he River Thames looked lovely on th

he River Thames looked lovely on this warm, sunny afternoon, Emma Morley thought. It was a work day, but Emma wasn't at school. Teaching had finished for the term but there was a very important staff meeting happening at the school. was needed there, but she didn't really care about She had the teacher's secretary that morning and told her that she was ill and had to stay in bed. The woman clearly hadn't believed her. Emma didn't care about that either, Emma wasn't really ill at all. In fact, she was feeling good. And she had been to a meeting - meeting with a publisher. At last Emma was feeling confident about something she had written - a novel for young readers. It was about a group of children at an East London school. The children were appearing in a school production of Oliver! and the story was told by one of the actors - a girl called J Criscoll. Julie was a rude, angry, teenage girl with a good heart The book was funny and touching. Emma had included silly drawings and handwritten pages in her text, so parts of it looked like a schoolgirl's diary. She knew that what she had written was really good. And now, other people thought it was good too. Perhaps soon, she was going to be a published author. Emma wanted to write and she wanted even more to stop She every day about Her Phil at the school had been very the last alming had been angry because she no longer wanted to Return to Call Screen 6:40 esigmation sleep with him. He'd tried to make her life difficult all year. And now she knew that she could write well, Emma wanted to spend her life writing. At her meeting this morning, she had told the publisher about her ambitions. The publisher had been helpful. Emma's life was going to change. As she walked by the river, her mobile phone rang. Emma did now have a mobile. Dexter had been right after all. Phil had given it to her during the months when they'd been close. "I want to be able to hear your voice at any time,' he'd told her. As she took the phone from her handbag, Emma guessed that it was Phil phoning her now. She wasn't wrong. "So, you're ill in bed, are you?" he said in his special loud, angry headteacher's voice. "Well, I don't believe it. I think you're outside, enjoying the sunshine. I can hear the traffic noise.' "Don't shout at me, Phil," Emma said quietly. "My name's Mr Godalming, not Phil," the man replied. "This is serious, you know that. told you that today's meeting was a very important one. There'll be trouble about this, Emma. And if you don't want a relationship with me, I won't protect you from trouble. Your job is in danger." "No, it isn't," Emma replied, laughing. 