Yet the ‘decline’ of Roman citizens

Yet the ‘decline’ of Roman citizenship is
not nearly so simple a story as this account
may suggest. In Cicero’s day great public
honours had effectively been restricted to a
handful of leading families, and the ambitious
son of a father from beyond the city
walls had to struggle for respect his whole
long life – as Cicero himself knew to his
cost. While everyone was theoretically free
to seek office, its actual attainment was ‘a
matter not of libertas but dignitas’. The
Principate opened up public office first to
other social groups, and later to non-
Romans and non-Italians: ‘office was open
to a wider circle through the favour of the
emperor … than ever in the free Republic’
(Sherwin-White, [1939] 1973: 265–8). And
while the Senatorial nobility continued to
reproduce itself, the imperial civil service
was increasingly staffed by members of the
more modestly affluent equestrian class,
with few cultural or emotional ties to the old
Republican order. This was a disaster for the
old noble families, but not necessarily for
the citizenry as a whole.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยัง 'ปฏิเสธ' ของการเป็นพลเมืองโรมัน
ไม่ได้เกือบง่ายดังนั้นเรื่องที่เป็นบัญชีนี้
อาจแนะนำ ในวันของซิเซโรสาธารณะที่ดี
เกียรตินิยมได้อย่างมีประสิทธิภาพได้รับการ จำกัด ให้
กำมือของครอบครัวชั้นนำและมีความทะเยอทะยาน
บุตรชายของพ่อจากนอกเมือง
กำแพงมีการต่อสู้เพื่อเคารพของเขาทั้ง
ชีวิตยาว - ซิเซโรเป็นตัวเองรู้ว่าเขา
มีค่าใช้จ่าย ขณะที่ทุกคนเป็นหลักวิชาฟรี
ที่จะแสวงหาการสำนักงานความสำเร็จที่เกิดขึ้นจริงของมันคือ 'a
เรื่องไม่ Libertas แต่ Dignitas'
Principate เปิดสำนักงานสาธารณะครั้งแรกที่
กลุ่มอื่น ๆ ในสังคมและต่อมาไม่ใช่
ชาวโรมันและไม่ใช่ชาวอิตาเลียน: สำนักงานเปิด
ในแวดวงที่กว้างขึ้นผ่านความโปรดปรานของ
พระมหากษัตริย์ ... กว่าที่เคยในสาธารณรัฐฟรี '
(Sherwin-สีขาว, [1939] 1973: 265-8) และ
ในขณะที่ไฮโซวุฒิสภายังคง
ทำซ้ำตัวเอง, ข้าราชการพลเรือนอิมพีเรียล
บุคลากรมากขึ้นโดยสมาชิกของ
ชั้นเรียนขี่ม้าที่ร่ำรวยมากขึ้นอย่างสุภาพ
กับความสัมพันธ์ทางวัฒนธรรมหรืออารมณ์ไม่กี่เก่า
เพื่อรีพับลิกัน นี่คือภัยพิบัติสำหรับที่
ครอบครัวขุนนางเก่า แต่ไม่จำเป็นต้องสำหรับ
ประชาชนโดยรวม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่ ' ปฏิเสธ ' ของพลเมืองโรมันไม่ได้เกือบง่ายดังนั้นเรื่องราวที่บัญชีนี้อาจจะแนะนำ ซิเซโรสาธารณะที่ดีในวันเกียรติยศได้ถูก จำกัด ให้มีประสิทธิภาพกำมือของผู้นำครอบครัว และทะเยอทะยานลูกชายของพ่อเหนือเมืองผนังมีการต่อสู้เพื่อการเคารพทั้งหมดของเขาสำหรับชีวิตยาว ซิเซโรเองรู้ของเขาต้นทุน ในขณะที่ทุกคนกำลังทุกคนฟรีหาสำนักงาน , ภูมิปัญญาที่แท้จริงของมันคือ’เรื่องของลิเบอร์ตัส แต่ดิกนิตัส ' ที่ปรินเซป เปิดสำนักงานแรกกลุ่มสังคมอื่น ๆ และต่อมา -โรมันและไม่ใช่ชาวอิตาเลียน : ' สำนักงานเปิดไปเป็นวงกลมกว้างผ่านความช่วยเหลือของจักรพรรดิ . . . . . . . กว่าที่เคยในสาธารณรัฐฟรี’( เชอร์วินไวท์ [ 1939 ] 1973 : 265 ( 8 ) และในขณะที่ขุนนางวุฒิสภาต่อไปทบทวนตัวเอง ข้าราชการ อิมพีเรียลเป็นมากขึ้น staffed โดยสมาชิกของเจียมมากร่ำรวยนักขี่ม้าคลาสด้วยสายสัมพันธ์ทางวัฒนธรรม หรือ อารมณ์ บางเก่าเพื่อรีพับลิกัน นี้เป็นหายนะสำหรับครอบครัวขุนนางเก่า แต่ไม่จำเป็นว่าประชาชนที่เป็นทั้ง