Cows were adapted for 7 d to the in

Cows were adapted for 7 d to the initial diet. Cows then were weighed full on two consecutive days at the start, at d 42 and at d 84 of the trial to determine gain. Implants were removed 7 d prior to slaughter at the Univer- sity of Illinois Meat Science Laboratory. During the slaughtering-dressing procedure, liver and hot carcass weights were recorded for each animal. At 24 h postmortem, left sides were ribbed and USDA yield and quality grades (USDA, 1975) were determined by University of Illinois personnel. A 15-cm sample of the longissimus muscle was re- moved from the right side immediately poste- rior to the ribbed surface at the 12th rib at 24 h postmortem and frozen (-20~At approximately 72 h postmortem, each left side was boned completely without sepa- rating lean from fat (carcass soft tissue), and bone yields were recorded. Kidney, pelvic and heart fat (KPH) were included in the soft tissue of the carcass. During the boning process, the semitendinosus and biceps femoris muscles were removed carefully and trimmed of all extemal fat, and their individual weights were recorded. After bone yields were record- ed, carcass soft tissue from each side was ground three times and minced thoroughly, and a 5-kg random sample was obtained. This sample was ground finely and subsampled for moisture (100*C for 24 h) and fat (repetitive washes of warm chloroform:methanol) deter- minations using procedures described by Riss et al., (1983) The frozen longissimus muscle section was held (-20~ for approximately 2 mo. Frozen sections were cut into six steaks (2.5 cm thick) and wrapped individually. Two steaks were used for Wamer-Bratzler shear force determin- ation. Steaks were thawed (24 h at 4~ and cooked to an internal temperature of 70"C (AMSA, 1978) on a Farberware open-hearth grill monitored by copper constantan thermo- couples and a CS $250 Relay Scanner 5. Cooking loss was determined by comparing weights of steaks before and after cooking. After steaks cooled to room temperature, a minimum of eight core samples were removed and sheared using an Instron Universal Testing Machine 6 fitted with a Warner-Bratzler shear device. Two steaks for sensory panel evaluation were prepared in the same manner and served warm to a six-member, experienced sensory panel. Evaluations were made on a continuous 15-point scale for overall tenderness, juiciness, beef flavor intensity, off-flavor intensity and overall desirability (15 = extremely juicy, tender, desirable, flavorful or no off-flavor; 0 = extremely