Carbohydrate fractionsThe concentra

Carbohydrate fractions
The concentration of total and reducing sugars was
increased by Mn- deficiency as well as by Mn-excess. Nonreducing
sugars were decreased by Mn-excess (Fig. 2a).
The concentration of starch was decreased by Mn-deficiency
(Fig. 2b). Starch accumulation was found to be
dependent on Mn supply as it increased with increasing Mn
supply (Fig. 2b).
Chloroplastic pigments
The concentration of total chlorophylls as well as chlorophyll
a and chlorophyll b decreased significantly both in
Mn-deficient and Mn-excess plants. These changes in the
concentration of chlorophylls, however, did not affect
chlorophyll a/b ratios. Furthermore, carotenoid levels and
carotenoids/chlorophyll ratios remained unchanged under
the different Mn treatments (Fig. 3a, b).
Hydrogen peroxide and lipid peroxidation
The concentration of H2O2 increased in the leaves of both
Mn-deficient and Mn-excess plants (Fig. 4a, b). The MDA
equivalent of TBARS (lipid peroxidation) increased in Mndeficient
plants. Despite significant increases in concentration
of H2O2, Mn-excess plants did not show lipid peroxidation
(Fig. 4b).
Fig. 1 Visible effects of Mn deficiency in hydroponically grown
mulberry plants (Morus alba L. cv. Kanva-2 (a); close-up of a Mnsufficient
(control)leaf (b); Mn-deficient leaf showing mild
interveinal chlorosis (c); Mn-sufficient (control) plants (d); and Mnexcess
plants exhibiting enhanced branching (e, inset)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เศษส่วนของคาร์โบไฮเดรตคือความเข้มข้นของน้ำตาลรวม และลดเพิ่มขึ้น โดย Mn ขาดเช่นเดียว กับ Mn เกิน Nonreducingน้ำตาลได้ลดลง โดย Mn-ส่วนเกิน (รูป 2a)ลดความเข้มข้นของแป้งขาด Mn(รูปที่ 2b) พบจะสะสมแป้งขึ้นอยู่กับอุปทาน Mn เป็นก็เพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่ม Mnอุปทาน (รูปที่ 2b)สี chloroplasticความเข้มข้นของรวม chlorophylls เป็นคลอโรฟิลมีคลอโรฟิลล์ b ลดลงอย่างมีนัยสำคัญทั้งในพืชขาด Mn และ Mn เกิน การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ในการความเข้มข้นของ chlorophylls อย่างไรก็ตาม ไม่มีผลต่อคลอโรฟิลล์ a/b อัตราส่วน นอกจากนี้ ระดับ carotenoid และอัตราส่วนของแคโรทีนอยด์/คลอโรฟิลที่ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงภายใต้การรักษาแตกต่างกัน Mn (รูป 3a, b)ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์และ peroxidation ของไขมันเพิ่มความเข้มข้นของ H2O2 ในใบของทั้งสองขาด Mn และ Mn เกินพืช (รูปที่ 4a, b) MDAเทียบเท่ากับ TBARS (peroxidation ของไขมัน) เพิ่มขึ้นใน Mndeficientพืช แม้ มีความเข้มข้นเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของ H2O2, Mn เกินพืช peroxidation ของไขมันไม่ได้แสดง(รูปที่ 4b)รูปที่ 1 ลักษณะที่มองเห็นได้ของการขาด Mn ในโต hydroponicallyต้นไม้หม่อน (Morus alba L. พันธุ์ Kanva-2 (a) ภาพระยะใกล้ของ Mnsufficientใบ (การควบคุม) (b); แสดงอ่อนใบขาด Mninterveinal chlorosis (c); พืช Mn-เพียงพอ (การควบคุม) (d); และ Mnexcessพืชที่จัดแสดงนิทรรศการเพิ่มสาขา (e แทรก)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คาร์โบไฮเดรต เศษส่วนความเข้มข้นของน้ำตาลรีดิวซ์ คือ ทั้งหมด และเพิ่มขึ้นโดย MN - ขาดเช่นเดียวกับ MN ส่วนเกิน nonreducingน้ำตาลลดลง และส่วนเกิน ( รูปที่ 2A )ความเข้มข้นของแป้งลดลง โดยขาดแมงกานีส( รูปที่ 2B ) พบว่ามีการสะสมแป้งขึ้นอยู่กับอายุที่เพิ่มขึ้น และจัดหาจัดหา ( รูปที่ 2B )chloroplastic สีความเข้มข้นของคลอโรฟิลล์คลอโรฟิลล์ทั้งหมดรวมทั้งและคลอโรฟิลล์บีลดลงอย่างมีนัยสำคัญทั้งในแมงกานีสและพืชขาดและเกิน การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ในความเข้มข้นของคลอโรฟิลล์ , อย่างไรก็ตาม , ไม่มีผลต่อคลอโรฟิลล์ A / B ต่อ นอกจากนี้ ระดับแคโรทีนอยด์ และแคโรทีนอยด์ / คลอโรฟิลล์ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงตามอัตราส่วนการรักษาที่แตกต่างกัน ( รูปที่ 3 ) , B )ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์และการเกิด lipid peroxidationความเข้มข้นของแบตเตอรี่ที่เพิ่มขึ้นในใบของทั้งแมงกานีสแมงกานีสพืชขาดเกิน ( รูปที่ 4 , B ) ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือเทียบเท่าของปกติ ( lipid peroxidation ) เพิ่มขึ้นใน mndeficientพืช แม้จะมีการเพิ่มขึ้นอย่างมากในความเข้มข้นของ H2O2 , MN ส่วนเกินพืชไม่ได้แสดงการเกิด lipid peroxidation( ภาพที่ 4B )รูปที่ 1 เห็นผลของการขาด Mn ใน hydroponically โตต้นหม่อน alba L . cv . kanva-2 ( ) ; ระยะใกล้ของ mnsufficient( การควบคุม ) ใบ ( b ) ; และใบแสดงการอ่อนinterveinal คลอโรซิ ( c ) ; แมงกานีสเพียงพอ ( ควบคุม ) พืช ( D ) ; และ mnexcessพืชโดยกิ่ง ( E , ใส่ ) เพิ่ม