Chen Rong gasped. She quickly wiped

Chen Rong gasped. She quickly wiped her mouth before stiffening half way through. “Liar.”

Sun Yan gave her a supercilious look and unceremoniously sat down. He had taken off his armor and was now wearing a blue robe. He sat in front of Chen Rong, hugging his knees to watch the sky for a while, then suddenly asked, “Ah Rong, do you really like Wang Qilang?” He hadn’t looked at her, but his question was serious.

Chen Rong thought about it. “Aye.” She paused, and then innocently smiled, “Doesn’t every girl in the world like a man like him?”

Sun Yan turned around. There was something strange about the way he looked at her that Chen Rong didn’t quite get. After some time, he suddenly got up and turned to go, his footsteps striding faster and faster.

Chen Rong opened her mouth to call him back, but stopped when she saw several people staring her way.

By the time Sun Yan had gone twenty paces, a series of clopping hooves approached.

All chatters halted. Some hastily turned and ran to their horses. They had all experienced killing and deaths, and knew something must’ve happened the moment they heard the horse hooves.

Sun Yan also stopped, his handsome face growing somber.

The rider approached him, dismounted and gave a bow. “General Sun, our men are spotted a hundred miles from here. They said General Ran and Murong Ke had met up.” He looked up, raised his clasped hands toward Sun Yan and hastily said, “The general does not have sufficient force. General Sun, let’s go lend him a hand.”

“Alright,” Sun Yan quickly made up his mind.

Wang Hong finally finished his tune at this time. He slowly dropped his hands from the instrument and looked up at Sun Yan. “Murong Ke? Where is he right now?”

“There’s a valley a hundred miles to the west from here,” replied the soldier.

Wang Hong turned to look in the direction the soldier told him and murmured, “So that’s what happened.”

“What?” asked the young captain who was on good terms with Sun Yan.

Wang Hong faintly smiled. “The troops were transferred away from the south gate last night because Murong Ke had wanted to use them against Ran Min. It seems your general has come pretty quick to have taken Murong Ke by enough surprise that it was too late for him to call his own men.”

The young captain had a square face, a dark complexion, and a large booming voice to go with his large body. When he heard Wang Hong’s explanation, he came to realize the situation and thus proudly said, “I heard Murong Ke is bent on killing all the Han heroes, especially those who has an understanding of the military. But defeat is his only option when it comes to our general.” He excitedly went on: “Once, our general only brought with him 2000 men, but he was able to repel 15000 of his. If you ask me, there’s no one who can rival our general in this world!”

He was still basking in pride when Sun Yan shouted: “Li, shut your yapping for me. The general’s still waiting for us to bring reinforcements.”

The young man named Li shuddered and quickly replied, “Aye.” He raised his head, turned and ran back to his subordinates.

While people were finishing up, Sun Yan urged his horse to Wang Hong’s side. He stared down from above and shouted, “Wang Hong, will you return to Nan’yang by yourself or will you go with us to see General Ran?”

Since last night, Sun Yan had started to shout and scream at Wang Hong whenever he saw him, with not one thought given to cordiality.

Wang Hong smiled and turned his gaze to Chen Rong, slowly walking toward her.

Sun Yan’s hair stood on their ends as he yelled: “Stop right there!” When he saw nearby people looking at him, he lowered his voice, stared warily at Wang Hong and asked, “Wang Qilang, what are you doing?”

Wang Hong merely smiled as he watched Sun Yan baring his claws. He beckoned Chen Rong over and insouciantly explained, “Nothing, I just want to call my darling over to ask for her opinion.” Whether he was intentional or not, there was an extra emphasis placed on the word “darling”. He amusedly watched Sun Yan and unhurriedly remarked, “You look so nervous, general. Or have you taken a fancy to Ah Rong of the Chen house and want to marry her?”