dry, tough, undesirable, bland or extreme off-flavor). The remaining two steaks were trimmed of all s.c. fat and epimysial connective tissue and were homogenized in a food processor. Sam- pies of the longissimus were evaluated for moisture and fat using procedures described previously. Data were initially evaluated using a facto- rial analysis with pen as the experimental unit. Main effects of implanting and time on feed (42 and 84 d) were evaluated using the General Linear Model procedure, least squares means and the probability of difference procedure of SAS (1982). The model statement included time on feed, implanting, and interaction of time on feed and implanting as the independ- ent variables, with the remainder used as the
residual error term. Because no interactions were observed (P > .23), the effects of time on feed were reanalyzed including the initial slaughter group. The model statement included time on feed and implanting as the independ- ent variables with the remainder used as the residual error term.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัวถูกดัดแปลงสำหรับ 7 d อาหารเบื้องต้น วัวแล้วได้น้ำหนักเต็มในโซนเวลา ที่เริ่มต้น d 42 และ ที่ d 84 ของทดลองกำหนดกำไร รากออก d 7 ก่อนการฆ่าใน Univer-sity อิลลินอยส์ห้องปฏิบัติการวิทยาศาสตร์เนื้อสัตว์ ในระหว่างขั้นตอนการแต่งตัว slaughtering ตับและน้ำหนักซากร้อนถูกบันทึกในสัตว์แต่ละ ใน 24 ชม postmortem มียางด้านซ้าย และจากระดับผลผลิตและคุณภาพ (จาก 1975) ถูกกำหนด โดยบุคลากรมหาวิทยาลัยอิลลินอยส์ ตัวอย่างกล้ามเนื้อ longissimus 15 ซม.ถูก re-ย้ายจากด้านขวาทันทีปอสเต-rior เพื่อที่ ribbed ผิวที่กระดูกซี่โครง 12 ที่ postmortem 24 ชม และแช่แข็ง (-20 ~ ที่ประมาณ 72 h postmortem แต่ละด้านซ้ายถูก boned อย่างสมบูรณ์โดยไม่ประเมิน sepa lean จากไขมัน (ซากเยื่อนุ่ม), และบันทึกอัตราผลตอบแทนของกระดูก ไต อุ้งเชิงกรานและหัวใจไขมัน (เคพีเอชอพาร์) รวมอยู่ในเนื้อเยื่ออ่อนของซาก ระหว่าง boning, semitendinosus และกล้ามเนื้อชั้นลึก biceps ถูกเอาออกอย่างระมัดระวัง และตัดไขมัน extemal ทั้งหมด และบันทึกน้ำหนักแต่ละ หลังจากอัตราผลตอบแทนกระดูกได้คอร์ด-ed ซากเนื้อเยื่ออ่อนจากแต่ละด้านถูกพื้นสามครั้ง และสับอย่างละเอียด และตัวอย่างสุ่ม 5 กิโลกรัมได้รับการ ตัวอย่างนี้มีพื้นดินประณีต และ subsampled ความชื้น (100 * C ใน 24 ชม) และไขมัน (ของคลอโรฟอร์ม: เมอุ่นซ้ำ washes) ขัดขวาง-minations ใช้กล่าวโดย Riss et al., (1983) ส่วนกล้ามเนื้อแช่แข็ง longissimus จัดขึ้น (-20 ~ สำหรับประมาณ 2 เดือนแช่แข็ง ส่วนถูกตัดเป็นหกสเต็ก (2.5 ซม.