Shin Hye took one look at his sad e

Shin Hye took one look at his sad expression and stopped resisting. Min Ho pulled her in that their bodies were almost pressed together, their faces within inches of each other. With Min Ho this close, Shin Hye could feel her heart thud against her chest. She was too powerless against him, and she knew that if he tried to lean in and kiss her now, she wouldn’t have the strength to push him away.

But Min Ho only leaned his forehead on hers. ‘Thank you,’ he murmured softly before closing his eyes.

Shin Hye watched him fall asleep, observing how his chest rose and fell with every breath. The longer she lay there, she more she hated herself for wanting to stay. Even if she didn’t want to admit it, his embrace was still familiar, warm, and comforting.

She didn’t notice how much time had passed, but when she was sure he was asleep, she slowly removed his arm from her waist and carefully got up from the bed. She was about to make her way into the kitchen when from the corner of her eye, she saw a white envelope above Min Ho’s study table. She tiptoed over there and picked it up. Her hand flew to cover mouth the moment she recognized it. The Japan photos, she thought. She had forgotten about them completely. She glanced at Min Ho on the bed as she opened it. How did he get these? After she browsed through them, she put the envelope inside her bag.

After scouring Min Ho’s kitchen and gathering all the ingredients she needed, Shin Hye started making porridge. For some reason, she felt guilty about the fact that Min Ho barely eats. It was evident in how thin his face got. She didn’t care if she was no longer his girlfriend. The man needed to eat.

When she was done, she took out a small piece of paper and a pen from her bag and wrote Min Ho a note. She left it with the hangover drink from Il Woo. Just as she was about to go out of his door, she turned around and scanned the place.

‘This is the last time,’ she muttered audibly. It wasn’t only Min Ho that needed a note. She did, too. ‘Nothing changes. You can’t be here again. This is the last time,’ she reminded herself.



‘SURPRISE!’

Shin Hye’s eyes widened seeing the bright faces in front of her. Her childhood friends, her college friends, her celebrity friends, her staff – all of them have gathered at her parents' restaurant and were now grinning at her confused face. Instinctively, she covered her cheeks with her palms; she was absolutely sure she was blushing.

‘Meoya… what’s all this?’

‘Happy birthday to you… happy birthday to you…’

Everyone there started singing enthusiastically. Shin Hye turned to her side and saw Hong Ki walking in with a cake. He was singing the loudest out of everyone there.

‘…happy birthday, dear Shin Hye… happy birthday to you!’

Shin Hye couldn’t wipe the smile off her face. Her eyes started to water, feeling overwhelmed by the whole scene. Lately, she’d been depressed and feeling dejected. She was exhausted from work, and from dealing with the breakup that it took a lot of her energy. But for the first time in weeks, she could say that she was genuinely happy.

‘Ya, ya, ya! Don’t cry!’ Hong Ki exclaimed. ‘She’s crying, everyone! Make her stop!’

She hit his arm lightly before turning to her cake again. There were too many candles, signifying the many years that she’s been blessed. Yesterday, her birthday celebration with the fans ended, and now, her celebration with her family and closest friends was about to begin. Her heart fluttered.

‘Shin Hye, you’re supposed to blow the candles,’ Hong Ki reminded her, interrupting her thoughts.

‘I know. I’m just trying to think of a wish.’

Hong Ki chuckled. ‘Don’t make me laugh. You have everything already, Miss hallyu star! What more can you possibly wish for? Just blow the candles! I almost can’t feel my arms.’

Shin Hye bit her lip. That wasn’t exactly true. She didn’t have everything. But she wasn’t going to be greedy either. Just one wish would do. She closed her eyes then blew them out. The whole room cheered and clapped. Shin Hye’s Mother walked to her and gave her a tight hug.

‘Soo Jin and Joon planned all of this,’ her Father, who was right beside her Mom, told her. ‘You’re going to be busy on your actual birthday so let’s just celebrate earlier.’

‘Omma, appa, gumawo,’ she replied. She had already cried at the fan meeting when her parents gave her their message. She wasn’t going to cry anymore, although the tears were really being pushy.

Her mother leaned closer. ‘Keunde… is Min Ho coming?’

She tensed at the mention of his name. Shin Hye looked at her Mom apologetically. ‘China.’

She didn’t like lying to her parents, so she settled for a half-truth. As far as she knew, Min Ho was in China for a schedule since the 14th, so he’s probably still there. Her heart grew heavy at the thought of him. No, Shin Hye. Have fun. You have everyone you need right here.

Throughout the night, everyone ate, laughed, and drank heartily. Shin Hye travelled from table to table, taking photos, joking with friends, and just receiving well wishes from everyone who came. Heechul was such a hoot. He became the pseudo-emcee, asking Shin Hye’s friends to make funny toasts for the birthday girl.

Shin Hye laughed out loud when Hong Ki retold everyone an anecdote from their drama filming days. He said that back then, Shin Hye was really like a boy. He doesn’t know when she started becoming so feminine, and he’s honestly getting scared that he’ll soon see her as a girl.

‘That’s never going to happen, Hongstar!’ Shin Hye said out loud.

Their festivities were interrupted when a huge bouquet of flowers were delivered to the restaurant. It was almost as big as Shin Hye that the delivery guy had trouble bringing it inside. Shin Hye looked around in confusion, to see if it was from someone in attendance. When nobody stepped up, the crowd hooted.

