The dreams of my boyhood? No, they

The dreams of my boyhood? No, they have not been realised. For all who are old, there is something infinitely pathetic about the subject which you have chosen, for in no greyhead's case can it suggest any but one thing--disappointment. Disappointment is its own reason for its pain: the quality or dignity of the hope that failed is a matter aside. The dreamer's valuation of the thing lost--not another man's--is the only standard to measure it by, and his grief for it makes it large and great and fine, and is worthy of our reverence in all cases. We should carefully remember that. There are sixteen hundred million people in the world. Of these there is but a trifling number--in fact, only thirty- eight millions--who can understand why a person should have an ambition to belong to the French army; and why, belonging to it, he should be proud of that; and why, having got down that far, he should want to go on down, down, down till he struck the bottom and got on the General Staff; and why, being stripped of this livery, or set free and reinvested with his self-respect by any other quick and thorough process, let it be what it might, he should wish to return to his strange serfage. But no matter: the estimate put upon these things by the fifteen hundred and sixty millions is no proper measure of their value: the proper measure, the just measure, is that which is put upon them by Dreyfus, and is cipherable merely upon the littleness or the vastness of the disappointment which their loss cost him. There you have it: the measure of the magnitude of a dream-failure is the measure of the disappointment the failure cost the dreamer; the value, in others' eyes, of the thing lost, has nothing to do with the matter. With this straightening out and classification of the dreamer's position to help us, perhaps we can put ourselves in his place and respect his dream--Dreyfus's, and the dreams our friends have cherished and reveal to us. Some that I call to mind, some that have been revealed to me, are curious enough; but we may not smile at them, for they were precious to the dreamers, and their failure has left scars which give them dignity and pathos. With this theme in my mind, dear heads that were brown when they and mine were young together rise old and white before me now, beseeching me to speak for them, and most lovingly will I do it. Howells, Hay, Aldrich, Matthews, Stockton, Cable, Remus--how their young hopes and ambitions come flooding back to my memory now, out of the vague far past, the beautiful past, the lamented past! I remember it so well--that night we met together--it was in Boston, and Mr. Fiends was there, and Mr. Osgood, Ralph Keeler, and Boyle O'Reilly, lost to us now these many years--and under the seal of confidence revealed to each other what our boyhood dreams had been: reams which had not as yet been blighted, but over which was stealing the grey of the night that was to come--a night which we prophetically felt, and this feeling oppressed us and made us sad. I remember that Howells's voice broke twice, and it was only with great difficulty that he was able to go on; in the end he wept. For he had hoped to be an auctioneer. He told of his early