“That’s really impressive……! You re

“That’s really impressive……! You really make me see you in a new light, Yō! No, my master!”

“That…that way of addressing me doesn’t feel right with me, so please do not call me that……and the reason for me being able to solve this riddle is all thanks to Garol-san, Jack and the others who have chipped in their help. And most importantly, I had followed Izayoi’s lead having seen him in the process of solving of the riddle in [The PIED PIPER of HAMELIN].”

“That’s not something you should be modest about! Learning from your comrade’s achievements to pave the way to yours, that’s the most ideal way for the Community to progress!” Leticia was in a rare fervour as she showered praises on Yō.

Yō who always had a lonely shadow about her to be able cooperate with others to solve a Game and acknowledge having learnt from her comrade’s previous success...

As the oldest member of the Community, there was nothing that could be more heart-warming than that.

(I’d only thought of them as just some problem children all this time…… but it seems that they are still growing and developing in their own ways……)

And as Leticia continued to stare at Yō, she leaned back on her throne seeming to have shed her burden from her shoulders as she felt comforted at the thought that the impression which she had on the first meeting with them wasn’t wrong after all. For as long as these three were around, she could safely leave the Community to them. Leticia tilted her head up as she let out a long breath.

Seeming to be embarrassed by the praises, Yō scratched her head before reaching out with the twelfth fragment.

“And this is the last piece.”

“Yahoho! With that, the game will be cleared!”

Yō nodded her head as she slotted the fragment into the mechanism in the wall. With a sound of *Kazhak* that echoed in the room, it clicked into place before silence greeted them---

“……”

“……”

“……?”

But, nothing happened.

“……………………………………….eh?”

Yō’s face was pale as blood seemed to drain out of it. Could it be that the reasoning that she had confidently came up with……is incorrect? That’s surely a possibility that she didn’t want to entertain. And just as everyone were tilting their heads and looking at each other in puzzlement, Leticia suddenly broke the silence---

“…It’s starting.”

“Eh?”

“The Game has resumed! Take the opportunity while I’m still able to hold back the huge dragon to completely clear the winning condition! Otherwise I ……might cause [Underwood]……!”


“---GYEEEEEEEEEEEEEEYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAaaaaaaaaaaaaaaaaaaaEEE

EEEEEEEEEEEYYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAaaaaaaaaaaaaa!”


The sound of a dragon’s screech reverberated throughout the Ancient Citadel and lightning forked the skies overcast with thunderclouds, lighting up the room’s interior.

The huge dragon that had almost destroyed [Underwood] a few days ago had made its reappearance.

Kirino who had been waiting in the cloisters was out of breath as she ran into the room with terror written all over her face.

“Every…Everyone! The screech just now…could it be…..”

“The …the game has really resumed?”

“But why did it resume? Isn’t it still in the midst of ceasefire? Could it be that the Host has overstepped her……”

Yō froze up at those words and the others had also held their breaths as they seemed to have reached the same conclusion.

“……Could it be……that because of my actions of trying to clear the game……that the ceasefire has been forcefully terminated…..? All because of my mistake in reasoning that the dragon has……”

“No! Yō’s not wrong! It’s precisely because it was the correct answer that the game has resumed!”

“Eh?” Yō looked at Leticia with a frantic expression. Leticia was similarly shaken but her eyes were still calm as she spoke in a steady voice to try to influence Yō to be calm and rational:

“Yō, look at me. Your conjecture is surely in the right direction and that’s why the Game has resumed…… Do you get it? It’s because the Game is almost cleared that the ceasefire has come to an end.”

“Uu…? Eh? But what does that mean?”

“In other words, you still lack something that would lead you to clear the game completely.”

Leticia had calmly informed Yō that she was just a step away from clearing the game and Yō had also realised that this wasn’t the time for her to feel depressed as she slapped her cheeks to refocus her thoughts.

“……Garol-san, may I have another look at the Geass Roll? I might have missed out something just now.”

“Okay, here.”

