Chapter 12Henry VIII. and Anne Bole

Chapter 12

Henry VIII. and Anne Boleyn. — Disadvantages of Living in same house with Pair of Lovers. — A Trying Time for the English Nation. — A Night Search for the Picturesque. — Homeless and Houseless. — Harris prepares to die. — An Angel comes along. — Effect of Sudden Joy on Harris. — A Little Supper. — Lunch. — High Price for Mustard. — A Fearful Battle. — Maidenhead. — Sailing. — Three Fishers. — We are Cursed.

I was sitting on the bank, conjuring up this scene to myself, when George remarked that when I was quite rested, perhaps I would not mind helping to wash up; and, thus recalled from the days of the glorious past to the prosaic present, with all its misery and sin, I slid down into the boat and cleaned out the frying-pan with a stick of wood and a tuft of grass, polishing it up finally with George’s wet shirt.
We went over to Magna Charta Island, and had a look at the stone which stands in the cottage there and on which the great Charter is said to have been signed; though, as to whether it really was signed there, or, as some say, on the other bank at “Runningmede,” I decline to commit myself. As far as my own personal opinion goes, however, I am inclined to give weight to the popular island theory. Certainly, had I been one of the Barons, at the time, I should have strongly urged upon my comrades the advisability of our getting such a slippery customer as King John on to the island, where there was less chance of surprises and tricks.
There are the ruins of an old priory in the grounds of Ankerwyke House, which is close to Picnic Point, and it was round about the grounds of this old priory that Henry VIII. is said to have waited for and met Anne Boleyn. He also used to meet her at Hever Castle in Kent, and also somewhere near St. Albans. It must have been difficult for the people of England in those days to have found a spot where these thoughtless young folk were not spooning.
Have you ever been in a house where there are a couple courting? It is most trying. You think you will go and sit in the drawing-room, and you march off there. As you open the door, you hear a noise as if somebody had suddenly recollected something, and, when you get in, Emily is over by the window, full of interest in the opposite side of the road, and your friend, John Edward, is at the other end of the room with his whole soul held in thrall by photographs of other people’s relatives.
“Oh!” you say, pausing at the door, “I didn’t know anybody was here.”
“Oh! didn’t you?” says Emily, coldly, in a tone which implies that she does not believe you.
You hang about for a bit, then you say:
“It’s very dark. Why don’t you light the gas?”
John Edward says, “Oh!” he hadn’t noticed it; and Emily says that papa does not like the gas lit in the afternoon.
You tell them one or two items of news, and give them your views and opinions on the Irish question; but this does not appear to interest them. All they remark on any subject is, “Oh!” “Is it?” “Did he?” “Yes,” and “You don’t say so!” And, after ten minutes of such style of conversation, you edge up to the door, and slip out, and are surprised to find that the door immediately closes behind you, and shuts itself, without your having touched it.
Half an hour later, you think you will try a pipe in the conservatory. The only chair in the place is occupied by Emily; and John Edward, if the language of clothes can be relied upon, has evidently been sitting on the floor. They do not speak, but they give you a look that says all that can be said in a civilised community; and you back out promptly and shut the door behind you.
You are afraid to poke your nose into any room in the house now; so, after walking up and down the stairs for a while, you go and sit in your own bedroom. This becomes uninteresting, however, after a time, and so you put on your hat and stroll out into the garden. You walk down the path, and as you pass the summer-house you glance in, and there are those two young idiots, huddled up into one corner of it; and they see you, and are evidently under the idea that, for some wicked purpose of your own, you are following them about.
“Why don’t they have a special room for this sort of thing, and make people keep to it?” you mutter; and you rush back to the hall and get your umbrella and go out.
It must have been much like this when that foolish boy Henry VIII. was courting his little Anne. People in Buckinghamshire would have come upon them unexpectedly when they were mooning round Windsor and Wraysbury, and have exclaimed, “Oh! you here!” and Henry would have blushed and said, “Yes; he’d just come over to see a man;” and Anne would have said, “Oh, I’m so glad to see you! Isn’t it funny? I’ve just met Mr. Henry VIII. in the lane, and he’s going the same way I am.”
Then those people would have gone away and said to themselves: “Oh! we’d better get out of here while this billing and cooing is on. We’ll go down to Kent.”
And they would go to Kent, and the first thing t