หนา) และห่อแต่ละ สเต็กที่สองถูกใช้สำหรับ Wamer Bratzler แรงเฉือนแรง determin-ation สเต็กได้ thawed (24 ชมที่ 4 ~ และสุกที่อุณหภูมิภายในของ 70 "C (AMSA, 1978) บนตะแกรง open-hearth Farberware ตรวจสอบเทอร์โม constantan ทองแดงคู่รักและสแกนเนอร์ Relay CS $250 5 อาหารขาดทุนถูกกำหนด โดยการเปรียบเทียบน้ำหนักของสเต็กก่อน และ หลังทำอาหาร หลังจากสเต็กระบายความร้อนด้วยอุณหภูมิห้อง อย่างน้อยแปดหลักอย่างถูกเอาออก และตัดใช้การ Instron สากลทดสอบเครื่อง 6 ติดตั้งอุปกรณ์เฉือนวอร์เนอร์-Bratzler สเต็กที่สองสำหรับการประเมินทางประสาทสัมผัสแผงถูกเตรียมไว้ในลักษณะเดียวกัน และเสิร์ฟอบอุ่นกับแผงรับความรู้สึก สมาชิก 6 มีประสบการณ์ ทำการประเมินในระดับ 15 จุดอย่างต่อเนื่องโดยรวมเจ็บ juiciness เนื้อรสชาติเข้มข้น เข้มข้นออกรส และชอบธรรมโดยรวม (15 =มากฉ่ำ ชำระ เงิน ประกอบ ระบุหรือไม่ปิดรส 0 =มากแห้ง ยาก ระวัง สูง หรือมากปิดรส) สเต็กสองที่เหลือถูกตัดทั้งหมดเอสไขมัน และเนื้อเยื่อเกี่ยวพัน epimysial และถูก homogenized เป็นกลุ่มในการประกอบอาหาร สามพายของ longissimus ถูกประเมินสำหรับความชื้นและไขมันที่ใช้ขั้นตอนที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ ข้อมูลเริ่มต้นได้ถูกประเมินโดยใช้วิเคราะห์ดีแฟ็คโตยล ด้วยปากกาเป็นหน่วยทดลอง มีประเมินผลหลักของ implanting และเวลาดึงข้อมูล (d 42 และ 84) โดยใช้กระบวนการแบบจำลองเชิงเส้นทั่วไป วิธีกำลังสองน้อยที่สุด และความเป็นไปได้ของขั้นตอนความแตกต่างของ SAS (1982) ยอดรุ่นรวมเวลาในอาหาร implanting และโต้ตอบเวลาอาหารและ implanting เป็นตัวแปร independ เอนท์ กับส่วนเหลือใช้เป็นการ เงื่อนไขข้อผิดพลาดที่เหลือ เนื่องจากไม่โต้ตอบนายสุภัค (P > .23), ผลของเวลาการดึงข้อมูลได้ reanalyzed รวมกลุ่มเริ่มต้นฆ่า ยอดรุ่นรวมเวลาในการดึงข้อมูลและ implanting เป็นตัวแปร independ เอนท์กับส่วนเหลือใช้เป็นเงื่อนไขข้อผิดพลาดที่เหลือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัวถูกดัดแปลงเป็นเวลา 7 d เพื่ออาหารเริ่มต้น วัวแล้วชั่งเต็มรูปแบบในวันที่สองติดต่อกันในช่วงเริ่มต้นที่ 42 และวันที่ 84 d ของการทดลองเพื่อตรวจสอบกำไร การปลูกรากฟันเทียมที่ถูกถอดออก 7 วันก่อนการฆ่าที่ Sity สากลอิลลินอยส์เนื้อสัตว์ที่ห้องทดลองวิทยาศาสตร์ ในระหว่างขั้นตอนการฆ่ารวมทั้งการตกแต่ง, ตับและน้ำหนักซากอุ่นถูกบันทึกไว้สำหรับสัตว์แต่ละ เวลา 24 ชั่วโมงการชันสูตรศพด้านซ้ายถูกยางและผลผลิตของ USDA และเกรดคุณภาพ (USDA, 1975) ได้รับการพิจารณาจากมหาวิทยาลัยอิลลินอยส์ของบุคลากร ตัวอย่าง 15 ซม. กล้ามเนื้อ longissimus ถูกย้ายอีกครั้งจากด้านขวาทันที poste- Rior กับพื้นผิวยางที่ซี่โครงที่ 12 เวลา 24 ชั่วโมงและการชันสูตรศพแช่แข็ง (-20 ~ เมื่อเวลาประมาณ 72 ชั่วโมงการชันสูตรศพแต่ละด้านซ้ายถูกกระดูก สมบูรณ์โดยไม่ต้องแยกยันคะแนนจากไขมัน (ซากเนื้อเยื่ออ่อน) และอัตราผลตอบแทนของกระดูกที่ถูกบันทึกไว้. ไต, กระดูกเชิงกรานและไขมันหัวใจ (KPH) ถูกรวมอยู่ในเนื้อเยื่ออ่อนของซาก. ในระหว่างกระบวนการ boning ที่ Semitendinosus และลูกหนู femoris กล้ามเนื้อ ถูกถอดออกอย่างระมัดระวังและตัดไขมัน extemal ทั้งหมดและน้ำหนักของแต่ละคนที่ถูกบันทึกไว้. หลังจากที่อัตราผลตอบแทนของกระดูกถูกบันทึกเอ็ดซากเนื้อเยื่ออ่อนจากแต่ละด้านได้รับการพื้นสามครั้งและสับให้ละเอียดและตัวอย่างที่สุ่ม 