struggles to climb to his goal, and how at last he attained to within a single step of the coveted summit. But there misfortune after misfortune assailed him, and he went down, and down, and down, until now at last, weary and disheartened, he had for the present given up the struggle and become the editor of the Atlantic Monthly. This was in 1830. Seventy years are gone since, and where now is his dream? It will never be fulfilled. And it is best so; he is no longer fitted for the position; no one would take him now; even if he got it, he would not be able to do himself credit in it, on account of his deliberateness of speech and lack of trained professional vivacity; he would be put on real estate, and would have the pain of seeing younger and abler men intrusted with the furniture and other such goods--goods which draw a mixed and intellectually low order of customers, who must be beguiled of their bids by a vulgar and specialised humour and sparkle, accompanied with antics. But it is not the thing lost that counts, but only the disappointment the loss brings to the dreamer that had coveted that thing and had set his heart of hearts upon it, and when we remember this, a great wave of sorrow for Howells rises in our breasts, and we wish for his sake that his fate could have been different. At that time Hay's boyhood dream was not yet past hope of realisation, but it was fading, dimming, wasting away, and the wind of a growing apprehension was blowing cold over the perishing summer of his life. In the pride of his young ambition he had aspired to be a steamboat mate; and in fancy saw himself dominating a forecastle some day on the Mississippi and dictating terms to roustabouts in high and wounding terms. I look back now, from this far distance of seventy years, and note with sorrow the stages of that dream's destruction. Hay's history is but Howells's, with differences of detail. Hay climbed high toward his ideal; when success seemed almost sure, his foot upon the very gang-plank, his eye upon the capstan, misfortune came and his fall began. Down--down--down--ever down: Private Secretary to the President; Colonel in the field; Charge d'Affaires in Paris; Charge d'Affaires in Vienna; Poet; Editor of the Tribune; Biographer of Lincoln; Ambassador to England; and now at last there he lies--Secretary of State, Head of Foreign Affairs. And he has fallen like Lucifer, never to rise again. And his dream--where now is his dream? Gone down in blood and tears with the dream of the auctioneer. And the young dream of Aldrich--where is that? I remember yet how he sat there that night fondling it, petting it; seeing it recede and ever recede; trying to be reconciled and give it up, but not able yet to bear the thought; for it had been his hope to be a horse-doctor. He also climbed high, but, like the others, fell; then fell again, and yet again, and again and again. And now at last he can fall no further. He is old now, he has ceased to struggle, and is only a poet. No one would risk a horse with him now. His dream is over. Has any boyhood dream ever been fulfilled? I must doubt it. Look at Brander Matthews. He wanted to be a cowboy. What is he to-day? Nothing but a professor in a university. Will he ever be a