‘Oooh, looks like it’s from someone special!’ Jonghoon teased.

‘Omo! Do you have a boyfriend already, Shin Hye-ah? How come I don’t know about this?’ Heechul asked out loud, eliciting another round of teasing from her friends.

Shin Hye, on the other hand, just stood there stoically. She glanced at her manager who just shrugged, as if saying he has no idea who it’s from. Are these really from him? She wondered as she eyed the flowers again. It was absolutely beautiful.

She didn’t notice her Mother was already beside her. ‘Aigoo. He’s so wonderful, sending this even when he’s in China,’ she gushed. Shin Hye smiled awkwardly in response.

Just then, Geun Suk appeared from behind the flowers, surprising everyone there. Shin Hye’s heart leapt when he was suddenly in her face.

‘Saengil Chukae, Shin Hye!’ He greeted and then gave her a hug in front of everyone. The whole room erupted in cheers.

Hong Ki approached them excitedly. ‘Hyungnim! Wah, boshta. Are you finally dating Shin Hye after all this time?’

‘Ani, Shin Hye still won’t accept my heart. Right, omoni?’

Shin Hye’s mother just laughed and whacked Geun Suk’s arm. ‘Have you eaten? Why do you look so skinny? This won’t do. I’m going to feed you,’ she half-dragged Geun Suk away, and Hong Ki followed, leaving Shin Hye still standing there. Geun Suk looked back at her, mouthed ‘let’s talk later’ and gave her a wide smile.

Shin Hye nodded and sighed. It’s Geun Suk oppa. Not him. Her heart sank a little, disappointed. She knew she shouldn’t be hoping for anything from Min Ho now that they’ve broken up, but she couldn’t help it.

The visitors slowly left one by one as it approached midnight. Shin Hye, Joon, and Geun Suk were left at the restaurant, helping her parents clean up. When they were done, Geun Suk offered to take Shin Hye home.

They were both quiet as Geun Suk drove. Shin Hye noticed that he kept stealing glances at her, and she knew why. She hasn’t seen Geun Suk since she broke down at the karaoke place and ended up taking a nap at his studio to calm herself down. She didn’t give him the details about what happened between her and Min Ho, but Geun Suk was able to deduce from her state that they had broken up. It was no use convincing him otherwise, since he could always tell whenever she was lying.

‘Do you want to grab coffee?’ Geun Suk asked, breaking the silence between them. ‘Or a beer?’

Shin Hye pursed her lips. ‘Beer. I try to avoid coffee these days since my insomnia has gotten worse.’

He stopped by a convenience store near her apartment and bought a couple of cans. When he got back inside the car, he handed Shin Hye an opened one. They decided to just park there and drink inside.

‘Is this car new?’ Shin Hye asked, scanning the space. She was trying to stall – she knew that the talk was coming. Otherwise, Geun Suk would have just brought her home. ‘You bought one again? It looks awesome.’

He smirked. ‘Well you know sports cars are my weakness. Also, I figured it was about time I owned a green one. It’s pretty cool, huh?’

‘Yeah.’

‘So,’ Geun Suk spoke after he took a sip. ‘Have you talked to him lately?’

There it is. As much as she didn’t want to be reminded of Min Ho, she was glad that at least she can be open with Geun Suk. Her manager wasn’t the right person to talk to, because he wasn’t exactly objective. Maybe if she can unload some of the things that’s been on her mind with Geun Suk, then she’ll feel better.

Shin Hye looked down and shook her head. Technically, she hasn’t talked to Min Ho. Their ‘conversation’ back at his pad couldn’t really be considered talking, since he was in a drunk state.

‘You’re not sleeping well?’ He asked, a hint of concern in his voice. ‘Your insomnia. Does it have anything to do with him?’

‘I’d be lying if I say it has nothing to do with him,’ she replied. ‘It’s just… I have a lot of things on my mind. Mostly him.’

Geun Suk sighed audibly. ‘Don’t punish your body just because of a breakup. If anything

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Shin Hye เอาลักษณะหนึ่งที่เขาเศร้า และหยุดต่อต้าน โฮจิมินห์นาทีดึงเธอที่ศพถูกเกือบกดเข้าด้วยกัน หน้าภายในนิ้วของแต่ละอื่น ๆ กับโฮจิมินห์นาทีนี้ปิด Shin Hye อาจรู้สึก thud หัวใจของเธอกับหน้าอกของเธอ เธอมีอำนาจมากเกินไปกับเขา และเธอรู้ถ้าเขาพยายามเรียนรู้ใน และจูบเธอตอนนี้ เธอจะไม่มีแรงผลักดันให้เขาไป

โฮจิมินห์นาทีแต่ก็เอนหน้าผากของเขาเท่ากับเธอ ขอบคุณ เขา murmured เบา ๆ ก่อนที่จะปิดตาของเขา

Shin Hye ดูเขาตกหลับ สังเกตว่า หน้าอกของเขาโรและลดลงมือกับทุกลมหายใจ นานเธอวางมี เธอมากกว่าที่เธอเกลียดชังตัวเองที่พัก แม้ว่าเธอไม่ได้ต้องยอมรับมัน อ้อมกอดของเขายังคงคุ้นเคย อบอุ่น และพบกัน

