In this context, forest management

In this context, forest management treatments
can be understood as disturbances that may have a large
influence on the composition, structure and biodiversity of the
forest (Niemela¨, 1999; Bengtsson et al., 2000). Different
species are more or less benefited by the changes in
environmental conditions provided by the disturbances and
different silvicultural treatments therefore lead to differences in
species composition and distribution. For example, several
early successional tree species which were not found in
undisturbed forest were present in the harvest gaps analysed by
Schumann et al. (2003) through a gap dynamics approach. In
recent years, research about biodiversity in managed landscapes
has been motivated by species declines and habitat loss
(Halpern and Spies, 1995) and the use of management practices
to emulate natural disturbances and dynamics has been
explored in several studies (Hansen et al., 1991; Roberts and
Gilliam, 1995; Niemela¨, 1999; Bengtsson et al., 2000; Atlegrim
and Sjo¨berg, 2004). Various fundamental differences between
forestry operations and natural disturbances were reported by
Niemela¨ (1999) for boreal forests, particularly the periodicityand spatial configuration of timber harvesting, residual organic
matter, the frequency of fire and the use of exotic species in
regeneration practices. At the same time, new harvesting
practices based on natural forest dynamics have also been
developed (Hansen et al., 1991). Consequently, the compatibility
of timber production and biodiversity conservation is a
critical challenge (Eriksson and Hammer, 2006), not only
because of societal demands but also because human-managed
ecosystems are critical for maintaining biodiversity (Pimentel
et al., 1992). Recent studies have analysed the influence of
harvesting strategies on biodiversity, suggesting alternatives to
maintain biodiversity in managed forests. Deal (2007) suggests
the use of light partial cutting as an alternative to increase both
stand structural diversity and enhance biodiversity in old
growth forests in Alaska. The cumulative landscape-scale
effects of the management strategies of different land owners
could also favour biodiversity as analysed by Gustafson et al.
(2007).The intermediate-disturbance hypothesis is a nonequilibrium
model of diversity postulating that maximum diversity is
provided by intermediate disturbance size, frequency and
intensity (Roberts and Gilliam, 1995). Species diversity should
increase with increasing levels of disturbance up to a point,
after which diversity declines. Based on this hypothesis, several
authors (Battles et al., 2001; Schumann et al., 2003) evaluated
the effect of management practices with different intensities on
species in various regions, concluding that intermediate
disturbances favour species diversity. However, the response
of biodiversity to silvicultural treatments is not well-studied in
the Mediterranean region, which is considered a biodiversity
hotspot and has been subjected to human impacts for centuries.Our study aims to assess the effects of different silvicultural
practices on forest biodiversity indicators in the Mediterranean
region of Catalonia (NE Spain), considering the intensity of the
silvicultural treatments through the amount of removed basal
area. We performed an analysis at the stand level using a large
