ความเชื้อกินสุนัขชาวจีนเอาเนื้อสุนั

ความเชื้อ
กินสุนัข

ชาวจีนเอาเนื้อสุนัขมาตุ๋นยาสมุนไพร เชื่อว่าบำรุงร่างกาย และเนื้อหมาต้มแกงเต่าเป็นอาหารเก่าแก่
ชาวเวียดนามนิยมทานเนื้อสุนัข โดยเฉพาะฤดูหนาวเชื่อว่าช่วยให้ร่างกายอบอุ่น ซึ่งกรุงฮานอยมีภัตตาคารอาหารเนื้อสุนัขจำนวนมาก และตลาดค้าเนื้อหมาที่ใหญ่ที่สุด
ชื่อว่าตลาดบั๊กฮา
ชาวเกาหลีใต้ที่รับประทานเนื้อหมาเฉพาะฤดูหนาวเท่านั้น โดยเฉพาะหมาดำ เพราะเชื่อว่าช่วยทำให้ผิวสวย
ชาวลาวชอบนำมาปิ้งคล้ายหมาหัน ปรุงพร้อมเครื่องใน รับประทานกับเครื่องเคียงจำพวก แกง ส้มตำ ข้าวเหนียว มีมากที่หลวงพระบางขึ้นไปทางเหนือ
ชาวไนจีเรียและชาวอัฟริกา ที่เชื่อว่าเนื้อสุนัขมีสรรพคุณที่ช่วยป้องกันโรคภัยไข้เจ็บ โดยเฉพาะมาลาเรีย


กินดิน



ชาวอินโดนีเซียกินดินเพื่อสุขภาพ

ในเมืองตูบัน (Tuban) ประเทศอินโดนีเซีย แหล่งผลิตขนมดินที่มีชื่อว่า แอมโป (ampo)ขนมท้องถิ่นชั้นเลิศของคนอินโด ที่ทำจากดินธรรมชาติล้วนๆ ที่ได้จากท้องนาข้าว
สำหรับการทำขนมดิน หรือ "แอมโป" เป็นสิ่งที่ทำสืบทอดกันมาของหมู่บ้านรุ่นต่อรุ่น แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดของการทำแอมโปคือ คุณภาพของดิน

การทำแอมโปนั้น หลังจากเก็บดินมาได้แล้ว ก็จะนำมาดินมาตีจนแข็งเป็นก้อนสี่เหลี่ยม จากนั้นขูดเนื้อดินให้ม้วนเป็นแท่งด้วยไม้ไผ่บางๆ [คล้ายๆขนมทองม้วนบ้านเรา]แล้วนำดินที่ม้วนเป็นแท่งไปอบรมควันในหม้อดินเผาขนาดใหญ่ทิ้งไว้ประมาณ 30 นาทีจากนั้นแอมโปขนมดินท้องนาก็พร้อมเสริฟ

ส่วนรสชาติ และสรรพคุณของแอมโป รสชาติของขนมดินนี้อร่อยคล้ายกับกินครีม ช่วยให้สบายท้อง และหากหญิงมีครรภ์ได้ลิ้มลองขนมดินที่ว่า เด็กในครรภ์จะมีสุขภาพผิวดี

ถึงอย่างไรก็ตามยังไม่มีรายงานจากทางการแพทย์เกี่ยวกับรับประทานดินดังกล่าวจึงไม่สามารถสรุปได้ว่าหากบริโภคเข้าไปแล้วจะได้ผลดีจริงตามที่คนท้องถิ่นกล่าวอ้างจริงหรือไม่ ดังนั้นจึงยังคงเป็นความเชื่อของคนท้องถิ่นตามแบบภูมิปัญญาชาวบ้าน



คนเชียงใหม่กินดิน
เรียกว่า “อิด หรือ อิบ”ดินที่นำมากินกันนั้น ต้องเลือกดินเหนียวที่อยู่ลึกจากผิวดินประมาณ 2 เมตร
อาจได้จากการขุดบ่อน้ำเมื่อได้ดินมาแล้ว ต้องหั่นเป็นแผ่นบางๆขนาดประมาณฝ่ามือ นำไปผึ่งให้แห้ง
หรือเก็บไว้บน “ข่า” คือแคร่ไม้ไผ่ที่แขวนอยู่เหนือเตาไฟของบ้านแบบโบราณ

