Pacing is terrible. There's endless

Pacing is terrible. There's endless exposition and pointless dialog throughout. The characters are cookie cutter predictable. I feel like we've had variations on this story 1000 times. Instead of using a really interesting premise, the film went exactly where you'd expect. Right down to spelling out the sequel for us in the final act.
Uninspired garbage. It's the kind of film Christopher Nolan could turn into a piece of art. It's a pity the writers and director turned this film into derivative mediocrity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อัตราการเต้นได้น่ากลัว มีนิทรรศการที่สิ้นสุดและอวกาศโต้ตลอด ตัวอักษรตัดคุกกี้ที่คาดเดาได้ ฉันรู้สึกเหมือนเราเคยมีการเปลี่ยนแปลงในเรื่องนี้ 1000 เท่า แทนที่จะใช้เป็นสถานที่น่าสนใจจริง ๆ ฟิล์มไปตรงที่คุณคาดหวัง เฉพาะอย่างยิ่งการสะกดคำออก sequel สำหรับเราในการกระทำสุดท้าย Uninspired ขยะ ชนิดของภาพยนตร์คริสโตเฟอร์โนแลนสามารถเปลี่ยนรูปได้ ก็สงสารนักเขียนและผู้อำนวยเปิดภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นความสามัญธรรมดาดัดแปลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เดินไปเดินมาเป็นสาหัส มีการแสดงออกที่ไม่มีที่สิ้นสุดและไม่มีจุดหมายโต้ตอบตลอดทั้งเรื่อง ตัวละครตัดคุกกี้สามารถคาดเดาได้ ฉันรู้สึกเหมือนเราได้มีการเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับเรื่องนี้ 1000 ครั้ง แทนการใช้สถานที่ที่น่าสนใจจริงๆฟิล์มไปว่าที่คุณคาดหวัง ขวาลงไปสะกดออกผลสืบเนื่องสำหรับเราในฉากสุดท้าย.
ขยะปฏิภาณ มันเป็นชนิดของภาพยนตร์คริสโตเฟอร์โนแลนอาจจะเปลี่ยนเป็นชิ้นงานศิลปะ ก็สงสารนักเขียนและผู้กำกับภาพยนตร์เรื่องนี้เปิดเข้าไปธรรมดาอนุพันธ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เดินไปเดินมาก็น่ากลัว มีงานแสดงสิ้นสุดและไม่มีจุดหมายโต้ตอบตลอด ตัวอักษรที่ตัดคุกกี้ทำนายได้ ผมรู้สึกเหมือนกับว่า เราได้มีการเปลี่ยนแปลงในเรื่องนี้ 1000 เท่า แทนการใช้สถานที่น่าสนใจจริงๆฟิล์มก็เหมือนที่คุณคาดหวัง ถูกลงเพื่อสะกดสืบเนื่องสำหรับเราในฉากสุดท้ายขยะปฏิภาณ . มันเป็นชนิดของภาพยนตร์ คริสโตเฟอร์ โนแลน จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของศิลปะ น่าเสียดายที่นักเขียนและผู้กำกับทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นคนธรรมดาที่ได้มา