One of the most important procedure

One of the most important procedures in virology is measuring the virus titer – the concentration of viruses in a sample. A widely used approach for determining the quantity of infectious virus is the plaque assay. This technique was first developed to calculate the titers of bacteriophage stocks. Renato Dulbecco modified this procedure in 1952 for use in animal virology, and it has since been used for reliable determination of the titers of many different viruses.

polio-plaquesTo perform a plaque assay, 10-fold dilutions of a virus stock are prepared, and 0.1 ml aliquots are inoculated onto susceptible cell monolayers. After an incubation period, to allow virus to attach to cells, the monolayers are covered with a nutrient medium containing a substance, usually agar, that causes the formation of a gel. When the plates are incubated, the original infected cells release viral progeny. The spread of the new viruses is restricted to neighboring cells by the gel. Consequently, each infectious particle produces a circular zone of infected cells called a plaque. Eventually the plaque becomes large enough to be visible to the naked eye. Dyes that stain living cells are often used to enhance the contrast between the living cells and the plaques. Only viruses that cause visible damage of cells can be assayed in this way. An example of plaques formed by poliovirus on a monolayer of HeLa cells is shown at left. In this image, the cells have been stained with crystal violet, and the plaques are readily visible where the cells have been destroyed by viral infection.

The titer of a virus stock can be calculated in plaque-forming units (PFU) per milliliter. To determine the virus titer, the plaques are counted. To minimize error, only plates containing between 10 and 100 plaques are counted, depending on the size of the cell culture plate that is used. Statistical principles dictate that when 100 plaques are counted, the sample titer will vary by plus or minus 10%. Each dilution is plated in duplicate to enhance accuracy. In the example shown below, there are 17 plaques on the plate made from the 10-6 dilution. The titer of the virus stock is therefore 1.7 x 108 PFU/ml.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขั้นตอนที่สำคัญที่สุดในชเป็นหนึ่งคือวัด titer ไวรัส – ความเข้มข้นของไวรัสในตัวอย่าง วิธีที่ใช้กันอย่างแพร่หลายสำหรับการกำหนดปริมาณของไวรัสที่ติดเชื้อจะทดสอบหินปูน เทคนิคนี้ได้รับการพัฒนาก่อนการคำนวณ titers ของหุ้นแบคที ดุลเบกโก Renato ปรับเปลี่ยนขั้นตอนนี้ใน 1952 สำหรับใช้ในสัตว์วิทยาไวรัส และตั้งแต่มีการใช้สำหรับการกำหนดความน่าเชื่อถือของ titers ไวรัสแตกต่างกันมากโรคโปลิโอ-plaquesTo ทำการทดสอบหินปูน dilutions 10-fold สต็อกไวรัสกำลังเตรียม และ 0.1 มล. aliquots มี inoculated บนเซลล์ที่ไวต่อ monolayers หลังจากระยะการฟักตัว ให้ไวรัสกับเซลล์ monolayers ถูกปกคลุม ด้วยกลางธาตุอาหารที่ประกอบด้วย"การมีบัญชีสารประเภท", "มักจะใช้ agar ที่ทำให้เกิดการก่อตัวของเจ" เมื่อแผ่นมี incubated เซลล์ติดเชื้อเดิมปล่อยลูกหลานไวรัส การแพร่กระจายของไวรัสใหม่ ๆ ถูกจำกัดไปยังเซลล์ข้างเคียง โดยเจ ดังนั้น แต่ละอนุภาคที่ติดเชื้อสร้างโซนวงกลมของเซลล์ที่เรียกว่าหินปูนติดไวรัส ในที่สุดหินปูนจะกลายเป็นขนาดใหญ่พอที่จะมองเห็นได้ตาเปล่า สีย้อมที่ติดเซลล์ชีวิตมักใช้เพื่อเพิ่มความแตกต่างระหว่างเซลล์ชีวิต plaques ไวรัสที่ทำให้มองเห็นความเสียหายของเซลล์สามารถถูก assayed วิธีนี้ ตัวอย่างของการก่อตั้งขึ้น โดย poliovirus บน monolayer เซลล์ HeLa plaques จะแสดงที่ด้านซ้าย ในภาพนี้ เซลล์ได้ถูกสี ด้วยคริสตัลไวโอเลต และ plaques เห็นพร้อมที่ถูกทำลายเซลล์ติดเชื้อไวรัสTiter ของหุ้นไวรัสสามารถคำนวณในรูปหินปูน (PFU) หน่วยละ milliliter Plaques จะถูกนับเพื่อกำหนด titer ไวรัส เพื่อลดข้อผิดพลาด เฉพาะแผ่นที่ประกอบด้วยระหว่าง 10 และ 100 plaques จะนับ ขึ้นอยู่กับขนาดของแผ่นวัฒนธรรมเซลล์ที่ใช้ หลักการทางสถิติบอกว่า เมื่อจะนับ 100 plaques, titer ตัวอย่างจะแตกต่างกัน โดยการบวก หรือ ลบ 10% แต่ละการเจือจางเป็นชุบในซ้ำเพื่อเพิ่มความถูกต้อง ตัวอย่างที่แสดงด้านล่าง มี 17 plaques บนจานทำจากเจือจาง 10-6 Titer ของหุ้นไวรัสจึง 1.7 x 108 PFU/ml