ดินจะมีกลิ่นหอมน่ากิน รสชาดออกมันๆ คนสมัยก่อน บางคนถึงกับติดกินดิน เหมือนคนติดบุหรี่ หรือเมี่ยง
เรียกว่าอาการ “ติดอิด หรือติดอิบ” ปัจจุบันร่องรอยของคำนี้ยังคงใช้กันอยู่ในภาษาเชียงใหม่

ในพงศาวดาร หรือนิยายปรัมปราเรื่องหนึ่งก็กล่าวถึง พระมเหสีที่ทรงพระครรภ์ แล้วอยากเสวยดินจากกลางเมืองของศัตรู

การกินดินเป็นวิถีปฏิบัติของคนบางถิ่นที่มีมาแต่โบราณ ถือว่าเป็นของขบเคี้ยวเล่น

ในวงการแพทย์ก็ใช้ดินในการบรรเทาพิษในคนใข้ที่ได้รับสารพิษพวกยาฆ่าหญ้า ดินที่ใช้คือคาโอลิไนท์
พิธีกรรม
งานศพห้ามเอาพวกของเปรี้ยวไป (เพราะอาจจะทำให้เส้นเอ็นของศพหดตัวได้) หรือห้ามกินแกงหยวกกล้วย (เพราะหยวกกล้วยจะดูดซับกลิ่นศพได้ดี)
งานแต่งงาน มักจะมีแกงวุ้นเส้น หรือขนมหวานที่มีชื่อเป็นมงคลต่าง ๆ
กินผัก

1.หญิงตั้งครรภ์

ข้อห้ามได้แก่ ห้ามกินบอน จะทำให้สายรกเปื่อย ห้ามกินผักแว่นจะทำให้รกพันคอเด็ก ห้ามกินกล้วยจี่ จะทำให้รกติด เป็นต้น ข้อห้ามเหล่านี้ถูกอ้างว่าจะมีผลกระทบต่อเด็กในครรภ์ทั้งสิ้น

หากจะพิจารณาถึงผลโดยตรงต่อเด็กแล้วอาจจะเป็นไปไม่ได้ ผลที่จริงแล้วเกิดกับแม่ต่างหาก เช่น บอนหากทำไม่ถูกวิธีจะทำให้คันปาก ผักแว่นหากทำไม่สะอาด อาจทำให้เกิดอาการท้องเสีย เป็นต้น


2.หญิงหลังคลอด

ห้ามกินผักเย็น เช่น แตงทุกชนิด ห้ามกินผักหวาน ผักกาด ชะอม หน่อไม้ ผักเลียบ พริกด้วย ผักพวกนี้ จะทำให้เกิดอาการเจ็บท้องทั้งแม่และลูก

ผักที่แนะนำให้กิน ได้แก่ ปลีกล้วย ผักตำลึง ขนุนอ่อน บัวบก ไพล เพาะจะช่วยให้น้ำนมมาก และไพลช่วยให้เลือดไหลเวียนดี


3.ผู้มีคาถาอาคม

กลุ่มบุคคลเหล่านี้จะมีข้อปฏิบัติเกี่ยวกับการกินอาหาร ซึ่งส่วนใหญ่มักจะเป็นข้อห้าม โดยจะมีเหตุผลอยู่เบื้องหลังว่า พืชผักเหล่านี้จะทำให้คาถาเสื่อมลง พืชผักที่ห้ามกินคือ

มะขามป้อมอันเป็นพืชที่อยู่ในตำนานเรื่อง ทรพี ทรพา จากตำนานนี้ได้ถูกนำมาเป็นข้อห้ามของคนที่มีคาถาที่จะไม่กินมะขามป้อม

ในขณะเดียวกันจะนิยมใช้ส้มป่อยมาใช้ในพิธีกรรมต่างๆ เช่น การล้าง เสนียดจัญไร การนำมาใช้สระหัว เป็นต้น สำหรับผักที่ห้ามกินนั้น ได้แก่ น้ำเต้าฟักเขียว และโหระพา