เธอไม่ได้สังเกตเห็นว่า เวลาได้ผ่านไป แต่เมื่อเธอกำลังหลับแน่ เธอเอาแขนของเขาอย่างช้า ๆ จากเอวของเธอ และมีค่าอย่างรอบคอบจากนั้น เธอจะทำให้ทางของเธอเข้าไปในห้องครัวจากมุมของตาของเธอ เธอเห็นซองจดหมายสีขาวด้านบนโต๊ะเรียนนาทีโฮจิมินห์ นาง tiptoed โน่น และเบิกค่า มือของเธอบินไปครอบปากขณะที่เธอรู้จัก ภาพญี่ปุ่น เธอคิด เธอได้ลืมเกี่ยวกับพวกเขาทั้งหมด นาง glanced ที่โฮจิมินห์นาทีบนเตียงเธอเปิด วิธีทำเขาได้รับเหล่านี้ หลังจากที่เธอเรียกพวกเขา เธอใส่ซองจดหมายในกระเป๋าของเธอ

หลังจากใยครัวนาทีโฮจิมินห์ และรวบรวมส่วนผสมทั้งหมดที่เธอต้องการ Shin Hye เริ่มทำข้าวต้ม ดัง เธอรู้สึกผิดเกี่ยวกับข้อเท็จจริงที่โฮจิมินห์นาทีแทบไม่กิน ก็เห็นได้ชัดว่าบางหน้ามี เธอไม่แคร์หากเธอไม่ได้เป็นแฟนของเขา ผู้ชายต้องกินด้วย

เมื่อเธอทำสำเร็จแล้ว เธอเอาออกชิ้นส่วนเล็ก ๆ ของกระดาษและปากกาจากกระเป๋าของเธอ และเขียนบันทึกย่อโฮจิมินห์นาที เธอปล่อยกับอาการเมาค้างดื่มจากอิลวู เหมือนเธอจะออกจากประตูของเขา เธอหันไปรอบ ๆ และสแกน

'เป็นครั้งสุดท้าย เธอ muttered ทวน มันไม่ได้เฉพาะโฮจิมินห์นาทีที่ต้องบันทึก เธอไม่ได้ เกินไป ' ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง คุณไม่ได้ที่นี่อีกครั้ง นี้เป็นครั้งสุดท้าย เธอเตือนตัวเองด้วย



'แปลกใจ '

Widened shin Hye ตาเห็นใบหน้าสดใสหน้าเธอ เพื่อนวัยเด็กของเธอ เพื่อนวิทยาลัย เพื่อนเซเลบริตี้ ชอบ – ทั้งหมดได้รวบรวมร้านอาหารของพ่อแม่ และตอนนี้ได้ grinning ที่ใบหน้าของเธอสับสน Instinctively เธอครอบคลุมแก้มของเธอกับเธอปาล์ม เธอแน่จริง ๆ เธอเป็น blushing

'Meoya...คืออะไรทั้งหมดนี้? "

' อวยพรให้คุณ...อวยพรให้คุณ...'

คนมีเริ่มร้องเพลงใหม่ ๆ Hye ชินหันไปด้านข้างของเธอ และเห็น Hong Ki เดิน ด้วยเค้ก เขาได้ร้องเพลงดังที่สุดจากทุกคนมี

'...วันเกิดแฮปปี้ รัก Shin Hye...อวยพรให้คุณ!'

Shin Hye ไม่คลี่ยิ้มปิดใบหน้าของเธอได้ ตาเธอเริ่มต้นน้ำ รู้สึกจม โดยฉากทั้งหมด เมื่อเร็ว ๆ นี้ เธอได้ตก แล้วรู้สึกครูฝึกหดหู่ใจ เธอเหนื่อยจากการทำงาน และจากการจัดการกับการแบ่งเอาพลังงานของเธอมาก แต่เป็นครั้งแรกในสัปดาห์ที่ผ่านมา เธอพูดว่า เธอจริงใจมีความสุข

' ยา ยา ยา ไม่ร้อง!' Hong Ki ทางหลุดรอด ' เธอคือร้องไห้ ทุกคน ทำให้เธอหยุด!'

เธอตีแขนเขาเบา ๆ ก่อนจะเปิดให้เค้กของเธออีกครั้ง มีเทียนมากเกินไป บ่งบอกหลายปีที่เธอได้รับความสุข เมื่อวานนี้ การสิ้นสุดของเธอฉลองวันเกิดกับแฟน ๆ และตอนนี้ เธอฉลองกับเพื่อน ๆ ครอบครัว และใกล้เคียงที่สุดที่จะ เริ่ม หัวใจของเธอ fluttered

'Shin Hye คุณไม่ควรจะเป่าเทียน Hong Ki เตือนเธอ ขัดจังหวะความคิดของเธอ

' ฉันรู้ ฉันเพียงแค่พยายามที่จะคิดว่า ต้องการ '

Hong Ki เบา ๆ ' อย่าทำให้ฉันหัวเราะ คุณมีทุกอย่างแล้ว นางสาว hallyu ดาว อะไรเพิ่มเติมสามารถคุณอาจต้องการหรือไม่ เพียงเป่าเทียน แทบไม่รู้สึกว่าแขนของฉัน.'