Sun Yan froze on the spot at these words.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รองเฉิน gasped เธอเร็วเช็ดปากก่อนแข็งครึ่งทางผ่าน "คนโกหก"ยานดวงอาทิตย์ให้เธอดู supercilious และนั่งลงกันเอง เขาได้ถอดเกราะของเขา และตอนนี้ใส่เป็นเสื้อคลุมสีน้ำเงิน เขานั่งอยู่หน้าร่องเฉิน กอดหัวเข่าของเขาจะดูท้องฟ้าในขณะ แล้วก็คำ ถาม "ร่อง Ah คุณจริง ๆ ชอบวัง Qilang" เขาไม่ได้มองเธอ แต่คำถามของเขาก็จริงจังรองเฉินคิดเกี่ยวกับมัน "เอ" เธอหยุดชั่วคราว แล้ว innocently ยิ้ม "ไม่สาวในโลกเช่นคนอย่างเขา"ดวงอาทิตย์ยันหัน มีสิ่งที่แปลกเกี่ยวกับวิธีเขามองดูที่เธอที่เฉินร่องค่อนข้างไม่ได้รับ บางเวลา เขาก็ตื่น และหันไป รอยเท้าของเขา striding ได้เร็วขึ้น และเร็วขึ้นรองเฉินเปิดปากของเธอจะเรียกเขากลับ แต่เมื่อเธอเห็นหลายคนจ้องมองทางของเธอโดยเวลาที่ดวงอาทิตย์ยันหายไปไหนยี่สิบก้าว ชุดของ clopping กีบทาบทามยกเลิกทั้งหมด chatters บางคนรีบเปิด และวิ่งม้าของพวกเขา พวกเขามีประสบการณ์ฆ่าและเสียชีวิตทั้งหมด และรู้ว่า ต้องได้อะไรสักอย่างในขณะที่พวกเขาได้ยินเสียงกีบเท้าม้าดวงอาทิตย์ยันยังหยุด ใบหน้าหล่อของเขาเติบโตอึมครึมไรเดอร์ ทาบทามเขาดัง และให้โบว์ "ดวงอาทิตย์ทั่วไป ผู้ชายของเราเป็นด่างร้อยไมล์จากที่นี่ พวกเขากล่าวว่า ทั่วไปวิ่งและ Murong Ke ได้พบค่า" เขามองขึ้น ยกมือของเขา clasped ไปทางดวงอาทิตย์ยัน และรีบ กล่าว "ทั่วไปไม่มีแรงพอ ทั่วไปดวงอาทิตย์ ลองไปยืมมือเขา ""ไม่เป็นไร ยันดวงอาทิตย์อย่างรวดเร็วสร้างขึ้นจิตใจของเขาวังฮ่องกงก็เสร็จทูนของเขาในเวลานี้ เขาค่อย ๆ หลุดมือจากเครื่องมือ และดูยันดวงอาทิตย์ "Murong Ke อยู่ที่เขาอยู่ไหน""มีหุบเขาร้อยไมล์ไปทางตะวันตกจาก ตอบทหารวังฮ่องกงหันไปมองในทิศทางที่ ทหารบอกเขา และ murmured "เพื่อให้เป็นสิ่งที่เกิดขึ้น""อะไร" ถามกัปตันหนุ่มผู้เป็นญาติดีกับย่านซันฮ่องกงวังยิ้มหวาน "กองทหารถูกโอนออกจากประตูทิศใต้เมื่อคืน เพราะ Murong Ke มีต้องการใช้กับ Ran นาที เหมือนของทั่วไปได้มาสวยอย่างรวดเร็วจะได้เอา Murong Ke ด้วยความประหลาดใจเพียงพอว่ามันสายเกินไปสำหรับเขาที่จะเรียกผู้ชายของตัวเอง "กัปตันหนุ่มมีใบหน้าสี่เหลี่ยม ความงาม และเสียงใหญ่เฟื่องฟูไป ด้วยร่างกายขนาดใหญ่ของเขา เมื่อเขาได้ยินคำอธิบายวังฮ่องกง เขามาตระหนักสถานการณ์ และจึง ภูมิใจกล่าว ว่า "ฉันได้ยิน Murong Ke ตั้งใจฆ่าฮีโร่ทั้งหมดฮั่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มีความเข้าใจของทหาร แต่ความพ่ายแพ้เป็นของเขาเท่านั้นตัวเลือกเมื่อมันมาถึงของเราทั่วไป" เขาก็ขึ้ง: "ครั้ง ทั่วไปของเราเพียงเอากับเขาผู้ชาย 2000 แต่เขาก็สามารถขับไล่ 15000 ของเขา ถ้าคุณถามฉัน ไม่มีใครที่สามารถคู่แข่งของเราทั่วไปในโลกนี้"เขาแก้ไขยังท่ามกลางความภาคภูมิใจเมื่ออาทิตย์ยันตะโกน: "หลี่ ปิดของคุณ yapping ค่ะ ของยังรอเพื่อนำมาเสริมให้เรา"ชายหนุ่มชื่อหลี่สั่น และรวดเร็ว ตอบ "Aye" เขายกศีรษะของเขา หัน และวิ่งกลับไปใต้บังคับบัญชาของเขาในขณะที่คนจบค่า ยันอาทิตย์กระตุ้นม้าข้างวังฮ่องกง เขาจ้องลงจากด้านบน และ ตะโกน "วังฮ่องกง จะคุณกลับไป Nan'yang ด้วยตัวคุณเอง หรือคุณจะไปกับเราเห็นวิ่งทั่วไป"ตั้งแต่เมื่อคืน ยันดวงอาทิตย์เริ่มจะตะโกน และกรีดร้องที่วังฮ่องกงเมื่อใดก็ ตามที่เขาเห็นเขา ไม่หนึ่งคิดให้วุ่นวายฮ่องกงวังยิ้ม และหันสายตาของเขากับเฉินร่อง เดินช้า ๆ ต่อเธอผมอาทิตย์ยันยืนบนปลายของพวกเขาที่เขาตะโกน: "หยุดครับ" เมื่อเขาเห็นใกล้เคียงกำลังเขา เขาลดเสียงของเขา จ้องเหตุถล่มจาการ์ตาที่ฮ่องกงวัง และ ถาม "วัง Qilang กำลังทำอะไร"นอกจากนี้วังฮ่องกงเพียงยิ้มเขาได้ดูซันยานบรรทุกกรงเล็บของเขา เขา beckoned เฉินรองมากกว่า และ อธิบาย insouciantly "อะไร ฉันเพียงแค่ต้องการเรียกทูนหัวไปเพื่อขอความเห็นของเธอ" ว่าเขาเป็นโดยตั้งใจ หรือไม่ ได้เน้นพิเศษไว้บนคำว่า "รัก" เขาดูยันซัน amusedly และ unhurriedly นั้น "คุณดูทั่วไป ประสาทดังนั้น หรือคุณได้เป็นแฟนซีกับอา รองของบ้านเฉิน และต้องการแต่งงานกับเธอ"ยันอาทิตย์แช่แข็งในจุดที่คำเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เฉินร่องอ้าปากค้าง เธอรีบเช็ดปากของเธอก่อนที่จะแข็งผ่านครึ่งทาง "โกหก." ซันยันให้เธอดูหยิ่งยะโสและนั่งลงอย่างกันเอง เขาได้นำตัวออกจากชุดเกราะของเขาและตอนนี้สวมเสื้อคลุมสีฟ้า เขานั่งอยู่ในด้านหน้าของเฉินร่องกอดหัวเข่าของเขาจะดูท้องฟ้าในขณะที่แล้วก็ถามว่า "อาร่องทำคุณชอบวัง Qilang?" เขาไม่ได้มองที่เธอ แต่คำถามของเขาเป็นเรื่องร้ายแรง. เฉิน ร่องคิดเกี่ยวกับมัน "ใช่." เธอหยุดชั่วคราวแล้วบริสุทธิ์ใจยิ้ม "ไม่ผู้หญิงทุกคนในโลกเหมือนคนชอบเขาหรือไม่?" ซันยันหันไปรอบ ๆ มีอะไรบางอย่างแปลก ๆ เกี่ยวกับวิธีการที่เขามองมาที่เธอว่าเฉินร่องไม่ได้ค่อนข้างได้รับเป็น หลังจากที่บางครั้งเขาก็ลุกขึ้นและหันไปรอยเท้าของเขาเดินเร็วขึ้นและเร็ว. เฉินร่องอ้าปากจะเรียกเขากลับมา แต่หยุดเมื่อเธอเห็นคนหลายคนที่จ้องมองทางของเธอ. ตามเวลาที่ดวงอาทิตย์ยันได้ไปยี่สิบก้าว ชุดกีบ clopping เข้าหา. chatters ทั้งหมดหยุด บางคนรีบหันหลังกลับและวิ่งไปที่ม้าของพวกเขา พวกเขามีประสบการณ์การฆ่าและการเสียชีวิตและรู้ว่าบางสิ่งบางอย่างคงจะเกิดขึ้นขณะที่พวกเขาได้ยินเสียงกีบม้า. ดวงอาทิตย์ยันยังหยุดใบหน้าหล่อเหลาของเขาเจริญเติบโตอึมครึม. ไรเดอร์เดินเข้ามาใกล้เขาลงจากหลังม้าและให้โบว์ "นายพล Sun, คนของเราเป็นด่างร้อยไมล์จากที่นี่ พวกเขากล่าวว่า Ran ทั่วไปและ Murong Ke ได้พบขึ้น. "เขาเงยหน้าขึ้นยกพนมมือของเขาไปดวงอาทิตย์และแยนรีบกล่าวว่า" โดยทั่วไปไม่ได้มีแรงพอ ทั่วไปอาทิตย์ขอไปให้เขายืมมือ. " " เอาล่ะ "อาทิตย์ยันได้อย่างรวดเร็วขึ้นใจของเขา. วังฮ่องกงในที่สุดก็เสร็จสิ้นการปรับแต่งของเขาในเวลานี้ เขาค่อย ๆ ลดลงในมือของเขาจากเครื่องดนตรีและเงยหน้าขึ้นมองที่ Sun Yan "Murong Ke? เขาอยู่ที่ไหนตอนนี้? " " มีหุบเขาเป็นร้อยไมล์ไปทางทิศตะวันตกจากที่นี่ "ตอบทหาร. วังฮ่องกงหันมามองในทิศทางที่ทหารบอกและพากันบ่น" นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น. " " คืออะไร? "ถามกัปตันหนุ่มสาวที่เป็นข้อตกลงที่ดีกับดวงอาทิตย์ยัน. วังรางฮ่องกงยิ้ม "ทหารถูกย้ายออกไปจากประตูทางทิศใต้คืนที่ผ่านมาเพราะ Murong Ke ได้ต้องการที่จะใช้พวกเขากับมินวิ่ง ดูเหมือนว่าโดยทั่วไปของคุณได้มาอย่างรวดเร็วสวยจะมีการดำเนิน Murong Ke ด้วยความประหลาดใจพอที่จะทำให้มันก็สายเกินไปสำหรับเขาที่จะเรียกคนของเขาเอง. " กัปตันหนุ่มสาวมีใบหน้าสี่เหลี่ยม, ผิวเข้มและเสียงเฟื่องฟูขนาดใหญ่ที่จะไปกับ ร่างใหญ่ของเขา เมื่อเขาได้ยินคำอธิบายวังฮ่องกงเขาก็ตระหนักสถานการณ์และความภาคภูมิใจจึงกล่าวว่า "ผมได้ยิน Murong Ke คือใจรักฆ่าวีรบุรุษฮันโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มีความเข้าใจของทหารที่ แต่ความพ่ายแพ้เป็นตัวเลือกเดียวของเขาเมื่อมันมาถึงทั่วไปของเรา "เขาพล่านไปเมื่อ:". เมื่อทั่วไปของเราเพียงนำกับเขา 2,000 คน แต่เขาก็สามารถที่จะขับไล่ 15000 ของเขา หากคุณถามฉันไม่มีใครสามารถคู่แข่งทั่วไปของเราในโลกนี้! " เขายังคง basking ในความภาคภูมิใจเมื่อดวงอาทิตย์ยันตะโกน:" หลี่ปิด yapping ของคุณสำหรับฉัน ทั่วไปยังคงรอให้เรานำมาเสริม. " ชายหนุ่มที่ชื่อหลี่สั่นได้อย่างรวดเร็วและตอบว่า" ใช่. "เขายกศีรษะของเขาหันหลังกลับและวิ่งกลับไปใต้บังคับบัญชาของเขา. ในขณะที่คนที่ถูกตกแต่งขึ้นอาทิตย์ยันกระตุ้นให้ม้าของเขาไป ด้านวังของฮ่องกง เขาจ้องมองลงมาจากเบื้องบนและตะโกน "วังฮ่องกงคุณจะกลับไป Nan'yang ด้วยตัวเองหรือคุณจะไปกับเราเพื่อดู Ran ทั่วไป?" ตั้งแต่เมื่อคืนที่ผ่านมายันดวงอาทิตย์ได้เริ่มต้นที่จะตะโกนและกรีดร้องที่วังฮ่องกงทุกครั้งที่เขา เห็นเขามีไม่ได้คิดหนึ่งมอบให้กับความจริงใจ. วังฮ่องกงยิ้มและหันมาจ้องมองของเขาที่จะเฉินร่องช้าเดินต่อเธอ. ผมซันแยนยืนอยู่บนปลายของพวกเขาในขณะที่เขาตะโกน: "หยุดอยู่ที่นั่น" เมื่อเขาเห็นคนที่อยู่บริเวณใกล้เคียงมอง ที่เขาลดลงเสียงของเขาจ้องมองอย่างระมัดระวังวังฮ่องกงและถามว่า "วัง Qilang สิ่งที่คุณกำลังทำอะไร?" วังฮ่องกงเพียงยิ้มในขณะที่เขาเฝ้าดูดวงอาทิตย์ยันถอดกรงเล็บของ เขากวักมือเรียกเฉินร่องมากกว่าและ insouciantly อธิบายว่า "ไม่มีอะไรผมแค่อยากจะเรียกดาร์ลิ่งของฉันมากกว่าที่จะขอความเห็นของเธอ." ไม่ว่าเขาจะเป็นความจงใจหรือไม่ก็มีความสำคัญเป็นพิเศษวางอยู่บนคำว่า "รัก" เขา amusedly ดูดวงอาทิตย์ยันไม่รีบร้อนและตั้งข้อสังเกตว่า "คุณดูตื่นเต้นมากทั่วไป คุณได้หรือนำแฟนซีอาร่องของบ้านเฉินและต้องการที่จะแต่งงานกับเธอ? " ซันยันแช่แข็งในจุดที่คำเหล่านี้