These general remarks suggest two s

These general remarks suggest two spheres (or focal points) for applications of the principle of respect for human dignity. First, there is the idea that those who have the relevant dignity-related capacity (for instance, the capacity for autonomous action) have the right to be recognized as such (that is to say, if the capacity for autonomous action is the relevant capacity, then respect for dignity demands that those who have such a capacity are treated as beings with autonomous personalities). Even where offenders are deprived of their liberty following the commission of a crime, they do not lose their inherent dignity and, by implication, their membership of a community of rights; thus, they retain the right to be recognized as autonomous (or, at any rate, as having the capacity for autonomous action). In the same vein, persons must not be made ‘the mere object of the state’. Notwithstanding their commission of on offence, offenders are not to be treated as mere, objects, or things; they remain ends in their own right by virtue of their capacity to control and take responsibility for their actions. As the Court elaborates this idea, because the dignity of the human person is inviolable, punishments must be proportional to the severity of the offence and the guilt of the offender; which is to say, those offenders who are deprived of their liberty should not be made ‘the mere object of crime prevention’. Second, there is the idea that human have a right to the conditions or circumstances in which they can exercise their dignity-related capacities fully—in which, for example, their autonomous personalities can flourish.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมายเหตุเหล่านี้ทั่วไปแนะนำสองทรงกลม (หรือจุดโฟกัส) สำหรับโปรแกรมประยุกต์หลักการของการเคารพศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ก่อน มีความคิดที่ว่า ผู้ที่เกี่ยวข้องเกี่ยวกับศักดิ์ศรีกำลังการผลิต (เช่น กำลังการผลิตสำหรับการดำเนินการปกครองตนเอง) มีสิทธิที่จะได้รับการรับรองเช่น (กล่าวคือ ถ้ากำลังการผลิตสำหรับการดำเนินการปกครองตนเองคือ กำลังการผลิตที่เกี่ยวข้อง การเคารพศักดิ์ศรีแล้วต้องว่า ผู้ที่มีความจุถือว่าเป็นสิ่งมีชีวิตมีบุคลิกอิสระ) แม้ที่ผู้กระทำผิดจะเปลื้องเสรีภาพของพวกเขาต่อคณะอาชญากรรม พวกเขาไม่สูญเสียศักดิ์ศรีแต่กำเนิดของพวกเขาและ โดย ปริยาย เป็นที่สมาชิกของชุมชนสิทธิ ดังนั้น พวกเขารักษาสิทธิในการรับรู้ เป็นอิสระ (หรือ ใน อัตราใด ๆ มีกำลังการผลิตสำหรับการดำเนินการปกครองตนเอง) ในหลอดเลือดดำเดียว ท่านต้องไม่ทำ 'วัตถุเพียงของรัฐ' ประกาศของคณะกรรมการในคดีความผิด ผู้กระทำผิดจะไม่เป็นเพียง วัตถุ หรือสิ่ง พวกเขายังคงอยู่ปลายทางขวาอาศัยความสามารถในการควบคุม และรับผิดชอบการกระทำของตนเอง เป็นศาล elaborates คิดนี้ เพราะศักดิ์ศรีของมนุษย์ inviolable ลงโทษต้องได้สัดส่วนกับความรุนแรงของการกระทำความผิดและความผิดของผู้กระทำผิด ที่จะพูด ผู้กระทำผิดเหล่านั้นที่ปราศเสรีภาพของพวกเขาไม่ควรใช้ 'วัตถุเพียงป้องกันอาชญากรรม' ที่สอง มีความคิดที่บุคคลมีสิทธิในเงื่อนไขหรือสถานการณ์ที่พวกเขาสามารถออกกำลังกายของพวกเขากำลังเกี่ยวกับศักดิ์ศรีเต็ม — ในที่ เช่น