IntroductionShrimp are captured, pr

Introduction
Shrimp are captured, processed, and traded by more countries
than any other seafood. They are among the most valuable
seafood products and are consumed all over the world. In
the leading industrialized nations the taste for shrimp in various
forms and species is still growing. Thermal processing is one
of the most effective means of preserving food (Karel and others
1975) and canned shrimps, which helps in preservation, has very
good market demand. Various researchers (Hu and others 1955;
Goldfarb 1970;Ravishankarandothers 2002;Binduandothers 2004)
have proven the technical and commercial feasibilities of using
retortable pouches for thermal processing. The advantages of retortable
pouches include shelf stability, lower weight, and storage
space, ease of opening and preparation, and reduced heat exposure
resulting in improved quality. Pouches in general use today consist
of 3 film layers such as polyester, aluminum foil, and cast polypropylene
(Griffin 1987).
Reduction of heating time using pouches has been reported by a
number of workers (Lampi 1977; Chia and others 1983;Durance and
Collins 1991). Chia and others (1983) reported 34%, 32%, and 37%
lessprocessingtimeforpouchedrainbowtrout, pollock,andshrimp,
respectively, compared to canned products. Durance and Collins
(1991) reported a 48% reduction for chum salmon in pouches compared
with cans. Ali and others (2005a) reported a reduction in processing
time with increased rotation for thermally processed tuna
in oil in retort pouches.
Various researchers have compared the quality attributes of
canned and pouched products. Heidelbaugh and Karel (1970) reported
no significant differences in sensory scores for cranberry
sauce and vegetables with bacon processed in metal cans or plastic
films and laminates of polyester, aluminum foil, and polyethylene.
Dymit (1973) reported that after 8 y, shrimp in retort pouches weresuperior in flavor and color to canned products. Chen and George
(1981) showed that green beans processed in pouches had better
flavor, texture, and overall acceptability than when processed in a
can but the color of the canned beans was preferred. Durance and
Collins (1991) reported significantly less off-flavor and greater acceptance
of chum salmon in retort pouches than cans. Chia and
others (1983) reported that the pouched products were firmer in
texture and lighter in color. Gopal and others (2001) reported that
mackerel fish curry processed in retortable pouches had a shelf life
of not less than 12 mo at ambient temperature. One of the main
features in appreciating seafood is the texture (Cheret and others
2005). The appearance and the odor are also very important for
consumers. Sanchez-Brambila and others (2002) reported the sensory
characteristics and instrumental texture attributes of papain
treated abalones. The texture profile analysis (TPA), which measures
the compression force of a probe and the related textural parameters
of a test food during 2 cycles of deformation of various
foodstuffs including fruits, vegetables, bakery, meat products, and
seafood, specifically retorted products, has been reported (Panifield
and Campbell 1990; Durance and Collins 1991; Sanchez-Brambila
and others 2002; Caine and others 2003). Cheret and others (2005)
reported that high pressure treatment improved the textural quality
of sea bass. Ali and others (2005b) showed an improved texture of
canned sardine in oil in pouches compared to cans.
“Kuruma” is a delicious popular curry product best known in India.
It can be prepared with vegetables, chicken, mutton, fish, and
shrimp.Thepresentworkwasundertaken with themainobjective of
comparing the relative processing time of Shrimp Kuruma, a value
added product, in retortable pouches, and aluminum cans and the
effect of containers on the proximate composition and quality parameters,
including sensory and instrumental texture quality.
Materials and Methods
Shrimp
Indian white shrimp (Feneropenaeus indicus, previously Penaeus
indicus) were collected from a commercial fish-landing center inCochin, India. The average size of the shrimp was 125 to 130 mm
with counts of 5 to 6 shrimp per 100 g. The shrimp were kept in
high-density polyethylene boxes and transported in ice to the laboratory.
Upon arrival, shrimp were washed with chilled water and
hand peeled and deveined. Shrimp were precooked in 4% brine for
4 min at 100 ± 2 ◦C, drained and cooled under a fan.
Kuruma preparation
The recipe for the Kuruma preparation is given in Table 1.
Chilli powder, coriander powder, and turmeric powder were gently
warmed and blended with 50 mL water. Half of the chopped onion
was fried and blended using a mixer grinder (Sumeet Asia Kechen
Machines, 550Watts, Sumeet Research andHoldings Ltd., Chennai,
India). The other half of the onion, green chilli, and ginger were
fried in refined sunflower oil, then mixed with the fried paste of
onion and powdered chilli-coriander-turmeric mixture. Tomatoes
were cut into small pieces, blended in a mixer grinder, and added to
the above paste and cooked gently with salt.
Thermal processing
Retortable pouches, 16 cm×20 cm made with 12.5 μmpolyester
(outer layer), 12.5 μmaluminum foil (middle layer), and 85 μmcast
polypropylene (inner layer) (M.H. Packaging, Ahmedabad, India)
and aluminum cans, 301 × 206 or 77 mm × 60 mm, (diameter
× height) (8 oz or 226 g) (M/s. Klass Engg. Pvt. Ltd., Bangalore,
India) were filled with 128 g precooked shrimp and 68 g Kuruma
to maintain equal pack weights of 196 g. A thermocouple (Ellab
SSA- 12050-G700-TS stainless steel, Ellab Co. Reodovre, Denmark)
tip was immobilized in the geometric center of both canned and
pouched product. Residual air was removed by steam exhausting
and the sealed containers were processed in an over pressure autoclave
(Model No. 5682, John Fraser and Sons Ltd, Newcastle-upon-
Tyne, UK) at 121.1 ◦C. Cold point temperature was monitored in 3
separate containers using a data recorder (EllabCFT9008,Reodovre,
Denmark). Initially, the process was done at 3 different lethality (F0)
values, that is, 7.0, 8.0, and 9.0, separately for cans and pouches to
standardize the optimum process parameters. The products processed
at lethality 8.0 in both cans and pouches were found suitable
according to the sensory panels. The F0 8.0 was then used in
the further study. The process time was calculated by the formula
method of Stumbo (1973). The cook value, which is a measure of
heat treatment with respect to nutrient degradation and textural
changes that occur during processing, was determined by measuring
the extent of cooking and nutritional loss during processing in
a manner similar to the D value, except that the reference temperature
is 100 ◦C instead of 121 ◦C, and z value is 33 ◦C, which
is required for the denaturation of thiamine (Ranganna 2000). After
processing, the samples were kept at ambient temperature for
2 wk for conditioning. After conditioning, 5 canned and 5 pouched
samples were taken for analysis. The shrimp were separated from
Table 1 --- Ingredients for Shrimp Kuruma
the rest of the product, wiped with filter paper, and used for the
analysis.
Proximate composition
Moisture content was determined by drying a known amount of
minced shrimp sample in an oven at 105 ± 2 ◦C for 16 h to constant
weight (AOACMethod920.36, 2000a).Proteinwasdeterminedbythe
Kjeldahl procedure (AOACMethod 984.13, 2000b).Crudefat content
was extracted with petroleum ether (BP 40 to 60 ◦C) using AOAC
Method 991.36 (2000c). Ash content was determined by heating at
550 ◦C for 4 to 5 h using a muffle furnace (AOAC Method 938.08,
2000d).
Quality assessment
Indole content was analyzed spectrophotometrically using
Ehrlich’s reagent (p-dimethylamino-benzaldehyde, Sigma
Chemical Co., St. Louis, Mo., U.S.A.) (Cheuk and Finne 1981).
TVB-N and TMA-N contents were analyzed by Conway‘s (1962)
method. Thiobarbituric acid values were determined spectrophotometrically
using the method of Tarladgis and others (1960).
Sensory analysis
A panel of 7 persons consisting of nontrained researchers evaluated
the sensory quality of the product. Five pouches and 5 cans
were used for sensory and texture analysis. The sensory attributes
evaluated were color, firmness, succulence, chewiness, and overall
acceptability using a 9 point hedonic scale. The overall impression
of the product on the assessor was scored in overall acceptability.
The sample, including the Kuruma, was served after heating in a
microwave oven for 3 min on a coded plate. Water was provided to
restore taste sensitivity. Panelists were asked to assign a score of 1
to 9 (Table 2) as prescribed byMeilgaard and others (1999). A score
above 6.0 was considered as the margin for acceptance.
Instrumental TPA
The TPA method of Bourne (1978) based on compression of samples
with the Universal Testing Machine (Lloyd Instruments LRX
plus, Lloyd Instruments Ltd, Hampshire, UK) was used to objectively
evaluate texture. The load cell used was a cylindrical probe of
50 mm dia equipped with a sensor of 50 N. Seven shrimp samples
fromcans and poucheswere used for the analysis. The texture measurement
was composed of 2 consecutive 40% compressions of the
sample at a crosshead speed of 12 mm/min (Bourne 1978; Durance
and Collins 1991; Ali and others 2005b). Force by time data from
each test was used to calculate mean values for the TPA parameters.
A typical force by time curve plot for calculation of TPA values is
shown in Figure 1. The values for hardness 1 and 2 (the resistance
at maximum compression during the 1st and 2nd compression),
cohesiveness, the extent to which the sample could be deformed
before rupture (the ratio of the positive force area during the 2nd
Table 2 --- Descriptors and score used in the sensory analysis
compression to that during the 1st compression (Area 2/Area 1),
springiness, the ability of the sample to recover its original formafter
the deforming force is removed (the ratio of the time durat

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำกุ้งจับ ประมวลผล และซื้อขาย โดยประเทศอื่น ๆกว่าอาหารทะเลอื่น ๆ พวกเขามีดีที่สุดผลิตภัณฑ์อาหารทะเลและมีใช้ทั่วโลก ในนำรสชาติสำหรับกุ้งในต่าง ๆ ประเทศอุตสาหกรรมแบบฟอร์มและพันธุ์ยังคงเติบโต ประมวลผลความร้อนเป็นหนึ่งหมายถึงมีประสิทธิภาพสูงสุดของการเก็บรักษาอาหาร (Karel และอื่น ๆ1975) และกุ้งกระป๋อง ซึ่งช่วยในการรักษา มีมากความต้องการตลาดที่ดี นักวิจัยต่าง ๆ (หูและอื่น ๆ 1955Goldfarb 1970 Ravishankarandothers 2002 Binduandothers ปี 2004)มีการพิสูจน์แล้วว่า feasibilities พาณิชย์ และด้านเทคนิคของการใช้กระเป๋า retortable สำหรับการประมวลผลความร้อน ข้อดีของ retortableกระเป๋ารวม ถึงเสถียรภาพชั้น ลดน้ำหนัก เก็บพื้นที่ ความสะดวกในการเปิด และการเตรียมการ และความร้อนลดแสงเกิดขึ้นในการปรับปรุงคุณภาพ กระเป๋าใช้งานทั่วไปประกอบด้วยวันนี้3 ชั้นฟิล์มโพลีเอสเตอร์ อลูมิเนียม และโพรพิลีนหล่อ(กริฟฟอน 1987)ลดความร้อนเวลาใช้กระเป๋าที่มีการรายงานโดยการจำนวนผู้ปฏิบัติงาน (ลำปี 1977 เจียและอื่น ๆ 1983; Durance และคอลลินส์ 1991) เจียและอื่น ๆ (1983) รายงาน 34%, 32% และ 37%lessprocessingtimeforpouchedrainbowtrout, pollock, andshrimpตามลำดับ เปรียบเทียบกับผลิตภัณฑ์กระป๋อง Durance และคอลลินส์(1991) รายงานลด 48% สำหรับปลาแซลมอนชุมในกระเป๋าที่เทียบกับกระป๋อง อาลีและอื่น ๆ (2005a) ลดเวลาในการประมวลผลรายงานเวลาหมุนเพิ่มขึ้นสำหรับแพทูน่าในน้ำมันในกระเป๋าย้อนมีการเปรียบเทียบคุณลักษณะคุณภาพของนักวิจัยต่าง ๆผลิตภัณฑ์กระป๋อง และ pouched Heidelbaugh และ Karel (1970) รายงานไม่แตกต่างกันในคะแนนที่รับความรู้สึกสำหรับแครนเบอร์รี่ซอสและผักกับเบคอนที่ประมวลผลในกระป๋องโลหะหรือพลาสติกภาพยนตร์และลามิเนตโพลีเอสเตอร์ อลูมิเนียม และเอทิลีนDymit (1973) รายงานว่า หลังจาก 8 y กุ้ง weresuperior กระเป๋าย้อนในรสชาติและสีกระป๋องผลิตภัณฑ์ เฉินและจอร์จ(1981) พบว่า การประมวลผลในถุงถั่วเขียวได้ดีรส เนื้อ และ acceptability รวมกว่าเมื่อประมวลผลในการได้แต่สีของถั่วกระป๋องถูกต้อง Durance และคอลลินส์ (1991) รายงานมากน้อยปิดรสชาติและการยอมรับมากขึ้นของปลาแซลมอนชุมในกระเป๋าย้อนกว่ากระป๋อง เจีย และอื่น ๆ (1983) รายงานว่า ผลิตภัณฑ์ pouched ได้แน่นมากขึ้นเท่าในเนื้อและไฟแช็กสี พอลวิและอื่น ๆ (2001) รายงานว่าปลาแกงปลาที่ดำเนินการในกระเป๋า retortable มีอายุการเก็บรักษาของหม้อไม่น้อยกว่า 12 ที่อุณหภูมิ หลักการอย่างใดอย่างหนึ่งในชอบอาหารทะเลเป็นพื้นผิว (Cheret และอื่น ๆ2005) ด้วยรูปลักษณ์และกลิ่นเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับผู้บริโภค ซาน Brambila และคนอื่น ๆ (2002) รายงานการรับความรู้สึกลักษณะและพื้นผิวเครื่องมือแอตทริบิวต์ของเอนไซม์ปาเปนabalones บำบัด การวิเคราะห์โพรไฟล์เนื้อ (ส.ส.ท.), ที่วัดแรงบีบอัดเป็นโพรบและ textural พารามิเตอร์ที่เกี่ยวข้องอาหารทดสอบระหว่างรอบ 2 ของแมพของต่าง ๆอาหารรวมถึงผลไม้ ผัก เบเกอรี่ ผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์ และอาหารทะเล โดยโต้ว่าผลิตภัณฑ์ ได้รับรายงาน (Panifieldและ Campbell 1990 Durance และคอลลินส์ 1991 Brambila แซนเชซและ 2002 เคนและผู้อื่น 2003) Cheret และอื่น ๆ (2005)รายงานว่า การรักษาความดันสูงมากขึ้นคุณภาพ texturalของปลากะพงขาว อาลีและอื่น ๆ (2005b) แสดงให้เห็นว่าพื้นผิวดีขึ้นของกระป๋องปลาซาร์ดีนในน้ำมันในกระเป๋าเมื่อเทียบกับกระป๋อง"Kuruma" เป็นผลิตภัณฑ์แกงอร่อยรู้จักกันดีในอินเดียสามารถได้เตรียมผัก ไก่ mutton ปลา และกุ้ง Thepresentworkwasundertaken กับ themainobjective ของเปรียบเทียบเวลาการประมวลผลแบบสัมพัทธ์ของ Kuruma กุ้ง ค่าเพิ่มผลิตภัณฑ์ ในกระเป๋า retortable และกระป๋องอะลูมิเนียมและผลของบรรจุภัณฑ์ประกอบเคียงและพารามิเตอร์คุณภาพรวมทั้งคุณภาพทางประสาทสัมผัส และเครื่องมือพื้นผิววัสดุและวิธีการกุ้งกุ้งขาวอินเดีย (Feneropenaeus หม้อ เคยกุ้งกุลาหม้อ) ได้รวบรวมจากการรีดปลาจอด inCochin อินเดีย ขนาดโดยเฉลี่ยของกุ้งได้ 125-130 มม.