data set based on thousands of inventory plots of the Third
Spanish National Forest Inventory (3SNFI; Ministerio de
Medio Ambiente, 1997–2007), which have increasingly
incorporated different measures related to biodiversity and
now contains a large amount of valuable information on the
state of the tree and shrub species in the region. Specifically, the
aim of this study is to analyse the effects of regeneration cuts
and stand improvement treatments on six biodiversity
indicators (snags, large-diameter trees, shrub abundance, shrub
species richness, tree species richness and tree species
diversity) obtained from the 3SNFI plots in Catalonia. These
indicators were selected because they could be estimated from
the information available in the 3SNFI and because they are
widely used in the literature (Marrugan, 1989; Noss, 1990;
Alberdi et al., 2005). We conducted two major analyses: (i)
comparing indicators of biodiversity between managed and
unmanaged stands, and (ii) evaluating the effects of each of the
silvicultural treatments with different intensity on the
biodiversity indicators, testing the hypothesis that the intermediate
disturbances resulting from management increase
Mediterranean forest diversity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบริบทนี้การรักษาการจัดการป่าไม้
สามารถเข้าใจได้เป็นกับระเบิดที่อาจมีขนาดใหญ่
มีอิทธิพลต่อองค์ประกอบโครงสร้างและความหลากหลายทางชีวภาพของ
ป่า (Niemela 1999. Bengtsson, et al, 2000) ที่แตกต่างกัน
ชนิดจะมากหรือน้อยได้รับประโยชน์จากการเปลี่ยนแปลงใน
สภาพแวดล้อมที่ให้บริการโดยการรบกวนและ
การรักษาวนวัฒน์ที่แตกต่างกันดังนั้นจึงนำไปสู่ความแตกต่างใน
องค์ประกอบชนิดและการจัดจำหน่าย ยกตัวอย่างเช่นหลาย
ต้นต้นไม้ชนิดต่อเนื่องซึ่งไม่พบใน
ป่าที่ไม่ถูกรบกวนอยู่ในปัจจุบันในช่องว่างเก็บเกี่ยววิเคราะห์โดย
แมนน์, et al (2003) ผ่านวิธีการลดช่องว่างการเปลี่ยนแปลง ใน
ปีที่ผ่านมาการวิจัยเกี่ยวกับความหลากหลายทางชีวภาพในภูมิประเทศที่มีการจัดการ
ที่ได้รับแรงบันดาลใจจากการลดลงของสายพันธุ์และการสูญเสียที่อยู่อาศัย
(Halpern และสายลับ, 1995) และการใช้งานของการปฏิบัติการบริหารจัดการ
ที่จะเลียนแบบการรบกวนธรรมชาติและการเปลี่ยนแปลงที่ได้รับการ
สำรวจในการศึกษาหลาย (แฮนเซน et al., 1991; โรเบิร์ต
กิลเลียม, 1995; Niemela 1999; Bengtsson et al, 2000;. Atlegrim
และSjöberg, 2004) ความแตกต่างพื้นฐานต่างๆระหว่าง
การดำเนินการป่าไม้และการรบกวนธรรมชาติได้รับรายงานจาก
Niemela (1999) ป่าเหนือโดยเฉพาะอย่างยิ่งการกำหนดค่า periodicityand อวกาศเก็บเกี่ยวไม้อินทรีย์ที่เหลือ
เรื่องความถี่ของการเกิดไฟไหม้และการใช้งานของสายพันธุ์ที่แปลกใหม่ใน
การปฏิบัติฟื้นฟู ในขณะเดียวกันการเก็บเกี่ยวใหม่
การปฏิบัติขึ้นอยู่กับการเปลี่ยนแปลงของป่าธรรมชาติยังได้รับการ
พัฒนา (แฮนเซน et al., 1991) ดังนั้นการทำงานร่วมกัน
ของการผลิตไม้และการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพเป็น
ความท้าทายที่สำคัญ (Eriksson และค้อน 2006) ไม่เพียง แต่
เนื่องจากความต้องการของสังคม แต่ยังเป็นเพราะมนุษย์มีการจัดการ
ระบบนิเวศที่มีความสำคัญในการรักษาความหลากหลายทางชีวภาพ (Pimentel
et al., 1992) การศึกษาล่าสุดมีการวิเคราะห์อิทธิพลของ
กลยุทธ์การเก็บเกี่ยวความหลากหลายทางชีวภาพแนะนำทางเลือกในการ
รักษาความหลากหลายทางชีวภาพในการจัดการป่า Deal (2007) แสดงให้เห็น
การใช้งานของการตัดบางส่วนแสงเป็นทางเลือกในการเพิ่มทั้ง
ยืนหลากหลายโครงสร้างและเพิ่มความหลากหลายทางชีวภาพใน Old
ป่าเจริญเติบโตในอลาสก้า ผลสะสมของภูมิทัศน์ในระดับ
ผลกระทบของกลยุทธ์การจัดการของเจ้าของที่ดินที่แตกต่างกัน
นอกจากนี้ยังอาจเป็นประโยชน์แก่ความหลากหลายทางชีวภาพวิเคราะห์โดยกุสตาฟ et al.
