views about the struture of memory

views about the struture of memory have gone through many differnt phases throughout the history of the study of memory, which can be traced back to the early Greek philosophers. however,one characteristic of memory structure that is now commonly accepted is that a part of memory is oriented toward events that have just occurred whil a part. this is not a new idea. in fact, in 1890, William James wrote of an "elementary" or "primary" memory that makes us aware of the "just past." he distinguished this from a "secondary memory" that is for "properly recollected objects." to primary memory, Jame allocated items that are lost and never brought back into consciouness;

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มุมมองเกี่ยวกับ struture หน่วยความจำได้ผ่านหลายเฟสต่าง ๆ ของการศึกษาของหน่วยความจำ ซึ่งสามารถย้อนกลับไปที่นักปรัชญากรีกต้น อย่างไรก็ตาม หนึ่งลักษณะของโครงสร้างหน่วยความจำตอนนี้ยอมรับกันทั่วไปคือว่า เป็นส่วนหนึ่งของหน่วยความจำเชิงต่อเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นยุ่งยากส่วนหนึ่ง นี่ไม่ใช่ความคิดใหม่ ในความเป็นจริง ในปี 1890 วิลเลียมเจมส์เขียนหน่วยความจำ "ประถม" หรือ "หลัก" ที่ทำให้เราตระหนักของ"แค่ผ่านมา" เขาแตกต่างนี้จาก "หน่วยความจำรอง" จะ "ถูกจัดวัตถุ." หลักหน่วยความจำ มัสยิดจาเมปันส่วนสินค้าที่สูญหาย และไม่นำกลับเข้าไปใน consciouness

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มุมมองเกี่ยวกับ struture ของหน่วยความจำได้ผ่านขั้นตอนหลาย differnt ตลอดประวัติศาสตร์ของการศึกษาของหน่วยความจำซึ่งสามารถตรวจสอบกลับไปยังนักปรัชญากรีกต้น แต่หนึ่งในลักษณะของโครงสร้างหน่วยความจำที่ตอนนี้เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปก็คือส่วนหนึ่งของหน่วยความจำที่มุ่งเน้นไปยังเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่ง whil นี้ไม่ได้เป็นความคิดใหม่ ในความเป็นจริงในปี 1890 วิลเลียมเจมส์เขียนของ "ประถม" หรือหน่วยความจำ "หลัก" ที่ทำให้เราตระหนักถึงความ "แค่ที่ผ่านมา." เขามีชื่อเสียงนี้จากหน่วยความจำ "รอง" ที่เป็น "วัตถุที่นึกได้อย่างถูกต้อง." หน่วยความจำหลัก Jame รายการที่จะหายไปและไม่เคยนำกลับเข้ามาใน consciouness จัดสรร;