มีการตรวจนับของกุ้ง 5-6 ต่อ 100 กรัม กุ้งถูกเก็บไว้ในhigh-density polyethylene กล่อง และขนส่งน้ำแข็งให้ห้องปฏิบัติการเมื่อมาถึง กุ้งถูกล้าง ด้วยน้ำเย็น และมือปอกเปลือก และ deveined กุ้งมี precooked บรรจุกระป๋อง 4% สำหรับ4 นาทีที่ 100 ◦C ± 2 ระบายออก และระบายความร้อนด้วยพัดลมใต้เตรียม Kurumaสูตรสำหรับการเตรียม Kuruma ถูกกำหนดในตารางที่ 1ผงพริก ผักชีผง ผงขมิ้นนำเบา ๆมล. 50 warmed และผสมกับน้ำ หอมใหญ่สับครึ่งหนึ่งไม่ทอด และผสมผสานการใช้บดผสม (Sumeet เอเชีย Kechenเครื่องจักร 550Watts, Sumeet วิจัย andHoldings จำกัด เจนไนอินเดีย) อีกครึ่งหนึ่ง ของหัวหอม พริกเขียว ขิงได้ทอดในน้ำมันดอกทานตะวันบริสุทธิ์ แล้ว ผสมกับทอดวางหอมและส่วนผสมพริกผักชีขมิ้นผง มะเขือเทศถูกตัดเป็นชิ้นเล็ก ๆ ผสมในการบดผสม และเพิ่มด้านบนวาง แล้วค่อย ๆ ต้มกับเกลือประมวลผลความร้อนกระเป๋า retortable, 16 cm × 20 ซม.ทำ ด้วย 12.5 μmpolyester(ชั้นนอก), ฟอยล์ μmaluminum 12.5 (ชั้นกลาง), และ 85 μmcastโพรพิลีน (ชั้นใน) (M.H. บรรจุ อาร์เมดาบัด อินเดีย)และ กระป๋องอะลูมิเนียม 301 × 206 หรือ 77 มม. × 60 มม. (เส้นผ่าศูนย์กลาง×สูง (8 ออนซ์หรือ 226 กรัม) (M/s Klass Engg Pvt. Ltd. บังกาลอร์อินเดีย) เต็มไป ด้วยกุ้ง precooked 128 g และ 68 g Kurumaเพื่อรักษาน้ำหนักเท่าชุดของ 196 g Thermocouple (EllabSSA-12050-G700-TS เหล็กกล้าไร้สนิม Ellab Co. Reodovre เดนมาร์ก)คำแนะนำถูกตรึงในจุดศูนย์กลางของกระป๋อง และผลิตภัณฑ์ pouched อากาศส่วนที่เหลือถูกเอาออก โดยไอน้ำน่าเหนื่อยและภาชนะปิดผนึกถูกประมวลผลในเกินความดันด้วย(รุ่นเลข 5682 เฟร เซอร์จอห์น และบุตร จำกัด นิวคาสเซิล -ตาม-ไทน์ สหราชอาณาจักร) ที่ 121.1 ◦C มีการตรวจสอบจุดที่เย็นอุณหภูมิใน 3แยกภาชนะที่ใช้บันทึกข้อมูล (EllabCFT9008, Reodovreเดนมาร์ก) เริ่มแรก การทำที่แตกต่างกัน 3 lethality (F0)ค่า ที่ มา 7.0, 8.0, 9.0 แยกต่างหากสำหรับกระป๋อง และถุงเพื่อมาตรฐานพารามิเตอร์กระบวนการที่เหมาะสม ผลิตภัณฑ์การประมวลผลที่ lethality 8.0 ในกระป๋องและถุงพบเหมาะตามแผงรับความรู้สึก แล้วใช้ F0 8.0 ในการศึกษาเพิ่มเติม เวลาที่คำนวณ โดยสูตรวิธีของ Stumbo (1973) ค่าอาหาร ซึ่งเป็นการวัดของรักษาความร้อนเกี่ยวข้อง กับการย่อยสลายธาตุอาหาร และ texturalกำหนด โดยการวัดการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นระหว่างการประมวลผลขอบเขตของการทำอาหาร และโภชนาการการสูญเสียในระหว่างการประมวลผลในลักษณะคล้ายกับดีค่า ยกเว้นที่อุณหภูมิอ้างอิง100 ◦C แทน 121 ◦C และค่า z 33 ◦C ซึ่งจะต้อง denaturation ของไทอามีน (Ranganna 2000) หลังจากประมวลผล ตัวอย่างที่ถูกเก็บไว้ที่อุณหภูมิสำหรับwk 2 สำหรับปรับ หลังจากปรับ 5 กระป๋องและ 5 pouchedตัวอย่างที่ใช้สำหรับการวิเคราะห์ กุ้งถูกแยกออกจากตารางที่ 1---ส่วนผสมสำหรับกุ้ง Kurumaส่วนเหลือของผลิตภัณฑ์ เช็ด ด้วยกระดาษกรอง และใช้สำหรับการวิเคราะห์องค์ประกอบของเคียงกำหนดชื้น โดยการอบแห้งที่ทราบจำนวนตัวอย่างกุ้งสับในเตาอบที่ 105 ± 2 ◦C สำหรับ h 16 การค่าคงน้ำหนัก (AOACMethod920.36, 2000a) Proteinwasdeterminedbytheวิธี Kjeldahl (AOACMethod 984.13, 2000b) เนื้อหา Crudefatถูกสกัด ด้วยปิโตรเลียมอีเทอร์ (BP 40-60 ◦C) การใช้ AOACวิธี 991.36 (2000c) เถ้าเนื้อหาถูกกำหนด โดยความร้อนที่550 ◦C สำหรับใช้เป็นเตาเตา (938.08 วิธี AOAC, h 4-52000 d)ประเมินคุณภาพการศึกษาอินโดลเนื้อหาถูกวิเคราะห์โดยใช้ spectrophotometricallyรีเอเจนต์ของ Ehrlich (p-dimethylamino-benzaldehyde ซิกเคมีจำกัด St. Louis เดือน สหรัฐอเมริกา) (Cheuk ก Finne 1981)TVB-N และ TMA N เนื้อหาถูกวิเคราะห์ โดยของ Conway (1962)วิธีการ มีกำหนดค่ากรด Thiobarbituric spectrophotometricallyโดยใช้วิธีของ Tarladgis และคนอื่น ๆ (1960)การวิเคราะห์ทางประสาทสัมผัสแผง 7 คนประกอบด้วยนักวิจัย nontrained ประเมินคุณภาพทางประสาทสัมผัสของผลิตภัณฑ์ 5 ถุงและกระป๋อง 5ใช้สำหรับรับความรู้สึก และเนื้อวิเคราะห์ คุณลักษณะทางประสาทสัมผัสประเมินมีสี ไอซ์ succulence, chewiness และโดยรวมใช้มาตราส่วนแบบ hedonic 9 จุด acceptability ความประทับใจโดยรวมของผลิตภัณฑ์บน assessor ที่ได้คะแนนในภาพรวม acceptabilityตัวอย่าง รวม Kuruma แนะนำหลังจากเครื่องทำความร้อนในการไมโครเวฟ 3 นาทีบนแผ่นรหัส มีให้น้ำคืนค่าความไวรส Panelists ถูกต้องกำหนดคะแนน 1ถึง 9 (ตารางที่ 2) เป็นการกำหนด byMeilgaard และคนอื่น ๆ (1999) คะแนนabove 6.0 was considered as the margin for acceptance.Instrumental TPAThe TPA method of Bourne (1978) based on compression of sampleswith the Universal Testing Machine (Lloyd Instruments LRXplus, Lloyd Instruments Ltd, Hampshire, UK) was used to objectivelyevaluate texture. The load cell used was a cylindrical probe of50 mm dia equipped with a sensor of 50 N. Seven shrimp samplesfromcans and poucheswere used for the analysis. The texture measurementwas composed of 2 consecutive 40% compressions of thesample at a crosshead speed of 12 mm/min (Bourne 1978; Duranceand Collins 1991; Ali and others 2005b). Force by time data fromeach test was used to calculate mean values for the TPA parameters.A typical force by time curve plot for calculation of TPA values isshown in Figure 1. The values for hardness 1 and 2 (the resistanceat maximum compression during the 1st and 2nd compression),cohesiveness, the extent to which the sample could be deformedbefore rupture (the ratio of the positive force area during the 2ndTable 2 --- Descriptors and score used in the sensory analysiscompression to that during the 1st compression (Area 2/Area 1),springiness, the ability of the sample to recover its original formafterthe deforming force is removed (the ratio of the time durat

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำกุ้งถูกจับ, การประมวลผลและการซื้อขายโดยประเทศมากขึ้นกว่าอาหารทะเลอื่นๆ พวกเขาอยู่ในหมู่ผู้ที่มีค่าที่สุดผลิตภัณฑ์อาหารทะเลและมีการบริโภคทั่วทุกมุมโลก ในประเทศอุตสาหกรรมชั้นนำรสชาติของกุ้งต่างๆรูปแบบและชนิดที่ยังคงเติบโต การประมวลผลความร้อนเป็นหนึ่งในวิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในการรักษาอาหาร (คาเรลและอื่น ๆ 1975) และกุ้งกระป๋องซึ่งจะช่วยในการดูแลรักษามีมากความต้องการของตลาดที่ดี นักวิจัยต่าง ๆ (หูและอื่น ๆ 1,955; ดาล 1970; Ravishankarandothers 2002; Binduandothers 2004) ได้พิสูจน์ความเป็นไปได้ทางเทคนิคและเชิงพาณิชย์ของการใช้ถุงภัณฑ์อ่อนสำหรับการประมวลผลความร้อน ข้อดีของการภัณฑ์อ่อนกระเป๋ารวมถึงความมั่นคงการเก็บรักษาน้ำหนักที่ลดลงและการเก็บรักษาพื้นที่ความสะดวกในการเปิดและการเตรียมความพร้อมและการสัมผัสความร้อนลดลงส่งผลให้คุณภาพที่ดีขึ้น ถุงในการใช้งานทั่วไปในวันนี้ประกอบด้วย3 ชั้นฟิล์มเช่นโพลีเอสเตอร์ฟอยล์อลูมิเนียมและโพรพิลีนหล่อ(กริฟฟิ 1987). การลดความร้อนเวลาใช้กระเป๋าได้รับการรายงานโดยจำนวนแรงงาน (ลัมพี 1977; Chia และอื่น ๆ 1,983; Durance และ คอลลิน 1991) Chia และอื่น ๆ (1983) รายงาน 34%, 32% และ 37% lessprocessingtimeforpouchedrainbowtrout, Pollock, andshrimp, ตามลำดับเมื่อเทียบกับผลิตภัณฑ์กระป๋อง ความอดทนและคอลลิน(1991) รายงานการลดลง 48% สำหรับปลาแซลมอนชุมในกระเป๋าเมื่อเทียบกับกระป๋อง อาลีและอื่น ๆ (2005A) รายงานการลดลงของการประมวลผลเวลาที่มีการหมุนที่เพิ่มขึ้นสำหรับการประมวลผลความร้อนปลาทูน่าในน้ำมันในกระเป๋าโต้. นักวิจัยต่าง ๆ ได้มีการเปรียบเทียบคุณลักษณะคุณภาพของผลิตภัณฑ์กระป๋องและถุง Heidelbaugh และคาเรล (1970) รายงานไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในคะแนนทางประสาทสัมผัสสำหรับแครนเบอร์รี่ซอสและผักกับเบคอนประมวลผลในกระป๋องโลหะหรือพลาสติกภาพยนตร์และลามิเนตจากโพลีเอสเตอร์, อลูมิเนียมและพลาสติกชนิด. Dymit (1973) รายงานว่าหลังจาก 8 ปีในกุ้ง กระเป๋าโต้ weresuperior ในรสชาติและสีสันให้กับผลิตภัณฑ์กระป๋อง เฉินและจอร์จ(1981) พบว่าถั่วเขียวประมวลผลในกระเป๋าได้ดีกว่ารสชาติเนื้อสัมผัสและการยอมรับโดยรวมกว่าเมื่อประมวลผลในกระป๋องแต่สีของถั่วกระป๋องที่เป็นที่ต้องการ ความอดทนและคอลลิน (1991) รายงานอย่างมีนัยสำคัญน้อยออกจากรสชาติและการยอมรับมากขึ้นของปลาแซลมอนชุมในกระเป๋าโต้กว่ากระป๋อง เฉียและคนอื่น ๆ (1983) รายงานว่าผลิตภัณฑ์ที่มีถุงกระชับในพื้นผิวและสีอ่อน โกปาลและอื่น ๆ (2001) รายงานว่าแกงปลาทูประมวลผลในกระเป๋าภัณฑ์อ่อนมีอายุการเก็บรักษาไม่น้อยกว่า12 เดือนที่อุณหภูมิห้อง หนึ่งในหลักคุณสมบัติในการเห็นคุณค่าอาหารทะเลเนื้อ (Chéretและอื่น ๆ 2005) ลักษณะและกลิ่นนอกจากนี้ยังมีความสำคัญมากสำหรับผู้บริโภค Sanchez-Brambila และอื่น ๆ (2002) รายงานว่าประสาทสัมผัสลักษณะและคุณสมบัติพื้นผิวของเครื่องมือปาเปนการรักษาหอยเป๋าฮื้อ การวิเคราะห์รายละเอียดพื้นผิว (TPA) ซึ่งมาตรการแรงบีบอัดของการสอบสวนและเกี่ยวข้องกับพารามิเตอร์เนื้อสัมผัสของอาหารการทดสอบในช่วง2 รอบของการเสียรูปของต่างๆอาหารรวมทั้งผักผลไม้เบเกอรี่ผลิตภัณฑ์จากเนื้อสัตว์และอาหารทะเลโดยเฉพาะโต้ผลิตภัณฑ์ได้รับรายงาน (Panifield และแคมป์เบล 1990; Durance และคอลลิน 1991; Sanchez-Brambila และอื่น ๆ ปี 2002 เคนและอื่น ๆ 2003) Chéretและอื่น ๆ (2005) รายงานว่าการรักษาความดันสูงการปรับปรุงคุณภาพเนื้อสัมผัสของปลากะพงขาว อาลีและอื่น ๆ (2005b) แสดงให้เห็นว่าพื้นผิวที่ดีขึ้นของปลาซาร์ดีนกระป๋องในน้ำมันในกระเป๋าเมื่อเทียบกับกระป๋อง. "Kuruma" เป็นผลิตภัณฑ์แกงที่นิยมอร่อยที่รู้จักกันดีที่สุดในอินเดีย. มันสามารถนำมาปรุงด้วยผัก, ไก่, เนื้อแกะ, ปลาและกุ้ง.Thepresentworkwasundertaken กับ themainobjective ของการเปรียบเทียบเวลาในการประมวลญาติของกุ้งKuruma ค่าเพิ่มผลิตภัณฑ์ในถุงภัณฑ์อ่อนและกระป๋องอะลูมิเนียมและผลของภาชนะบรรจุในองค์ประกอบที่ใกล้เคียงและพารามิเตอร์ที่มีคุณภาพรวมถึงคุณภาพเนื้อประสาทสัมผัสและเครื่องมือ. วัสดุและวิธีการเลี้ยงกุ้งกุ้งขาวของอินเดีย (Feneropenaeus indicus ก่อนหน้านี้ Penaeus indicus) ที่ถูกเก็บรวบรวมจากการค้าปลาเชื่อมโยงไปถึงศูนย์ inCochin อินเดีย ขนาดเฉลี่ยของกุ้งเป็น 125-130 มมกับข้อหา5-6 กุ้งต่อ 100 กรัม กุ้งถูกเก็บไว้ในความหนาแน่นสูงกล่องพลาสติกชนิดและการขนส่งในน้ำแข็งไปยังห้องปฏิบัติการ. เมื่อมาถึงกุ้งถูกล้างด้วยน้ำเย็นและมือปอกเปลือกและ deveined กุ้งถูก precooked ในน้ำเกลือ 4% สำหรับ4 นาทีที่ 100 ± 2 ◦Cเนื้อและระบายความร้อนภายใต้พัดลม. Kuruma เตรียมสูตรสำหรับการเตรียมความพร้อมKuruma จะได้รับในตารางที่ 1 ผงพริกผักชีผงและผงขมิ้นถูกเบา ๆอบอุ่น และผสมกับน้ำ 50 มิลลิลิตร ครึ่งหนึ่งของหอมสับถูกทอดและผสมโดยใช้เครื่องบดผสม (Sumeet เอเชีย Kechen เครื่อง 550Watts, Sumeet วิจัย andHoldings จำกัด เชนไนอินเดีย) อีกครึ่งหนึ่งของหัวหอมพริกเขียวและขิงถูกทอดในน้ำมันดอกทานตะวันกลั่นผสมกับวางทอดหัวหอมและผงผสมพริกผักชี-ขมิ้น มะเขือเทศถูกตัดเป็นชิ้นเล็ก ๆ ผสมในเครื่องบดผสมและเพิ่มการวางข้างต้นและสุกเบาๆ ด้วยเกลือ. การประมวลผลความร้อนถุงภัณฑ์อ่อน 16 ซม. × 20 ซม. ทำด้วย 12.5 μmpolyester (ชั้นนอก) 12.5 