โดยถือว่าผักเหล่านี้กินแล้วทำให้อ่อนแรงลง คาถาอาคมเสื่อม ซึ่งหมอคนเมืองคนหนึ่งเล่าว่า “น้ำเต้าเป็นของเย็น กินแล้วคาถาจะเสื่อมไม่ขึ้นมันแพ้กันฟักเขียวกินแล้วจะอ่อนแรง ช้างที่ตกมันเอาฟักหัว เขียวโยนให้กินจะอ่อนกำลังลงได้”


นอกจากข้อห้ามเหล่านี้แล้ว คนเหล่านี้จะไม่กินอาหารในงานศพ นอกจากนี้จะเป็นเวลาหลังจากเผาศพเสร็จแล้วถึงกินได้โดยถือว่ากินของผี ผีจะข่มเอาได้ ความเชื่อนี้ยังมีอยู่เพราะกลุ่มหมอพื้นบ้านต่างๆ ยังคงยึดมั่นกับความเชื่อเหล่านี้จริงๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเชื้อกินสุนัขชาวจีนเอาเนื้อสุนัขมาตุ๋นยาสมุนไพรเชื่อว่าบำรุงร่างกายและเนื้อหมาต้มแกงเต่าเป็นอาหารเก่าแก่ ชาวเวียดนามนิยมทานเนื้อสุนัขโดยเฉพาะฤดูหนาวเชื่อว่าช่วยให้ร่างกายอบอุ่นซึ่งกรุงฮานอยมีภัตตาคารอาหารเนื้อสุนัขจำนวนมากและตลาดค้าเนื้อหมาที่ใหญ่ที่สุด ชื่อว่าตลาดบั๊กฮาชาวเกาหลีใต้ที่รับประทานเนื้อหมาเฉพาะฤดูหนาวเท่านั้นโดยเฉพาะหมาดำเพราะเชื่อว่าช่วยทำให้ผิวสวย ชาวลาวชอบนำมาปิ้งคล้ายหมาหันปรุงพร้อมเครื่องในรับประทานกับเครื่องเคียงจำพวกแกงส้มตำข้าวเหนียวมีมากที่หลวงพระบางขึ้นไปทางเหนือชาวไนจีเรียและชาวอัฟริกาที่เชื่อว่าเนื้อสุนัขมีสรรพคุณที่ช่วยป้องกันโรคภัยไข้เจ็บโดยเฉพาะมาลาเรียกินดินชาวอินโดนีเซียกินดินเพื่อสุขภาพ ในเมืองตูบัน (ทุก) ประเทศอินโดนีเซียแหล่งผลิตขนมดินที่มีชื่อว่าแอมโป (นี่) ขนมท้องถิ่นชั้นเลิศของคนอินโดที่ทำจากดินธรรมชาติล้วน ๆ ที่ได้จากท้องนาข้าวสำหรับการทำขนมดินหรือ "แอมโป" เป็นสิ่งที่ทำสืบทอดกันมาของหมู่บ้านรุ่นต่อรุ่นแต่สิ่งที่สำคัญที่สุดของการทำแอมโปคือคุณภาพของดิน การทำแอมโปนั้นหลังจากเก็บดินมาได้แล้วก็จะนำมาดินมาตีจนแข็งเป็นก้อนสี่เหลี่ยมจากนั้นขูดเนื้อดินให้ม้วนเป็นแท่งด้วยไม้ไผ่บาง ๆ [คล้ายๆขนมทองม้วนบ้านเรา] แล้วนำดินที่ม้วนเป็นแท่งไปอบรมควันในหม้อดินเผาขนาดใหญ่ทิ้งไว้ประมาณ 30 นาทีจากนั้นแอมโปขนมดินท้องนาก็พร้อมเสริฟ ส่วนรสชาติและสรรพคุณของแอมโปรสชาติของขนมดินนี้อร่อยคล้ายกับกินครีมช่วยให้สบายท้องและหากหญิงมีครรภ์ได้ลิ้มลองขนมดินที่ว่าเด็กในครรภ์จะมีสุขภาพผิวดี ถึงอย่างไรก็ตามยังไม่มีรายงานจากทางการแพทย์เกี่ยวกับรับประทานดินดังกล่าวจึงไม่สามารถสรุปได้ว่าหากบริโภคเข้าไปแล้วจะได้ผลดีจริงตามที่คนท้องถิ่นกล่าวอ้างจริงหรือไม่ดังนั้นจึงยังคงเป็นความเชื่อของคนท้องถิ่นตามแบบภูมิปัญญาชาวบ้านคนเชียงใหม่กินดิน