Chapter 12

Henry VIII. and Anne Boleyn. — Disadvantages of Living in same house with Pair of Lovers. — A Trying Time for the English Nation. — A Night Search for the Picturesque. — Homeless and Houseless. — Harris prepares to die. — An Angel comes along. — Effect of Sudden Joy on Harris. — A Little Supper. — Lunch. — High Price for Mustard. — A Fearful Battle. — Maidenhead. — Sailing. — Three Fishers. — We are Cursed.

I was sitting on the bank, conjuring up this scene to myself, when George remarked that when I was quite rested, perhaps I would not mind helping to wash up; and, thus recalled from the days of the glorious past to the prosaic present, with all its misery and sin, I slid down into the boat and cleaned out the frying-pan with a stick of wood and a tuft of grass, polishing it up finally with George’s wet shirt.
We went over to Magna Charta Island, and had a look at the stone which stands in the cottage there and on which the great Charter is said to have been signed; though, as to whether it really was signed there, or, as some say, on the other bank at “Runningmede,” I decline to commit myself. As far as my own personal opinion goes, however, I am inclined to give weight to the popular island theory. Certainly, had I been one of the Barons, at the time, I should have strongly urged upon my comrades the advisability of our getting such a slippery customer as King John on to the island, where there was less chance of surprises and tricks.
There are the ruins of an old priory in the grounds of Ankerwyke House, which is close to Picnic Point, and it was round about the grounds of this old priory that Henry VIII. is said to have waited for and met Anne Boleyn. He also used to meet her at Hever Castle in Kent, and also somewhere near St. Albans. It must have been difficult for the people of England in those days to have found a spot where these thoughtless young folk were not spooning.
Have you ever been in a house where there are a couple courting? It is most trying. You think you will go and sit in the drawing-room, and you march off there. As you open the door, you hear a noise as if somebody had suddenly recollected something, and, when you get in, Emily is over by the window, full of interest in the opposite side of the road, and your friend, John Edward, is at the other end of the room with his whole soul held in thrall by photographs of other people’s relatives.
“Oh!” you say, pausing at the door, “I didn’t know anybody was here.”
“Oh! didn’t you?” says Emily, coldly, in a tone which implies that she does not believe you.
You hang about for a bit, then you say:
“It’s very dark. Why don’t you light the gas?”
John Edward says, “Oh!” he hadn’t noticed it; and Emily says that papa does not like the gas lit in the afternoon.
You tell them one or two items of news, and give them your views and opinions on the Irish question; but this does not appear to interest them. All they remark on any subject is, “Oh!” “Is it?” “Did he?” “Yes,” and “You don’t say so!” And, after ten minutes of such style of conversation, you edge up to the door, and slip out, and are surprised to find that the door immediately closes behind you, and shuts itself, without your having touched it.
Half an hour later, you think you will try a pipe in the conservatory. The only chair in the place is occupied by Emily; and John Edward, if the language of clothes can be relied upon, has evidently been sitting on the floor. They do not speak, but they give you a look that says all that can be said in a civilised community; and you back out promptly and shut the door behind you.
You are afraid to poke your nose into any room in the house now; so, after walking up and down the stairs for a while, you go and sit in your own bedroom. This becomes uninteresting, however, after a time, and so you put on your hat and stroll out into the garden. You walk down the path, and as you pass the summer-house you glance in, and there are those two young idiots, huddled up into one corner of it; and they see you, and are evidently under the idea that, for some wicked purpose of your own, you are following them about.
“Why don’t they have a special room for this sort of thing, and make people keep to it?” you mutter; and you rush back to the hall and get your umbrella and go out.
It must have been much like this when that foolish boy Henry VIII. was courting his little Anne. People in Buckinghamshire would have come upon them unexpectedly when they were mooning round Windsor and Wraysbury, and have exclaimed, “Oh! you here!” and Henry would have blushed and said, “Yes; he’d just come over to see a man;” and Anne would have said, “Oh, I’m so glad to see you! Isn’t it funny? I’ve just met Mr. Henry VIII. in the lane, and he’s going the same way I am.”
Then those people would have gone away and said to themselves: “Oh! we’d better get out of here while this billing and cooing is on. We’ll go down to Kent.”
And they would go to Kent, and the first thing t

