A packet header is the portion of a

A packet header is the portion of an IP (Internet protocol) packet that precedes its body and contains addressing and other data that is required for it to reach its intended destination.

Packets are the fundamental unit of information transport in all modern computer networks, and increasingly in other communications networks as well. They can be a fixed size or variable sizes, depending on the system. Regardless of their size, each packet consists of three main parts: a header, the body, also called the payload, and a trailer.

The header's format is specified in the Internet protocol. It normally contains 20 bytes of data, although an option exists within it that allows the addition of more bytes.

Among the contents of the header are the version of IP (which is always set to 4, because IPv4 is being used), the sender's IP address, the intended receiver's IP address, the number of packets the message has been broken into, the identification number of the particular packet, the protocol (e.g. 1 for ICMP, 2 for IGMP, 6 for TCP and 17 for UDP) used, the packet length (on networks that have variable length packets), the time to live (i.e., the number of links or hops that the packet can be routed before being allowed to expire) and synchronization data (several bits that help the packet match up to the network).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนหัวแพคเก็ตเป็นส่วนของแพ็คเก็ต IP (Internet protocol) ที่ร่างกายมาก่อน และประกอบด้วยข้อมูลที่อยู่ และอื่น ๆ ที่จำเป็นเพื่อให้ถึงปลายทางของผู้แพคเก็ตจะขนส่งข้อมูล ในเครือข่ายคอมพิวเตอร์ที่ทันสมัยทั้งหมด และมากขึ้น ในเครือข่ายสื่อสารอื่น ๆ เช่นหน่วยพื้นฐาน พวกเขาสามารถมีขนาดคงที่หรือตัวแปรขนาด ขึ้นอยู่กับระบบ โดยไม่คำนึงถึงขนาดของพวกเขา แต่ละแพ็คเก็ตประกอบด้วยสามส่วนหลัก: หัวข้อ ร่างกาย เรียกว่า การรับน้ำหนักบรรทุกและรถพ่วงมีระบุรูปแบบของหัวข้ออินเทอร์เน็ตโพรโทคอล มันปกติประกอบด้วย 20 ไบต์ของข้อมูล แม้ว่าตัวเลือกที่มีอยู่ภายในที่ช่วยให้การเพิ่มเติมไบต์เนื้อหาของหัวข้อการมีรุ่นของ IP (ซึ่งมักจะตั้งไว้ที่ 4 เนื่องจากมีการใช้ IPv4), ที่อยู่ IP ของผู้ส่ง IP แอดเดรสของผู้รับตั้งใจ หมายเลขของข้อความได้ถูกแบ่งออกเป็น หมายเลขรหัสของแพคเก็ตเฉพาะ โพรโทคอล (เช่น 1 สำหรับ ICMP, 2 สำหรับ IGMP, 6 สำหรับ TCP และ 17 UDP) ที่ใช้แพคเก็ต ความยาวของแพ็คเก็ตในเครือข่ายที่มีแพคเก็ตความยาวตัวแปร) เวลาในการถ่ายทอดสด (เช่น หมายเลขของการเชื่อมโยงหรือฮ็อพที่แพคเก็ตสามารถกำหนดเส้นทางก่อนการอนุญาตให้ใช้จะหมดอายุ) และซิงโครไนส์ข้อมูล (หลายบิตที่ช่วยแพคเก็ตตรงกับเครือข่าย)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนหัวของแพ็กเก็ตเป็นส่วนของไอพี (อินเทอร์เน็ตโปรโตคอล) แพ็คเก็ตที่นำหน้าลำตัวและมีที่อยู่และข้อมูลอื่น ๆ ที่จำเป็นเพื่อให้ถึงปลายทางที่ตั้งใจ.

