4. ConclusionMangrove forests in So

4. Conclusion
Mangrove forests in South Asia represent approximately 6% of
the global total and can be found on the tidal sea edge of
Bangladesh, India, Pakistan, and Sri Lanka. The forests provide
important ecosystem goods and services to the functioning of the
biosphere and densely populated coastal population. The forests
are under threat from both natural and anthropogenic stressors.
The net deforestation has slowed down during the period from
2000 to 2012, partly because of increased awareness and planation
and forest protection initiatives. Our results revealed that from
2000 to 2012, 92,135 ha of mangroves were deforested and
80,461 ha were reforested with a net loss of 11,673 ha.
We also identified major deforestation fronts located in eastern
part of Indus Delta, Goa, Mumbai, and Indian part of Sundarbans.
Major mangrove regrowth were observed in western Indus Delta,
Goa, Orissa, and eastern Bangladesh. Major causes of forest loss
include conversion to agriculture, urban development, shrimp
ponds, and over harvesting. However, other factors such as urban
pollution, mining, siltation, top dying, and natural disturbances are
dominant factors in localized areas. Major causes of forest growth
include plantation, and forest conservation.
Three case studies conducted in Indus Delta (Pakistan), Goa
(India), Sundarbans (Bangladesh and India), identified rates, patterns,
and causes of mangrove change at better spatial and thematic
detail than previously available.
Our Landsat multi-temporal change analysis from 1973 to 2010
in Indus Delta revealed that the delta is highly dynamic and there
are simultaneous processes of erosion and accretion occurring in
the area. In terms of mangrove cover a total net increase of 1530 ha
(1.5%) was observed with cumulative forest gain and loss of
45,126 ha and 43,596 ha respectively. Forest loss is mainly attributed
to the reduction in freshwater flow and reduction in flow of
alluvium. A decrease in freshwater flow consequently resulted in an
increase in salinity levels which is detrimental to mangrove survival
and growth. The other major factors of mangrove deforestation
and degradation in Indus Delta include over harvesting for fuel
wood, camel grazing and fodder use, meandering and erosion of
creeks, and sea water intrusion. Most of the regeneration has been
observed in the intertidal zone. The increase in mangrove forest
cover was attributed to conservation efforts in the area including