Answering in a short and crisp manner, Garol immediately took out the goatskin parchment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ก็น่าประทับใจจริง ๆ... คุณจริง ๆ ทำให้ผมพบแสงใหม่ Yō มี นาย""ว่า...วิธีแก้ปัญหาผมไม่รู้สึกว่าอยู่กับฉัน ดังนั้นกรุณาอย่าโทรฉันที่... และเหตุผลที่ฉันจะแก้ปัญหาลับสมองนี้คือทั้งหมดขอบคุณ Garol ซัง แจ็ค และอื่น ๆ ที่มีบิ่นในวิธีใช้ของ และสำคัญที่สุด ฉันได้ตามเป้าหมายของ Izayoi มีเห็นเขากำลังแก้ปัญหาของปัญหาลับสมองใน [พริกไทย PIED เดอะ HAMELIN]""ที่ไม่ใช่สิ่งที่คุณควรจะเจียมเนื้อเจียมตัวเกี่ยวกับ เรียนรู้จากความสำเร็จของ comrade ถางทางไปของคุณ ที่เป็นวิธีที่เหมาะสำหรับชุมชนที่จะ" เลทิเซียถูก fervour หายากกับเธอนี้สรรเสริญใน YōYō ที่มักจะมีเงาโดดเดี่ยวเกี่ยวกับเธอได้ ร่วมมือกับผู้อื่นเพื่อแก้เกม และมีการเรียนรู้จากเธอ comrade ก่อนหน้าความสำเร็จการยอมรับ...เป็นสมาชิกเก่าแก่ของชุมชน ไม่มีอะไรที่สามารถทำการ heart-warming มากขึ้นกว่าที่(มีเฉพาะคิดของพวกเขาเป็นเพียงเด็กปัญหานี้ตลอด... แต่ดูเหมือนว่า พวกเขาจะยังคงเติบโต และพัฒนาในรูปแบบของตัวเอง...)และเป็นเลทิเซียยังคงจ้อง Yō เธอเองกลับสู่บัลลังก์ของเธอด้วยการมีภาระของเธอจากไหล่ของเธอเธอรู้สึก comforted ที่คิดว่า ประทับใจที่เธอมีในการประชุมครั้งแรกนั้นไม่ได้ผิดจาก สำหรับตราบเท่าที่เหล่านี้สามได้รอบ เธอปลอดภัยสามารถปล่อยชุมชนไป เลทิเซียยืดหัวเธอขึ้นเป็นเธอให้ออกหายใจยาวด้วยการจะอับอาย ด้วยการสรรเสริญ Yō มีรอยขีดข่วนศีรษะของเธอก่อนที่จะเข้าถึงด้วยส่วนสิบสอง"และเป็นชิ้นสุดท้าย""Yahoho กับ เกมจะถูกลบ"Yō nodded ศีรษะของเธอ ตามเธอฉากเจาะรูส่วนที่เป็นกลไกในผนัง ด้วยเสียงของ * Kazhak * ที่ได้พูดย้ำในห้องพัก มันคลิกแล้วเข้าก่อนเงียบรับการต้อนรับพวกเขา---“……”“……”“……?”แต่ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น“……………………………………….eh?”ใบหน้าของ Yō ได้ซีดเป็นเลือดที่ดูเหมือนจะ ระบายน้ำออกจากมัน มันอาจเป็นว่า เหตุผลที่เธอมี–มาด้วย...ไม่ถูกต้องหรือไม่ แน่นอนที่เป็นไปได้ที่เธอไม่ต้องการให้ความบันเทิง และเหมือนทุกคนเอียงศีรษะของพวกเขา และมองกันใน puzzlement เลทิเซียก็ยากจนเงียบ-“… มันกำลังเริ่มต้นขึ้น""เอ๊ะ""เกมได้ดำเนินต่อ ใช้โอกาสในขณะที่ผมยังคงสามารถเหนี่ยวมังกรขนาดใหญ่เพื่อล้างเงื่อนไขการชนะโดยสมบูรณ์ มิฉะนั้นฉัน.. .might ทำ [Underwood]...! ""---GYEEEEEEEEEEEEEEYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAaaaaaaaaaaaaaaaaaaaEEEEEEEEEEEEEEYYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAaaaaaaaaaaaaa "เสียงของมังกร screech reverberated ทั่วป้อมโบราณ และฟ้าผ่า forked ท้องฟ้าครึ้ม ด้วย thunderclouds ไฟค่าพักมังกรขนาดใหญ่ที่มีเกือบทำลาย [Underwood] กี่วันที่ผ่านมา ได้ทำการ reappearanceKirino ที่รอในคลอสเตอร์ได้หายใจเป็นเธอวิ่งเข้าห้อง ด้วยความหวาดกลัวเขียนทั่วใบหน้าของเธอ"ทุก... ทุกคน Screech เมื่อกี้นี้...อาจจะ... "".. เกมอะลูมิเนียมม...มีจริง ๆ ดำเนินต่อหรือไม่? ""แต่ทำไมไม่ได้จะดำเนินต่อหรือไม่ ไม่ได้ยังกลางหยิง มันอาจเป็นว่า โฮสต์มี overstepped เธอได้... "Yō froze ในคำเหล่านั้น และคนอื่น ๆ ยังประจัญหายใจของพวกเขาเป็นพวกเขาดูเหมือนจะมาถึงข้อสรุปเดียวกัน“…… มันอาจเป็น...ว่า เนื่องจากการกระทำของฉันของพยายามล้างเกม...ว่า หยิงที่ได้ประจบ... ทั้งหมดเนื่องจากความผิดพลาดในการใช้เหตุผลที่มีมังกร...ของฉัน""ไม่ Yō ของไม่ผิด มันเป็น เพราะมันเป็นคำตอบถูกที่เกมได้ดำเนินต่อ""เอ๊ะ" Yō ดูที่เลทิเซียกับนิพจน์คลั่ง เลทิเซียถูกเขย่าในทำนองเดียวกัน แต่ตาของเธอก็ยังคงสงบ ตามที่เธอพูดในเสียงมั่นคงพยายามมีอิทธิพลต่อ Yō จะสงบ และเชือด:"Yō ฉัน เป็นข้อความคาดการณ์ของคุณแน่นอนในทิศทางที่ถูกและที่ว่าทำไมเกมได้ดำเนินต่อ... คุณได้รับมันหรือไม่ ได้เนื่องจากเกมเกือบไว้ว่า หยิงที่มาถึงสิ้นสุด""Uu... เอ๊ะ แต่ที่อย่างไร""ในคำอื่น ๆ คุณยังขาดสิ่งที่จะนำคุณไปล้างเกมทั้งหมด"เลทิเซียมีจากุชชี่ให้ทราบ Yō ว่า เธอเพียงไม่กี่ก้าวล้างเกม และ Yō ได้ยังเองก็ยังคิดว่า นี่ไม่ได้เวลาที่เธอรู้สึกหดหู่เศร้าเธอ slapped เธอแก้มการ refocus ความคิดของเธอ“…… Garol ซัง ฉันอาจดูม้วน Geass อื่น ฉันอาจมีพลาดออกสิ่งเดี๋ยวนี้""เค ที่นี่"ตอบสั้น ๆ และชัดเจน Garol ทันทีเอาออก goatskin parchment