Shin Hye บิต lip ของเธอ ที่ไม่เหมือนจริง เธอไม่ได้มีทุกอย่าง แต่เธอไม่ไปได้ตะกละอย่างใดอย่างหนึ่ง ต้องการเพียงหนึ่งจะทำ เธอปิดตาเธอ แล้วได้พัดให้ออก ห้องพักทั้งโห่ร้อง และปรบมือเพื่อเรียก แม่ shin Hye เดินกับเธอ และให้เธอฮักแน่น

'เพื่อจิ้นและ Joon แผนการทั้งหมดนี้ พ่อของเธอ คนถูกข้างแม่ของเธอ บอกเธอ 'คุณจะไม่ว่างในวันเกิดจริงมาลองเพิ่งฉลองก่อนหน้านั้น'

'Omma, appa, gumawo เธอตอบกลับ เธอมีแล้วร้องเรียกประชุมพัดลมเมื่อพ่อแม่ของเธอให้ข้อความของเธอ เธอไม่ได้ไปร้องไห้อีกต่อไป ถึงแม้ว่าน้ำตาถูกจริง ๆ ถูกเร่งเร้า

แม่ของเธอเองใกล้ชิด ' Keunde...นาทีโฮจิมินห์มา?'

เธอ tensed ที่กล่าวถึงชื่อของเขา Hye ชินมองดูที่แม่ของเธอ apologetically 'จีน'

เธอไม่ชอบโกหกพ่อแม่ของเธอ เพื่อเธอชำระ half-truth เป็นที่รู้ โฮจิมินห์นาทีนั้นในประเทศจีนสำหรับกำหนดการตั้งแต่ 14 ดังนั้นเขาจึงอาจจะยังมี หัวใจของเธอเติบโตหนักที่ความคิดของเขา ไม่มี Shin Hye ขอให้สนุก คุณมีทุกคนต้องแก่ที่นี่

ตลอดคืน คนกิน หัวเราะ และพ่อดื่ม ชิน Hye เผื่อเวลาจากตารางกับตาราง ภาพถ่าย หยอกล้อกับเพื่อน และเพิ่งได้รับดีต้องจากทุกคนที่มา Heechul hoot ดังกล่าวได้ เขากลายเป็น emcee ลกัน Shin Hye เพื่อนเพื่อให้ toasts ตลกสาววันเกิดขอให้

Hye ชินหัวเราะดัง ๆ เมื่อ Hong Ki เก่าเล่าใหม่ทุกคนมีเรื่องขำขันจากวัน filming ละครของพวกเขา เขากล่าวว่า กลับมาแล้ว Shin Hye เป็นจริง ๆ เหมือนเด็กผู้ชาย เขาไม่รู้ว่าเมื่อเธอเริ่มกลายเป็นผู้หญิงดังนั้น และเขาไม่สุจริตอย่างรับกลัวว่า คงจะเร็ว ๆ นี้เห็นเธอเป็นสาว

'ที่ไม่เคยจะเกิดขึ้น Hongstar ' Shin Hye กล่าวว่า ดัง ๆ

งานเฉลิมฉลองของพวกเขาถูกขัดจังหวะเมื่อมีการจัดส่งดอกไม้ช่อใหญ่ไป เกือบเป็นใหญ่เป็น Shin Hye ให้คนส่งมีปัญหานำมาไว้ภายในได้ Hye ชินมองรอบ ๆ ความยุ่งเหยิง เพื่อดูว่า มันจากผู้อื่นในการเข้างาน เมื่อไม่มีใครก้าวขึ้น ฝูงชน hooted.

'Oooh ดูเหมือนว่ามันเป็นจากคนพิเศษ ' Jonghoon teased

' โอโม มีแฟนแล้ว Shin Hye-อา ไหม ว่าฉันไม่ทราบเกี่ยวกับเรื่องนี้? " Heechul ถามดัง ๆ eliciting รอบล้อเล่นจากเพื่อนของเธออีก

Shin Hye คง เพียงยืนมี stoically นาง glanced ที่ผู้จัดการของเธอที่เพียงยักไหล่ ถ้าบอกว่า เขามีความคิดที่ได้รับจาก ใจจริง ๆ จากเขาเหล่านี้หรือไม่ เธอสงสัยว่า เป็นเธอตาดอกไม้อีกครั้ง ก็ชอบ

เธอไม่สังเกตเห็นแม่ของเธออยู่ข้างเธอนั้น " Aigoo เขาเป็นยอดเยี่ยมดังนั้น ส่งนี้แม้เมื่อเขาอยู่ในจีน เธอพล.ต.อ. ชิน Hye เก้ ๆ ยิ้มในตอบ

เพียงแล้ว Geun Suk ปรากฏพอดอกไม้ น่าแปลกใจทุกคนมี ชิน Hye หัวใจหลุดออกมาเมื่อเขาก็หน้าของเธอ

'Saengil Chukae, Shin Hye' เขาได้รับการต้อนรับแล้ว ให้เธอฮักหน้าทุกคน ห้องพักทั้งหมดปะทุในเชียร์

Hong Ki ทาบทามให้ขึ้ง ' Hyungnim วา boshta มีคุณสุดเดท Shin Hye หลังจากเวลานี้? "

' เอนิ Shin Hye ยังไม่ยอมรับหัวใจของฉัน ขวา omoni ?'

