Chen Mo hesitated for a moment befo

Chen Mo hesitated for a moment before looking to Wu Zeqing and saying, "President Wu, if I had offended you in any way, I apologize, but this folk song poem of mine really does not have any ulterior motives at all. I just wanted to show my teacher and let him assess the fruits of my learnings." He was still unwilling to admit his mistake.

Everyone frowned.

Old Master Wei eyes turned cold as well.

Chen Mo was also a victim of his own pride. He had already gone so far, so all he could do was to just continue standing there and admitting that he was not in the wrong. He did not know that Wu Zeqing had already presented Master Zhou's calligraphy piece to his teacher. All he wanted to do now was to get back at them for his teacher. He did not care about the consequences anymore. What's done was done. The folk song poem had already been written and nothing could be done about it.

Su Na said angrily, "He can't tell chalk from cheese! To think you still are so adamant when President Wu did not take it to heart?!"

Father Su reprimanded her a little, "Sit down. Why are you getting so agitated for?"

Su Na said, "He has already denigrated women! Am I not allowed to say anything!"

A female calligrapher snorted, "What day and age are we currently in and yet there's still such discrimination?! Old Master Wei, today is the anniversary of our Calligraphy Association and also your birthday. We came here to congratulate you, not to get angered like this. It's already a new era of society and yet there are still such people with such old fashioned mindsets still around? If I didn't see this for myself, I wouldn't have believed it. What's the matter with us women?"

"Right!"

"In what way are we good for nothing?"

"The person who wrote such a folk song poem can't possibly have good character!"

"Still adamant? Don't know how to repent? He dares to do it, but doesn't dare to admit his mistakes!"

"Master Wei. We respect you a lot, but this disciple of yours is...really not much!"

A group of female family members and female calligraphers were still grumbling about Chen Mo. President Wu did not get offended by him because of her status, but for them, they did not have any reasons to hold back. They were all women and they would have already let him off easy if they spat on him. Chen Mo's calligraphy writing was really infuriating!

Teacher Wang said to his wife, "Old Qu, why are you causing a commotion."

The woman frowned, "What's the matter? Can't I speak my mind?!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Chen Mo ลังเลครู่หนึ่งก่อนที่จะมองหาวู Zeqing และพูดว่า "วูประธาน หากฉันมีเคืองคุณใด ๆ โทษ แต่นี้เพลงบทกวีของฉันจริง ๆ ไม่มีเร้นใด ๆ ที่ทั้งหมด เพียงแค่อยากจะแสดงครูของฉัน และให้เขาประเมินผลของการเรียนรู้ของฉัน" เขาก็ยังคงไม่เต็มใจที่จะยอมรับความผิดพลาดของเขาทุกคน frownedตาโทเก่า Wei เปิดเย็นเช่นกันChen Mo ก็ตกเป็นเหยื่อของความภาคภูมิใจของเขาเอง เขาได้ไปแล้วฉะนี้ ดังนั้นทั้งหมดก็แค่ต้องการเพียงแค่ยืน และยอมรับว่า เขาไม่ได้อยู่ในไม่ถูกต้อง เขาไม่รู้ว่า วู Zeqing แล้วได้นำเสนอหลักโจวอักษรประดิษฐ์ชิ้นครูของเขา ทั้งหมดที่เขาอยากจะทำตอนนี้เป็นการกลับที่พวกเขาสำหรับครูของเขา เขาไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับผลที่ตามมาอีก สิ่งที่จะทำทำ บทกวีเพลงพื้นบ้านได้รับการเขียน และไม่มีอะไรทำเลยนาซูกล่าวด้วยความโกรธ "เขาไม่บอกจากชีส คิดว่า คุณยังคงอยู่จึงยืนกรานเมื่อประธานาธิบดีวูไม่ได้เอามันไปหัวใจ!"Su พ่อตำหนิเธอเล็กน้อย "นั่งลง ทำไมคุณได้รับดังนั้นกระตุ้นทำสำหรับ"นาซูกล่าวว่า "เขามีอยู่แล้ว denigrated ผู้หญิง ฉันไม่สามารถพูดอะไร"Snorted calligrapher เป็นหญิง "วันและอายุใดเราอยู่ในใจ และยังได้ มีการเลือกปฏิบัติดังกล่าว โทเก่า Wei วันนี้เป็นครบรอบปีของสมาคมของเราประดิษฐ์ตัวอักษร และวันเกิดของคุณ เรามาที่นี่เพื่อแสดงความยินดีกับคุณ อย่าให้โกรธเช่นนี้ เป็นยุคใหม่ของสังคมอยู่แล้ว และยัง ยังมีคนดังกล่าว ด้วยเช่นตั้งใจเก่ายังมีอยู่ ถ้าฉันไม่เห็นได้ด้วยตนเอง ผมไม่อยากเชื่อมัน เป็นอะไรกับผู้หญิงเรา""ใช่""ในสิ่งเป็นเราดีเพื่ออะไร""ผู้เขียนกล่าวบทกวีเพลงไม่อาจจะมีอักขระดี""ยังคงยืนกราน ไม่รู้วิธีกลับใจ เขากล้าที่จะทำ แต่ไม่กล้าที่จะยอมรับความผิดพลาดของเขา"หลักเว่ย เราเคารพคุณมาก แต่นี้ศิษย์ของคุณเป็น... จริง ๆ ไม่มาก! "กลุ่มของสมาชิกในครอบครัวหญิงและหญิง calligraphers นิ่งโอดครวญเกี่ยวกับเฉินเดือนประธาน Wu ได้ไม่ได้เคืองเขา เพราะสถานะของเธอ แต่สำหรับพวกเขา พวกเขาไม่มีเหตุผลใดที่จะถือกลับได้ พวกเขาได้ผู้หญิง และพวกเขาจะมีอยู่แล้วให้เขาออกง่ายถ้าพวกเขาฤทธิ์เขา ประดิษฐ์ตัวอักษร Chen Mo เขียนถูกจริง ๆ infuriatingครูวังกล่าวว่า ภรรยาของเขา "เก่า Qu ทำไมคุณทำให้เป็นที่ทันสมัย"ผู้หญิง frowned คืออะไรเรื่อง ไม่สามารถพูดภาษาใจของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เฉินโมลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะมองไปยังวู Zeqing และพูดว่า "ประธานาธิบดีวูถ้าฉันได้โกรธเคืองคุณในทางใด ๆ ฉันขอโทษ แต่บทกวีเพลงพื้นบ้านของฉันจริงๆไม่ได้มีแรงจูงใจซ่อนเร้นใด ๆ เลย. ฉันแค่อยาก เพื่อแสดงให้เห็นครูของฉันและให้เขาประเมินผลของการเรียนรู้ของฉัน. " เขายังคงไม่เต็มใจที่จะยอมรับความผิดพลาดของเขา.

ทุกคนขมวดคิ้ว.

ตาเจ้านายเก่า Wei หันเย็นเช่นกัน.

เฉินโมก็ยังเป็นเหยื่อของความภาคภูมิใจของเขาเอง เขาได้ไปแล้วเพื่อให้ห่างไกลดังนั้นสิ่งที่เขาจะทำคือการเพียงแค่ยืนอยู่ที่นั่นและยอมรับว่าเขาไม่ได้อยู่ในที่ไม่ถูกต้อง เขาไม่ได้รู้ว่าวู Zeqing ได้นำเสนอไปแล้วชิ้นส่วนการประดิษฐ์ตัวอักษรโทโจวกับครูของเขา ทั้งหมดที่เขาอยากจะทำตอนนี้คือการได้รับกลับมาที่พวกเขาสำหรับครูของเขา เขาไม่ได้สนใจเกี่ยวกับผลที่ตามมาอีกต่อไป สิ่งที่ทำได้ก็ทำ บทกวีเพลงพื้นบ้านได้รับแล้วเขียนและไม่มีอะไรที่สามารถทำได้เกี่ยวกับเรื่องนี้.

ซูนากล่าวว่าด้วยความโกรธ "เขาไม่สามารถบอกชอล์กจากชีส! จะคิดว่าคุณยังคงยืนกรานดังนั้นเมื่อประธานาธิบดีวูไม่ได้เอามันไปเลี้ยงหัวใจ ?!"

พ่อของซูตำหนิเธอเล็ก ๆ น้อย ๆ "นั่งลง. ทำไมคุณได้รับไม่สบายใจดังนั้นสำหรับ?"

ซูนากล่าวว่า "เขาได้ denigrated แล้วผู้หญิง! ฉันไม่ได้รับอนุญาตให้พูดอะไร!"

calligrapher หญิง snorted "อะไรวันและอายุ เราอยู่ในปัจจุบันและยังยังคงมีการเลือกปฏิบัติเช่น ?! เจ้านายเก่าเหว่ยในวันนี้เป็นวันครบรอบของสมาคมการเขียนพู่กันของเราและยังวันเกิดของคุณ. เรามาที่นี่เพื่อแสดงความยินดีกับคุณจะไม่ได้รับโกรธเช่นนี้. มันมีอยู่แล้วยุคใหม่ของสังคม และยังมียังคงมีคนดังกล่าวมีความตั้งใจดังกล่าวล้าสมัยเก่ายังคงรอบ? ถ้าฉันไม่ได้เห็นนี้สำหรับตัวเองฉันจะไม่ได้เชื่อว่ามัน. สิ่งที่เป็นเรื่องที่มีผู้หญิงเรา? "

" ใช่ "

" ในสิ่งที่มี เราดีเพื่ออะไร? "

" คนที่เขียนบทกวีดังกล่าวเป็นเพลงพื้นบ้านไม่อาจมีลักษณะที่ดี! "

" ยังคงยืนกราน? ไม่ทราบว่าจะกลับใจ? เขากล้าที่จะทำ แต่ไม่กล้าที่จะยอมรับความผิดพลาดของเขา! "

" นายเหว่ย เราเคารพในคุณมาก แต่ศิษย์ของเธอนี้คือ ... มันไม่มาก! "

กลุ่มของสมาชิกในครอบครัวของเพศหญิงและเพศหญิงประดิษฐ์อักษรก็ยังคงบ่นเกี่ยวกับเฉินโมประธานาธิบดีวูไม่ได้รับการรุกรานโดยเขาเพราะสถานะของเธอ แต่ สำหรับพวกเขาที่พวกเขาไม่ได้มีเหตุผลใดที่จะถือกลับ. พวกเขาเป็นผู้หญิงทุกคนและพวกเขาก็มีอยู่แล้วให้เขาออกง่ายถ้าพวกเขาทะเลาะวิวาทกันบนเขา. เฉินโมการเขียนการประดิษฐ์ตัวอักษรเป็นโกรธจริงๆ!

