Meropidae (Bee-eaters). – Singapore

Meropidae (Bee-eaters). – Singapore has two species of bee-eater―the blue-tailed bee-eater (Merops philippinus) and
blue-throated bee-eater (Merops viridis). The former is a very common winter visitor while the latter is a common
resident as well as a rather uncommon winter visitor. These birds, as their names imply, specialise on bees, often caught
on the wing (Fig. 10). They also eat dragonflies as well as other insects, althouth they seldom eat ground insects.
The bird normally perches on a high vantage point where it can keep a lookout for flying insects. Once it spots an
insect, it sallies forth, catching and bringing it back to its perch to be processed. This involves striking it against the
branch to stun it and rubbing it against a hard surface to remove the sting and venom sac. Once the insect has been
properly processed, it is tossed in the air and immediately swallowed. Pellets have been found inside a nest chamber of
the blue-throated bee-eater (Wells, 1999) and under a winter roost of blue-tailed bee-eater (Medway & Wells, 1976).
The blue-tailed bee-eater was caught on camera regurgitating a pellet containing the indigestible remains of the insects
it ate (Fig. 11). The fresh pellet is blackish and about 1–3 cm long.
Ardeidae (Herons). – This family is represented by egrets, herons and bitterns. These birds are carnivorous, feeding on
live prey such as fish, amphibians, reptiles, birds and small mammals. They also take aquatic invertebrates like insects,
molluscs, and crustaceans. Generally they swallow their prey whole. Their digestive system is extremely efficient and
the only materials that they cannot digest are the chitinous exoskeletons of insects and the keratin of mammal fur and
bird feathers (Martinez-Vilalta & Motis, 1992). So these are usually regurgitated as pellets. Marquiss & Leitch (2008)
reported a grey heron (Ardea cinerea) nestling casting pellets of bones and other undigested matter from the fish it was
fed with, and these included artifacts like nylon and fish hooks.
Local photographers have yet to document a heron casting a pellet. However, the striated heron (Butorides striatus) that
one of us reared (YCW) after the chick was picked up by a concerned member of the public, initially cast out pellets,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Meropidae (Bee-eaters) – สิงคโปร์มีสองสายพันธุ์ผึ้ง eater―the จาบ (Merops philippinus) และสีฟ้านกจาบคา (Merops viridis) อดีตเป็นผู้เยี่ยมชมทั่วไปมากของฤดูหนาวในขณะที่หลังเป็นเรื่องธรรมดาประจำเช่นเดียวกับผู้เข้าชมฤดูหนาวค่อนข้างแปลก นกเหล่านี้ เป็นชื่อนัย มีความเชี่ยวชาญในผึ้ง มักจะจับได้บนปีก (10 รูป) กินแมลงปอเป็นแมลงอื่น ๆ althouth พวกเขาไม่ค่อยกินแมลงดินนกปกติเด็คบนจุดชมวิวที่สูงที่มันสามารถทำให้มองหาแมลง เมื่อได้จุดแมลง มัน sallies มา จับและนำมันกลับไปเกาะที่จะประมวลผล นี้เกี่ยวข้องกับโดดเด่นกับการสาขาเพื่องันและถูกับพื้นผิวยากจะเอา sac ต่อยและพิษ เมื่อแมลงได้รับการประมวลผลอย่างถูกต้อง มันเป็นโยนในอากาศ และกลืนกินทันที