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4. บทสรุปป่าชายเลนของเอเชียใต้แทนประมาณ 6% ของโลกทั้งหมด และสามารถพบได้ในทะเลบ่าประเทศบังกลาเทศ อินเดีย ปากีสถาน และศรีลังกา ป่าให้ระบบนิเวศที่สำคัญสินค้าและบริการเพื่อการทำงานของการชีวบริเวณและประชากรชายฝั่งที่มีประชากรหนาแน่นไป ป่าอยู่ภายใต้ภัยคุกคามจากลดมาของมนุษย์ และธรรมชาติการทำลายป่าสุทธิได้ชะลอตัวลงจากช่วง2000 กับ 2012 บางส่วนเนื่องจากความตระหนักเพิ่มขึ้นและ planationและริเริ่มการป้องกันป่า เปิดเผยผลของเราที่จาก2000 กับ 2012, 92,135 ฮา ของโกรฟส์ถูก deforested และ80,461 ฮา มี reforested กับขาดทุนสุทธิของ 11,673 ฮานอกจากนี้เรายังระบุแผนการทำลายป่าสำคัญแห่งภาคตะวันออกส่วนหนึ่งของเด ลตาเอยูรเว กัว มุมไบ อินเดีย และส่วนของซันดาร์บันส์ปลูกป่าชายเลนสำคัญสุภัคเดลตาเอยูรเวตะวันตกกัว Orissa และบังกลาเทศตะวันออก สาเหตุหลักของการสูญเสียป่ามีแปลงเกษตร พัฒนา กุ้งบ่อ และเก็บเกี่ยวเกิน อย่างไรก็ตาม อื่น ๆ ปัจจัยดังกล่าวเป็นเมืองมลพิษ เหมืองแร่ siltation ตายบน และแหล่งธรรมชาติปัจจัยหลักในพื้นที่ท้องถิ่น สาเหตุสำคัญของการเติบโตของป่ารวมไร่ และป่าอนุรักษ์กรณีศึกษาที่สามดำเนินการในเอยูรเวเดลต้า (ปากีสถาน), กัว(อินเดีย), ซันดาร์บันส์ (บังกลาเทศและอินเดีย), ระบุราคาพิเศษ รูปแบบและสาเหตุของการเปลี่ยนแปลงป่าชายเลนในพื้นที่ดีขึ้น และเฉพาะเรื่องรายละเอียดที่มากกว่าไว้ก่อนหน้าLandsat ของเราหลายชั่วคราวเปลี่ยนวิเคราะห์จาก 1973 2010ในเดลต้าเอยูรเวเปิดเผยว่า การเดลต้าแบบไดนามิกสูง และมีเกิดกระบวนการกัดเซาะและ accretion จะเกิดขึ้นในตั้ง ในป่าชายเลนครอบคลุมเพิ่มสุทธิรวม 1530 ฮา(1.5%) ได้พบกับป่าสะสมกำไรและขาดทุนของ45,126 ฮา 43,596 และฮา ตามลำดับ ส่วนใหญ่จะเกิดจากการสูญเสียป่าเพื่อลดกระแสน้ำจืดและลดขั้นตอนของalluvium กระแสน้ำจืดลดลงจึงส่งผลให้เกิดการเพิ่มในระดับเค็มซึ่งเป็นผลดีกับความอยู่รอดของป่าชายเลนและเจริญเติบโต อื่น ๆ ปัจจัยสำคัญของการทำลายป่าชายเลนและสลายตัวในเดลต้าเอยูรเวเหนือเก็บเกี่ยวสำหรับน้ำมันเชื้อเพลิงไม้ อูฐใช้ grazing และอาหารสัตว์ meandering และพังทลายของลำธาร และการบุกรุกของน้ำทะเล ที่สุดของการฟื้นฟูได้สังเกตในโซน intertidal ขึ้นในป่าชายเลนฝาครอบถูกบันทึกความพยายามอนุรักษ์ในพื้นที่รวมทั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.
สรุปป่าชายเลนในเอเชียใต้เป็นตัวแทนประมาณ6%
ของทั้งหมดทั่วโลกและสามารถพบได้บนขอบทะเลยักษ์ของบังคลาเทศอินเดียปากีสถานและศรีลังกา
ป่าให้สินค้าระบบนิเวศที่สำคัญและการบริการเพื่อการทำงานของชีวมณฑลและจำนวนประชากรที่มีประชากรหนาแน่นชายฝั่ง ป่าที่อยู่ภายใต้การคุกคามจากความเครียดทั้งทางธรรมชาติและมนุษย์. ตัดไม้ทำลายป่าสุทธิได้ชะลอตัวลงในช่วงระยะเวลาจาก2000-2012 ส่วนหนึ่งเป็นเพราะการรับรู้เพิ่มขึ้นและ planation และความคิดริเริ่มพิทักษ์ป่า ผลของเราแสดงให้เห็นว่าตั้งแต่2000 ถึง 2012 92,135 ไร่ป่าชายเลนถูกบุกรุกและ80,461 เฮกเตอร์ได้รับการปลูกป่าที่มีผลขาดทุนสุทธิ 11,673 ฮ่า. นอกจากนี้เรายังระบุด้านตัดไม้ทำลายป่าใหญ่ตั้งอยู่ในภาคตะวันออกส่วนหนึ่งของแม่น้ำสินธุเดลต้า, กัว, มุมไบและเป็นส่วนหนึ่งของอินเดีย Sundarbans. regrowth ป่าชายเลนที่สำคัญถูกตั้งข้อสังเกตในภาคตะวันตกของแม่น้ำสินธุ Delta, กัว, โอริสสาและภาคตะวันออกบังคลาเทศ สาเหตุสำคัญของการสูญเสียป่าไม้รวมถึงแปลงเกษตรพัฒนาเมืองกุ้งบ่อและกว่าเก็บเกี่ยว อย่างไรก็ตามปัจจัยอื่น ๆ เช่นเมืองมลพิษเหมืองแร่ตกตะกอน, ตายบนและรบกวนธรรมชาติปัจจัยที่โดดเด่นในพื้นที่ที่มีการแปล สาเหตุหลักของการเจริญเติบโตของป่ารวมถึงการเพาะปลูกและการอนุรักษ์ป่าไม้. สามกรณีศึกษาที่ดำเนินการในสินธุเดลต้า (ปากีสถาน), กัว(อินเดีย), Sundarbans (บังคลาเทศและอินเดีย) อัตราการระบุรูปแบบและสาเหตุของการเปลี่ยนแปลงป่าชายเลนที่ดีกว่าพื้นที่และใจรายละเอียดกว่าก่อนหน้านี้ใช้ได้. ของเรา Landsat การวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงหลายชั่ว 1973-2010 ในพื้นที่สามเหลี่ยมปากแม่น้ำสินธุเปิดเผยว่าเดลต้าเป็นอย่างมากแบบไดนามิกและมีกระบวนการพร้อมกันของการกัดเซาะและเพิ่มที่เกิดขึ้นในพื้นที่ ในแง่ของการปกป่าชายเลนเพิ่มขึ้นสุทธิรวม 1,530 เฮกเตอร์(1.5%) พบว่ามีกำไรสะสมป่าและการสูญเสีย45,126 ไร่และ 43,596 ตามลำดับฮ่า การสูญเสียป่าเป็นส่วนใหญ่ประกอบกับการลดลงของการไหลของน้ำจืดและการลดลงของการไหลของalluvium การลดลงของการไหลของน้ำจืดจึงส่งผลให้เพิ่มขึ้นในระดับความเค็มซึ่งเป็นอันตรายต่อการอยู่รอดของป่าชายเลนและการเจริญเติบโต ปัจจัยสำคัญอื่น ๆ ของการทำลายป่าโกงกางและความเสื่อมโทรมในพื้นที่สามเหลี่ยมปากแม่น้ำสินธุรวมกว่าเก็บเกี่ยวเชื้อเพลิงไม้อูฐทุ่งเลี้ยงสัตว์และการใช้อาหารสัตว์คดเคี้ยวและการพังทลายของธารน้ำและการบุกรุกน้ำทะเล ส่วนใหญ่ของการฟื้นฟูที่ได้รับการตั้งข้อสังเกตใน intertidal เน็ต การเพิ่มขึ้นของป่าชายเลนปกเป็นผลมาจากความพยายามในการอนุรักษ์ในพื้นที่รวมทั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 . สรุป
ป่าชายเลนในเอเชียใต้แสดงประมาณ 6 %
ทั้งหมดทั่วโลก และสามารถพบได้ในทะเลโดยขอบของ
บังกลาเทศ อินเดีย ปากีสถาน และศรีลังกา ป่าให้
สินค้าสำคัญและบริการระบบการทํางานของมณฑลมีประชากรหนาแน่นบริเวณชายฝั่ง
และประชากร ป่า
อยู่ภายใต้การคุกคาม ทั้งจากธรรมชาติและมนุษย์
5 .การทําลายป่าสุทธิชะลอตัวลงในช่วงระยะเวลาจาก
2 2012 , ส่วนหนึ่งเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของการรับรู้และ planation
ริเริ่มการป้องกันป่า ผลของเราเปิดเผยว่าจาก
2 2012 , 92135 ฮาของป่าชายเลนถูกบุกรุกและ
80461 ฮาได้ปลูกป่ากับขาดทุนสุทธิของ 11673 ฮา .
เรายังระบุสาขาการตัดไม้ทำลายป่าครั้ง ตั้งอยู่ในภาคตะวันออก
ส่วนหนึ่งของสินธุเดลต้า , กัวมุมไบ , อินเดียและบางส่วนของ Sundarbans .
สาขาป่าชายเลนพบในตะวันตก regrowth สินธุเดลต้า ,
กัวรัฐโอริสสาทางทิศตะวันออก และบังคลาเทศ สาเหตุหลักของการสูญเสียป่ารวมถึงการแปลง

