Chapter 9 Searching for DarbyAnothe

Chapter 9 Searching for Darby
Another phone call from Garcia. The man still wouldn't talk.
Why was he calling him before dawn on a Saturday? They'd had
the same conversation every time - that he had to think about the
safety of his wife and child, that he had seen something in his office
- but there was never anything new.
Grantham had just gone back to sleep when the phone went
again.
'Hello?' It was not Garcia this time; it was a female voice. 'Is
this Gray Grantham of the Washington Post? He must get an
unlisted telephone number.
'It is. And who are you?'
'Are you still on the story about Rosenberg and Jensen?'
'Yes.'
'Have you heard of the Pelican Brief?'
'The Pelican Brief. No. What is it?'
'It contains a theory about who killed the judges. It was given to
the FBI last Monday by a man called Thomas Callahan. Suddenly,
on Wednesday, Callahan is killed by a car bomb.'
'How do you know all this?'
'I wrote the brief.'
He was wide awake now, listening hard. 'Where are you?'
'New Orleans.' 'Are you in danger?'
'I think so. But I'm OK for now. I'll call you again soon. See if
you can find out anything about the brief.'
♦
She came early to Thomas's funeral, and she would stay late.
She found an empty room on the third floor of a student building
that looked out over the university church. She sat with her face to
the window and saw his parents and brother arrive. Students and
staff came in twos and threes. She pressed a handkerchief to her
eyes.
Then she saw him: it was the thin-faced man with glasses! He
was wearing a coat and tie. He walked towards the church, looking
carefully in every direction. First they kill him, then they
come to his funeral.
Ten minutes later he came back out of the church. He looked
sad, as if Thomas had been a friend. He put a cigarette in his
mouth and walked past some parked cars and behind the church.
Two minutes later, another man got out of one of the cars and followed
him. The two of them reappeared after a minute, walking
together now. Then Thin-face disappeared down the street while
the other man, who was short, returned to his car and waited for
the funeral service to finish.
♦
The Cubans lowered the small rubber boat into the water from
their ship. They heard the sound of the little engine as the man
went west through the darkness towards the coast.
He would never use a commercial airline again; the photographs
in Paris were embarrassing for a professional like himself,
and his client was not pleased. Now he was going to have to do
two jobs in a single month, which he had never done before. But
this one would be easy - just a young woman.
In the hotel room in New Orleans, he spoke on the phone to a
man calling himself Mr Snellen
'Tell me about her,' he said.
'There are two photos in the briefcase.'
Khamel opened the case and took out the photos. 'I've got them.
She's beautiful. It will almost be a pity to kill her.'
'Yes. But all that red hair has gone. We found some hair on the
floor of a hotel room. She has coloured it black.'
'Where is she now?'
'We don't know. She has stopped using her cards to pay for
things. She took out a lot of money from her bank, and since then
she has disappeared. We think she's still in New Orleans, though.
Someone was in her apartment last night. We just missed them.
The bomb failed. We don't expect you to fail.'
♦
Gavin was tired. He had spent two nights searching the bars,
and he was too old for these late nights. When the phone went, he
was still asleep.
'Gavin?'
'Darby, is that you?'
'Yes.'
'Why haven't you called before?'
'That doesn't matter now. You should know that they're here, in
New Orleans. I've seen two of them - a thin-faced man and a short
man. They were at the funeral service yesterday.'
'Where were you?'
'Watching. How long will you be in town?' 'Until we meet.
When will that be?' 'I don't know yet. I'll call again soon.'
