช้ประโยชน์จากข้อได้เปรียบในการแข่งขันของ
ห่วงโซ่อุปทาน และแนะนำให้ บริษัท ของ บริษัท ที่เฉพาะเจาะจง :ทรัพยากรที่จับต้องไม่ได้ หรือทรัพย์สิน ให้เอาชนะความทุกข์ยากของการทําธุรกิจ
ข้ามจัดหาโซ่