แพ็คเก็ตเป็นหน่วยพื้นฐานของการขนส่งข้อมูลในเครือข่ายคอมพิวเตอร์ที่ทันสมัยและ มากขึ้นในเครือข่ายการสื่อสารอื่น ๆ เช่นกัน พวกเขาสามารถมีขนาดคงที่หรือตัวแปรขนาดขึ้นอยู่กับระบบ โดยไม่คำนึงถึงขนาดของพวกเขาแต่ละแพ็กเก็ตประกอบด้วยสามส่วนหลัก:. ส่วนหัวของร่างกายที่เรียกว่าน้ำหนักบรรทุกและรถพ่วง

รูปแบบส่วนหัวที่ระบุไว้ในโปรโตคอลอินเทอร์เน็ต โดยปกติมี 20 ไบต์ของข้อมูลแม้จะเป็นตัวเลือกที่มีอยู่ภายในที่ช่วยให้การเพิ่มของไบต์มากขึ้น.

หมู่เนื้อหาของส่วนหัวที่มีรุ่นของ IP (ซึ่งตั้งเสมอ 4 เพราะ IPv4 จะถูกใช้) ผู้ส่งของ ที่อยู่ IP ที่อยู่ IP รับตั้งใจของจำนวนแพ็กเก็ตข้อความได้รับการหักลงในหมายเลขประจำตัวของแพ็คเก็ตโดยเฉพาะอย่างยิ่งโปรโตคอล (เช่น 1 สำหรับ ICMP, 2 IGMP, 6 สำหรับ TCP และ 17 UDP) ใช้ ความยาวแพ็คเก็ต (บนเครือข่ายที่มีแพ็คเก็ตยาวตัวแปร) เวลาที่จะมีชีวิตอยู่ (เช่นจำนวนการเชื่อมโยงหรือกระโดดว่าแพ็คเก็ตสามารถส่งก่อนได้รับอนุญาตจะหมดอายุ) และข้อมูลการประสาน (บิตหลายอย่างที่ช่วยให้แพ็คเก็ตตรง ไปยังเครือข่าย)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แพ็คเก็ตส่วนหัวเป็นส่วนของ IP ( Internet Protocol ) แพ็คเก็ตที่เหนือร่างกายของตน และมีที่อยู่และข้อมูลอื่น ๆที่จำเป็นสำหรับการเข้าถึงเป้าหมายปลายทางแพ็คเก็ตเป็นหน่วยพื้นฐานของข้อมูลการขนส่งในคอมพิวเตอร์ที่ทันสมัยมากขึ้นในเครือข่าย และเครือข่ายอื่น ๆเช่นกัน พวกเขาสามารถมีขนาดคงที่หรือตัวแปรขนาด ขึ้นอยู่กับระบบ ไม่ว่าขนาดของพวกเขา แต่ละแพ็คเก็ตประกอบด้วยสามส่วนหลัก : ส่วนหัว , ร่างกาย , ยังเรียกว่า payload และรถพ่วงรูปแบบของส่วนหัวที่ระบุไว้ในอินเทอร์เน็ตโพรโทคอล ปกติมันมี 20 ไบต์ของข้อมูล แม้ว่าตัวเลือกที่มีอยู่ภายในที่ช่วยให้เพิ่มไบต์เพิ่มเติมในเนื้อหาของหัวข้อเป็นรุ่นของ IP ( ซึ่งเป็นชุดที่ 4 เนื่องจาก IPv4 ถูกใช้ ) ของผู้ส่งที่อยู่ IP ของผู้รับเป้าหมายที่อยู่ IP , หมายเลขของแพ็กเก็ตข้อความถูกแบ่งออกเป็น การกำหนดหมายเลขของแพ็กเก็ตเฉพาะโปรโตคอล ( เช่น 1 สำหรับ ICMP , 2 ซึ่ง 6 สำหรับ TCP และ UDP ) 17 เพื่อใช้แพคเก็ตความยาว ( บนเครือข่ายที่มีตัวแปรแพคเก็ตความยาว ) , เวลาในการถ่ายทอดสด ( เช่น จำนวนของการเชื่อมโยงหรือกระโดดที่แพ็คเก็ตจะถูกก่อนที่จะได้รับอนุญาตจะหมดอายุ ) และการประสานข้อมูล ( บิตหลายที่ช่วยให้แพ็คเก็ต เข้ากับเครือข่าย