The phone went dead. Gavin picked it up and threw it across
his hotel room.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Chapter 9 Searching for DarbyAnother phone call from Garcia. The man still wouldn't talk.Why was he calling him before dawn on a Saturday? They'd hadthe same conversation every time - that he had to think about thesafety of his wife and child, that he had seen something in his office- but there was never anything new.Grantham had just gone back to sleep when the phone wentagain.'Hello?' It was not Garcia this time; it was a female voice. 'Isthis Gray Grantham of the Washington Post? He must get anunlisted telephone number.'It is. And who are you?''Are you still on the story about Rosenberg and Jensen?''Yes.''Have you heard of the Pelican Brief?''The Pelican Brief. No. What is it?''It contains a theory about who killed the judges. It was given tothe FBI last Monday by a man called Thomas Callahan. Suddenly,on Wednesday, Callahan is killed by a car bomb.''How do you know all this?' 'I wrote the brief.'He was wide awake now, listening hard. 'Where are you?''New Orleans.' 'Are you in danger?''I think so. But I'm OK for now. I'll call you again soon. See ifyou can find out anything about the brief.'♦She came early to Thomas's funeral, and she would stay late.She found an empty room on the third floor of a student buildingthat looked out over the university church. She sat with her face tothe window and saw his parents and brother arrive. Students andstaff came in twos and threes. She pressed a handkerchief to herดวงตาแล้วเห็นเขา: มันเป็นคนหน้าบาง ด้วยแว่นตา เขาไม่สวมเสื้อและเน็คไท เขาเดินเข้าไปหาคริสตจักร กำลังระมัดระวังในทุกทิศทาง ก่อน ที่จะฆ่าเขา แล้วพวกเขามางานศพของเขาสิบนาทีต่อมาเขากลับมาจากคริสตจักร เขาดูเศร้า ว่า Thomas ได้เพื่อน เขาใส่บุหรี่ในเขาปาก และเดิน ผ่านบางอย่างจอดรถ และด้าน หลังของคริสตจักรสองนาทีต่อมา คนอื่นได้ออกจากรถอย่างใดอย่างหนึ่ง และตามเขา สองคนนั้น reappeared หลังนาที เดินรวมตอนนี้ แล้ว ใบหน้าทินหายไปลงในถนนคนอื่น ๆ ผู้ที่สั้น กลับรถ และรอบริการงานศพเสร็จสิ้น♦ยึดการลงเรือยางขนาดเล็กในน้ำเรือของพวกเขา พวกเขาได้ยินเสียงอย่างเป็นผู้ชายไปตะวันตกผ่านความมืดไปสู่ชายฝั่งเขาจะไม่ใช้การบินเชิงพาณิชย์อีก ภาพถ่ายในปารีสได้น่าอายสำหรับมืออาชีพเช่นตัวเองและลูกค้าของเขาไม่พอใจ ตอนนี้ เขาจะต้องทำงานสองงานในเดือนเดียว ซึ่งเขาไม่เคยทำก่อน แต่อันนี้จะง่าย - เพียงแค่หญิงสาวในห้องพักโรงแรมในนิวออร์ลีนส์ เขาพูดโทรศัพท์เพื่อเป็นคนที่เรียกตัวเองนาย Snellenเขากล่าวว่า 'บอกเธอ'มีสองภาพใน briefcase 'Khamel เปิดกรณี และเอาออกภาพ ' ฉันมีพวกเขาเธอมีความสวยงาม มันเกือบจะสงสารฆ่าเธอ '' ใช่ แต่ผมสีแดงที่หายไป เราพบบางอย่างผมในการชั้นของห้อง เธอมีสีดำมัน.''เธอตอนนี้อยู่ไหน'' เราไม่ทราบ เธอหยุดการใช้การ์ดของเธอเพื่อจ่ายค่าสิ่งที่ เธอเอาออกเงินจำนวนมาก จากธนาคาร และ ตั้งแต่นั้นเธอได้หายไป เราคิดว่า เธอยังคงอยู่ในนิวออร์ลีนส์ แม้ว่าคนเป็นในอพาร์ทเมนท์ของเธอคืน เราก็พลาดได้ระเบิดไม่ เราไม่หวังว่าคุณจะล้มเหลว.'♦เหนื่อยกับการ Gavin เขาได้ใช้เวลาสองคืนค้นบาร์ และแก่เกินไปสำหรับคืนนี้ปลาย เมื่อโทรศัพท์ไป เขาก็ยังหลับใหล'Gavin '' ดาร์บี้ เป็นคุณ?''ใช่''ทำไมไม่คุณเรียกก่อน'' ที่ไม่ว่าตอนนี้ คุณควรทราบว่า พวกเขาอยู่ที่นี่ ในนิวออร์ลีนส์ ผมเคยเห็นสองคน - คนหน้าบางและสั้นคน พวกเขามีการบริการงานศพเมื่อวานนี้ ''ที่มีคุณอย่างไร'' ดู นานคุณจะในเมืองหรือไม่ ' ' แล้วพบกันเมื่อที่จะ?' ' ยังไม่รู้ จะโทรอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ 'โทรศัพท์ไปตาย Gavin รับขึ้น และโยนมันข้ามห้องพักโรงแรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 9 กำลังหาดาร์บี้
โทรติดต่ออีกครั้งจากการ์เซีย ชายคนนั้นยังคงได้พูดคุย.