ครูวังกล่าวว่าภรรยาของเขา "เก่า Qu ทำไมคุณก่อให้เกิดความวุ่นวาย. "

ผู้หญิงคนนั้นขมวดคิ้ว" เรื่องอะไร? ฉันไม่สามารถพูดในใจของฉัน ?!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เฉินม่อลังเลอยู่สักพัก ก่อนจะมองไปยังอู๋ zeqing และพูดว่า " ท่านประธานอู๋ ถ้าฉันทำให้คุณไม่พอใจในทางใด ผมขออภัย แต่เพลงพื้นบ้านนี้บทกวีของฉันจริงๆ ไม่ได้มีเจตนาอื่นเลย ฉันก็แค่อยากให้อาจารย์ของฉันและให้เขาประเมินผลของการเรียนรู้ของฉัน " เขายังไม่เต็มใจที่จะยอมรับความผิดพลาดของเขาทุกคนไม่ได้รับการยอมรับ .ตาเหว่ยนายใหญ่จะเย็นได้เป็นอย่างดีเฉินม่อก็เป็นเหยื่อของความภาคภูมิใจของเขาเอง เขาไปแล้วดังนั้นไกลดังนั้นเขาก็ยังยืนอยู่ตรงนั้น แล้วยอมรับว่าเขาไม่ได้ผิด เขาไม่รู้ว่าอู๋ zeqing ได้นำเสนอชิ้น calligraphy อาจารย์โจวกับครูของเขา ทั้งหมดที่เขาต้องการจะทำตอนนี้คือกลับไปให้อาจารย์ของเขา เขาไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับผลอีกต่อไป อะไรสำเร็จหมด กลอนเพลงชาวบ้านก็ถูกเขียนขึ้น และไม่สามารถทำอะไรมันได้ซู นา กล่าวอย่างโกรธเกรี้ยว เขา ไม่ สามารถ บอก ชอล์กจากชีส คิดว่าคุณยังคงยืนกราน เมื่อท่านประธานอู๋ ไม่ได้ใช้เวลากับหัวใจ ? ! "พ่อซูตำหนินิดหน่อย " นั่งลง ทำไมคุณดูกระสับกระส่ายจัง ? "ซู นา กล่าวว่า " เขาได้ denigrated ผู้หญิง ! ข้าไม่ได้รับอนุญาตให้พูด ! "Calligrapher ตัวเมียได้กลิ่นว่าเราอยู่ในวันและอายุ แต่ยังมีการเลือกปฏิบัติ ? ! นี่อาจารย์เก่า วันนี้เป็นวันครบรอบของสมาคมการประดิษฐ์ตัวอักษรของเรา และยัง วันเกิดของคุณ พวกเรามาที่นี่เพื่อแสดงความยินดีกับคุณ ไม่ต้องโกรธแบบนี้ เป็นศักราชใหม่ของสังคม แต่ยังมีประชาชนดังกล่าวด้วยเช่นเก่า fashioned ความตั้งใจยังอยู่มั้ย ถ้าฉันไม่เห็นนี้เอง ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย เกิดอะไรขึ้นกับผู้หญิงเรา ? "" ใช่ ! "" อะไร เราไม่มีอะไรดีเลย ? "" คนที่เขียนเป็นกลอนเพลงชาวบ้านไม่อาจมีลักษณะที่ดี !" ยังคงยืนกราน ? ไม่รู้ว่าต้องกลับใจ ? เขาจะกล้าทำ แต่ไม่กล้าที่จะยอมรับความผิดพลาดของเขา" อาจารย์ครับ เราเคารพท่านมาก แต่ลูกศิษย์ของแกจริงๆ . . . . . . ไม่นะ ! "กลุ่มของสมาชิกในครอบครัว และ calligraphers หญิง หญิงก็ยังบ่นเรื่องเฉินโม ประธานอู๋ ไม่ได้โกรธเขาเพราะฐานะของเธอ แต่สำหรับพวกเขา พวกเขาไม่ได้มีเหตุผลที่จะถือกลับ พวกเขาทั้งหมดเป็นผู้หญิงและพวกเขาจะได้ให้เขาก่อน ถ้าเขางอนใส่เขา การเขียนพู่กัน เฉิน โมก็น่าโมโห !อาจารย์หวังกล่าวกับภรรยาเก่า " คู ทำไมคุณก่อให้เกิดความปั่นป่วน "หญิงสาวขมวดคิ้ว " เกิดอะไรขึ้น ? ผมไม่สามารถพูดความคิดของฉัน !