5 กิโลกรัมที่ได้รับ. นี้ ตัวอย่างถูกบดละเอียดและ subsampled ความชื้น (100 * C เป็นเวลา 24 ชั่วโมง) และไขมัน (ล้างซ้ำคลอโรฟอร์มอบอุ่น: เมทานอล). minations ยับยั้งโดยใช้วิธีการอธิบายโดย Riss, et al (1983) ส่วนกล้ามเนื้อแช่แข็ง longissimus ถูกจัดขึ้น ( -20 ~ ประมาณ 2 เดือน แช่แข็งส่วนที่ถูกตัดออกเป็นหกสเต็ก (2.5 ซม. หนา) และห่อเป็นรายบุคคล สองสเต็กถูกนำมาใช้สำหรับแรงเฉือน Wamer-Bratzler ation determin- สเต็กถูกละลาย (24 ชั่วโมงที่ 4 ~ และปรุงสุกไปยังอุณหภูมิภายในของ 70 "C (AMSA, 1978) ใน Farberware ย่างเปิดเตาตรวจสอบโดยทองแดง constantan คู่เทอร์โมและ CS 250 $ รีเลย์เครื่องสแกนเนอร์ 5. การสูญเสียการทำอาหารที่ถูกกำหนด โดยการเปรียบเทียบน้ำหนักของสเต็กก่อนและหลังการทำอาหาร. หลังจากสเต็กระบายความร้อนที่อุณหภูมิห้องอย่างน้อยแปดตัวอย่างที่ถูกถอดออกและตัดโดยใช้หลักของเครื่องทดสอบ บริษัท อินสตรอนสากล 6 ติดตั้งอุปกรณ์เฉือนวอร์เนอร์ Bratzler. สองสเต็กสำหรับการประเมินผลแผงประสาทสัมผัสได้ จัดทำในลักษณะเดียวกันและทำหน้าที่อย่างอบอุ่นหกสมาชิกแผงประสาทสัมผัสที่มีประสบการณ์. การประเมินผลที่ถูกสร้างขึ้นบนอย่างต่อเนื่องระดับ 15 จุดสำหรับอ่อนโยนโดยรวมชุ่มฉ่ำรสเนื้อเข้มเข้มออกรสชาติและความปรารถนาโดยรวม (15 = ฉ่ำมาก นุ่มน่าพอใจรสชาติหรือไม่มีการออกรสชาติ. 0 = แห้งมากยากที่ไม่พึงประสงค์อ่อนโยนหรือมากออกรสชาติ) ที่เหลืออีกสองสเต็กถูกตัดไขมันวิทยาและเนื้อเยื่อเกี่ยวพัน epimysial และปั่นในการประมวลผลอาหาร . พาย Sam- ของ longissimus ถูกประเมินความชื้นและไขมันโดยใช้วิธีการอธิบายไว้ก่อนหน้า ข้อมูลได้รับการประเมินในขั้นต้นโดยใช้การวิเคราะห์เรียล facto- ด้วยปากกาเป็นหน่วยทดลอง ผลกระทบหลักของการปลูกฝังและเวลาในฟีด (42 และ 84 ง) ได้รับการประเมินโดยใช้ทั่วไปขั้นตอนการเชิงเส้นรุ่นอย่างน้อยวิธีสี่เหลี่ยมและความน่าจะเป็นของขั้นตอนที่แตกต่างกันของเอสเอ (1982) คำสั่งรูปแบบรวมถึงเวลาในการดึงข้อมูลปลูกฝังและการมีปฏิสัมพันธ์ของเวลาในฟีดและปลูกฝังเป็นตัวแปรกิจการ independ-
กับส่วนที่เหลือนำมาใช้เป็นระยะข้อผิดพลาดที่เหลือ เพราะไม่มีการโต้ตอบถูกตั้งข้อสังเกต (P> 0.23) ผลกระทบของเวลาในการฟีดถูก reanalyzed รวมทั้งกลุ่มการฆ่าครั้งแรก คำสั่งรูปแบบรวมถึงเวลาในอาหารสัตว์และปลูกฝังเป็นตัวแปรกิจการ independ- กับส่วนที่เหลือนำมาใช้เป็นข้อผิดพลาดในระยะที่เหลือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัวถูกดัดแปลง 7 D อาหารเบื้องต้น วัวแล้วหนักเต็มสองวันติดต่อกัน ตั้งแต่เริ่มที่ D และ D 42 ที่ 84 ของการทดลองเพื่อตรวจสอบได้ รากฟันเทียม ออก 7 D ก่อนที่จะฆ่าที่ Univer - sity Illinois เนื้อวิทยาศาสตร์ห้องปฏิบัติการ ในระหว่างขั้นตอนการเชือด dressing , ตับและน้ำหนักซากอุ่นที่ถูกบันทึกไว้สำหรับแต่ละสัตว์ ที่หลัง 24 ชั่วโมงด้านซ้ายเป็นยางและผลผลิต USDA และเกรดคุณภาพ ( USDA , 1975 ) ถูกกำหนดโดยบุคลากรของมหาวิทยาลัยอิลลินอยส์ ตัวอย่างของโค 15 ซม. กล้ามเนื้อจะถูก re - ย้ายจากด้านขวาทันทีโปส - rior กับยางพื้นผิวที่ซี่โครงที่เสียชีวิต 12 24 H และแช่แข็ง ( - 20 ~ ประมาณ 72 ชั่วโมงหลังตายแต่ละด้านซ้ายถูกฟันไม่มีเสภา - โรงแรมพิงจากไขมัน ( ซากกระดูกและเนื้อเยื่ออ่อน ) ซึ่งถูกบันทึกไว้ . ไตกระดูกเชิงกรานและหัวใจไขมัน ( กิโลเมตรต่อชั่วโมง ) ถูกรวมอยู่ในเนื้อเยื่ออ่อนของซาก ในระหว่างการกระบวนการ ลูกผสมและกระบือปลักและลูกหนูกล้ามเนื้อ ) ออกอย่างระมัดระวัง และตัดทุก extemal ไขมัน และน้ำหนักของแต่ละบุคคลมีการบันทึกหลังจากที่ผลผลิตกระดูกถูกบันทึก - เอ็ด ซากเนื้อเยื่อจากแต่ละด้าน มีพื้นสามครั้ง และสับให้ละเอียด และตัวอย่างที่สุ่ม 5-kg ได้ . การศึกษาครั้งนี้มี subsampled พื้นดินอย่างประณีตและความชื้น ( 100 * C เป็นเวลา 24 ชั่วโมง ) และไขมัน ( ถล่มซ้ำของคลอโรฟอร์ม : เมทานอล - minations อุ่น ) ยับยั้งการใช้ขั้นตอนที่อธิบายไว้โดยริส et al . ,( 1983 ) ตรึง กล้ามเนื้อส่วนโคจัดขึ้น ( - 20 ~ ประมาณ 2 เดือน ส่วนที่ถูกตัดออกเป็น 6 สเต็กแช่แข็ง ( 2.5 ซม. หนา ) และห่อเป็นรายบุคคล 2 สเต็กถูกใช้สำหรับ wamer bratzler แรงเฉือนเป็นตัวตัดสินการกระทำ . สเต็กถูกละลาย ( 24 H ที่ 4 ~ และปรุงสุกที่อุณหภูมิภายใน 70 เหตุการณ์ " C ( ,1978 ) ใน farberware เปิดเตาย่างตรวจสอบโดยทองแดง constantan thermo - คู่และ CS $ 250 รีเลย์สแกน 5 การ สูญเสียน้ำหนักถูกกำหนด โดยเปรียบเทียบก่อนและหลังการปรุงอาหารสเต็ก . หลังจากสเต็กเย็นเพื่ออุณหภูมิห้องอย่างน้อยแปดตัวอย่างแกนถูกเอาออก และตัดด้วยเครื่องทดสอบสากล 6 ผลพอดีกับวอร์เนอร์ bratzler ตัดอุปกรณ์การประเมินทางประสาทสัมผัสสเต๊ก 2 แผงถูกเตรียมในลักษณะเดียวกันและบริการที่อบอุ่น เพื่อสมาชิก 6 , แผงที่มีประสบการณ์ทางประสาทสัมผัส การประเมินที่สร้างขึ้นอย่างต่อเนื่อง 15 จุดวัดโดยรวม ความอ่อนโยน ความชุ่มฉ่ำ ความเข้ม รสเนื้อ รสเข้ม และปิดความโดยรวม ( 15 = แสนฉ่ำนุ่ม รสชาติ รสชาติ ที่พึงปรารถนา หรือไม่ออก 0 = มาก แห้ง เหนียว ที่ไม่พึงประสงค์ธรรมดาหรือมากกลิ่น ) เหลือสองสเต็กถูกตัดทุกซี ไขมัน และ epimysial เนื้อเยื่อเกี่ยวพันและถูกบดในเครื่องปั่นอาหาร แซม - พายของโคได้รับการประเมินความชื้นและไขมัน โดยใช้ขั้นตอนที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ ข้อมูลเบื้องต้นประเมินการใช้ไฟฟ้า - เรียลการวิเคราะห์ด้วยปากกาเป็นหน่วยทดลองผลกระทบหลักของการปลูกฝังและเวลาในอาหาร ( 42 และ 84 D ) ประเมินโดยใช้วิธีการแบบทั่วไปเชิงเส้นกำลังสองน้อยที่สุดคือความน่าจะเป็นของความแตกต่างขั้นตอนของ SAS ( 1982 ) สั่งแบบรวมเวลาในการป้อน การปลูกฝังและปฏิสัมพันธ์ของเวลาในการป้อนและการปลูกถ่ายเป็น independ - ตัวแปรที่ใช้กับส่วนที่เหลือใช้เป็นข้อผิดพลาด
ระยะที่เหลือเพราะไม่มีปฏิสัมพันธ์พบ ( P > . 23 ) ผลของเวลาในการป้อน reanalyzed รวมทั้งกลุ่มการฆ่าครั้งแรก สั่งแบบรวมเวลาให้อาหารและการปลูกถ่ายเป็น independ - ENT ตัวแปรกับส่วนที่เหลือใช้เป็นเงื่อนไขข้อผิดพลาดที่เหลืออยู่