(2007) ได้โดยง่ายสมมติฐานกลางรบกวนเป็น nonequilibrium
รูปแบบของความหลากหลายยืนยันว่ามีความหลากหลายสูงสุด
ให้โดยขนาดความวุ่นวายกลาง ความถี่และ
ความเข้ม (โรเบิร์ตกิลเลียม, 1995) ความหลากชนิดควรจะ
เพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่มระดับของความวุ่นวายถึงจุด
หลังจากที่ลดลงของความหลากหลาย อยู่บนพื้นฐานของสมมติฐานนี้หลาย
ผู้เขียน (Battles et al, 2001;. แมนน์ et al, 2003). การประเมิน
ผลของการปฏิบัติในการจัดการกับความเข้มแตกต่างกันใน
สปีชีส์ในภูมิภาคต่างๆสรุปว่ากลาง
รบกวนโปรดปรานหลากหลายสายพันธุ์ แต่การตอบสนองต่อ
ความหลากหลายทางชีวภาพกับการรักษาวนวัฒน์ไม่ได้เป็นอย่างดีการศึกษาใน
ภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียนซึ่งถือว่าเป็นความหลากหลายทางชีวภาพ
ฮอตสปอตและได้ถูกยัดเยียดให้รับผลกระทบจากมนุษย์สำหรับการศึกษา centuries.Our มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินผลกระทบของการวนวัฒน์ที่แตกต่างกัน
การปฏิบัติตัวชี้วัดป่าความหลากหลายทางชีวภาพ ในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน
พื้นที่ของคาตาโลเนีย (NE สเปน) พิจารณาความเข้มของ
การรักษาวนวัฒน์ผ่านปริมาณของฐานที่ถูกนำออก
พื้นที่ เราดำเนินการวิเคราะห์ในระดับขาตั้งที่มีขนาดใหญ่โดยใช้
ชุดข้อมูลขึ้นอยู่กับหลายพันแปลงสินค้าคงคลังของสาม
สินค้าคงคลังป่าสงวนแห่งชาติสเปน (3SNFI; Ministerio de
Medio Ambiente, 1997-2007) ซึ่งมีมากขึ้นเรื่อย ๆ
ที่จัดตั้งขึ้นมาตรการต่างๆที่เกี่ยวข้องกับความหลากหลายทางชีวภาพและ
ในขณะนี้ มีข้อมูลจำนวนมากที่มีคุณค่าใน
รัฐของต้นไม้และไม้พุ่มชนิดในภูมิภาค โดยเฉพาะ
จุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้คือการวิเคราะห์ผลกระทบของการปรับลดการฟื้นฟู
และยืนรักษาปรับปรุงในหกความหลากหลายทางชีวภาพ
ตัวชี้วัด (อุปสรรคต้นไม้ขนาดใหญ่เส้นผ่าศูนย์กลางอุดมสมบูรณ์พุ่มไม้พุ่ม
ชนิดร่ำรวยต้นไม้ชนิดร่ำรวยและต้นไม้ชนิด
หลากหลาย) ที่ได้รับจาก 3SNFI แปลงในคาตาโลเนีย เหล่านี้
ตัวชี้วัดที่ได้รับการคัดเลือกเพราะพวกเขาจะได้รับการประเมินจาก
ข้อมูลที่มีอยู่ใน 3SNFI และเพราะพวกเขาจะ
ใช้กันอย่างแพร่หลายในวรรณคดี (Marrugan 1989; Noss, 1990;
. Alberdi et al, 2005) เราดำเนินการสองการวิเคราะห์ที่สำคัญ: (i)
การเปรียบเทียบตัวชี้วัดของความหลากหลายทางชีวภาพระหว่างการจัดการและ
ยืนที่ไม่มีการจัดการและ (ii) การประเมินผลกระทบของแต่ละของ
การรักษาวนวัฒน์ที่มีความรุนแรงแตกต่างกันใน
ตัวชี้วัดความหลากหลายทางชีวภาพการทดสอบสมมติฐานที่ว่ากลาง
รบกวนที่เกิดจากการบริหารจัดการ เพิ่ม
เมดิเตอร์เรเนียนหลากหลายป่า