พบเม็ดภายในห้องรังแห่งตัวสีฟ้านกจาบคา (Wells, 1999) และค้างคืนในฤดูหนาวของนกจาบ (Medway และ Wells, 1976)การจาบถูกจับบนกล้อง regurgitating เม็ดที่ย่อยซากของแมลงที่ประกอบด้วยมันกิน (11 รูป) เม็ดสดจะดำหม่น และประมาณ 1-3 เซนติเมตรยาวArdeidae (นกกระสา) ครอบครัวนี้ถูกแสดง โดยการสอดส่องหา นกกระสา และ bitterns นกเหล่านี้จะกิน กินเหยื่อสดเช่นปลา ครึ่งบกครึ่งน้ำ สัตว์เลื้อยคลาน นก และเลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็ก จะได้รับน้ำไม่มีกระดูกสันหลังเช่นแมลงหอย ปลาสวยงาม โดยทั่วไปพวกเขากลืนเหยื่อทั้งหมด ระบบย่อยอาหารมีประสิทธิภาพมาก และเป็นวัสดุเดียวที่พวกเขาไม่สามารถย่อยเปลือก chitinous แมลงและเคราของขนสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม และขนนก (มาร์ติเน-Vilalta & Motis, 1992) ดังนั้น เหล่านี้เป็น regurgitated มักจะเป็นเม็ด Marquiss & พลิก (2008)รายงานนกเทา (Ardea cinerea) กระแซะหล่อเม็ดของกระดูกและเรื่องอื่น ๆ ที่ไม่ได้แยกแยะปลามันเลี้ยงด้วย และเหล่านี้รวมสิ่งประดิษฐ์เช่นตะขอไนลอนและปลาช่างภาพท้องถิ่นยังไม่ได้เอกสารนกกระสาที่หล่อเป็นเม็ด อย่างไรก็ตาม นกกระสาริ้ว (ปลาช่อน Butorides) ที่ของเราเลี้ยง (YCW) หลังจากที่เจี๊ยบมารับสมาชิกความกังวลของสาธารณะ ครั้งแรกเสือกขี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Meropidae (ผึ้งกิน) - สิงคโปร์มีสองชนิดของผึ้งที่กินนกจาบคาหัวเขียว (Merops philippinus) และ
สีฟ้ากระผึ้งกิน (Merops viridis) อดีตเป็นผู้เข้าชมในช่วงฤดูหนาวที่พบบ่อยมากในขณะที่หลังเป็นสามัญ
ถิ่นเช่นเดียวกับฤดูหนาวมาเยือนค่อนข้างผิดปกติ นกเหล่านี้เป็นชื่อของพวกเขาบ่งบอกถึงความเชี่ยวชาญในผึ้งมักจะติดอยู่
บนปีก (รูปที่. 10) พวกเขายังกินแมลงปอเช่นเดียวกับแมลงอื่น ๆ althouth พวกเขาไม่ค่อยกินแมลงพื้นดิน.
นกปกติคอนบนจุดชมวิวที่สูงที่จะสามารถให้ระวังสำหรับแมลงบิน เมื่อจุด
แมลงมัน sallies มาจับและนำมันกลับไปที่คอนที่ต้องดำเนินการ นี้เกี่ยวข้องกับการโดดเด่นกับ
สาขาเพื่อ stun มันและถูกับพื้นผิวที่ยากที่จะเอาเหล็กในและถุงพิษ เมื่อแมลงได้รับการ
ประมวลผลอย่างถูกต้องก็จะโยนในอากาศและกลืนกินทันที เม็ดได้รับการพบภายในห้องรังของ
สีฟ้ากระผึ้งกิน (เวลส์, 1999) และภายใต้คอนช่วงฤดูหนาวของนกจาบคาหัวเขียว (เมดเวย์และเวลส์, 1976).
นกจาบคาหัวเขียวถูกจับ ในกล้องก็ดีเม็ดที่มีซากย่อยของแมลง
มันกิน (รูปที่. 11) เม็ดสดคือสีดำและประมาณ 1-3 ซม. ยาว
Ardeidae (นกกระสา) - ครอบครัวนี้เป็นตัวแทนจากนกกระยางนกกระสาและปากซ่อม นกเหล่านี้จะกินเนื้อกิน
เหยื่อสดเช่นปลาสัตว์ครึ่งบกครึ่งสัตว์เลื้อยคลานนกและเลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็ก พวกเขายังใช้เวลาเพาะเชื้อแบคทีเรียเช่นแมลง
หอยและกุ้ง โดยทั่วไปจะกลืนทั้งเหยื่อของพวกเขา ระบบการย่อยอาหารของพวกเขามีประสิทธิภาพมากและ
วัสดุเท่านั้นที่พวกเขาไม่สามารถย่อยมีเปลือกหนา ๆ ของแมลงและเคราตินที่ทำจากขนสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมและ
ขนนก (มาร์ติเน Vilalta & MOTIS, 1992) ดังนั้นเหล่านี้มักจะเป็นซากเม็ด Marquiss & ลิทซ์ (2008)
รายงานนกกระสาสีเทา (Ardea cinerea มี) เบียดหล่อเม็ดของกระดูกและเรื่องที่ไม่สามารถย่อยอื่น ๆ จากปลาที่มันถูก
เลี้ยงด้วยและสิ่งเหล่านี้สิ่งประดิษฐ์เช่นไนลอนและปลาตะขอรวม.
ช่างภาพท้องถิ่นยังไม่ได้เอกสารหล่อนกกระสา เม็ด อย่างไรก็ตามนกกระสาโครงร่าง (Butorides striatus) ที่
หนึ่งของเราเลี้ยง (YCW) หลังจากเจี๊ยบถูกหยิบขึ้นมาโดยสมาชิกกังวลของประชาชนโยนครั้งแรกที่ออกเม็ด