'l'm resigning from my job now! Do you understand? I've resigned! Goodbye, Mr Godalming." She switched off her phone and for a moment, she thought about throwing it into the river. But after a few seconds, she put it back in her bag.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาแม่น้ำเทมส์ดูสวยบนบ่ายนี้อบอุ่น ซันนี่ Emma Morley คิด มันเป็นวันทำงาน แต่เอ็มม่าไม่ได้ที่โรงเรียน สอนจบตามระยะเวลา แต่มี การประชุมพนักงานสำคัญมากเกิดขึ้นในโรงเรียน จำเป็นต้องมี แต่เธอไม่ได้จริง ๆ ดูแลเกี่ยวกับเธอมีเลขานุการครูเช้าวัน และบอกเธอว่า เธอป่วย และต้องพักในที่พัก ผู้หญิงชัดเจนไม่เชื่อเธอ เอ็มม่าไม่ได้ใส่ใจอย่างใดอย่างหนึ่ง เอ็มม่าไม่ป่วยจริง ๆ เลย ในความเป็นจริง เธอก็รู้สึกดี และเธอได้รับการประชุม - ที่ประชุมกับผู้เผยแพร่ ล่าสุด เอ็มม่าถูกรู้สึกมั่นใจเกี่ยวกับสิ่งที่เธอได้เขียน - นวนิยายสำหรับเด็กอ่าน มันเป็นเรื่องของเด็กที่โรงเรียนลอนดอนตะวันออก เด็กที่ปรากฏในการผลิตโรงเรียนของ Oliver และเรื่องราวบอกหนึ่งในนักแสดง - ผู้หญิงเรียกว่า J Criscoll จูลี่ถูกหยาบ โกรธ วัยรุ่นสาวใจดีที่หนังสือเล่มนี้เป็นตลก และสัมผัส เอ็มม่าได้รวมภาพวาดโง่และหน้าลายในข้อความของเธอ เพื่อให้ชิ้นส่วนของมันดูเหมือนไดอารี่ของนักเรียน เธอรู้ว่า สิ่งที่เธอได้เขียนดีจริง ๆ และตอนนี้ คนอื่นคิดว่า มันดีเกินไป บางทีในเร็ว ๆ นี้ เธอได้ไปเป็นนักเขียน อยากเขียนเอ็มม่า และเธอต้องยิ่งหยุดเธอทุกวันเกี่ยวกับ Phil เธอที่โรงเรียนได้มาก alming ครั้งสุดท้ายได้รับโกรธ เพราะเธอไม่ต้องการกลับไปเรียกหน้าจอ 6:40 esigmation นอนกับเขา เขาได้พยายามที่จะทำให้ชีวิตของเธอตลอดทั้งปี และตอนนี้เธอรู้ว่า เธอไม่เขียนดี เอ็มม่าอยากใช้เขียนชีวิตของเธอ เธอประชุมเช้านี้ เธอได้บอกกับผู้เผยแพร่เกี่ยวกับความทะเยอทะยานของเธอ ผู้เผยแพร่ที่ได้รับประโยชน์ ชีวิตของเอ็มม่ากำลังจะเปลี่ยน ขณะเดินริมแม่น้ำ โทรศัพท์มือถือของเธอรัง เอ็มม่าไม่ได้ตอนนี้มีโทรศัพท์มือถือ รวมด้านขวาได้ถูกต้องหลังจากทั้งหมด Phil ได้รับมันเธอช่วงที่เมื่อพวกเขาได้รับการปิด "อยากให้ได้ยินเสียงของคุณตลอดเวลา เขาได้บอกเธอไว้ เธอเอาโทรศัพท์จากกระเป๋าของเธอ Emma เดาว่า เป็น Phil phoning เธอตอนนี้ เธอไม่ผิด "ดังนั้น คุณอยู่ในเตียง คุณ" เขากล่าวว่า เขาพิเศษเสียงดัง โกรธครูใหญ่ของเสียง "ดี ฉันไม่เชื่อเลย ผมคิดว่า คุณใช้งานอยู่ เพลิดเพลินกับแสงแดด ได้ยินเสียงเสียงจราจร.' "อย่าตะโกนที่ฉัน Phil เอ็มม่ากล่าวอย่างเงียบ ๆ "ผมชื่อนาย Godalming ไม่ Phil คนที่ตอบ "นี่คือร้ายแรง คุณรู้ว่า บอกคุณว่า การประชุมในวันนี้เป็นหนึ่งที่สำคัญมาก จะมีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องนี้ เอ็มม่า และถ้าคุณไม่ต้องสัมพันธ์กับฉัน ฉันจะไม่ป้องกันคุณจากปัญหา งานของคุณอยู่ในอันตราย" "ไม่ ไม่ เอ็มมาตอบ สังกัจจายน์ ' l:ลาจากงานของฉันเดี๋ยวนี้ เข้าใจไหม ฉันลาออก ลา นาย Godalming " เธอคิดเธอสลับโทรศัพท์ของเธอ และช่วง โยนลงแม่น้ำ แต่หลังจากกี่วินาที เธอใส่กลับในกระเป๋าของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาแม่น้ำเทมส์มองน่ารักอบอุ่นบ่ายแดดนี้เอ็มมามอร์ลีย์คิดว่า มันเป็นวันที่ทำงาน แต่เอ็มไม่ได้อยู่ที่โรงเรียน การเรียนการสอนได้เสร็จสิ้นสำหรับคำว่า แต่มีการประชุมเจ้าหน้าที่ที่สำคัญมากที่เกิดขึ้นในโรงเรียน เป็นสิ่งที่จำเป็นมี แต่เธอไม่ได้จริงๆดูแลเกี่ยวกับเธอมีเลขานุการของครูในเช้าวันนั้นและบอกเธอว่าเธอเป็นคนไม่ดีและต้องอยู่ในเตียง ผู้หญิงคนนั้นเห็นได้ชัดว่าไม่เชื่อเธอ เอ็มม่าไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับการที่ทั้งเอ็มม่าก็ไม่ได้ป่วยจริงๆที่ทั้งหมด ในความเป็นจริงที่เธอได้รับความรู้สึกที่ดี และเธอได้รับการประชุม - การประชุมกับผู้เผยแพร่ ที่ล่าสุดเอ็มม่ารู้สึกมั่นใจเกี่ยวกับสิ่งที่เธอได้เขียน - นิยายสำหรับผู้อ่านหนุ่มสาว มันเป็นเรื่องของกลุ่มเด็กที่โรงเรียนอีสต์ลอนดอน เด็ก ๆ ที่ปรากฏในการผลิตโรงเรียนของโอลิเวอร์! และเรื่องราวที่ไ​​ด้รับการบอกเล่าจากหนึ่งในนักแสดง - สาวที่เรียกว่าเจ Criscoll จูลี่เป็นหยาบคายโกรธหญิงสาววัยรุ่นที่มีหัวใจที่ดีหนังสือเล่มนี้เป็นเรื่องตลกและสัมผัส เอ็มม่าได้รวมภาพวาดโง่และหน้าเว็บที่เขียนด้วยลายมือในข้อความของเธอเพื่อให้ชิ้นส่วนของมันดูเหมือนไดอารี่ของเด็กนักเรียน เธอรู้ว่าสิ่งที่เธอเขียนเป็นสิ่งที่ดีจริงๆ และตอนนี้คนอื่น ๆ คิดว่ามันเป็นสิ่งที่ดีเกินไป บางทีอาจจะเร็ว ๆ นี้เธอกำลังจะเป็นนักเขียนที่ตีพิมพ์ เอ็มม่าอยากจะเขียนและเธอต้องการมากยิ่งขึ้นที่จะหยุดเธอทุกวันเกี่ยวกับฟิลเธอที่โรงเรียนที่ได้รับมาก alming ที่ผ่านมาได้รับการโกรธเพราะเธอไม่ต้องการที่จะกลับไปรับสายหน้าจอ 06:40 esigmation นอนกับเขา เขาจะพยายามที่จะทำให้ชีวิตของเธอยากตลอดทั้งปี และตอนนี้เธอรู้ว่าเธอสามารถเขียนได้ดี, เอ็มม่าอยากจะใช้ชีวิตของเธอเขียน ในการประชุมของเธอในเช้าวันนี้เธอได้บอกกับสำนักพิมพ์เกี่ยวกับความทะเยอทะยานของเธอ สำนักพิมพ์ได้รับประโยชน์ ชีวิตของเอ็มม่ากำลังจะเปลี่ยน ขณะที่เธอเดินริมแม่น้ำ, โทรศัพท์มือถือของเธอดังขึ้น เอ็มม่าก็ตอนนี้มีมือถือ Dexter ได้รับสิทธิหลังจากทั้งหมด ฟิลได้มอบให้แก่เธอในช่วงเดือนที่ผ่านมาเมื่อพวกเขาต้องการความใกล้ชิด "ผมต้องการที่จะสามารถที่จะได้ยินเสียงของคุณได้ตลอดเวลา" เขาต้องการบอกเธอ. ขณะที่เธอเอาโทรศัพท์จากกระเป๋าถือของเธอเอ็มม่าเดาว่ามันเป็นฟิลพูดของเธอในขณะนี้. เธอเป็นคนที่ไม่ผิด. "ดังนั้นคุณ กำลังป่วยอยู่บนเตียงแล้วคุณล่ะ? "เขากล่าวในดังครูใหญ่โกรธของเสียงพิเศษของเขา." ดีฉันไม่เชื่อว่ามัน ผมคิดว่าคุณอยู่นอกเพลิดเพลินไปกับแสงแดด ฉันสามารถได้ยินเสียงการจราจร. "อย่าร้องที่ฉันฟิล" เอ็มม่าพูดเบา ๆ "ฉันชื่อนายโกดาลมิงไม่ได้ฟิล" ชายตอบ "นี่เป็นอย่างที่คุณรู้ว่า. บอกคุณประชุมในวันนี้ว่าเป็นสิ่งที่สำคัญมากอย่างหนึ่ง. จะมีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องนี้เอ็ม. และถ้าคุณไม่ต้องการมีความสัมพันธ์กับฉันฉันจะไม่ปกป้องคุณจากปัญหา . งานของคุณตกอยู่ในอันตราย. " "ไม่มันไม่ได้เป็น" เอ็มม่าตอบว่าหัวเราะ 