บุคลิกของพวกเขาปกครองสามารถงอกงาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หมายเหตุทั่วไปเหล่านี้ขอแนะนำสองทรงกลม (หรือจุดโฟกัส) สำหรับการใช้งานของหลักการของการเคารพศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ แรกมีความคิดที่ว่าผู้ที่มีความจุศักดิ์ศรีที่เกี่ยวข้องกับการที่เกี่ยวข้อง (เช่นความสามารถในการกระทำของตนเอง) มีสิทธิที่จะได้รับการยอมรับว่าเป็นเช่นนั้น (ที่จะพูดว่าถ้าความสามารถในการกระทำของตนเองเป็นกำลังการผลิตที่เกี่ยวข้อง แล้วเคารพในศักดิ์ศรีเรียกร้องให้ผู้ที่มีกำลังการผลิตดังกล่าวจะถือว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีบุคลิกของตนเอง) แม้ในที่ที่ผู้กระทำผิดจะถูกลิดรอนเสรีภาพของพวกเขาต่อไปคณะกรรมการของอาชญากรรมที่พวกเขาจะไม่สูญเสียศักดิ์ศรีความเป็นธรรมชาติของพวกเขาและโดยปริยายสมาชิกของชุมชนสิทธิ; ทำให้พวกเขายังคงมีสิทธิ์ได้รับการยอมรับว่าเป็นของตนเอง (หรือในอัตราใด ๆ ที่มีความจุสำหรับการดำเนินการอิสระ) ในหลอดเลือดดำเดียวกันบุคคลจะต้องไม่ทำ 'วัตถุเพียงของรัฐ' แม้จะมีคณะกรรมการของพวกเขาในความผิดที่กระทำผิดไม่ได้ที่จะถือว่าเป็นเพียงวัตถุหรือสิ่ง; พวกเขายังคงสิ้นสุดลงในสิทธิของตนเองโดยอาศัยอำนาจตามความสามารถในการควบคุมและรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ในฐานะที่เป็นศาล elaborates ความคิดนี้เพราะศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์เป็นขัดขืนไม่ได้ลงโทษจะต้องได้สัดส่วนกับความรุนแรงของความผิดและความรู้สึกผิดของผู้กระทำความผิดนั้น ซึ่งก็คือการพูดว่าผู้กระทำผิดผู้ที่จะลิดรอนเสรีภาพของพวกเขาไม่ควรทำ 'วัตถุเพียงการป้องกันอาชญากรรม' ประการที่สองมีความคิดที่ว่ามนุษย์มีสิทธิที่จะเงื่อนไขหรือสถานการณ์ที่พวกเขาสามารถใช้ความสามารถที่เกี่ยวข้องกับศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของพวกเขาอย่างเต็มที่ซึ่งยกตัวอย่างเช่นคนที่มีบุคลิกเป็นอิสระของพวกเขาสามารถเจริญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเห็นทั่วไปเหล่านี้ชี้ให้เห็นสองทรงกลม ( หรือจุดโฟกัส ) สำหรับการประยุกต์ใช้หลักการของการเคารพศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ตอนแรกมีความคิดว่าผู้ที่เกี่ยวข้องกับศักดิ์ศรี ความจุ เช่น ความสามารถในการกระทำ ) มีสิทธิที่จะได้รับการยอมรับเช่น ( กล่าวคือ ถ้าความจุของการกระทำคือความสามารถที่เกี่ยวข้องแล้วการเคารพศักดิ์ศรี ต้องการให้ผู้ที่มีความสามารถจะถือว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีบุคลิกเป็นอิสระ ) แม้ว่าผู้ถูกลิดรอนเสรีภาพของตนต่อคณะกรรมการของอาชญากรรมที่พวกเขาจะไม่สูญเสียศักดิ์ศรีโดยธรรมชาติของพวกเขาและ โดยปริยาย การเป็นสมาชิกของชุมชน สิทธิ ดังนั้น พวกเขารักษาสิทธิที่จะได้รับการยอมรับเป็นอิสระ ( หรือในอัตราใด ๆมีความสามารถในการกระทำ ในหลอดเลือดดำเดียวกัน ท่านไม่ต้องทำเพียงวัตถุของรัฐ " อย่างไรก็ตาม คณะกรรมการของตนนั้น ผู้กระทำผิดจะไม่ถือว่าเป็นเพียงวัตถุ หรือ สิ่งของ พวกเขายังคงจบลงในสิทธิของตนเอง โดยอาศัยความสามารถของพวกเขาเพื่อควบคุมและรับผิดชอบในการกระทำของพวกเขา เป็นศาลนี้ ความคิดนี้เพราะศักดิ์ศรีของมนุษย์คือ inviolable โทษต้อง , ตามความรุนแรงของความผิด และความผิดของผู้กระทำความผิด ซึ่งก็คือ บรรดาผู้ที่ถูกลิดรอนเสรีภาพของตนไม่ควรทำ ' วัตถุ ' เพียงป้องกันอาชญากรรม ประการที่สองมีความคิดที่ว่ามนุษย์มีสิทธิเงื่อนไขหรือสถานการณ์ที่พวกเขาสามารถใช้ความสามารถอย่างเต็มที่ในศักดิ์ศรีของตนที่เกี่ยวข้องซึ่งตัวอย่างเช่น บุคลิกของตนเองสามารถอวด