The speaker tells us that she loves

The speaker tells us that she loves her beloved "with the breath, / Smiles, tears of all my life!" (12-13). What does that mean?
Well, obviously she loves him with every smile that crosses her face – her happiness is always an expression of loving him, even when she's smiling about something else.
But it's not just her happy moments that go into loving him; it's the sad ones, too (the "tears") and even the regular, unemotional moments – the continuous "breath" of life. Even breathing in and out seems to be a way of loving in this poem.
If you count "breath," "smiles," and "tears" separately, these are ways number eight, nine, and ten of loving described in the poem.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลำโพงบอกว่า เธอรักรักเธอ " ด้วยลมหายใจ เทียบรอยยิ้ม น้ำตาของทุกชีวิต! " (12-13) อะไรไม่ว่าหมายถึงดี เห็นได้ชัดว่ารักเขา ด้วยทุกรอยยิ้มที่ข้ามใบหน้าของเธอ – ความสุขของเธอคือ ค่าของรักก็ แม้ว่าเธอจะยิ้มเกี่ยวกับสิ่งอื่นเสมอแต่มันไม่ใช่เพียงเธอสุขไปรักเขา มันเป็นคนเศร้า เกินไป ("น้ำตา") และในช่วงเวลาปกติ บรรยายอย่างต่อเนื่อง "ลมหายใจ" ของชีวิต แม้แต่การหายใจเข้าและออกน่าจะ เป็นทางของความรักในบทกวีนี้ถ้าคุณนับ "ลมหายใจ" "ยิ้ม" และ "น้ำตา" แยก เหล่านี้ มีวิธีเลขแปด เก้า สิบรักอธิบายไว้ในบทกวี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลำโพงบอกเราว่าเธอรักเธอที่รัก "กับลมหายใจ / รอยยิ้มน้ำตาของทุกชีวิตของฉัน!" (12-13) นั่นหมายความว่าอย่างไร?
ดีอย่างเห็นได้ชัดว่าเธอรักเขาด้วยรอยยิ้มที่ข้ามใบหน้าของเธอทุกคน - ความสุขของเธออยู่เสมอการแสดงออกของความรักเขาแม้เมื่อเธอยิ้มเกี่ยวกับสิ่งอื่น
แต่มันไม่ได้เป็นเพียงช่วงเวลาที่มีความสุขของเธอที่ไปเป็นรักเขา; มันเป็นคนที่น่าเศร้ามากเกินไป (ที่ "น้ำตา") และแม้กระทั่งปกติช่วงเวลาที่ไม่โวยวาย - อย่างต่อเนื่อง "ลมหายใจ" ของชีวิต แม้กระทั่งการหายใจเข้าและออกน่าจะเป็นวิธีการของความรักในบทกวีนี้
ถ้าคุณนับ "ลมหายใจ", "รอยยิ้ม" และ "น้ำตา" แยกเหล่านี้เป็นวิธีจำนวนแปดเก้าสิบของรักที่อธิบายไว้ในบทกวี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้บรรยายบอกว่า เธอรักของเธอรัก " กับลมหายใจ / ยิ้ม น้ำตาของชีวิตทั้งหมดของฉัน ( 12-13 ) นั่นหมายความว่าอะไร ?ดูเหมือนว่าเธอจะชอบเขาด้วยทุกรอยยิ้มที่ข้ามใบหน้าของเธอ–ความสุขของเธอเสมอคือการแสดงออกของความรักเขาได้ แม้ว่าเธอจะยิ้มให้อย่างอื่นแต่มันไม่ใช่แค่ให้เธอมีความสุข ช่วงเวลาที่ไปรักเขา มันเป็นคนเศร้าด้วย ( น้ำตา ) และแม้กระทั่งช่วงเวลาปกติ ไร้ความรู้สึกและต่อเนื่อง " ลมหายใจ " ของชีวิต แม้แต่ลมหายใจที่เข้าและออก น่าจะเป็นวิธีของความรักในบทกวีนี้ถ้าคุณไม่นับ " ลมหายใจ " " รอยยิ้ม " และ " น้ำตา " แยกต่างหาก เหล่านี้เป็นวิธีที่เลขแปด เก้า และสิบของความรักที่อธิบายไว้ในบทกวี