Consequently, there is a growing awareness of the need to preserve
urban biological diversity (Dearborn and Kark, 2009;
Kowarik, 2011). This new demand for biological conservation in
cities (Sanderson and Huron, 2011) can also be associated to a
‘‘new’’ or ‘‘non-equilibrium’’ ecology (Wallington and Hobbs,
2005), in which change and contingency – rather than stability –
are regarded as the norm. Disturbances, such as human influences,
are considered as internal components of the system rather than
external factors (Wallington and Hobbs, 2005; Head, 2007). This
approach can also be understood in the light of Rosenzweig’s ‘‘reconciliation
ecology’’ (Rosenzweig, 2003), which focuses on inventing,
establishing and maintaining new habitats to conserve species
diversity in places where people live (Dearborn and Kark, 2009).
Here, conservation science not only works to prevent a loss of nature
but also to foster the creation of ‘‘new’’ nature (Sanderson and
Huron, 2011) or ‘‘second nature’’ (Zimmerer, 2000). Such an approach
is sensitive to the social benefits of biodiversity and other
ecosystems services associated with urban nature (Savard et al.,
2000; Chiesura, 2004; Fuller et al., 2007) and regarded as providing
new reasons for enhancing conservation activities where people
live and work (Miller and Hobbs, 2002).
ดังนั้น มีการรับรู้ต้องรักษาเพิ่มขึ้นความหลากหลายทางชีวภาพในเมือง (บอร์นและ Kark, 2009Kowarik, 2011) ความต้องการนี้ใหม่เพื่อการอนุรักษ์ทางชีวภาพในเมือง (Sanderson และสาบฮูรอน 2011) สามารถเชื่อมโยงกับการ''ใหม่ '' หรือ ''ไม่สมดุล '' นิเวศวิทยา (Wallington และฮอบส์2005), ในที่เปลี่ยนแปลง และฉุกเฉิน –เสถียร –จะถือเป็นบรรทัดฐาน รบกวน เช่นอิทธิพลของมนุษย์ถือว่าเป็นส่วนประกอบภายในของระบบแทนปัจจัยภายนอก (Wallington และฮอบส์ 2005 หัว 2007) นี้นอกจากนี้ยังสามารถเข้าใจแนวทางไฟของ Rosenzweig '' การกระทบยอดระบบนิเวศ '' (Rosenzweig, 2003), ซึ่งมุ่งเน้นการคิดค้นอตั้งและแหล่งที่อยู่อาศัยเพื่ออนุรักษ์สายพันธุ์ใหม่ความหลากหลายในสถานที่ท่านอาศัยอยู่ (บอร์นและ Kark, 2009)ที่นี่ วิทยาศาสตร์อนุรักษ์ไม่เพียงทำงานเพื่อป้องกันการสูญเสียของธรรมชาติแต่ยังส่งเสริมการสร้างธรรมชาติ ''ใหม่ '' (Sanderson และสาบฮูรอน 2011) หรือ ''ธรรมชาติที่สอง '' (Zimmerer, 2000) วิธีการดังกล่าวมีความสำคัญกับผลประโยชน์ทางสังคมความหลากหลายทางชีวภาพ และอื่น ๆระบบนิเวศบริการที่เกี่ยวข้องกับธรรมชาติในเมือง (Savard et al.,2000 Chiesura, 2004 Fuller et al. 2007) และถือเป็นการให้เหตุผลใหม่เสริมสร้างกิจกรรมการอนุรักษ์ที่บุคคลอาศัย และทำงาน (มิลเลอร์และฮอบส์ 2002)
การแปล กรุณารอสักครู่..

จึงมีความตระหนักที่เพิ่มขึ้นของความต้องการที่จะรักษาความหลากหลายทางชีวภาพในเมือง ( เดียร์บอร์น และ คาร์ก , 2009 ;kowarik , 2011 ) ใหม่นี้ความต้องการเพื่อการอนุรักษ์ทางชีวภาพใน( และเมืองแซนเดอร์สัน Huron , 2011 ) ยังสามารถเชื่อมโยงไปยัง" "new " " หรือ " " " "non-equilibrium นิเวศวิทยา ( เวลลิงตัน และฮอบส์2005 ) ซึ่งในการเปลี่ยนแปลงและความไม่แน่นอนมากกว่า––ความมั่นคงจะถือเป็นบรรทัดฐาน การรบกวน เช่น อิทธิพลของมนุษย์ถือว่าเป็นองค์ประกอบภายในของระบบมากกว่าปัจจัยภายนอก ( เวลลิงตัน และ ฮอบส์ , 2005 ; หัว , 2007 ) นี้วิธีการที่สามารถเข้าใจได้ในแง่ของโรเซนส์ไวก์ "reconciliation "นิเวศวิทยา " " ( โรเซนส์ไวก์ , 2003 ) ซึ่งมุ่งเน้น inventing ,การสร้างและรักษาที่อยู่อาศัยใหม่เพื่ออนุรักษ์สายพันธุ์ความหลากหลายในสถานที่ที่ผู้คนมีชีวิตอยู่ ( เดียร์บอร์น และ คาร์ก 2552 )ที่นี่ , วิทยาศาสตร์การอนุรักษ์ ไม่เพียง แต่ทำงานเพื่อป้องกันการสูญเสียของธรรมชาติแต่ยังเพื่อเสริมสร้างการสร้าง " " ธรรมชาติ " และ "new ( แซนเดอร์สันฮูรอน , 2011 ) หรือ " "second ธรรมชาติ " " ( ซีมเมอเรอร์ , 2000 ) วิธีการเช่นนี้มีความไวต่อสังคมประโยชน์ของความหลากหลายทางชีวภาพและอื่น ๆระบบนิเวศบริการเกี่ยวข้องกับเมืองธรรมชาติ ( savard et al . ,2000 ; chiesura , 2004 ; สัมผัส et al . , 2007 ) และถือเป็นการให้เพื่อส่งเสริมกิจกรรมอนุรักษ์ใหม่เหตุผลที่คนอาศัยและทำงาน ( มิลเลอร์และฮอบส์ , 2002 )
การแปล กรุณารอสักครู่..
