The geographical origin of okra is

The geographical origin of okra is disputed, with supporters of South Asian, Ethiopian and West African origins. Supporters of a South Asian origin point to the presence of its proposed parents in that region. Supporters of a West African origin point to the greater diversity of okra in that region.

The Egyptians and Moors of the 12th and 13th centuries used the Arabic word for the plant, bamya, suggesting it had come from the east.[clarification needed] The plant may have entered southwest Asia across the Red Sea or the Bab-el-Mandeb strait to the Arabian Peninsula, rather than north across the Sahara, or from India. One of the earliest accounts is by a Spanish Moor who visited Egypt in 1216 and described the plant under cultivation by the locals who ate the tender, young pods with meal.[7]

From Arabia, the plant spread around the shores of the Mediterranean Sea and eastward. The plant was introduced to the Americas by ships plying the Atlantic slave trade[12] by 1658, when its presence was recorded in Brazil. It was further documented in Suriname in 1686. Okra may have been introduced to southeastern North America from Africa in the early 18th century. By 1748, it was being grown as far north as Philadelphia. Thomas Jefferson noted it was well established in Virginia by 1781. It was commonplace throughout the southern United States by 1800, and the first mention of different cultivars was in 1806.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต้นกำเนิดทางภูมิศาสตร์ของกระเจี๊ยบเขียวจะโต้แย้งกับผู้สนับสนุนของเอเชียใต้ต้นกำเนิดเอธิโอเปียและแอฟริกาตะวันตก สนับสนุนจุดต้นกำเนิดในเอเชียใต้กับการปรากฏตัวของพ่อแม่ที่นำเสนอในภูมิภาคว่า สนับสนุนจุดต้นกำเนิดแอฟริกาตะวันตกที่จะมีความหลากหลายมากขึ้นของกระเจี๊ยบเขียวในพื้นที่ที่. ชาวอียิปต์และทุ่งที่ 12 และศตวรรษที่ 13 ใช้คำภาษาอาหรับสำหรับพืช bamya บอกได้มาจากทางทิศตะวันออก. [ชี้แจงจำเป็น] พืชที่อาจจะเข้ามาในเอเชียตะวันตกเฉียงใต้ข้ามทะเลสีแดงหรือบับเอลมันเดบช่องแคบไปยังคาบสมุทรอาหรับมากกว่าเหนือข้ามทะเลทรายซาฮาราหรือจากประเทศอินเดีย หนึ่งในบัญชีที่เก่าแก่ที่สุดคือการสเปนมัวร์ที่มาเยือนอียิปต์ใน 1216 และอธิบายพืชที่เพาะปลูกโดยชาวบ้านที่กินซื้อฝักหนุ่มสาวที่มีอาหาร. [7] จาก Arabia, การแพร่กระจายของพืชที่อยู่รอบ ๆ ชายฝั่งของทะเลเมดิเตอร์เรเนียน และไปทางทิศตะวันออก โรงงานที่ได้รับการแนะนำให้รู้จักกับอเมริกาโดยเรือเฉี่ยวการค้าทาสมหาสมุทรแอตแลนติก [12] โดย 1658 เมื่อการแสดงตนที่ถูกบันทึกไว้ในบราซิล มันเป็นเอกสารต่อไปในซูรินาเมในกระเจี๊ยบ 1686 อาจได้รับการแนะนำให้รู้จักกับทิศตะวันออกเฉียงใต้ของทวีปอเมริกาเหนือจากแอฟริกาในช่วงต้นศตวรรษที่ 18 โดย 1748 มันก็เป็นผู้ใหญ่เท่าที่เหนือฟิลาเดล โทมัสเจฟเฟอร์สันตั้งข้อสังเกตว่ามันได้รับการยอมรับเป็นอย่างดีในเวอร์จิเนีย 1781 โดยมันเป็นเรื่องธรรมดาไปทั่วภาคใต้ของสหรัฐอเมริกาโดย 1800 และกล่าวถึงครั้งแรกของสายพันธุ์ที่แตกต่างกันอยู่ใน 1806

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แหล่งกำเนิดทางภูมิศาสตร์ของกระเจี๊ยบถูกโต้แย้ง กับผู้สนับสนุนของเอเชียใต้ , เอธิโอเปียและตะวันตกต้นกำเนิดในแอฟริกา ผู้สนับสนุนของจุดประเทศเอเชียใต้เพื่อการแสดงตนของเสนอผู้ปกครองในภูมิภาคนั้น ผู้สนับสนุนของจุดกำเนิดแอฟริกาตะวันตกให้มากขึ้นเพื่อความหลากหลายในภูมิภาคที่

ชาวอียิปต์และชาวมัวร์ในศตวรรษที่ 12 และ 13 ใช้คำภาษาอาหรับสำหรับพืช bamya , ,บอกว่ามันได้มาจากตะวันออก [ ชี้แจงจำเป็น ] พืชอาจใส่เอเชียตะวันตกเฉียงใต้ข้ามทะเลแดงหรือ Bab El mandeb ช่องแคบในคาบสมุทรอาระเบีย มากกว่าเหนือข้ามซาฮาร่า หรือ จากอินเดีย หนึ่งบัญชีที่เร็วที่สุด คือ โดย สเปน มัวร์ที่มาเยือนอียิปต์ใน 1216 และอธิบายพืชภายใต้การเพาะปลูก โดยชาวบ้านที่กินนิ่มฝักอ่อน ด้วยอาหาร [ 7 ]

จากซาอุดีอาระเบีย โรงงานกระจายรอบ ๆชายฝั่งของทะเลเมดิเตอร์เรเนียน และทางทิศตะวันออก พืชใช้ในทวีปอเมริกาโดยการค้าทาสมหาสมุทรแอตแลนติกเรือ plying [ 12 ] โดย 1447 เมื่อตนถูกบันทึกในบราซิล มันเพิ่มเติมเอกสารในซูรินาเมใน 1686 . กระเจี๊ยบอาจได้รับการแนะนำจากแอฟริกาในศตวรรษที่ 18 ต้น Southeastern ทวีปอเมริกาเหนือโดย 1748 มันถูกพัฒนาเป็นไกลเหนือเป็นฟิลาเดล โทมัสเจฟเฟอร์สันกล่าวมันขึ้นได้ดีในเวอร์จิเนียโดย 1781 . มันธรรมดาทั่วภาคใต้ของสหรัฐอเมริกาโดย 1800 และกล่าวถึงครั้งแรกของสายพันธุ์ที่แตกต่างกันใน 1806 .