แม่ shin Hye หัวเราะ และ whacked Geun Suk แขนแค่นั้น "คุณกินอย่างไร ทำไมคุณมองให้ผอม นี้ไม่ ฉันจะไปหน่อย เธอครึ่งลาก Geun Suk ไป และ Hong Ki ตาม ออกจาก Shin Hye ยัง ตั้ง Geun Suk กลับมองที่เธอ มาแล้วด้วยการ 'พูดคุยภายหลัง' และให้เธอเป็นกว้างยิ้ม

Shin Hye พยักหน้า และถอนหายใจ Geun Suk oppa ได้ ไม่เขา หัวใจของเธอจมน้อย ผิดหวัง เธอรู้ว่า เธอไม่ควรจะหวังอะไรจากโฮจิมินห์นาทีที่พวกเขาได้เสีย แต่เธอไม่สามารถช่วยมัน

ผู้เข้าชมช้าซ้ายทีหนึ่งเพราะเวลาเที่ยงคืน Shin Hye, Joon และ Geun Suk ถูกซ้าย ที่ช่วยพ่อแม่ล้าง เมื่อพวกเขาทำ Geun Suk แก่บ้าน Shin Hye ได้

พวกเขาทั้งสองเงียบเป็น Geun Suk ขับรถ Hye ชินสังเกตว่า เขาเก็บขโมยสายตาแปลกที่เธอ และเธอรู้ว่าทำไม เธอไม่เห็น Geun Suk ตั้งแต่เธอสัญญาสคาราโอเกะ และสิ้นสุดการนอนเล่นที่ห้องของเขาสงบตัวเองลง เธอไม่ให้เขารายละเอียดเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเธอและโฮจิมินห์นาที แต่ Geun Suk สามารถอนุมานจากสถานะของเธอที่พวกเขาได้เสียขึ้น ก็ไม่หลอกลวงเขามิฉะนั้น เนื่องจากจะสามารถบอกการใช้เมื่อใดก็ตามเธอได้โกหก

'คุณต้องการกาแฟหรือไม่' Geun Suk ถาม ทำลายความเงียบระหว่างพวกเขา 'หรือเบียร์'

Shin Hye pursed ริมฝีปากของเธอ ' เบียร์ พยายามหลีกเลี่ยงกาแฟวันนี้เนื่องจากนอนไม่หลับของฉันมีอากาศเลวร้ายยิ่งขึ้น '

เขาหยุดตามร้านสะดวกซื้อใกล้อพาร์ทเมนท์ของเธอ และซื้อคู่ของกระป๋อง เมื่อเขาได้กลับมาภายในรถ เขามอบ Shin Hye เป็นส่วนหนึ่งของเปิด พวกเขาตัดสินใจที่จะมีที่จอด และดื่มภายในเพียง

'มีรถคันนี้ใหม่' ชิน Hye ถาม การสแกนพื้นที่ เธอพยายามถ่วง – เธอรู้ว่า กำลังพูดคุย มิฉะนั้น Geun Suk จะมีเพียงทำให้เธอภายในบ้าน ' คุณซื้อหนึ่งอีกหรือไม่ มันดูน่ากลัว '

เขา smirked ' คุณรู้จักรถสปอร์ตเป็นจุดอ่อนของฉัน นอกจากนี้ ฉันคิดมันเป็นเกี่ยวกับเวลาที่ฉันเป็นเจ้าของเดียวสีเขียว จึงเย็นสวย ฮะ?'

'ใช่'

'ให้ Geun Suk ได้พูดหลังจากที่เขาได้จิบ 'มีคุณพูดคุยกับเขาเมื่อเร็ว ๆ นี้"

มี เท่าที่เธอไม่ต้องการให้เตือนของโฮจิมินห์นาที เธอถูกดีใจที่อย่างน้อยเธอสามารถเปิดกับ Geun Suk ผู้จัดการของเธอไม่ได้บุคคลพูดคุย เนื่องจากไม่ตรงวัตถุประสงค์ บางทีถ้าเธอสามารถปลดปล่อยบางสิ่งที่ได้ใจของเธอกับ Geun Suk แล้วเธอจะรู้สึกดีกว่ากัน

Shin Hye มองลง และจับศีรษะของเธอ เทคนิค เธอไม่พูดคุยกับโฮนาที ของพวกเขา 'การสนทนา' ที่แผ่นของเขาไม่สามารถจริง ๆ ถือว่าพูด ตั้งแต่เขาอยู่ในเมาได้

' คุณจะไม่ได้หลับดี ' เขาถาม คำแนะนำของความกังวลในเสียงของเขา ' นอนไม่หลับของคุณ มันไม่มีอะไรกับเขา? "

'ฉันจะได้โกหกหากผมบอกว่า มันมีอะไรกับเขา เธอตอบกลับ "ก็... ฉันมีสิ่งต่าง ๆ มากมายในใจของฉัน ส่วนใหญ่เขา '

Geun Suk ถอนหายใจทวน ' อย่าลงโทษร่างกายเพียง เพราะการแบ่ง หากมีสิ่งใด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชินเฮเอาหนึ่งดูที่สีหน้าของเขาเศร้าและหยุดขัดขืน มินโฮดึงเธอในที่ร่างกายของพวกเขาเกือบจะถูกกดเข้าด้วยกัน ใบหน้าของพวกเขาภายในนิ้วของแต่ละอื่น ๆ กับมินโฮขนาดนี้ ชิน เฮ รู้สึกได้ถึงหัวใจเธอ . . . กับหน้าอกของเธอ เธอมันอ่อนแอต่อเขา และเขารู้ว่าถ้าเขาพยายามที่จะเรียนรู้ และจูบเธอตอนนี้เธอไม่ได้มีความแข็งแรงที่จะผลักเขาออกไป แต่มินโฮ

แค่พิงหน้าผากของเขากับเธอ ' ขอบคุณ ' เขาพึมพำเบาๆก่อนที่จะปิดดวงตาของเขา . . . . . .