เรียกว่า "อิดหรืออิบ" ดินที่นำมากินกันนั้นต้องเลือกดินเหนียวที่อยู่ลึกจากผิวดินประมาณ 2 เมตร อาจได้จากการขุดบ่อน้ำเมื่อได้ดินมาแล้วต้องหั่นเป็นแผ่นบางๆขนาดประมาณฝ่ามือนำไปผึ่งให้แห้ง คือแคร่ไม้ไผ่ที่แขวนอยู่เหนือเตาไฟของบ้านแบบโบราณหรือเก็บไว้บน "ข่า"ดินจะมีกลิ่นหอมน่ากิน รสชาดออกมันๆ คนสมัยก่อน บางคนถึงกับติดกินดิน เหมือนคนติดบุหรี่ หรือเมี่ยง เรียกว่าอาการ “ติดอิด หรือติดอิบ” ปัจจุบันร่องรอยของคำนี้ยังคงใช้กันอยู่ในภาษาเชียงใหม่ ในพงศาวดาร หรือนิยายปรัมปราเรื่องหนึ่งก็กล่าวถึง พระมเหสีที่ทรงพระครรภ์ แล้วอยากเสวยดินจากกลางเมืองของศัตรูการกินดินเป็นวิถีปฏิบัติของคนบางถิ่นที่มีมาแต่โบราณ ถือว่าเป็นของขบเคี้ยวเล่นในวงการแพทย์ก็ใช้ดินในการบรรเทาพิษในคนใข้ที่ได้รับสารพิษพวกยาฆ่าหญ้า ดินที่ใช้คือคาโอลิไนท์พิธีกรรมงานศพห้ามเอาพวกของเปรี้ยวไป (เพราะอาจจะทำให้เส้นเอ็นของศพหดตัวได้) หรือห้ามกินแกงหยวกกล้วย (เพราะหยวกกล้วยจะดูดซับกลิ่นศพได้ดี)งานแต่งงาน มักจะมีแกงวุ้นเส้น หรือขนมหวานที่มีชื่อเป็นมงคลต่าง ๆ กินผัก1.หญิงตั้งครรภ์ข้อห้ามได้แก่ ห้ามกินบอน จะทำให้สายรกเปื่อย ห้ามกินผักแว่นจะทำให้รกพันคอเด็ก ห้ามกินกล้วยจี่ จะทำให้รกติด เป็นต้น ข้อห้ามเหล่านี้ถูกอ้างว่าจะมีผลกระทบต่อเด็กในครรภ์ทั้งสิ้น หากจะพิจารณาถึงผลโดยตรงต่อเด็กแล้วอาจจะเป็นไปไม่ได้ ผลที่จริงแล้วเกิดกับแม่ต่างหาก เช่น บอนหากทำไม่ถูกวิธีจะทำให้คันปาก ผักแว่นหากทำไม่สะอาด อาจทำให้เกิดอาการท้องเสีย เป็นต้น 2.หญิงหลังคลอดห้ามกินผักเย็น เช่น แตงทุกชนิด ห้ามกินผักหวาน ผักกาด ชะอม หน่อไม้ ผักเลียบ พริกด้วย ผักพวกนี้ จะทำให้เกิดอาการเจ็บท้องทั้งแม่และลูก ผักที่แนะนำให้กิน ได้แก่ ปลีกล้วย ผักตำลึง ขนุนอ่อน บัวบก ไพล เพาะจะช่วยให้น้ำนมมาก และไพลช่วยให้เลือดไหลเวียนดี 3.ผู้มีคาถาอาคมกลุ่มบุคคลเหล่านี้จะมีข้อปฏิบัติเกี่ยวกับการกินอาหาร ซึ่งส่วนใหญ่มักจะเป็นข้อห้าม โดยจะมีเหตุผลอยู่เบื้องหลังว่า พืชผักเหล่านี้จะทำให้คาถาเสื่อมลง พืชผักที่ห้ามกินคือมะขามป้อมอันเป็นพืชที่อยู่ในตำนานเรื่อง ทรพี ทรพา จากตำนานนี้ได้ถูกนำมาเป็นข้อห้ามของคนที่มีคาถาที่จะไม่กินมะขามป้อม