ทำไมเขาเรียกเขาก่อนรุ่งอรุณในวันเสาร์? พวกเขาต้องการมี
การสนทนาเดียวกันทุกครั้ง - ว่าเขามีความคิดเกี่ยวกับ
ความปลอดภัยของภรรยาและลูกของเขาว่าเขาได้เห็นบางสิ่งบางอย่างในสำนักงานของเขา
- แต่ไม่เคยมีอะไรใหม่.
ธัมได้หายไปเพียงแค่กลับไปนอนหลับเมื่อโทรศัพท์ ไป
อีกครั้ง.
'สวัสดี' มันไม่ได้การ์เซียเวลานี้; มันเป็นเสียงผู้หญิง 'คือ
สีเทาธัมของวอชิงตันโพสต์? เขาจะต้องได้รับ
หมายเลขโทรศัพท์ที่ไม่แสดง.
'มันเป็น และคุณเป็นใคร? '
' คุณยังอยู่ในเรื่องราวเกี่ยวกับโรเซนเบิร์กและเซ่น? '
' ใช่. '
' คุณเคยได้ยินบทสรุป Pelican? '
' บทสรุปนกกระทุง เลขมันคืออะไร? '
' มันมีทฤษฎีเกี่ยวกับผู้ที่ฆ่าผู้พิพากษาที่ มันถูกมอบให้กับ
เอฟบีไอเมื่อวันจันทร์โดยชายคนหนึ่งเรียกว่าโทมัสสิทธิชัย ทันใดนั้น
ในวันพุธที่สิทธิชัยถูกฆ่าตายโดยระเบิดรถยนต์. '
' วิธีที่คุณรู้ว่าทำทั้งหมดนี้? '
' ผมเขียนสั้น ๆ . '
เขาเป็นคนที่ตื่นตอนนี้ฟังยาก 'คุณอยู่ที่ไหน?'
'นิวออร์. 'คุณตกอยู่ในอันตราย?'
'ฉันคิดว่าดังนั้น แต่ฉันตกลงตอนนี้ ฉันจะโทรหาคุณอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ ดูว่า
คุณสามารถหาอะไรเกี่ยวกับสั้น.
♦
เธอเดินเข้ามาในช่วงต้นไปงานศพของโทมัสและเธอจะอยู่ในช่วงปลาย.
เธอก็พบว่าห้องที่ว่างเปล่าอยู่บนชั้นสามของอาคารนักเรียน
ที่มองออกไปคริสตจักรมหาวิทยาลัย เธอนั่งอยู่กับใบหน้าของเธอไป
ที่หน้าต่างและเห็นพ่อแม่และพี่ชายของเขามาถึง นักศึกษาและ
พนักงานเข้ามาใน twos และสาม เธอกดผ้าเช็ดหน้ากับเธอ
. ตา
จากนั้นเธอก็เห็นเขาก็เป็นคนที่บางต้องเผชิญกับแว่นตา! เขา
สวมเสื้อและเน็คไท เขาเดินไปทางคริสตจักรที่กำลังมองหา
อย่างรอบคอบในทุกทิศทาง ก่อนที่พวกเขาฆ่าเขาแล้วพวกเขาก็
มางานศพของเขา.
สิบนาทีต่อมาเขากลับมาจากคริสตจักร เขามอง
ที่น่าเศร้าเช่นถ้าโทมัสได้รับเพื่อน เขาใส่บุหรี่ของเขาใน
ปากและเดินผ่านที่จอดรถและด้านหลังโบสถ์.