ชิน เฮ เห็นเขาหลับ สังเกตว่าหน้าอกของเขา โรส และ อยู่ทุกลมหายใจ ยิ่งเธออยู่ตรงนั้นเธอมากขึ้น เธอเกลียดตัวเอง ที่อยากจะอยู่ แม้ว่าเธอจะไม่อยากยอมรับ อ้อมกอดของเขายังคงคุ้นเคย อบอุ่นและอบอุ่น

เธอไม่ได้สังเกตเท่าไหร่ เวลาผ่านไป แต่เมื่อเธอมั่นใจว่าเขากำลังหลับอยู่ เธอค่อยๆ ยกแขนของเขาออกจากเอวของเธอ และค่อยๆลุกจากเตียง เธอกำลังเข้ามาในครัวเมื่อจากมุมตาของเธอ เธอเห็นซองจดหมายสีขาวบนโต๊ะเรียนของมินโฮ เธอ tiptoed ตรงนั้นและหยิบขึ้นมามือของเธอบินไปปากครอบคลุมทันทีที่เธอยอมรับมัน ญี่ปุ่นภาพถ่าย เธอคิด เธอได้ลืมเรื่องเหล่านั้นทั้งหมด เธอเห็นมินโฮบนเตียง เธอเปิดมันออก เขาได้ยังไง ? หลังจากที่เธอถูกเรียกดูผ่านพวกเขา เธอใส่ซองจดหมายในกระเป๋าเธอด้วย

หลังจากที่ทำความสะอาดห้องครัวของมินโฮและรวบรวมส่วนผสมทั้งหมดที่เธอต้องการ ชินเฮเริ่มทำข้าวต้มสำหรับเหตุผลบางอย่าง เธอรู้สึกผิดเรื่องที่มินโฮกินแทบไม่ได้ มันเห็นได้ชัดว่าบางใบหน้าของเขาได้ เธอไม่สน ถ้าเธอไม่มีแฟน ผู้ชายต้องกิน

เมื่อเธอทำ เธอหยิบกระดาษแผ่นเล็กกับปากกาจากกระเป๋าของเธอและเขียนมินโฮ หมายเหตุ เธอทิ้งมันไว้กับอาการเมาค้างเครื่องดื่มจากอิลวู เหมือนที่เธอกำลังจะเดินออกจากประตูของเขาเธอหันไปรอบ ๆและสแกนสถานที่

นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่ ' เธอพึมพำเสียงดัง . ไม่ใช่แค่มินโฮที่ต้องทราบ หล่อนก็ด้วย ' ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง คุณอยู่ที่นี่ไม่ได้อีกแล้ว นี่จะเป็นครั้งสุดท้าย เธอนึกถึงตัวเอง



'surprise ! '

ชินเฮเป็นตาเบิกกว้าง ใบหน้าดูสดใสต่อหน้าเธอ เพื่อนวัยเด็กของเธอ เพื่อนดาราวิทยาลัยของเธอ เพื่อนของเธอเจ้าหน้าที่–พวกเขาทั้งหมดได้รวมตัวกันที่ร้านอาหารของพ่อแม่ของเธอ และตอนนี้ยิ้มใบหน้าที่สับสนของเธอ โดยสัญชาตญาณ เธอปิดแก้มกับฝ่ามือของเธอ เธอมั่นใจว่าเธอเขิน

'meoya . . อะไรกันเนี่ย '

'happy วันเกิด . . . . . . . สุขสันต์วันเกิด . . . . . . . '

ทุกคนก็เริ่มร้องเพลงอย่างกระตือรือร้นชินเฮหันไปข้างๆ เห็นฮงกีเดินกับเค้ก แล้วเขาก็ร้องเพลงที่ดังที่สุดจากทุกคน .

' . . . . . . . สุขสันต์วันเกิดนะชินเฮ . . . . . . . สุขสันต์วันเกิดให้กับคุณ ! '

ชินเฮไม่ได้เช็ดรอยยิ้มออกจากใบหน้า ตาของเธอเริ่มที่จะน้ำรู้สึกจมโดยฉากทั้งหมด เมื่อเร็วๆ นี้ เธอจะหดหู่และรู้สึกเศร้า . เธอเหนื่อยจากงานและจากการจัดการกับการเลิกราที่ใช้เวลามากของพลังงานของเธอ แต่สำหรับครั้งแรกในสัปดาห์ เธอจะบอกว่าเธออย่างแท้จริง มีความสุข

'ya นี่ นี่ ! อย่าร้องนะ ! ' ฮงกีอุทาน " เธอร้องไห้ ทุกคน ! ทำให้เธอหยุด '

เธอตีที่แขนเบาๆ ก่อนจะหันมาที่เธอ เค้กอีก มีเทียนมากเกินไป ซึ่งหลายปี ที่เธอมีความสุข เมื่อวานฉลองวันเกิดของเธอกับแฟนแล้ว และตอนนี้ เธอฉลองกับครอบครัวและเพื่อน กำลังจะเริ่มขึ้น หัวใจเธอเต้นรัว .