ในขณะเดียวกันจะนิยมใช้ส้มป่อยมาใช้ในพิธีกรรมต่างๆ เช่น การล้าง เสนียดจัญไร การนำมาใช้สระหัว เป็นต้น สำหรับผักที่ห้ามกินนั้น ได้แก่ น้ำเต้าฟักเขียว และโหระพา โดยถือว่าผักเหล่านี้กินแล้วทำให้อ่อนแรงลง คาถาอาคมเสื่อม ซึ่งหมอคนเมืองคนหนึ่งเล่าว่า “น้ำเต้าเป็นของเย็น กินแล้วคาถาจะเสื่อมไม่ขึ้นมันแพ้กันฟักเขียวกินแล้วจะอ่อนแรง ช้างที่ตกมันเอาฟักหัว เขียวโยนให้กินจะอ่อนกำลังลงได้” นอกจากข้อห้ามเหล่านี้แล้ว คนเหล่านี้จะไม่กินอาหารในงานศพ นอกจากนี้จะเป็นเวลาหลังจากเผาศพเสร็จแล้วถึงกินได้โดยถือว่ากินของผี ผีจะข่มเอาได้ ความเชื่อนี้ยังมีอยู่เพราะกลุ่มหมอพื้นบ้านต่างๆ ยังคงยึดมั่นกับความเชื่อเหล่านี้จริงๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เชื่อว่าบำรุงร่างกาย โดยเฉพาะหมาดำ ปรุงพร้อมเครื่องในรับประทานกับเครื่องเคียงจำพวกแกงส้มตำข้าวเหนียว (Tuban) ประเทศอินโดนีเซียแหล่งผลิตขนมดินที่มีชื่อว่าแอมโป (Ampo) ขนมท้องถิ่นชั้นเลิศของคนอินโดที่ทำจากดินธรรมชาติล้วนๆ หรือ "แอมโป" คุณภาพของดินการทำแอมโปนั้นหลังจากเก็บดินมาได้แล้ว 30 และสรรพคุณของแอมโป ช่วยให้สบายท้อง "อิดหรืออิบ" ดินที่นำมากินกันนั้น 2 นำไปผึ่งให้แห้งหรือเก็บไว้บน "ข่า" รสชาดออกมัน ๆ คนสมัยก่อนบางคนถึงกับติดดินกินเหมือนคนติดบุหรี่หรือเมี่ยงเรียกว่าได้อาการ "ติดอิดหรือติดอิบ" พระมเหสีที่ทรงพระครรภ์ หรือห้ามกินแกงหยวกกล้วย มักจะมีแกงวุ้นเส้นหรือขนมหวานที่มีชื่อเป็นมงคลต่าง ห้ามกินบอนจะทำให้สายรกเปื่อยห้ามกินผักแว่นจะทำให้รกพันคอเด็กห้ามกินกล้วยจี่จะทำให้รกติดเป็นต้น ผลที่จริงแล้วเกิดกับแม่ต่างหากเช่นบอนหากทำไม่ถูกวิธีจะทำให้คันปากผักแว่นหากทำไม่สะอาดอาจทำให้เกิดอาการท้องเสีย เช่นแตงทุกชนิดห้ามกินผักหวานผักกาดชะอมหน่อไม้ผักเลียบพริกด้วยผักพวกนี้ ได้แก่ ปลีกล้วยผักตำลึงขนุนอ่อนบัวบกไพลเพาะจะช่วยให้น้ำนมมาก ซึ่งส่วนใหญ่มักจะเป็นข้อห้ามโดยจะมีเหตุผลอยู่เบื้องหลังว่าพืชผักเหล่านี้จะทำให้คาถาเสื่อมลง ทรพีทรพา เช่นการล้างเสนียดจัญไรการนำมาใช้สระหัวเป็นต้นสำหรับผักที่ห้ามกินนั้น ได้แก่ น้ำเต้าฟักเขียว คาถาอาคมเสื่อมซึ่งหมอคนเมืองคนหนึ่งเล่าว่า "น้ำเต้าเป็นของเย็น ช้างที่ตกมันเอาฟักหัว คนเหล่านี้จะไม่กินอาหารในงานศพ ผีจะข่มเอาได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเชื้อ