cowboy? It is hardly conceivable. Look at Stockton. What was Stockton's young dream? He hoped to be a barkeeper. See where he has landed. Is it better with Cable? What was Cable's young dream? To be ring-master in the circus, and swell around and crack the whip. What is he to-day? Nothing but a theologian and novelist. And Uncle Remus--what was his young dream? To be a buccaneer. Look at him now. Ah, the dreams of our youth, how beautiful they are, and how perishable! The ruins of these might-have-beens, how pathetic! The heart-secrets that were revealed that night now so long vanished, how they touch me as I give them voice! Those sweet privacies, how they endeared us to each other! We were under oath never to tell any of these things, and I have always kept that oath inviolate when speaking with persons whom I thought not worthy to hear them. Oh, our lost Youth--God keep its memory green in our hearts! for Age is upon us, with the indignity of its infirmities, and Death beckons!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความฝันของ boyhood ของฉัน ไม่ พวกเขาได้ไม่ถูกเองก็ยังคิด สำหรับทุกคนที่อยู่เก่า มีบางสิ่งบางอย่างที่น่าสงสารเพียงเกี่ยวกับหัวข้อที่คุณเลือก สำหรับในกรณีของ greyhead ไม่ ได้ก็แนะนำใด ๆ แต่สิ่งหนึ่ง - ความผิดหวังได้ ความผิดหวังเป็นของตัวเองสาเหตุของอาการปวด: คุณภาพหรือศักดิ์ศรีของหวังว่าล้มเหลวเป็นเรื่องกัน เฮ้าส์ฟอร์ดรีมเมอร์ในการประเมินค่าของสิ่งหายไป - คนอื่นไม่เป็น - เฉพาะมาตรฐานในการวัดโดย และความเศร้าโศกของเขาก็ช่วยให้เป็นเรื่องใหญ่ และมาก และดี และความเคารพของเราในกรณีที่ทั้งหมดน่าจะ เราควรระมัดระวังจำที่ มีหกร้อยล้านคนในโลก เหล่านี้ มีแต่เลข trifling — ในความเป็นจริง เพียงสามสิบแปดล้าน - ใครจะเข้าใจว่าทำไมบุคคลควรมีความใฝ่ฝันที่จะเป็นของกองทัพฝรั่งเศส และทำไม ของมัน เขาควรจะภูมิใจที่ และทำไม ไม่ได้ลงที่ไกล เขาควรต้องไปลง ลง ลงจนเขาหลงด้านล่าง และมีพนักงานทั่วไป และทำไม เปลื้องเครื่องนี้ หรือตั้งฟรี และ reinvested โดยกระบวนการอื่น ๆ อย่างละเอียด และรวดเร็ว มีเขาเคารพตัวเองให้มันได้อะไรที่มันอาจ เขาควรต้องการกลับไปของเขา serfage แปลก แต่ไม่ว่า: ประเมินนำ โดยล้านห้าร้อย และหกเมื่อสิ่งเหล่านี้จะวัดค่าของพวกเขาไม่เหมาะสม: เหมาะสมวัด วัด เพียงเป็นว่า ซึ่งนำเข้า โดย Dreyfus และ cipherable ตามที่ littleness หรือแหล่งของความผิดหวังการสูญเสียของต้นทุนเขาเพียง มีคุณมีมัน: การวัดขนาดของความฝันความล้มเหลวเป็นการวัดความผิดหวังมีดรีมเมอร์ ต้นทุนความล้มเหลว ค่า ของคนอื่นตา สิ่งที่หายไป ไม่มีกับเรื่องนี้ นี้ยืดออกและจัดประเภทของตำแหน่งของเฮ้าส์ฟอร์ดรีมเมอร์เพื่อช่วยเรา บางทีเราสามารถวางตนเองในสถานที่ของเขา และเคารพความฝันของเขา — ของ Dreyfus และความฝันของเพื่อนได้หวงแหน และเปิดเผยกับเรา บางที่ผมเตือนสติ บางที่ได้รับการเปิดเผยให้ฉัน กำลังอยากรู้พอ แต่เราจะไม่ยิ้มพวกเขา พวกเขามีค่ากับไอเดียการ และความล้มเหลวของพวกเขาได้ทิ้งรอยแผลเป็นที่ให้พวกเขามีศักดิ์ศรีและ pathos ชุดรูปแบบนี้ในใจของฉัน หัวเรียนที่สีน้ำตาลเมื่อพวกเขาและฉันตอนเด็ก ๆ กัน ขึ้นเก่า และสีขาวก่อนฉันวันนี้ beseeching ผมพูดพวกเขา และสุดที่รักจะทำยัง Howells เฮย์ Aldrich แมธธิวส์ แรม สายเคเบิล ส - วิธีสาวความหวังและความทะเยอทะยานของพวกเขามาที่น้ำท่วมไปหน่วยความจำของฉันตอนนี้ ไม่คลุมเครือมากเลย อดีตที่สวยงาม ที่ lamented เลย ผมจำได้ว่า มันดังดี - คืนนั้นเราพบกัน - ในบอสตัน นาย Fiends มี และนาย Osgood, Ralph Keeler และบอยล์ O'Reilly สูญหายไปเราขณะนี้เหล่านี้หลาย ปี - และภาย ใต้ตรามั่นใจเปิดเผยกันว่าความฝันของเรา boyhood