So this is Cooperation Union」「Gurur

So this is Cooperation Union」

「Gururu」

When I mutter, a white leopard-like magic beast answers me.

This child is a familiar.
Berta looked and brought it for me.
Just what influence does she have… indeed, Berta-san can’t be taken lightly.

Familiars are given a special training and contract can be set with a magic tool collar.
They understand human language and have to obey orders faithfully.

Berta somehow gave consent regarding the Cooperation Union, but she didn’t give consent to let me go alone.
You can’t go without a guard, she strongly opposed.

Therefore, it was this child’s appearance.
Employing a bodyguard stealthily is impossible and looking for a trustworthy guard is even more challenging.
However, a familiar won’t reveal secrets, and will obediently lend its power.
Even if it can’t win, it can carry me on its back and escape.
This child has fast legs, so he is a perfect guard.
Incidentally, I named him Dieter-kun.

「There really are various kinds of people」

The door of the Cooperation Union building are open and a great variety of people are coming in and out.
The long ears on my head move pyokopyoko whenever I pick up noise.

Yup, right now, I undoubtedly have bunny ears on my head.
These ears are attached to a mask.
With this mask that covers half of my face and these bunny ears, I look like a different person.

Moreover, not only these ears look high-performance, but they actually work.
Because my real ears are not visible under the mask, I look just like a demi-human to the people around.

A bunny and a leopard are a perfect combination of a prey and the predator, but well, I think it’s necessary to keep my social position hidden and keep my safe.
In fact, I felt many eyes on me when I passed the gate of Cooperation Union.

Demi-humans in this world are not uncommon, they are able to live normally.
They are not in the aristocratic society, but they commonly live and perform business in the city.
There are many adventurers, so they will naturally come to this Cooperation Union.

「It is my first time here, may I know if I can register?」

It was finally my turn and I arrived at the counter while exposed to everyone’s eyes.

「Yes, please fill the necessary information on this form」

The receptionist woman tells me in a business-like manner.

「I understand. Should I fill the form in a different place?」

「Eh? No, it’s fine to do it here」

The expressionless, business-like receptionist woman looked at me in wonder.

「Ah, then…」

I see, the line to the reception is long because the dealing with one person takes so long.
There are six reception counters, but the queues to them are not shortening.

No wonder the receptionist Oneesan got so sick of it she became expresionless.
Thank you very much for your hard work!

「Umm, is there something?」

The face of the wondering Oneesan turns uneasy.
Unline when expressionless, she looks quite young.

「No, it is nothing much. I just thought it must be hard for you dealing with a long queue like this. I will fill out the form immediately」

When I speak and give her a harmless and inoffensive smile, Oneesan’s shoulders softly tremble for some reason.

「Eh, is, is something wrong?」



Gatan, Oneesan suddenly jumped up from her chair.

「That’s right!! It’s really hard every single day!! The queue doesn’t stop, everyone just complains, we don’t even have a spare time to eat lunch, everyone is just selfish, I can’t , I can’t stand it no more!!」

Oneesan has snapped.
She must have stored up a considerable amount of stress.
Was it my carelessness? I have said something that seem to have triggered her.

「Even though it’s called Cooperation Union, I work all day, I gain weight because I have to eat at night, I get pimples, and I can’t even get a boyfriend~~」

Un, the last piece was the shout of Oneesan’s heart.
Ah, Oneesan burst into tears.
What should I do? Someone! I wanted to call for help, but the other receptionist Oneesans are crying in symphaty.
Everyone is stressed, huh…

Right now, Cooperation Union’s business is at a stop.
… Is it my fault? It’s not me, right? Right?

When I look down at Dieter-kun, he quietly looks away.
Uh, does he mean it’s my fault?
I feel like the people around are looking at me… why~~

「What is going on!?」

When everyone is at wits’ end, a man coming from inner part of Cooperation Union shouts.

「Cooperation Union’s head!」

One person shouts in relief after seeing the man.
Everyone in the Cooperation Union shifts their gaze towards the union’s head.