μmaluminumฟอยล์ (ชั้นกลาง ) และ 85 μmcastโพรพิลีน(ชั้นใน) (MH บรรจุภัณฑ์, อาเมดาบัด, อินเดีย) และกระป๋องอลูมิเนียม 301 × 206 หรือ 77 มม× 60 มิลลิเมตร (เส้นผ่าศูนย์กลาง×สูง) (8 ออนซ์หรือ 226 กรัม) (M / s. Klass Engg. Pvt. Ltd. , บังกาลอร์, อินเดีย) ที่เต็มไปด้วย 128 กรัม precooked กุ้ง 68 กรัม Kuruma ที่จะรักษาน้ำหนักที่เท่ากันของแพ็ค 196 กรัม ทน (Ellab SSA- 12050-G700-TS สแตนเลส จำกัด Ellab Reodovre, เดนมาร์ก) เคล็ดลับที่ถูกตรึงอยู่ในศูนย์กลางทางเรขาคณิตของทั้งกระป๋องและถุงผลิตภัณฑ์ อากาศที่เหลือจะถูกลบออกจากที่หลบหนีอบไอน้ำและภาชนะบรรจุที่ปิดถูกประมวลผลในหม้อนึ่งความดันแรงดัน(หมายเลขรุ่น 5682 จอห์นเฟรเซอร์และบุตร จำกัด , นิวคาสเซิ-upon- ไทน์สหราชอาณาจักร) ที่ 121.1 ◦C อุณหภูมิจุดเย็นคือการตรวจสอบใน 3 ภาชนะเฉพาะกิจการบันทึกข้อมูล (EllabCFT9008, Reodovre, เดนมาร์ก) ในขั้นต้นเป็นกระบวนการที่ทำที่ 3 ตายที่แตกต่างกัน (F0) ค่า, ที่อยู่, 7.0, 8.0 และ 9.0 แยกต่างหากสำหรับกระป๋องและกระเป๋าที่จะสร้างมาตรฐานพารามิเตอร์กระบวนการที่เหมาะสม ผลิตภัณฑ์การประมวลผลที่ตาย 8.0 ทั้งในกระป๋องและกระเป๋าพบว่ามีความเหมาะสมตามแผงประสาทสัมผัส F0 8.0 จากนั้นก็ใช้ในการศึกษาต่อไป เวลากระบวนการที่คำนวณได้จากสูตรวิธีการ Stumbo (1973) มูลค่าการปรุงอาหารซึ่งเป็นตัวชี้วัดของการรักษาความร้อนที่เกี่ยวกับการย่อยสลายสารอาหารและเนื้อสัมผัสการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในระหว่างการประมวลผลได้รับการกำหนดโดยการวัดขอบเขตของการปรุงอาหารและการสูญเสียคุณค่าทางโภชนาการระหว่างการประมวลผลในลักษณะที่คล้ายคลึงกับค่าD ยกเว้นว่าการอ้างอิง อุณหภูมิ100 ◦Cแทน 121 ◦Cและความคุ้มค่าซี 33 ◦Cซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการสูญเสียสภาพธรรมชาติวิตามินบี(ที่ Ranganna 2000) หลังจากการประมวลผลกลุ่มตัวอย่างถูกเก็บไว้ที่อุณหภูมิห้องสำหรับ2 สัปดาห์สำหรับเครื่อง หลังจากที่เครื่อง 5 5 กระป๋องและถุงถูกนำตัวอย่างสำหรับการวิเคราะห์ กุ้งถูกแยกออกจากตารางที่ 1 --- ส่วนผสมสำหรับกุ้ง Kuruma ส่วนที่เหลือของผลิตภัณฑ์เช็ดด้วยกระดาษกรองและนำมาใช้ในการวิเคราะห์. องค์ประกอบใกล้เคียงความชื้นถูกกำหนดโดยการอบแห้งเป็นจำนวนเงินที่รู้จักกันดีของตัวอย่างกุ้งสับในเตาอบที่105 ± 2 ◦Cเป็นเวลา 16 ชั่วโมงเพื่อคงน้ำหนัก(AOACMethod920.36, 2000a) .Proteinwasdeterminedbythe ขั้นตอน Kjeldahl (AOACMethod 984.13, 2000b) .Crudefat เนื้อหาถูกสกัดด้วยปิโตรเลียมอีเทอร์(BP 40 ถึง 60 ◦C) โดยใช้ AOAC วิธี 991.36 (2000c ) ปริมาณเถ้าถูกกำหนดโดยความร้อนที่550 ◦Cสำหรับ 4-5 ชั่วโมงโดยใช้เตาเผา (AOAC วิธี 938.08, 2000D). การประเมินคุณภาพเนื้อหา Indole วิเคราะห์ spectrophotometrically ใช้สารเอห์ริก(P-dimethylamino-benzaldehyde ซิกChemical Co. , เซนต์ . หลุยส์, Mo, ​​สหรัฐอเมริกา) (Cheuk และ Finne 1981). TVB-N และเนื้อหา TMA-N วิเคราะห์ของคอนเวย์ (1962) วิธีการ ค่ากรด Thiobarbituric ได้รับการพิจารณา spectrophotometrically ใช้วิธีการ Tarladgis และคนอื่น ๆ (1960). การวิเคราะห์ทางประสาทสัมผัสแผงของ 7 คนประกอบด้วยนักวิจัย nontrained ประเมินคุณภาพทางประสาทสัมผัสของผลิตภัณฑ์ ห้าถุง 5 กระป๋องและถูกนำมาใช้สำหรับการวิเคราะห์ทางประสาทสัมผัสและพื้นผิว คุณลักษณะทางประสาทสัมผัสการประเมินเป็นสีกระชับ succulence, เคี้ยวและโดยรวมยอมรับโดยใช้ระดับจุดความชอบ9 ความประทับใจโดยรวมของผลิตภัณฑ์ในการประเมินที่ถูกคะแนนในการยอมรับโดยรวม. ตัวอย่างรวมทั้ง Kuruma ได้รับการทำหน้าที่หลังจากที่ความร้อนในเตาอบไมโครเวฟเป็นเวลา3 นาทีบนจานรหัส น้ำถูกจัดให้เพื่อเรียกคืนความไวรสชาติ ผู้ร่วมอภิปรายถูกถามในการกำหนดคะแนน 