'M L'ลาออกจากงานของผมในขณะนี้! คุณเข้าใจไหม? ฉันได้ลาออก! Goodbye, นาย Godalming. "เธอปิดโทรศัพท์ของเธอและสำหรับช่วงเวลาที่เธอคิดว่าเกี่ยวกับการโยนมันลงไปในแม่น้ำ. แต่หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีที่เธอนำมันกลับมาอยู่ในกระเป๋าของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาแม่น้ำเทมส์ดูน่ารักในช่วงบ่ายแดดอุ่น เอ็มม่า มอร์ลีย์คิด มันเป็นวันทำงาน แต่เอมม่าไม่ได้อยู่ที่โรงเรียน สอนเสร็จสําหรับคําสําคัญมากแต่มีการประชุมเกิดขึ้นที่โรงเรียน ก็ต้องมี แต่เธอไม่ได้สนใจเธอเป็นเลขาของอาจารย์ในเช้าวันนั้น และบอกเธอว่าเธอป่วยอยู่ และต้องอยู่ในเตียง ผู้หญิงชัดๆ ไม่เชื่อเธอ เอ็มม่าก็ไม่สนเหมือนกัน เอมไม่ได้ป่วยจริง ๆ เลย ในความเป็นจริง เธอรู้สึกดี และเธอก็จะประชุม - ประชุมกับสำนักพิมพ์ ในที่สุดเอ็มม่ารู้สึกมั่นใจเกี่ยวกับสิ่งที่เธอเขียน - นิยายสำหรับผู้อ่านหนุ่มสาว มันเกี่ยวกับกลุ่มเด็กในลอนดอนตะวันออกของโรงเรียน เด็กที่ปรากฏในโรงเรียน การผลิตของโอลิเวอร์ ! และเรื่องที่บอก โดยหนึ่งในนักแสดง - ผู้หญิงชื่อ เจ criscoll . จูลี่เป็นหยาบคาย ขี้โมโห เด็กสาวที่มีจิตใจดีหนังสือตลกและน่าประทับใจ เอ็มม่าได้รวมภาพวาดเซ่อ และเขียนข้อความในหน้าของเธอแล้ว ชิ้นส่วนมันเหมือนไดอารี่ของเด็กนักเรียน . เธอรู้ว่าสิ่งที่เธอเขียนเก่งจริงๆ และตอนนี้ คนอื่นคิดว่ามันก็ดีเหมือนกันนะ บางทีในไม่ช้า เธอจะถูกตีพิมพ์ นักเขียน เอมม่าอยากเขียนและอยากยิ่งที่จะหยุดเธอทุกวันว่าเธอฟิล ที่โรงเรียนมีมาก alming ล่าสุดมีการโกรธเพราะว่าเธอไม่อยากจะกลับไปที่หน้าจอโทรคืน esigmation นอนกับเขา เขาพยายามที่จะทำให้ชีวิตของเธอยากขึ้นทุกปี และตอนนี้เธอจะรู้ว่าเธอสามารถเขียนดี ม่า อยากใช้ ชีวิตของเธอเขียน ที่เจอเมื่อเช้า เธอได้บอกกับผู้เผยแพร่เกี่ยวกับความทะเยอทะยานของเธอ ผู้ที่ได้รับประโยชน์ ชีวิตของเอ็มม่าที่กำลังจะเปลี่ยนไป ขณะที่เธอเดินผ่านแม่น้ำ โทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น เอ็มม่านี่เดี๋ยวนี้มีมือถือ เด็กซ์เตอร์มีหลังจากทั้งหมด ฟิล มีให้กับเธอในช่วงเดือนที่เมื่อพวกเขาจะสนิทกัน " ฉันต้องการจะได้ยินเสียงของคุณในเวลาใด ๆ เขาจะบอกเธอ เธอหยิบโทรศัพท์จากกระเป๋าของเธอ เอ็มม่า เดาว่า มันได้ ฟิล โทรหาเธอตอนนี้ เธอไม่ได้ผิด " ดังนั้น คุณกำลังป่วยในเตียง คุณ ? " เขาบอกว่า ในพิเศษของเขาเสียงดัง เสียงโกรธหัวหน้าของ” ผมไม่อยากจะเชื่อเลย ฉันคิดว่าคุณอยู่ข้างนอก เพลิดเพลินกับแสงแดด ฉันสามารถได้ยินเสียงจากการจราจร " อย่าตะโกน ฟิล " เอ็มม่าพูดเบา ๆ " . ผมชื่อ นาย โกดอลล์มิ่ง ไม่ใช่ฟิล เขาตอบ " . นี่จริงจังนะ คุณก็รู้ บอกแล้วว่าวันนี้มีนัดสำคัญมาก จะมีปัญหาเกี่ยวกับ เอมม่า และถ้าคุณไม่ต้องการความสัมพันธ์กับผม ผมจะไม่ปกป้องคุณจากปัญหา งานของคุณอยู่ในอันตราย " " ไม่ใช่ " เอ็มม่าตอบ หัวเราะ . . . ผมลาออกจากงานของฉันตอนนี้ ! คุณเข้าใจมั้ย ฉันลาออก ! ลาก่อน มิสเตอร์โกดอลล์มิ่ง " เธอปิดโทรศัพท์ และขณะนั้น นางคิดว่า จะโยนมันทิ้งลงแม่น้ำ แต่หลังจากไม่กี่วินาที เธอใส่มันกลับเข้าไปในกระเป๋า