สองนาทีต่อมาชายอีกคนหนึ่งได้ออกมาจากรถและเดินตาม
เขา พวกเขาทั้งสองกลับมาหลังจากนาที, เดิน
ด้วยกันในขณะนี้ แล้วบางใบหน้าหายไปลงถนนในขณะที่
ผู้ชายคนอื่น ๆ ที่เป็นระยะสั้นกลับไปที่รถของเขาและรอให้
พิธีศพจะเสร็จสิ้น.
♦
คิวบาลดลงเรือยางขนาดเล็กลงไปในน้ำจาก
เรือของพวกเขา พวกเขาได้ยินเสียงของเครื่องยนต์เล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นคน
ไปทางทิศตะวันตกผ่านความมืดไปยังชายฝั่งได้.
เขาจะไม่ใช้สายการบินพาณิชย์อีกครั้ง ภาพ
ในกรุงปารีสถูกอายสำหรับมืออาชีพเช่นตัวเอง
และลูกค้าของเขาไม่พอใจ ตอนนี้เขากำลังจะต้องทำ
สองงานในเดือนเดียวที่เขาไม่เคยทำมาก่อน แต่
อันนี้จะง่าย -. เพียงหญิงสาวคนหนึ่ง
ในห้องพักโรงแรมในนิวออร์เขาพูดโทรศัพท์กับ
คนที่เรียกตัวเองว่านาย Snellen
'บอกฉันเกี่ยวกับเธอ "เขากล่าว.
" มีสองรูปในกระเป๋าถือที่มี .
Khamel เปิดคดีและหยิบเอาภาพถ่าย 'ฉันมีพวกเขา.
เธอสวย มันเกือบจะเป็นที่น่าเสียดายที่จะฆ่าเธอ. '
' ใช่ แต่ทั้งหมดที่ผมสีแดงได้หายไป เราพบผมบางบน
พื้นของห้องพักที่โรงแรม เธอได้สีมันเป็นสีดำ. '
' อยู่ที่ไหนเธอตอนนี้? '
' เราไม่ทราบว่า เธอได้หยุดการใช้บัตรของเธอที่จะจ่ายสำหรับ
สิ่งที่ เธอหยิบเอาเงินเป็นจำนวนมากจากธนาคารของเธอและตั้งแต่นั้นมา
เธอได้หายไป เราคิดว่าเธอยังคงอยู่ในนิวออร์แม้ว่า.
ใครบางคนอยู่ในอพาร์ตเมนต์ของเธอคืนที่ผ่านมา เราเพียงแค่คิดถึงพวกเขา.
ระเบิดล้มเหลว เราไม่ได้คาดหวังว่าคุณจะล้มเหลว.
♦
Gavin เหนื่อย เขาใช้เวลาสองคืนค้นหาบาร์,
และเขาก็แก่เกินไปสำหรับดึกคืนเหล่านี้ เมื่อโทรศัพท์ไปเขา
ก็ยังคงนอนหลับ.
'วิน'
'ดาร์บี้คือการที่คุณ?'
'ใช่.'
'ทำไมคุณยังไม่ได้เรียกมาก่อนหรือไม่'
'ที่ไม่ได้เรื่องในขณะนี้ คุณควรจะรู้ว่าพวกเขาอยู่ที่นี่ใน
นิวออร์ ผมเคยเห็นทั้งสองของพวกเขา - เป็นคนที่ต้องเผชิญกับความบางและสั้น
ชาย พวกเขาอยู่ที่พิธีศพเมื่อวานนี้. '
' คุณอยู่ที่ไหน? '
' ดู นานแค่ไหนที่คุณจะอยู่ในเมือง? ' 'จนกว่าเราจะพบ.
เมื่อว่าจะเป็นอย่างไร' 'ผมไม่ทราบเลย ฉันจะเรียกอีกครั้งเร็ว ๆ นี้. '
โทรศัพท์ไปตาย กาวินหยิบมันขึ้นมาและโยนมันข้าม
ห้องพักของโรงแรม