กินสุนัขชาวจีนเอาเนื้อสุนัขมาตุ๋นยาสมุนไพรเชื่อว่าบำรุงร่างกายและเนื้อหมาต้มแกงเต่าเป็นอาหารเก่าแก่ชาวเวียดนามนิยมทานเนื้อสุนัขโดยเฉพาะฤดูหนาวเชื่อว่าช่วยให้ร่างกายอบอุ่นซึ่งกรุงฮานอยมีภัตตาคารอาหารเนื้อสุนัขจำนวนมากและตลาดค้าเนื้อหมาที่ใหญ่ที่สุด

ชื่อว่าตลาดบั๊กฮาชาวเกาหลีใต้ที่รับประทานเนื้อหมาเฉพาะฤดูหนาวเท่านั้นโดยเฉพาะหมาดำเพราะเชื่อว่าช่วยทำให้ผิวสวย
ชาวลาวชอบนำมาปิ้งคล้ายหมาหันปรุงพร้อมเครื่องในรับประทานกับเครื่องเคียงจำพวกแกง satay ' or skewers of barbecued meat ข้าวเหนียวมีมากที่หลวงพระบางขึ้นไปทางเหนือ
ชาวไนจีเรียและชาวอัฟริกาที่เชื่อว่าเนื้อสุนัขมีสรรพคุณที่ช่วยป้องกันโรคภัยไข้เจ็บโดยเฉพาะมาลาเรียกินดิน








ชาวอินโดนีเซียกินดินเพื่อสุขภาพในเมืองตูบัน ( ที่ ) ประเทศอินโดนีเซียแหล่งผลิตขนมดินที่มีชื่อว่าแอมโป ( แอมโป ) ขนมท้องถิ่นชั้นเลิศของคนอินโดที่ทำจากดินธรรมชาติล้วนๆที่ได้จากท้องนาข้าว
สำหรับการทำขนมดินค็อค " แอมโป " เป็นสิ่งที่ทำสืบทอดกันมาของหมู่บ้านรุ่นต่อรุ่นแต่สิ่งที่สำคัญที่สุดของการทำแอมโปคือคุณภาพของดิน

การทำแอมโปนั้นหลังจากเก็บดินมาได้แล้วก็จะนำมาดินมาตีจนแข็งเป็นก้อนสี่เหลี่ยมจากนั้นขูดเนื้อดินให้ม้วนเป็นแท่งด้วยไม้ไผ่บางๆ30 นาทีจากนั้นแอมโปขนมดินท้องนาก็พร้อมเสริฟ

ส่วนรสชาติและสรรพคุณของแอมโปรสชาติของขนมดินนี้อร่อยคล้ายกับกินครีมช่วยให้สบายท้องและหากหญิงมีครรภ์ได้ลิ้มลองขนมดินที่ว่าเด็กในครรภ์จะมีสุขภาพผิวดี

ถึงอย่างไรก็ตามยังไม่มีรายงานจากทางการแพทย์เกี่ยวกับรับประทานดินดังกล่าวจึงไม่สามารถสรุปได้ว่าหากบริโภคเข้าไปแล้วจะได้ผลดีจริงตามที่คนท้องถิ่นกล่าวอ้างจริงหรือไม่



คนเชียงใหม่กินดินเรียกว่า " อิดค็อคอิบ " ดินที่นำมากินกันนั้นต้องเลือกดินเหนียวที่อยู่ลึกจากผิวดินประมาณเมตร
2