'shin เฮ คุณควรจะไปเป่าเทียน ' ฮงกี เตือน เธอ มาขัดจังหวะความคิดของเธอ

" รู้ ฉันแค่พยายามที่จะคิดของปรารถนา '

ฮงกิ หัวเราะ . ' อย่าทำให้ฉันหัวเราะ คุณมีทุกอย่างแล้ว คุณดารา !ยังมีอะไรที่ท่านต้องการ ? แค่เป่าเทียน ฉันเกือบจะไม่สามารถรู้สึกถึงอ้อมแขนของฉัน '

ชินเฮบิตของเธอริมฝีปาก มันไม่เป็นความจริง เธอไม่ได้มีทุกอย่าง แต่เธอไม่โลภด้วย เพียงปรารถนาจะทำ เธอหลับตาแล้วถอนหายใจออกมา ทั้งห้องตบมือให้กำลังใจ และ . แม่ของชินเฮเดินกับเธอ และกอดเธอแน่น

" จินซู และ จุนวางแผนทั้งหมดนี้ พ่อ ของเธอที่อยู่ข้างๆแม่ของเธอบอกเธอ ' คุณจะต้องยุ่งในวันเกิดที่แท้จริงของเธองั้นเรามาฉลองก่อนหน้านี้ '

'omma อัปป้า gumawo ' เธอตอบ เธอได้ร้องไห้ที่แฟนมีตติ้งเมื่อพ่อแม่ของเธอให้เธอข้อความของพวกเขา เธอจะไม่ร้องไห้อีก แต่น้ำตาจริงๆ

ถูกรุกแม่ชะโงกหน้าเข้าไปใกล้ ' keunde . . . มินโฮมา '

เธอเกร็งที่เอ่ยถึงในชื่อเขา ชินเฮดูแม่ขอโทษ . ' จีน '

เธอไม่ชอบโกหกพ่อแม่ของเธอ เธอจึงตัดสินสำหรับครึ่งหนึ่งของความจริง เท่าที่เธอรู้ มินโฮในประเทศจีนสำหรับตารางตั้งแต่ 14 , ดังนั้น เขาอาจจะยังคงมี หัวใจของเธอหนักอึ้ง ที่ความคิดของเขา ไม่ ชินเฮ มีความสนุกสนานคุณมีคนที่คุณต้องการที่นี่

ตลอดทั้งคืน ทุกคนกิน หัวเราะ และดื่มน้ำอย่างเต็มที่ ชิน เฮ เดินทางจากตารางเพื่อตาราง , ถ่ายรูป , เล่นกับเพื่อน และเพิ่งได้รับความปรารถนาดีจากทุกคนที่เข้ามา ฮีชอลเป็นนกฮูก เขากลายเป็นโฆษกหลอกถามชินเฮ เพื่อนที่จะให้ขนมปังปิ้ง ตลก

สำหรับวันเกิดของสาวน้อยชินเฮหัวเราะออกมาดัง ๆเมื่อฮงกีเล่าขานกันทุกคนที่มีเรื่องราวจากละครวัน เขาบอกว่า ตอนนั้น ชินเฮก็ชอบผู้ชาย เขาไม่ได้รู้ว่าเมื่อเธอเริ่มเป็นผู้หญิงแล้วเขาตรงๆ กลัวว่าเขาจะเห็นเธอเป็นสาว

ที่ไม่เคยเกิดขึ้น hongstar ! ชินเฮพูดออกมาดัง ๆ .

พิธีเฉลิมฉลองของพวกเขาถูกขัดจังหวะเมื่อดอกไม้ช่อใหญ่ถูกส่งมายังร้านอาหาร มันเกือบจะใหญ่เท่าชินฮเยที่คนส่งของมีปัญหานำมันเข้าไป ชินเฮดูสับสน ดูว่ามันมีคนเข้าร่วมประชุม เมื่อไม่มีใครก้าวขึ้นฝูงชน hooted

'oooh ดูเหมือนมันมาจากใครบางคนที่พิเศษ ' jonghoon ล้อ

'omo !คุณมีแฟนอยู่แล้ว ชิน เฮ อา ทำไมฉันถึงไม่รู้เรื่องนี้ ' ฮีชอลถามออกมา eliciting อีกรอบของล้อจากเพื่อน

ชิน เฮ บนมืออื่น ๆที่ยืนอยู่ตรงนั้น stoically . เธอเหลือบที่ผู้จัดการของเธอที่เพียงแค่ยักไหล่ราวกับว่าเขามีความคิดที่มันจาก นี่จากเขา เธอสงสัยว่าเธอจ้องมองดอกไม้อีกครั้งมันสวยงามจริง ๆ

เธอไม่เห็นแม่ของเธอก็อยู่ข้างๆเธอ ' เฮ้อ เขายอดเยี่ยมมาก การส่งนี้แม้เมื่อเขาอยู่ในประเทศจีนเขาพุ . ชินเฮยิ้มสุภาพตอบ

แล้วกึนซอกปรากฏตัวจากด้านหลังดอกไม้น่าแปลกใจที่ทุกคนมี หัวใจของชินเฮจะกระโดดเมื่อเขาพลันบนใบหน้าของเธอ