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

บทที่ 12เฮนรี่ VIII และแอนน์โบลีน ซึ่งข้อเสียของการอาศัยอยู่ในบ้านเดียวกันกับคู่รัก — พยายามเวลาสำหรับประเทศอังกฤษ — การค้นคืนหาความงดงาม — จรจัด และ Houseless — แฮเตรียมตาย — แองเจิลมาพร้อม ซึ่งผลของความสุขฉับพลันในแฮ — Supper เล็กน้อย -อาหารกลางวัน -ราคาสูงสำหรับมัสตาร์ด — การต่อสู้ที่น่ากลัว — เมเดนเฮด ซึ่งแล่น — Fishers สาม — เราจะซวยฉันนั่งบนฝั่ง ปลุกผีขึ้นฉากนี้กับตัวเอง เมื่อจอร์จนั้นว่า เมื่อฉันวางถูกมาก บางทีฉันจะไม่คิดช่วยล้าง และ ดังนั้น จากวันของอดีตอันรุ่งเรืองถึงปัจจุบันธรรมดา มีความทุกข์และบาป ผมฝ่อลงไป และความสะอาดกระทะทอดกระทะติดไม้และปุยหญ้า ขัดมันในที่สุดกับจอร์จเปียกเสื้อเราเดินไปที่เกาะ Magna Charta และมีดูที่หินที่ตั้งอยู่ในกระท่อมมี และที่ กฎบัตรดีกล่าวว่า ได้ลง แม้ว่า ถึงว่าจริง ๆ เซ็นมี หรือ บาง พูด ในธนาคารอื่น ๆ ที่ "Runningmede ฉันปฏิเสธยอมรับตนเอง เป็นความเห็นส่วนตัวของตัวเองไป อย่างไรก็ตาม ฉัน:แนวโน้มให้น้ำหนักถึงทฤษฎีนิยมเกาะ แน่นอน ฉันได้รับหนึ่งของขุนนางครั้ง ในเวลา ฉันควรมีขอเรียกร้องให้เมื่อสหายของฉัน advisability ของเราได้เช่นลื่นลูกค้าเป็นพระเจ้าจอห์นไปเกาะ มีโอกาสเกิดความประหลาดใจและเทคนิคมีซากปรักหักพังของวัดเก่าในบ้าน Ankerwyke ซึ่งมีปิกนิก และแก้ไขรอบเกี่ยวกับพื้นที่ของวัดเก่านี้ที่เฮนรี่ VIII บอกว่า ต้องรอ และได้พบกับแอนน์โบลีน เขายังเคยพบที่ปราสาท Hever ในเคนท์ และยังอยู่ใกล้เซนต์อัลบานส์ มันมีคนของอังกฤษในวันนั้นที่ได้พบจุดที่ชาวบ้านหนุ่มสาวเหล่านี้คิดถูก spooningคุณเคยอยู่ในบ้านมีติดคู่ มันเป็นส่วนใหญ่พยายาม คุณคิดว่า คุณจะไปนั่งในห้องวาดรูป และคุณมีนาคมปิดนั่น เมื่อคุณเปิดประตู คุณได้ยินเสียงว่าใครได้ก็จัดสิ่ง และ เมื่อคุณได้รับใน เอมิลี่ โดยหน้าต่าง เต็มที่น่าสนใจในด้านตรงข้ามของถนน และเพื่อน จอห์นเอ็ดเวิร์ด เป็นอีกด้านของห้อง ด้วยจิตวิญญาณของเขาทั้งหมดที่ถือใน thrall โดยภาพถ่ายของญาติคนอื่น ๆ"โอ้" คุณพูด การหยุดที่ประตู "ฉันว่าไม่รู้ใครได้ที่นี่"โอ้ ไม่คุณ "กล่าวว่า เอมิลี่ จ้างงาน ในโทนซึ่งก็หมายความว่า เธอไม่เชื่อว่าคุณคุณแขวนเกี่ยวกับสำหรับบิต