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"นั่นคือสิ่งที่น่าประทับใจจริงๆ ...... ! จริงๆคุณทำให้ฉันเห็นคุณในที่มีแสงใหม่โย่! ไม่มีเจ้านายของฉัน! " "นั่น ... วิธีการที่อยู่ผมไม่รู้สึกที่เหมาะสมกับผมว่าดังนั้นโปรดอย่าเรียกฉันว่า ...... และเหตุผลสำหรับผมความสามารถในการแก้ปริศนานี้คือขอบคุณทุก Garol ซัง แจ็คและคนอื่น ๆ ที่ได้แหว่งในความช่วยเหลือของพวกเขา และที่สำคัญที่สุดผมได้ตามที่นำ Izayoi ของที่ได้เห็นเขาอยู่ในกระบวนการของการแก้ปริศนาของใน [Pied Piper ของ HAMELIN]. " "นั่นคือสิ่งที่คุณไม่ควรจะเจียมเนื้อเจียมตัวเกี่ยวกับ! การเรียนรู้จากความสำเร็จของเพื่อนสนิทของคุณเพื่อปูทางไปของคุณว่าเป็นวิธีที่เหมาะที่สุดสำหรับชุมชนเพื่อความคืบหน้า! "เลติเซียอยู่ในความร้อนที่หายากในขณะที่เธออาบน้ำสรรเสริญYō. Yōที่มักจะมีความเงาเหงาเกี่ยวกับเธอที่จะสามารถให้ความร่วมมือ กับคนอื่น ๆ ในการแก้เกมและรับทราบมีการเรียนรู้จากความสำเร็จก่อนหน้านี้เพื่อนของเธอ ... ในฐานะที่เป็นสมาชิกเก่าแก่ที่สุดของชุมชนมีอะไรที่อาจจะมีหัวใจอบอุ่นมากขึ้นกว่าที่. (ฉันคิดเพียงหนึ่งเดียวของพวกเขาเป็นเพียงบางส่วน เด็กมีปัญหาที่ทุกเวลานี้ ...... แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาจะยังคงเติบโตและการพัฒนาในรูปแบบของตัวเอง ...... ) และเป็นเลติเซียยังคงจ้องมองที่ yo, เธอโน้มตัวกลับมาอยู่บนบัลลังก์ของเธอดูเหมือนจะมีการหลั่งภาระของเธอจากไหล่ของเธอขณะที่เธอ รู้สึกสบายใจที่คิดว่าประทับใจที่เธอมีในการประชุมครั้งแรกกับพวกเขาไม่ผิดหลังจากทั้งหมด ให้นานที่สุดเท่าที่สามเหล่านี้อยู่รอบเธอได้อย่างปลอดภัยสามารถออกจากชุมชนให้กับพวกเขา Leticia เอียงศีรษะของเธอขึ้นขณะที่เธอให้ออกหายใจยาว. ดูเหมือนจะเป็นอายสรรเสริญโย่มีรอยขีดข่วนหัวของเธอก่อนที่จะถึงออกมาพร้อมกับส่วนที่สิบสอง. "และนี่คือชิ้นสุดท้าย." "Yahoho! กับที่เกมจะถูกลบ! " Yōพยักหน้าเธอขณะที่เธอแอบเข้าไปในชิ้นส่วนกลไกในผนัง ด้วยเสียง * * * * * * * * Kazhak ที่สะท้อนในห้องพักก็คลิกเข้าไปในสถานที่เงียบก่อนที่จะได้รับการต้อนรับพวกเขา --- "...... " "...... " "...... " แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น. "..................... ........................ .eh? " ใบหน้าโย่ซีดเลือดดูเหมือนจะระบายน้ำออกจากมัน มันอาจจะเป็นเหตุผลที่ว่าเธอมีความมั่นใจขึ้นมาด้วย ...... ไม่ถูกต้อง? นั่นก็เป็นไปได้ว่าเธอไม่ได้ต้องการที่จะสร้างความบันเทิง และเช่นเดียวกับทุกคนที่ได้รับการเอียงศีรษะของพวกเขาและกำลังมองหาที่อื่น ๆ ในแต่ละงุนงง, เลติเซียก็ทำลายความเงียบ --- "... มันเริ่มต้น." "เอ๊ะ?" "เกมได้กลับมา! ใช้โอกาสในขณะที่ฉันยังคงสามารถที่จะถือกลับมังกรขนาดใหญ่สมบูรณ์ชัดเจนถึงสภาพชนะ! มิฉะนั้นฉัน ...... อาจก่อให้เกิด เสียงกรีดมังกรสะท้อนทั่วป้อมโบราณและฟ้าผ่าคดเคี้ยวท้องฟ้ามืดครึ้มมี thunderclouds แสงขึ้นห้องภายใน. มังกรขนาดใหญ่ที่ได้ทำลายเกือบ [อันเดอร์วู้] ไม่กี่วันที่ผ่านมาได้ทำให้เกิดขึ้นอีกครั้งของ. Kirino ที่ได้รับการรอคอยใน โบสถ์ออกมาจากลมหายใจเป็นเธอวิ่งเข้ามาในห้องด้วยความหวาดกลัวเขียนทั่วใบหน้าของเธอ. "ทุก ... ทุกคน! กรีดเพียงแค่ตอนนี้ ... มันอาจจะ ... .. " "... เกมได้กลับมาจริงเหรอ?" "แต่ทำไมมันไม่กลับมา? มันไม่ได้ยังคงอยู่ในระหว่างการรบหรือไม่ มันสามารถเป็นที่โฮสต์ได้ล้ำเส้นของเธอ ...... " Yōแข็งขึ้นที่คำเหล่านั้นและคนอื่น ๆ ก็ยังถือลมหายใจของพวกเขาขณะที่พวกเขาดูเหมือนจะได้มาถึงข้อสรุปเดียวกัน. "...... มันอาจจะเป็น ...... ว่าเป็นเพราะการกระทำของฉัน พยายามที่จะเคลียร์เกม ...... ว่าการหยุดยิงที่ได้รับการยกเลิกอย่างแข็งขัน ... .. ? ทั้งหมดเป็นเพราะความผิดพลาดของฉันในการให้เหตุผลว่ามังกรมี ...... " "ไม่! โย่ไม่ผิด! มันเป็นอย่างแม่นยำเพราะมันเป็นคำตอบที่ถูกว่าเป็นเกมที่ได้กลับมา! " "เอ๊ะ?" โยมองที่เลติเซียด้วยการแสดงออกคลั่ง เลติเซียสั่นเหมือนกัน แต่ดวงตาของเธอก็ยังคงความสงบขณะที่เธอพูดในเสียงคงพยายามที่จะมีอิทธิพลต่อการYōจะสงบและมีเหตุผล: "โย่มองมาที่ฉัน การคาดเดาของคุณเป็นแน่นอนในทิศทางที่ถูกต้องและที่ว่าทำไมเกมได้กลับมา ...... คุณจะได้รับมันได้หรือไม่ มันเป็นเพราะเกมจะถูกล้างออกรบเกือบทุกอย่างที่ได้มาถึงจุดจบ. " "UU ... ? ใช่มั้ย? แต่สิ่งที่หมายความว่า? " "ในคำอื่น ๆ ที่คุณยังขาดบางสิ่งบางอย่างที่จะนำคุณไปสู่เคลียร์เกมได้อย่างสมบูรณ์." เลติเซียได้แจ้งใจเย็นYōว่าเธอเป็นเพียงขั้นตอนการล้างออกไปจากเกมและYōก็ตระหนักว่านี่ ไม่ได้เป็นเวลาที่เธอจะรู้สึกหดหู่เศร้าที่เธอตบแก้มของเธอพุ่งความสนใจความคิดของเธอ. "...... Garol ซังผมอาจจะดูที่ Geass ม้วนอื่นได้หรือไม่ ผมอาจจะพลาดบางสิ่งบางอย่างเพียงแค่ตอนนี้. " "โอเคนี่." ตอบในลักษณะสั้นและคมชัด, Garol ทันทีเอาออกกระดาษหนังแพะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" นั่นมัน . . . . . . . ประทับใจจริงๆ คุณทำให้ผมเห็นคุณในที่มีแสงใหม่ , Y โฮ ! ไม่ , นายท่าน ! "