การเกษตร , การพัฒนาเมือง , กุ้งบ่อ และการเก็บเกี่ยว อย่างไรก็ตาม ปัจจัยอื่น ๆเช่นเมือง
มลพิษ , เหมืองแร่ , ตี้ , ด้านบนจะตาย และการรบกวนธรรมชาติ
ปัจจัยเด่นในเฉพาะพื้นที่สาเหตุหลักของการรวมและการปลูกป่า

3 , การอนุรักษ์ป่า การศึกษาดำเนินการในสินธุเดลต้า ( ปากีสถาน ) , กัว
( อินเดีย ) , ซันดาร์บัน ( บังคลาเทศและอินเดีย ) , รูปแบบการระบุอัตรา , ,
และสาเหตุของป่าชายเลนในพื้นที่ดีขึ้น และเปลี่ยนรายละเอียดกว่าใจ

ของเราก่อนหน้านี้ใช้ได้ จาก หลาย เวลาเปลี่ยนการวิเคราะห์จากในปี 2010
ในสินธุเดลต้า เปิดเผยว่า เดลต้าเป็นอย่างมากแบบไดนามิกและมีการกัดเซาะและมีกระบวนการพร้อมกัน

ใช้ที่เกิดขึ้นในพื้นที่ ในแง่ของป่าชายเลนครอบคลุมเพิ่มขึ้นสุทธิรวม 1 ฮา
( 1.5% ) และเข้าป่าสะสมและการสูญเสีย
1 ฮาฮา และ 43596 ตามลำดับ การสูญเสียป่าส่วนใหญ่เกิดจากการลดลงในอัตราการไหล

และลดการไหลของน้ำดี