แล้วคุณบอกว่า:"ก็มืดมาก ทำไมไม่คุณแสงก๊าซ"จอห์นเอ็ดเวิร์ดกล่าวว่า "โอ้" เขาไม่สังเกตเห็นมัน และเอมิลี่บอกว่า พ่อไม่ชอบแก๊สที่มีไฟส่องสว่างในช่วงบ่ายคุณบอกพวกเขาหนึ่ง หรือสองรายการของข่าว และให้มุมมองและความเห็นของคุณกับคำถามที่ไอริช แต่นี่ไม่ใช่ที่พวกเขาสนใจ ทั้งหมดที่พวกเขาพูดเรื่องใด ๆ คือ "โอ้" "คือมัน "ไม่เขา" "Yes และ"คุณอย่า พูดดัง " และ หลังจากสิบนาทีเช่นรูปแบบของการสนทนา ขอบคุณถึงประตู ส่งออก และจะประหลาดใจที่พบว่า ประตูทันทีปิดหลัง และปิดตัวเอง โดยคุณมีสัมผัสมันครึ่งชั่วโมงต่อมา คุณคิดว่า คุณจะลองท่อในเรือนกระจก เก้าอี้เท่านั้นที่จะครอบครอง โดยเอมิลี่ และจอห์นเอ็ดเวิร์ด ถ้าภาษาของผ้าสามารถจัดเตรียม ได้อย่างเห็นได้ชัดนั่งบนพื้น พวกเขาไม่พูด แต่พวกเขาให้ดูว่าทั้งหมดที่สามารถกล่าวว่า ในชุมชนอารยะ และกลับมาหาทันที และปิดประตูหลังคุณจะกลัวที่จะหามเข้าไปในห้องใด ๆ ในบ้านตอนนี้ ดังนั้น หลังจากเดินขึ้นลงบันไดในขณะ คุณไป และนั่งอยู่ในห้องนอนของคุณเอง นี้กลายเป็นไม่น่าทึ่ง อย่างไรก็ตาม เวลา และดังนั้นสวมหมวกของคุณ และเดินเข้าไปในสวน คุณเดินลงเส้นทาง และผ่านบ้านฤดูร้อน คุณเหลือบมองใน และมี idiots เหล่าหนุ่มสอง เบียดเข้าไปในมุมหนึ่งของมัน และพวกเขาเห็นคุณ และจะเห็นได้ชัดภายใต้ความคิดที่ว่า สำหรับบางคนที่ชั่วร้ายของคุณเอง คุณจะติดตามพวกเขาเกี่ยวกับ"ทำไมไม่มีเป็นห้องพิเศษสำหรับการจัดเรียงของสิ่งนี้ และทำให้คนที่เก็บมัน" คุณ mutter และวิ่งกลับไปห้องโถง และรับร่มของคุณ และออกไปมันต้องมีเด็กมากมายเช่นนี้เมื่อโง่ที่เฮนรี่ VIII ถูกติดแอนน์เขาน้อย คนในบักกิงแฮมเชอร์จะมีมาถึงพวกเขาโดยไม่คาดคิด เมื่อพวกเขาถูก mooning รอบวินด์เซอร์และ Wraysbury มี exclaimed "โอ้ คุณนี่ "เฮนรี่จะมีขวยเขิน และกล่าว ว่า "ใช่ เขาจะแค่มาดูคน และแอนน์จะ บอก "โอ้ ฉันดีใจที่เห็นคุณ ไม่ตลก ฉันเพิ่งพบนายเฮนรี่ VIII ในเลน และเขาจะแบบเดียวกับที่ผม "แล้วคนเหล่านั้นจะได้ไปเก็บ และกล่าวว่าตัวเอง: "โอ้ เราจะดีได้จากที่นี่ในขณะนี้การเรียกเก็บเงิน และสกปรก เราจะไปลงเคนท์"และพวกเขาจะไป Kent และ t สิ่งแรก

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.