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งในขั้นตอนที่สำคัญที่สุดในไวรัสวิทยาเป็นวัด titer ไวรัส - ความเข้มข้นของไวรัสในตัวอย่าง วิธีการที่ใช้กันอย่างแพร่หลายสำหรับการกำหนดปริมาณของการติดเชื้อไวรัสที่มีการทดสอบคราบจุลินทรีย์ เทคนิคนี้ได้รับการพัฒนาเป็นครั้งแรกในการคำนวณ titers ของหุ้น bacteriophage Renato Dulbecco ปรับเปลี่ยนขั้นตอนนี้ในปี 1952 เพื่อใช้ในการไวรัสวิทยาสัตว์และมันถูกใช้สำหรับการวัดที่เชื่อถือได้ของเชื้อไวรัสที่แตกต่างกัน. โปลิโอ-plaquesTo ดำเนินการทดสอบคราบจุลินทรีย์ที่เจือจาง 10 เท่าของหุ้นไวรัสมีการจัดทำและ 0.1 มล. aliquots เชื้อจะเข้าสู่เซลล์ไวต่อ monolayers หลังจากช่วงเวลาบ่มเพื่อให้ไวรัสที่จะแนบไปเซลล์ monolayers ถูกปกคลุมไปด้วยสารอาหารที่เป็นสื่อที่มีสารอาหารเลี้ยงเชื้อมักจะเป็นสาเหตุของการก่อตัวของเจล เมื่อแผ่นเปลือกโลกมีการบ่มเซลล์ที่ติดเชื้อเดิมปล่อยลูกหลานไวรัส การแพร่กระจายของไวรัสตัวใหม่ถูก จำกัด ไปยังเซลล์ที่อยู่ใกล้เคียงโดยเจล ดังนั้นแต่ละอนุภาคติดเชื้อผลิตโซนวงกลมของเซลล์ที่ติดเชื้อที่เรียกว่าแผ่นโลหะ มอบโล่ประกาศเกียรติคุณในที่สุดจะกลายเป็นขนาดใหญ่พอที่จะมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า สีย้อมที่เปื้อนเซลล์ที่มีชีวิตมักจะใช้เพื่อเพิ่มความแตกต่างระหว่างเซลล์ที่มีชีวิตและโล่ที่ เฉพาะไวรัสที่ก่อให้เกิดความเสียหายที่มองเห็นของเซลล์สามารถ assayed ในลักษณะนี้ ตัวอย่างของเนื้อเยื่อที่เกิดขึ้นจากโปลิโอใน monolayer ของเซลล์ HeLa จะแสดงที่ด้านซ้าย ในภาพนี้เซลล์ที่ได้รับการย้อมด้วยสีม่วงคริสตัลและโล่จะพร้อมที่มองเห็นได้ที่เซลล์ถูกทำลายจากการติดเชื้อไวรัส. titer ของหุ้นไวรัสสามารถคำนวณได้ในหน่วยแผ่นโลหะขึ้นรูป (PFU) ต่อมิลลิลิตร การตรวจสอบ titer ไวรัสโล่จะนับ เพื่อลดข้อผิดพลาดเพียงแผ่นที่มีระหว่าง 10 และ 100 โล่จะนับขึ้นอยู่กับขนาดของแผ่นเพาะเลี้ยงเซลล์ที่ใช้ หลักการทางสถิติบอกว่าเมื่อ 100 โล่จะนับ titer ตัวอย่างจะแตกต่างกันโดยบวกหรือลบ 10% เจือจางแต่ละชุบซ้ำกันเพื่อเพิ่มความถูกต้อง ในตัวอย่างที่แสดงด้านล่างมี 17 โล่บนแผ่นที่ทำจาก 10-6 เจือจาง titer ของหุ้นไวรัสจึงเป็น 1.7 x 108 PFU / ml