สิ่งที่ได้: reams ซึ่งก็ยังไม่เป็นการทำลาย แต่กว่า ที่ถูกขโมยสีเทาในคืนที่มา - คืนที่เรารู้สึกว่า prophetically และความรู้สึกนี้ถูกรุกรานเรา และทำให้เราเศร้า จำเสียงของ Howells ยากจนสองครั้ง และก็ ด้วยความยากลำบากมากที่เขาจะไป ในสุดเขาร้องไห้ สำหรับเขามีหวังที่ต้อง การประมูล เขาบอกของเขาต่อสู้ช่วงปีนประตูของเขา และว่าในที่สุด เขาได้ไปภายในขั้นตอนเดียวของซัมมิทโลภ แต่มีเรื่องหลังจากเรื่อง assailed เขา และเขาก็ลง และ ลง และลง จนตอนนี้ ที่สุดท้าย อ่อนเปลี้ย และ disheartened เขามีในปัจจุบันให้ขึ้นต่อสู้ และกลายเป็นบรรณาธิการแอตแลนติกรายเดือน นี้ได้ใน 1830 เซเว่นตี้ปีไปตั้งแต่ และที่เป็นความฝันของเขาตอนนี้ มันจะไม่เต็ม และดีที่สุดคือ ดังนั้น เขาจะไม่ติดตั้งสำหรับตำแหน่ง ไม่มีใครจะเอาเขาเดี๋ยวนี้ แม้ว่าเขาได้ เขาจะไม่สามารถเองเครดิตใน ในบัญชีของเขา deliberateness ของเสียงและขาดการฝึกอบรมมืออาชีพวีว่าซิตี้โฮม เขาจะใส่ในอสังหาริมทรัพย์ และจะปวดที่เห็นคนอายุน้อยกว่า และ abler intrusted เฟอร์นิเจอร์และอื่น ๆ เช่นสินค้า - สินค้าที่วาดแบบผสม และสติปัญญาต่ำใบสั่งของลูกค้า ต้อง beguiled ของการประมูล โดยการกล่าวหยาบคาย และพิเศษและประกาย พร้อมใช้ แต่มันไม่ใช่สิ่งที่หายไปนับที่ แต่เพียงหวังการสูญเสียนำเฮ้าส์ฟอร์ดรีมเมอร์ที่มี coveted สิ่งนั้น และได้มีการหัวใจของหัวใจไว้ และเมื่อเราจำนี้ คลื่นใหญ่ความเสียใจสำหรับ Howells ขึ้นในหน้าอกของเรา และเราต้องสำหรับ sake ของเขาว่า ชะตากรรมของเขาจะได้รับแตกต่างกัน Boyhood Hay เวลาที่ฝันยังไม่ ได้ผ่านมา hope ของปัญหา แต่ถูกเฟด พร่ามัว เสียไป และลมเข้าใจเติบโตถูกพัดเย็นกว่าฤดูร้อน perishing ของชีวิต ในความภูมิใจของความใฝ่ฝันของหนุ่มสาว ได้ผกผันให้ เพื่อนกลไฟ และในแฟนซีเห็น ตัวเองมีอำนาจเหนือ forecastle บางวันมิสซิสซิปปีและบอกเงื่อนไข roustabouts ในเงื่อนไขสูง และ wounding ผมดูย้อนกลับไปตอนนี้ จากนี้ระยะทางไกลปีเซเว่นตี้ และทราบขั้นตอนของการทำลายความฝันกับความเสียใจ ประวัติของเฮย์ได้แต่ Howells ของ มีความแตกต่างของรายละเอียด เฮย์สูงปีนไปทางเขาเหมาะ เมื่อความสำเร็จดูเหมือนเกือบแน่ เท้าของเขาเมื่อแก๊งมากแผ่น นัยน์ตาของเขาตาม capstan อับมา และเริ่มต้นของเขา ลง - ลง - ลง-ลงเคย: เลขานุการส่วนตัวประธาน พันในฟิลด์ ค่า d'Affaires ในปารีส D'Affaires ค่าธรรมเนียมในเวียนนา กวี บรรณาธิการของน ชีวประวัติของลินคอล์น เอกอัครราชทูตอังกฤษ และตอนนี้ ในที่สุดมีเขา อยู่ - เสนาบดี หัวของต่างประเทศ และเขาได้ตกหลุมเช่นลูซิเฟอร์ ไม่เคยจะเพิ่มขึ้นอีก และเขา - ฝันที่เป็นความฝันของเขาตอนนี้ ลงไปในเลือดและน้ำตากับความฝันของประมูล และความฝันของ Aldrich - หนุ่มที่ว่า ผมจำ ได้ว่าเขานั่งคืน fondling, petting มัน เห็นน้ำ และ น้ำเคย พยายามอโหสิกรรม และให้มัน แต่ไม่สามารถยังหมีคิด มันได้ของเขาหวังจะ เป็นหมอ ม้า เขายังปีนขึ้นสูง แต่ เช่นคน ตก แล้ว ตกอีก ครั้ง และอีกครั้ง และอีก และตอนนี้ ในที่สุดเขาสามารถตกดาว เขามีอายุตอนนี้ เขาได้เพิ่มการต่อสู้ และกวีเท่านั้น ไม่มีใครจะเสี่ยงม้ากับเขาตอนนี้ เป็นความฝันของเขา มีความฝันใด ๆ boyhood เคยแล้ว ฉันต้องสงสัยมัน ดูที่ Brander แมธธิวส์ เขาต้องการ ให้เกิด วันนี้เขาคืออะไร อะไรแต่อาจารย์ในมหาวิทยาลัย เขาเคยจะเป็นคาวบอย หลากหลายไม่ได้ ดูที่แรม ฝันเด็กของแรมคืออะไร เขาหวังว่าจะ เป็น barkeeper ดูที่เขามีที่ดิน จะดีกว่า ด้วยสายเคเบิลหรือไม่ ฝันหนุ่มของสายคืออะไร แตก และวงแหวนหลักในละคร การบวมรอบแส้ วันนี้เขาคืออะไร ไม่มีอะไรที่นักบวชและคนเขียน และลุง ส - สิ่งที่เป็นความฝันของเขาหนุ่ม มี buccaneer ดูที่เขาตอนนี้ อา ความฝันของเยาวชน สวยงามว่าจะ และเปื่อยได้อย่างไร โบราณสถานเหล่านี้ might-have-beens วิธีน่าสงสาร ใจความลับที่ถูกเปิดเผยว่า คืนนี้นาน ศาสดา วิธีพวกเขาสัมผัสฉันเป็นฉันให้เสียง