1 ถึง 9 (ตารางที่ 2) ตามที่กำหนด byMeilgaard และอื่น ๆ (1999) คะแนนดังกล่าวข้างต้น 6.0 ถือเป็นอัตรากำไรขั้นต้นสำหรับการยอมรับ. Instrumental TPA วิธี TPA ของบอร์น (1978) ตามการบีบอัดของตัวอย่างด้วยเครื่องทดสอบสากล(ลอยด์เครื่องมือ LRX บวกลอยด์เครื่องมือ จำกัด Hampshire, UK) ถูกนำมาใช้เพื่อวัตถุประเมินเนื้อ โหลดเซลล์ที่ใช้ในการสอบสวนเป็นทรงกระบอก50 มมขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางพร้อมกับเซ็นเซอร์ 50 เซเว่นเอ็นกุ้งตัวอย่างfromcans poucheswere และใช้ในการวิเคราะห์ วัดพื้นผิวประกอบด้วย 2 ติดต่อกัน 40% กดของตัวอย่างที่ความเร็วของรอสเฮด12 มม / นาที (บอร์น 1978; Durance และคอลลิน 1991; อาลีและอื่น ๆ 2005b) กองทัพโดยข้อมูลเวลาจากการทดสอบแต่ละถูกใช้ในการคำนวณค่าเฉลี่ยสำหรับพารามิเตอร์ TPA. แรงทั่วไปโดยพล็อตเส้นโค้งเวลาในการคำนวณค่า TPA จะแสดงในรูปที่1. ค่าความแข็งที่ 1 และ 2 (ความต้านทานในการบีบอัดสูงสุดในระหว่างครั้งที่ 1 และการบีบอัด 2) ติดกัน, ขอบเขตที่ตัวอย่างอาจจะผิดปกติก่อนที่จะแตก(อัตราส่วนของพื้นที่แรงบวกในช่วงที่ 2 ตารางที่ 2 --- อธิบายและคะแนนที่ใช้ในการวิเคราะห์ทางประสาทสัมผัสการบีบอัดเพื่อว่าในช่วงที่1 การบีบอัด (พื้นที่ 2 / Area 1), ความยืดหยุ่น, ความสามารถของกลุ่มตัวอย่างในการกู้คืนที่เดิม formafter แรงสะท้อนจะถูกลบออก (อัตราส่วนของ durat เวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กุ้งแนะนำ
ถูกแปรรูปและซื้อขายในประเทศมากขึ้น
กว่าอื่นใด อาหารทะเล พวกเขาอยู่ในหมู่ผลิตภัณฑ์อาหารทะเลที่มีคุณค่าที่สุด
และมีการบริโภคทั่วโลก ในประเทศอุตสาหกรรมชั้นนํารสชาติ

กุ้งในรูปแบบต่าง ๆชนิดและยังคงเติบโต กระบวนการเป็นหนึ่ง
ของวิธีการที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดของการรักษาอาหารและผู้อื่น
( คาเรล1975 ) และกุ้งกระป๋อง ซึ่งช่วยในการเก็บรักษา มีความต้องการของตลาดมาก
ดี นักวิจัยต่างๆ ( Hu และผู้อื่น 1955 ;
ดาล 1970 ; ravishankarandothers 2002 ; binduandothers 2004 )
ได้รับการพิสูจน์ feasibilities ทางเทคนิคและเชิงพาณิชย์การใช้กรดบรรจุถุง
การประมวลผลความร้อน ประโยชน์ของกรดบรรจุ
กระเป๋ารวมถึงความมั่นคง ชั้นน้ำหนักลดลงและพื้นที่จัดเก็บ
,ความสะดวกในการเปิดและการเตรียมการ และลดการสัมผัสความร้อน
ส่งผลให้มีคุณภาพที่ดีขึ้น กระเป๋าที่ใช้อยู่ทั่วไปในวันนี้ประกอบด้วย
3 ชั้นฟิล์มเช่นโพลีเอสเตอร์ , อลูมิเนียมฟอยล์และโพรพิลีน ( กริฟฟินหล่อ

1987 ) การลดเวลาความร้อนโดยใช้ถุงได้รับการรายงานโดย
จำนวนคนงาน ( ลำปี 1977 ; เจียและคนอื่นๆ 1983 ; Durance และ
คอลลินส์ 1991 ) เจีย และอื่น ๆ ( 1983 ) รายงาน 34 %ร้อยละ 32 และ 37 %
lessprocessingtimeforpouchedrainbowtrout pollock , andshrimp
ตามลำดับ เมื่อเทียบกับผลิตภัณฑ์ , กระป๋อง ดูรองซ์ คอลลินส์
( 1991 ) รายงาน 48 % ลดชุมปลาแซลมอนใน pouches เทียบ
กับกระป๋อง อาลีและผู้อื่น ( 2005a ) รายงานการลดเวลาการประมวลผล
พร้อมเพิ่มการหมุนแปรรูปปลาทูน่าในน้ำมัน ซึ่งในถุง

ย้อน .นักวิจัยต่าง ๆได้ เมื่อเทียบคุณภาพ คุณลักษณะของ
กระป๋องและถุง ผลิตภัณฑ์ heidelbaugh และ คาเรล ( 1970 ) รายงาน
ไม่มีความแตกต่างในคะแนนทางประสาทสัมผัสสำหรับแครนเบอร์รี่ซอส และผักแปรรูป กับเบคอน

ในกระป๋องโลหะหรือฟิล์มพลาสติกและโพลีเอสเตอร์ลามิเนต อลูมิเนียม และพลาสติก
dymit ( 1973 ) รายงานว่า หลังจาก 8 Y ,กุ้งในน้ำ กระเป๋า weresuperior ในรสชาติและสี ผลิตภัณฑ์กระป๋อง เฉินและจอร์จ
( 1981 ) พบว่าถั่วเขียวประมวลผลในถุงน่าจะ
รสเนื้อ และการยอมรับโดยรวมมากกว่าเมื่อประมวลผลใน
สามารถแต่สีของถั่วกระป๋องเป็นที่ต้องการ ดูรองซ์ คอลลินส์ ( 1991 ) รายงานและ

กลิ่นน้อยลงอย่างมาก และการยอมรับมากกว่า