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งในขั้นตอนที่สำคัญที่สุดในไวรัสวิทยาวัดระดับความเข้มข้นของไวรัสและไวรัสในตัวอย่าง วิธีการที่ใช้กันอย่างแพร่หลายเพื่อกำหนดปริมาณของไวรัส คือ จุลินทรีย์ แบคทีเรีย เทคนิคนี้ถูกพัฒนาครั้งแรกเพื่อหาไตเตอร์ของแบคเทอริโอเฟจหุ้น เรนาโต ดัลเบโค่แก้ไขขั้นตอนนี้ในปี 1952 เพื่อใช้ในโปรตีนสัตว์และมันก็มีตั้งแต่ถูกนำมาใช้หาที่เชื่อถือได้โดยไวรัสที่แตกต่างกันมาก

plaquesto โปลิโอแสดงขึ้นโดยวิธีการของไวรัส 10 เท่าหุ้นที่เตรียมไว้ และใส่ลงใน monolayers 0.1 มิลลิลิตร เฉยๆ เป็นเซลล์ที่อ่อนแอ . หลังจากระยะเวลาการบ่มเพื่อให้ไวรัสที่แนบกับเซลล์ , monolayers ถูกปกคลุมไปด้วยสารอาหารอาหารที่มีสารปกติวุ้น ที่เป็นสาเหตุของการก่อตัวของเจล เมื่อจานจะบ่ม , ต้นฉบับเซลล์ปล่อยไวรัสลูกหลาน การแพร่กระจายของไวรัสใหม่ถูก จำกัด ไปยังเซลล์ข้างเคียงด้วยเจล ดังนั้นแต่ละติดเชื้ออนุภาคสร้างโซนวงกลมของเซลล์ที่ติดเชื้อที่เรียกว่าหินปูน ในที่สุดหินปูนกลายเป็นมากพอที่จะมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าสีย้อมที่คราบเซลล์ที่อาศัยอยู่มักจะใช้เพื่อเพิ่มความคมชัดระหว่างเซลล์มีชีวิตและโล่ . เฉพาะไวรัสที่ก่อให้เกิดความเสียหายที่มองเห็นได้จากเซลล์สามารถถูก assayed โดยวิธีนี้ ตัวอย่างของโล่รูปแบบโดยโปลิโอไวรัสในเซลล์ Hela อย่างของจะแสดงที่ด้านซ้าย ในรูปนี้ เซลล์จะถูกย้อมด้วยคริสตัลไวโอเลตและโล่จะปรากฏพร้อมที่เซลล์ถูกทำลายจากการติดเชื้อไวรัส .

ระดับไวรัสหุ้นสามารถคำนวณในรูปหินปูน ( พีเอฟยู ) หน่วยต่อมิลลิลิตร การตรวจสอบไวรัสชนิด , โล่จะถูกนับด้วย เพื่อลดการผิดพลาด แผ่นเดียวที่มีระหว่าง 10 และ 100 โล่จะนับ ขึ้นอยู่กับขนาดของจานเพาะเลี้ยงเซลล์ที่ใช้หลักการทางสถิติบอกว่าเมื่อ 100 โล่จะนับ ตัวอย่างชนิดจะแตกต่างกัน โดยบวกหรือลบ 10% แต่ละ dilution คือชุบซ้ำเพื่อเพิ่มความแม่นยำ ในตัวอย่างที่แสดงด้านล่าง มี 17 โล่บนจานที่ทำจากสามารถเจือจาง ไตเตอร์ไวรัส หุ้นจึงเป็น 1.7 x 108 พีเอฟยู / ml