ดินแดนแห่งเนินทรายเคลื่อนที่ได้ในแอลจีเรีย
เนินทรายมากมายแลลิบตามีด้านข้างลาดเรียบ มีสันแหลมชันดูเหมือนกันไปหมด ทั้งยังเคลื่อนขยับไปสู่เส้นขอบฟ้าอยู่ตลอดเวลา
เนิน ทราย แห้งแล้งที่เคลื่อนขยับไปมาในเกรต เวสเทิร์น เอิร์ก (GREAT WESTERN ERG) หรือ “เอิร์กยิ่ง ใหญ่ฝั่งตะวันตก” นี้ อัลแบร์ กามู นักเขียนเชื้อสายฝรั่งเศสผู้เกิดในแอลจีเรียบรรยายไว้ว่าเป็น “ดินแดนแห่ง ความงดงามอันไร้ประโยชน์ทว่าไม่อาจหาที่ใดมาทดแทนได้” สำหรับกามูแล้ว ภูมิทัศน์อันแห้งแล้งอ้างว้าง วังเวงนี้เป็นเหมือนบ้านที่คุ้นเคย
ณ ที่นี้สายลมจะโบยตีพื้นทรายให้กลายเป็นรูปทรงประหลาดน่าอัศจรรย์อย่างไม่ รู้จักเหน็ดเหนื่อย แต่แล้วกลับทำลายลงในไม่กี่วัน แสงแดดทะเลทรายอันร้อนแรงแผดเผาบริเวณนี้ให้มีอุณหภูมิสูงกว่า 38 องศาเซลเซียส นับเป็นดินแดนที่ร้อนแห้งแล้งที่สุดแห่งหนึ่งของโลก หากความร้อนนี้น้อยไปสำหรับทด สอบความทรหดของมนุษย์ ความร้อนระอุจากพื้นทรายก็ยังเผาอากาศให้เป็นคลื่นระริก ทำให้ภูมิทัศน์ที่ มนุษย์มองเห็นนั้นพร่าเลือน ยิ่งไปกว่านั้นเนินทรายมากมายแลลิบตาก็ยังมีด้านข้างลาดเรียบ และมีสันแหลม ชันดูเหมือนกันไปหมด อีกทั้งยังเคลื่อนขยับไปสู่เส้นขอบฟ้าอยู่ตลอดเวลา นับเป็นภาพน่างงงวยยิ่ง ทำให้ แม้แต่ผู้ที่ปกติมีจิตใจเข้มแข็งที่สุดยังอดรู้สึกพรั่นพรึงไม่ได้