" . . . . . . . วิธีเรียกชื่อผมไม่ถูกกับผม โปรดอย่าเรียกฉันว่า . . . . . . . และเหตุผลที่ฉันสามารถแก้ปัญหาทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณ garol ซาน แจ็ค และคนอื่นๆ ที่ได้ลงขันกันช่วยให้พวกเขา และที่สำคัญที่สุดผมได้ตามซาโย นำมีเห็นเขาในกระบวนการของการแก้ปริศนาใน [ Pied Piper ของ Hamelin ] "

" นั่นไม่ใช่สิ่งที่คุณต้องเจียมเนื้อเจียมตัวเกี่ยวกับ ! การเรียนรู้จากเพื่อนของคุณสำเร็จเพื่อปูทางให้คุณแล้ว นั่นคือวิธีที่เหมาะที่สุดสำหรับชุมชนให้ก้าวหน้า " เลทิเซียอยู่ในความร้อนที่หายากเมื่อเธออาบน้ำสรรเสริญ

Y โฮ .และเมืองที่มักจะมีคนเหงาเงาของเธอจะสามารถร่วมมือกับผู้อื่นในการแก้เกม และยอมรับฉันเรียนรู้จากเธอสหายก่อนความสำเร็จ . . . . . . .

เป็นสมาชิกเก่าแก่ของชุมชน มีอะไรที่สามารถทำให้หัวใจมากขึ้นกว่าที่ .

ฉันก็แค่คิดว่ามันเป็นแค่ปัญหาเด็กตลอดเวลา . . . . . . . แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาจะยังคงเติบโต และพัฒนาในรูปแบบของตัวเอง . . . . . . . )

และเลทิเชียยังคงจ้องมองโฮ Y ,