Privacies หวานเหล่านั้น ว่าพวกเขา endeared เรากัน เราอยู่ภายใต้การสาบานไม่เคยจะบอกถึงสิ่งเหล่านี้ และฉันได้เสมอเก็บสาบานที่ inviolate เมื่อพูดกับคนที่ฉันคิดว่า ไม่สมควรได้เลย โอ้ เยาวชนหาย - พระเก็บหน่วยความจำของสีเขียวในหัวใจของเรา อายุคือเมื่อเรา กับ indignity ของการ infirmities และ beckons ตาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความฝันในวัยเด็กของฉันได้อย่างไร ไม่มีพวกเขายังไม่ได้รับการตระหนัก สำหรับทุกคนที่มีความเก่าแก่มีบางสิ่งที่น่าสงสารอย่างมากมายเกี่ยวกับเรื่องที่คุณได้เลือกสำหรับในกรณี greyhead ไม่มีก็สามารถแนะนำใด ๆ แต่สิ่งหนึ่ง - ผิดหวัง ผิดหวังคือเหตุผลของตัวเองสำหรับความเจ็บปวดของมันที่มีคุณภาพหรือศักดิ์ศรีของความหวังที่ล้มเหลวเป็นเรื่องกัน การประเมินมูลค่าฝันของสิ่งที่หายไป - ไม่ man's อื่น - เป็นมาตรฐานเดียวที่จะวัดได้ด้วยและความเศร้าโศกของเขาสำหรับการก็จะทำให้มันมีขนาดใหญ่และที่ยิ่งใหญ่และดีและมีคุณค่าของความเคารพในทุกกรณีของเรา เราควรจำไว้ว่า มีหนึ่งพันหกร้อยล้านคนในโลกที่มี ของเหล่านี้มี แต่จำนวนจิ๊บจ๊อย - ในความเป็นจริงเพียงสามสิบแปดล้าน - ผู้ที่สามารถเข้าใจว่าทำไมคนที่ควรจะมีความใฝ่ฝันที่จะเป็นกองทัพฝรั่งเศส; และเหตุผลที่เป็นของมันเขาควรจะภูมิใจที่มิ และเหตุผลที่มีการได้ลงที่ไกลเขาควรจะต้องการที่จะไปลงลงลงจนกว่าเขาหลงด้านล่างและมีในเจ้าหน้าที่; และเหตุผลที่ถูกปลดออกจากองค์นี้หรือตั้งฟรีและลงทุนด้วยความเคารพตนเองของเขาโดยกระบวนการที่รวดเร็วและทั่วถึงอื่น ๆ ให้มันเป็นสิ่งที่มันอาจเขาควรจะต้องการที่จะกลับไป serfage แปลกของเขา แต่ไม่ว่า: ประมาณการวางอยู่บนสิ่งเหล่านี้โดยสิบห้าร้อยหกสิบล้านไม่มีมาตรการที่เหมาะสมของค่าของพวกเขา: ตัวชี้วัดที่เหมาะสมวัดเพียงเป็นสิ่งที่ถูกวางอยู่บนพวกเขาโดยเดรย์ฟัและเป็น cipherable เพียงเมื่อการเป็นน้อย หรือความกว้างใหญ่ของความผิดหวังที่พวกเขาสูญเสียค่าใช้จ่ายเขา มีคุณมีมัน: ตัวชี้วัดของความสำคัญของความฝันความล้มเหลวที่เป็นตัวชี้วัดของความผิดหวังความล้มเหลวเสียค่าใช้จ่ายฝันนั้น ค่าในสายตาของผู้อื่นสิ่งที่หายไปมีอะไรจะทำอย่างไรกับเรื่องนี้ ด้วยวิธีนี้ยืดออกและการจำแนกตำแหน่งฝันที่จะช่วยให้เราบางทีเราสามารถใส่ตัวเองในสถานที่ของเขาและเคารพความฝันของเขา - เดรย์ฟัและความฝันของเราได้เพื่อนรักและเปิดเผยให้เรา บางอย่างที่ผมเรียกในใจบางอย่างที่ได้รับการเปิดเผยให้ฉันอยากรู้พอ; แต่เราอาจจะไม่ยิ้มให้พวกเขาสำหรับพวกเขาที่มีค่าที่จะฝันและความล้มเหลวของพวกเขาได้ทิ้งรอยแผลเป็นที่ให้พวกเขามีศักดิ์ศรีและน่าเศร้า ด้วยรูปแบบนี้ในใจของฉันที่รักหัวที่เป็นสีน้ำตาลเมื่อพวกเขาและเหมืองเป็นเด็กด้วยกันเพิ่มขึ้นเก่าและสีขาวก่อนที่ฉันตอนนี้ฉันอ้อนวอนที่จะพูดสำหรับพวกเขาและรักมากที่สุดฉันจะทำมัน ฮาวเฮย์ดิช, แมตทิวส์สต็อกตัน, เคเบิ้ล, รีมัส - หวังว่าพวกเขายังเด็กและความทะเยอทะยานมาน้ำท่วมกลับไปยังหน่วยความจำของฉันตอนนี้ออกจากที่คลุมเครือที่ผ่านมาจนถึงขณะนี้ผ่านมาสวยงามที่ผ่านมาเสียใจ! ผมจำได้ว่ามันเป็นอย่างดี - คืนที่เราพบกัน - มันเป็นในบอสตันและนายสหายอยู่ที่นั่นและนาย Osgood, ราล์ฟคีลเลอร์และบอยล์รีลลี่หายไปเราตอนนี้เหล่านี้เป็นเวลาหลายปี - และ ภายใต้ตราประทับของความเชื่อมั่นเผยให้เห็นถึงแต่ละอื่น ๆ สิ่งที่ฝันในวัยเด็กของเราได้รับ: รีมซึ่งไม่เป็นที่ได้รับการลีบ แต่กว่าซึ่งถูกขโมยสีเทาของคืนที่กำลังจะมาถึง - คืนที่เราพยากรณ์รู้สึกและสิ่งนี้ ความรู้สึกถูกกดขี่เราและทำให้เราเศร้า ผมจำได้ว่าเสียงของฮาวเวลส์ยากจนสองครั้งและมันก็เป็นเพียงด้วยความยากลำบากที่เขาสามารถที่จะไป; ในที่สุดเขาร้องไห้ เพราะเขาหวังว่าจะได้รับการประมูล เขาบอกว่าการต่อสู้ของเขาในช่วงต้นปีนขึ้นไปเป้าหมายของเขาและวิธีการที่สุดท้ายที่เขาบรรลุภายในขั้นตอนเดียวของการประชุมสุดยอดโลภ แต่ก็ยังมีความโชคร้ายหลังจากที่โชคร้ายถาโถมเข้าใส่เขาและเขาก็ลงไปและลงและลงจนตอนนี้ที่สุดท้ายที่เหนื่อยล้าและท้อแท้เขาสำหรับปัจจุบันให้ขึ้นต่อสู้และกลายเป็นบรรณาธิการของมหาสมุทรแอตแลนติกรายเดือน นี่คือ 1830 เจ็ดสิบปีที่หายไปตั้งแต่และที่ตอนนี้เป็นความฝันของเขา? มันจะไม่เป็นจริง และมันก็เป็นสิ่งที่ดีที่สุดเพื่อให้; เขาจะติดตั้งไม่ได้สำหรับตำแหน่งนั้น ไม่มีใครจะเอาเขาตอนนี้ แม้ว่าเขาจะได้รับมันเขาจะไม่สามารถที่จะทำว่าตัวเองอยู่ในนั้นเครดิตในบัญชีของสุขุมของเขาในการพูดและการขาดความมีชีวิตชีวาผ่านการฝึกอบรมมืออาชีพ; เขาจะใส่ในธุรกิจอสังหาริมทรัพย์และจะมีความเจ็บปวดจากการที่ได้เห็นคนที่อายุน้อยกว่าและ abler มอบเฟอร์นิเจอร์และอื่น ๆ สินค้าดังกล่าว - สินค้าที่วาดเพื่อผสมและสติปัญญาต่ำของลูกค้าที่จะต้องมีการหลอกลวงของการเสนอราคาของพวกเขาด้วย อารมณ์ขันหยาบคายและความเชี่ยวชาญและประกายพร้อมกับการแสดงตลก แต่มันไม่ได้เป็นสิ่งที่หายไปว่านับ แต่ผิดหวังสูญเสียนำมาสู่ฝันที่เป็นเจ้าข้าวเจ้าของสิ่งนั้นและได้ตั้งพระทัยของหัวใจกับมันและเมื่อเราจำนี้เป็นคลื่นลูกที่ดีของความเศร้าโศกสำหรับเพิ่มขึ้นฮาวเวลส์ใน หน้าอกของเราและเราหวังว่าเพื่อประโยชน์ของเขาว่าชะตากรรมของเขาจะได้รับที่แตกต่างกัน ในเวลานั้นความฝันในวัยเด็กของเฮย์ก็ยังไม่ผ่านความหวังของการสำนึก แต่มันก็จางหายไป, ลดแสงเสียไปและลมของความเข้าใจที่เพิ่มขึ้นพัดเย็นในช่วงฤดู​​ร้อนพินาศของชีวิตของเขา ในความภาคภูมิใจของความทะเยอทะยานสาวของเขาที่เขาได้แรงบันดาลใจที่จะเป็นคู่เรือกลไฟ; และแฟนซีเห็นตัวเองครอบครองดาดฟ้าบางวันในมิสซิสซิปปีและ dictating แง่การ roustabouts ในแง่สูงและการกระทบกระทั่ง ผมมองย้อนกลับไปตอนนี้จากระยะไกลของเจ็ดสิบปีและทราบความเศร้าโศกกับขั้นตอนของการทำลายของความฝันว่า ประวัติศาสตร์ของเฮย์ แต่ฮาวเวลส์ของด้วยความแตกต่างของรายละเอียด เฮย์ปีนขึ้นไปยังที่สูงในอุดมคติของเขา; เมื่อประสบความสำเร็จดูเหมือนเกือบจะแน่ใจว่าเท้าของเขาเมื่อแก๊งไม้กระดานมากตาของเขาเมื่อกว้านที่โชคร้ายมาและการล่มสลายของเขาเริ่ม ลง - ลง - ลง - เคยลง: เลขานุการส่วนตัวประธาน; พันเอกในสาขา; อุปทูตในปารีส; อุปทูตในเวียนนา; กวี; บรรณาธิการของทริบูน; ชีวประวัติของลิงคอล์น; เอกอัครราชทูตอังกฤษ; และตอนนี้ที่สุดท้ายที่มีเขาอยู่ - รัฐมนตรีกระทรวงการต่างประเทศของหัวหน้าการต่างประเทศ และเขาได้ลดลงเช่นเดียวกับลูซิเฟอร์ไม่เคยที่จะเพิ่มขึ้นอีกครั้ง และความฝันของเขา - ซึ่งในขณะนี้คือความฝันของเขา? ไปลงในเลือดและน้ำตาที่มีความฝันในการประมูลที่ และความฝันของหนุ่มดิช - กรณีที่ว่าคืออะไร? ผมจำได้ว่าวิธีการที่เขายังนั่งอยู่ที่นั่นในคืนนั้น fondling มันลูบคลำมัน เห็นมันลดลงและไม่เคยลดลง; พยายามที่จะคืนดีและให้มันขึ้น แต่ยังไม่สามารถที่จะแบกรับความคิด; มันได้รับความหวังของเขาที่จะเป็นม้าแพทย์ นอกจากนี้เขายังปีนขึ้นสูง แต่เหมือนคนอื่น ๆ ลดลง; จากนั้นลดลงอีกครั้งและอีกครั้งและอีกครั้งและอีกครั้ง และตอนนี้ที่สุดท้ายที่เขาสามารถตกไม่เพิ่มเติม เขาเป็นคนเก่าตอนนี้เขาได้หยุดที่จะต่อสู้และเป็นเพียงกวี ไม่มีใครจะมีความเสี่ยงม้ากับเขาในขณะนี้ ความฝันของเขาเป็นมากกว่า ความฝันในวัยเด็กได้เคยรับการเติมเต็ม? ผมต้องสงสัยมัน ดูแบรนเดอแมตทิวส์ เขาอยากจะเป็นคาวบอย เขาเป็นวันอะไร? แต่ไม่มีอะไรที่อาจารย์ในมหาวิทยาลัยได้ เขาจะเคยเป็นคาวบอย? มันแทบจะเป็นไปได้ ดูสต็อก สิ่งที่เป็นความฝันของหนุ่มสาวสต็อกตัน? เขาหวังว่าจะเป็นบาร์เทนเดอร์ ดูว่าเขามีที่ดิน มันจะดีกว่าที่มีเคเบิ้ล? สิ่งที่เป็นความฝันของหนุ่มสาวเคเบิ้ลหรือไม่ เพื่อให้แหวนโทในคณะละครสัตว์และบวมรอบ ๆ และแตกแส้ เขาเป็นวันอะไร? แต่ไม่มีอะไรนักบวชและนักประพันธ์ และลุงรีมัส - สิ่งที่เป็นความฝันของหนุ่มสาวของเขา? ที่จะเป็นโจรสลัด ดูเขาในขณะนี้ โอ้ความฝันของเยาวชนของเราวิธีการที่สวยงามที่พวกเขาและวิธีการที่เน่าเสียง่าย! ซากปรักหักพังของเหล่านี้อาจมี-beens วิธีที่น่าสงสาร! ความลับหัวใจที่ได้รับการเปิดเผยในคืนนั้นขณะนี้จึงหายไปนานวิธีที่พวกเขาสัมผัสฉันเป็นฉันให้พวกเขาเสียง! ผู้ที่เป็นส่วนตัวหวานวิธีที่พวกเขารักเรากับแต่ละอื่น ๆ ! เราอยู่ภายใต้คำสาบานไม่เคยที่จะบอกสิ่งเหล่านี้และฉันได้เก็บไว้เสมอไม่ถูกทำลายคำสาบานว่าเมื่อพูดกับบุคคลซึ่งผมคิดว่าไม่สมควรจะได้ยินพวกเขา โอ้เราสูญเสียเยาวชน - พระเจ้าสีเขียวให้หน่วยความจำในหัวใจของเรา! สำหรับอายุเป็นพวกเราด้วยความอัปยศของคนชราของตนและความตาย beckons!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความฝันในวัยเด็กของฉัน ไม่ พวกเขาไม่ได้ตระหนัก . สำหรับทุกคนที่เป็นเก่า มีอะไรมากมายที่น่าสงสาร เกี่ยวกับเรื่องที่คุณได้เลือก สำหรับในกรณีที่ไม่มี greyhead สามารถแสดงใด ๆ แต่สิ่งหนึ่ง -- ความผิดหวัง ความผิดหวังคือเหตุผลของตัวเองสำหรับความเจ็บปวดของ : คุณภาพหรือศักดิ์ศรีของความหวังที่ล้มเหลวคือ ไม่ว่ากันของฝันมูลค่าของสิ่งที่แพ้ . . . ไม่ใช่ชายอื่น . . . เป็นเพียงมาตรฐานวัดมันด้วย และความเศร้าโศก ของเขา มันใหญ่ดี และดี และเป็นผู้ที่สมควรเคารพของเราในทุกกรณี พวกเราควรจำไว้ มี 16 ล้านคนในโลก เหล่านี้มี แต่จำนวนเล็กน้อย . . ในความเป็นจริงเพียงสามสิบแปดล้าน ใครเข้าใจ ว่าทำไมคนเราต้องมีความทะเยอทะยานที่จะเป็นของกองทัพฝรั่งเศส และทำไม เป็นของมัน เขาควรจะภูมิใจ และทำไมถึงได้ลงขนาดนั้น เขาต้องไปลง ลง ลง ลง จนเขาหลงด้านล่างและได้ กับพนักงานทั่วไป และทำไมถูกปล้นของเครื่องแบบนี้หรือชุดฟรีและนำกลับไปลงทุนกับศักดิ์ศรีของเขา โดยกระบวนการใด ๆได้อย่างรวดเร็วและทั่วถึง อื่น ๆ , ให้มันเป็น มันอาจ , เขาต้องการที่จะกลับไป serfage แปลกๆของเขา แต่ไม่ว่า : ประมาณการใส่เมื่อสิ่งเหล่านี้โดยสิบห้าร้อยหกสิบล้าน ไม่มีมาตรการที่เหมาะสมของค่าของการวัดที่เหมาะสม วัดแค่ ที่ซึ่งถูกวางโดยเดรย์ฟัสบนเขา ,และ cipherable เพียงเมื่อระยะเวลาสั้นหรือความกว้างใหญ่ของความผิดหวังของพวกเขาเสียค่าใช้จ่ายที่เขา มีคุณได้ : วัดจากขนาดของความฝันความล้มเหลวเป็นวัดของความผิดหวังความล้มเหลวค่าใช้จ่ายฝัน ; คุณค่า ในสายตาของผู้อื่น จากสิ่งที่แพ้ ไม่เกี่ยวกับเรื่องกับการยืดและการจำแนกตำแหน่งของนักฝัน ที่จะช่วยให้เรา บางทีเราสามารถใส่ตัวเองในสถานที่ของเขาและเคารพความฝันของเขา -- เดรฟัส และความฝันที่เพื่อนของเราได้หวงแหนและเปิดเผยให้เรา บางอย่างที่ผมเรียกในใจ บางคนที่ได้พบผม สงสัยพอ แต่เราไม่อาจยิ้มให้พวกเขา พวกเขามีค่าของคนช่างฝันและความล้มเหลวของพวกเขาได้ทิ้งแผลเป็นซึ่งให้เกียรติและอารมณ์ . กับชุดรูปแบบนี้ในความคิดของฉัน , ที่รักหัวเป็นสีน้ำตาลเมื่อพวกเขาและฉันยังเด็กด้วยกันเพิ่มขึ้นเก่าและขาวก่อนผมแล้ว ขอความกรุณาให้ผมพูดกับพวกเขา ส่วนใหญ่จัดที่ฉันจะทำ Howells หญ้าแห้ง Aldrich แมทธิว เรือนจำสต็อคตัน เคเบิล รีมัส . . . ยังไงความหวังหนุ่มสาวและความทะเยอทะยานมาน้ำท่วมกลับสู่ความทรงจำของฉันตอนนี้ออกจากคลุมเครือไกลในอดีต อดีตที่สวยงาม ไม่มีอดีต ผมจำมันได้ดี . . . คืนที่เราเจอกัน . . . มันอยู่ในบอสตัน และ นายสหาย มี และ นายออสกู้ด ราล์ฟ คีเลอร์ และ บอยล์ทีแพ้เราแล้ว หลายปี . . . และภายใต้ตราของความมั่นใจ เปิดเผย กับแต่ละอื่น ๆสิ่งที่ฝันในวัยเด็กของเราได้ : รีมซึ่งไม่ได้เป็น ยังถูกลีบ ,แต่ที่ถูกขโมยสีเทาของคืนที่กำลังจะมา . . . คืนที่เรา prophetically รู้สึกและความรู้สึกถูกกดขี่เรา และทำให้เราเศร้า ผมจำได้ว่าเสียง Howells เสียสองครั้ง และมันเป็นเพียงกับความยากลำบากที่เขาสามารถไป สุดท้ายเขาก็ร้องไห้ เขาหวังที่จะประมูล . เขาบอกว่า ต้นของการต่อสู้ของเขาขึ้นไปเป้าหมายของเขาแล้วในที่สุดก็บรรลุ ภายในขั้นตอนเดียวของสุดยอดปรารถนา แต่ก็โชคร้าย หลังโชคร้าย assailed เขา และเขาก็ลง ลง ลง จนตอนนี้ ในที่สุด อ่อนล้า ท้อแท้ เขาสำหรับของขวัญที่ได้รับการต่อสู้และเป็นบรรณาธิการของมหาสมุทรแอตแลนติกรายเดือน นี้คือใน 1830 เจ็ดสิบปี หายไปตั้งแต่ ที่ตอนนี้คือความฝันของเขามันจะไม่มีวันเป็นจริง และมันเป็นเรื่องที่ดีที่สุดแล้ว เขาไม่เหมาะกับตำแหน่งนี้ ไม่มีใครจะดูแลเขาแล้ว ถ้าเขาทำได้ เขาจะไม่ทำเอง เครดิตในมันในบัญชีของความรอบคอบในการพูดของเขาและขาดความมีชีวิตชีวา คุยกับมืออาชีพ เขาจะใส่ในอสังหาริมทรัพย์และจะได้เห็นความเจ็บปวดของน้องเอเบอเลอร์คน intrusted กับเฟอร์นิเจอร์และสินค้าอื่น ๆเช่น -- สินค้าที่วาดแบบผสม และสั่งน้อย สติปัญญาของลูกค้าที่จะต้องล่อลวงของการประมูล โดยเฉพาะอารมณ์ขันและหยาบคายและแวววาว พร้อมกับการแสดงตลก . แต่มันไม่ได้เป็นสิ่งที่สูญเสีย นับแต่ความผิดหวัง ความสูญเสีย ทำให้ฝันที่โลภนั้น และได้ทำให้หัวใจของเขาของหัวใจเมื่อมัน , และเมื่อเราจำนี้ ใหญ่ คลื่นความทุกข์ของ Howells เพิ่มขึ้นในหน้าอกของเรา และเราต้องการเพื่อประโยชน์ของเขาที่โชคชะตาของเขาอาจจะแตกต่างกัน ตอนนั้นฟางของวัยเด็ก ความฝันยังอดีตเพื่อความหวัง แต่มันก็เลือนหายไป มัว แล้วก็จากไปและลมก็พัดเย็นของความหวาดหวั่นเติบโตกว่าตายอนาถในฤดูร้อนของชีวิตของเขา ในความภาคภูมิใจของหนุ่มของเขา เขามีความทะเยอทะยานใฝ่ฝันที่จะเป็นเรือกลไฟเพื่อน และ แฟนซี เห็นตัวเองในแบบดาดฟ้าหัวเรือบ้างในมิสซิสซิปปี และ บงการให้กรรมกรท่าเรือในที่สูง และบาดเจ็บดังกล่าว ฉันมองกลับไปตอนนี้ จากระยะห่างไกล เจ็ดสิบปีและหมายเหตุกับความทุกข์ขั้นตอนที่ความฝันของการทำลาย ประวัติแพ้เป็น แต่ Howells , มีความแตกต่างในรายละเอียด หญ้าขึ้นสูงต่ออุดมคติของเขา เมื่อความสำเร็จดูเกือบจะแน่ใจว่าเขา เท้าบนมากแก๊งไม้ ตาของเขาเมื่อกว้าน , เคราะห์ร้ายมาล้มของเขาเริ่ม ลง - ลง - ลง - เคยลง : เลขาส่วนตัวของประธานาธิบดี ; พันเอกในทุ่งนาอุปทูตในปารีส ; อุปทูตในเวียนนา , กวี ; บรรณาธิการของหนังสือพิมพ์ ; ชีวประวัติของลิงคอล์น ; เอกอัครราชทูตอังกฤษ และในที่สุดเขาอยู่ -- เลขานุการของรัฐ , หัวของต่างประเทศ และเขาได้ลดลง เช่น ลูซิเฟอร์ ไม่ต้องลุกอีก แล้วความฝันของเขาที่ตอนนี้คือความฝันของเขา ลงไปในเลือดและน้ำตากับความฝันของประมูล .และหนุ่มในฝันของอัลดริช -- มันคือที่ไหน ? ผมจำได้เลยว่าเขานั่งอยู่ตรงนั้นคืนนั้นตกหลุมรักมันลูบคลำมัน เห็นมันลดลง และเคยลด พยายามอโหสิกรรมให้แล้ว แต่ยังไม่สามารถแบกความคิด เพราะมันถูกของเขา หวังว่าจะเป็นม้าให้หมอ เขาปีนขึ้นไปสูง แต่เหมือนคนอื่น ๆ ล้มแล้วล้มอีก และอีกครั้ง และอีกครั้ง และอีกครั้งและตอนนี้ ในที่สุดเขาก็ล้มลงไป เขาแก่แล้ว เขาหยุดที่จะต่อสู้ และเป็นกวี ไม่มีใครอยากเสี่ยงม้ากับเขาตอนนี้ ความฝันของเขามากกว่า ฝันมีเด็กที่เคยทำ ? ฉันสงสัยมัน ดูตราประทับ แมทธิวส์ เขาอยากเป็นคาวบอย สิ่งที่เขาเป็นในวันนี้ ไม่มีอะไรแต่เป็นศาสตราจารย์ในมหาวิทยาลัย เขาจะเป็นคาวบอย มันแทบจะเป็นไปได้ดูเรือนจำสต็อคตัน อะไรคือของสต็อคตัน ยังฝัน เขาหวังว่าจะเป็นน้องๆ ดูว่าเขามีที่ดิน มันดีกับสายเคเบิล ? อะไรคือสายของหนุ่มในฝัน ? เป็นแหวนที่อาจารย์ในคณะละคร และบวมรอบ ๆแล้วนี่นา สิ่งที่เขาเป็นในวันนี้ แต่นักบวชและนักประพันธ์ และลุงรีมัส . . . อะไรคือความฝันของเด็กของเขา เป็นโจรสลัด . ดูตอนนี้สิ อา. . . ความฝันของเยาวชนของเราวิธีการที่สวยงามมันเป็นและวิธีการที่น่ารำคาญ ! ซากปรักหักพังของเหล่านี้อาจจะ beens น่าสมเพชชะมัดเลย ! หัวใจ ความลับที่ถูกเปิดเผยในคืนนั้นแล้วหายไปนาน วิธีที่พวกเขาจับฉันให้พวกเขาเสียง privacies หวานเหล่านั้นว่าพวกเขาชื่นชมเรากัน เราอยู่ภายใต้คำสาบานไม่เคยบอกสิ่งต่าง ๆเหล่านี้และฉันก็เอาแต่ว่าคำสาบานซึ่งไม่ถูกทำลายเมื่อพูดกับคน ที่ฉันคิดว่า ไม่สมควรที่จะได้ยินพวกเขา โอ้ พวกเราแพ้ เยาวชน . . . พระเจ้าให้ความทรงจำสีเขียวในหัวใจของเรา ! สำหรับอายุคือเมื่อเรากับมันมีความอ่อนแอ และความตาย โอ้ว !