'saengil chukae ชินเฮ' เขาทักแล้วกอดเธอต่อหน้าทุกคน ทั้งห้องก็ระเบิดเชียร์

ฮงกิเข้าหาพวกเขาด้วยความตื่นเต้น ' พี่ครับ ! ว้าว boshta . ในที่สุดเธอก็เดทกับชินเฮ หลังจากเวลานานขนาดนี้ '

'ani ชินเฮก็ยังไม่ยอมรับหัวใจของฉัน ใช่ แม่ ? '

ชิน เฮ แม่ก็หัวเราะและอิดโรยกึนซอกแขน ' เธอกินอะไรหรือยัง ? ทำไมดูผอมจัง ไม่น่าทำแบบนี้เลยนะฉันจะป้อนเธอ ' เธอกึ่งลากกึนซุกไป และฮงกีตาม ปล่อยชินเฮยังคงยืนอยู่ตรงนั้น กึนซอกมองกลับมาที่เธอ ปาก ' ไว้ค่อยคุยกัน ' และทำให้เธอยิ้มกว้าง

ชินเฮพยักหน้าและก็ถอนหายใจ นี่พี่กึนซุก ไม่ใช่เขา หัวใจเธอจมเล็กน้อยผิดหวัง เธอรู้ว่าเธอไม่ควรหวังอะไรจากมินโฮ ตอนนี้พวกเราเลิกกันแล้วแต่เธอไม่สามารถช่วยมันได้

ชมช้าไปหนึ่งโดยหนึ่งเมื่อมันเข้าใกล้เที่ยงคืน ชิน เฮ จุน และ กึนซอก ถูกทิ้งไว้ที่ร้าน ช่วยพ่อแม่ทำความสะอาด เมื่อเสร็จเรียบร้อย กึนซอกเสนอว่าจะพา ชินเฮบ้าน

ทั้งคู่เงียบเป็นกึนซอกขับรถ ชิน เฮ สังเกตว่าเขาคอยขโมยมองเธอ และเธอก็รู้ว่าทำไมเธอไม่ได้เจอกึนซอกเธอยากจนลงที่ร้านคาราโอเกะและจบลงงีบที่ห้องของเขาเพื่อให้ใจเย็น เธอไม่ได้ให้รายละเอียดเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับมินโฮ แต่นายก็สามารถที่จะอนุมานจากสถานะของเธอ ว่าพวกเขาได้เลิกกันแล้ว มันไม่ใช้ให้เขาไม่อย่างนั้น เขาจะบอกเมื่อเธอโกหก

คุณต้องการดื่มกาแฟ ? ' กึนซอกถามทำลายความเงียบระหว่างพวกเขา หรือเบียร์ ? '

ชิน เฮ pursed ริมฝีปากของเธอ . ' เบียร์ ผมพยายามหลีกเลี่ยงกาแฟวันเหล่านี้เนื่องจากการนอนไม่หลับของฉันแย่ลง "

เขาแวะร้านสะดวกซื้อใกล้เธอเม้นและซื้อคู่ของกระป๋อง เมื่อเขาได้กลับเข้าไปในรถ เขาให้ชินเฮเปิดหนึ่งพวกเขาตัดสินใจที่จะจอดตรงนั้นและดื่มภายใน

'is นี้รถใหม่ ? ' ชินเฮถามการสแกนพื้นที่ เธอกำลังพยายามถ่วงเวลา และนางรู้ว่าพูดมา มิฉะนั้น กึนซอกจะต้องพาเธอกลับบ้าน ' คุณซื้อหนึ่งอีกครั้ง มันดูน่ากลัว . '

เขาแสยะยิ้ม ' คุณรู้ว่ากีฬารถยนต์เป็นจุดอ่อนของฉัน ยัง ฉันคิดว่ามันเป็นเกี่ยวกับเวลาที่ฉันเป็นเจ้าของ สีเขียวมันเจ๋งใช่ไหม 'yeah

' '

'so ' กึนซอกพูดหลังจากที่เขาได้จิบ คุณเคยคุยกับเขาไหม ? '

นั่นคือ เท่าที่เธอไม่อยากนึกถึงมินโฮ เธอรู้สึกดีใจที่อย่างน้อยเธอก็สามารถเปิดกับ กึน ซอก ผู้จัดการของเธอไม่ใช่คนที่จะพูด เพราะเขาไม่มีแน่นอนบางทีเธออาจจะสามารถยกเลิกการโหลดบางส่วนของสิ่งที่อยู่ในความคิดของเธอกับกึนซอก แล้วเธอจะรู้สึกดีขึ้น

ชินฮเยมองลงและสั่นศีรษะ จริงๆ แล้วเธอยังไม่พูดกับมินโฮ ของพวกเขา ' สนทนา ' กลับไปที่ของเขา พันธมิตรฯ ไม่ได้จริงๆ ถือว่าพูด เพราะเขาอยู่ในสถานะเมา

" ยังไม่นอนอีกเหรอ ? ' เขาถามคำใบ้จากความกังวลในเสียงของเขา ' นอนไม่หลับของคุณมันเกี่ยวอะไรกับเขา ? '

ฉันคงจะโกหกถ้าฉันบอกว่ามันไม่เกี่ยวกับเขา " เธอตอบ มันแค่ . . . ฉันมีเรื่องมากมายในใจของฉัน ส่วนใหญ่เขา . '

กึนซอกถอนหายใจเสียงดัง . ' อย่าลงโทษร่างกายของคุณเพียงเพราะการเลิกกัน ถ้าอะไร