「Clara, what is this uproar about?」

The head asks the receptionist Oneesan at the first counter, the one I’m lined up at.

「U, sniff, I mean, I hate this~!」

「Haa, I don’t understand you, come here for a bit. Others resume your duties!」

Everyone in the Cooperation Union resumes their work while Clara-san walks to a separate room.
The people in Clara-san’s queue line up to other queues while complaining.

Can’t be helped, I should also line up again.

「This person comes too」

Gashi

N? C

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้นนี้เป็นความร่วมมือ Union」「Gururu」เมื่อฉัน mutter สัตว์วิเศษเหมือนเสือดาวขาวตอบฉันเด็กคนนี้เป็นคุ้นเคยแบร์ทต้ามอง และนำมาให้ฉันอิทธิพลเพียงใดเธอมี...แน่นอน แบร์ทต้าซังไม่ต้องดำเนินการเบา ๆFamiliars ได้รับการฝึกอบรมพิเศษ และสามารถกำหนดสัญญากับคอมือวิเศษพวกเขาเข้าใจภาษามนุษย์ และต้องเชื่อฟังคำสั่งได้อย่างสมจริงแบร์ทต้าให้ยินยอมเกี่ยวกับความร่วมมือสหภาพอย่างใด แต่เธอไม่ให้ความยินยอมให้ผมไปคนเดียวคุณไม่สามารถไป โดยไม่มีผู้พิทักษ์ เธอขอต้านดังนั้น มันเป็นลักษณะของเด็กคนนี้ใช้กำลังคุ้มลอบเป็นไปไม่ได้ และพนักงานรักษาความน่าเชื่อถือเป็นสิ่งที่ท้าทายมากยิ่งขึ้นอย่างไรก็ตาม คุ้นเคยจะไม่เปิดเผยความลับ และจะเชื่อฟังยืมอำนาจของตนแม้ไม่ชนะ มันสามารถพกพาของหลังและหลบหนีเด็กคนนี้มีขาอย่างรวดเร็ว เพื่อให้เขาเป็นผู้พิทักษ์สมบูรณ์อนึ่ง ผมชื่อเขานี่-kun「There เป็น people」 ชนิดต่าง ๆมีการเปิดประตูของอาคารสหภาพความร่วมมือ และมาหลากหลายคนเข้าและออกหูยาวบนหัวของฉันย้าย pyokopyoko เมื่อใดก็ ตามที่รับเสียงรบกวนยุบ ตอนนี้ ไม่ต้องสงสัยมีหูกระต่ายบนหัวของฉันเหล่าหูแนบกับหน้ากากพร้อมนี้หน้ากากที่ครอบคลุมครึ่งหนึ่งของหน้าและหูกระต่ายเหล่านี้ ฉันเหมือนคนอื่นนอกจากนี้ ไม่เพียงแต่หูเหล่านี้ดูประสิทธิภาพสูง แต่พวกเขาทำงานจริงBecause my real ears are not visible under the mask, I look just like a demi-human to the people around.A bunny and a leopard are a perfect combination of a prey and the predator, but well, I think it’s necessary to keep my social position hidden and keep my safe.In fact, I felt many eyes on me when I passed the gate of Cooperation Union.Demi-humans in this world are not uncommon, they are able to live normally.They are not in the aristocratic society, but they commonly live and perform business in the city.There are many adventurers, so they will naturally come to this Cooperation Union.「It is my first time here, may I know if I can register?」It was finally my turn and I arrived at the counter while exposed to everyone’s eyes.「Yes, please fill the necessary information on this form」The receptionist woman tells me in a business-like manner.「I understand. Should I fill the form in a different place?」「Eh? No, it’s fine to do it here」The expressionless, business-like receptionist woman looked at me in wonder.「Ah, then…」I see, the line to the reception is long because the dealing with one person takes so long.There are six reception counters, but the queues to them are not shortening.No wonder the receptionist Oneesan got so sick of it she became expresionless.Thank you very much for your hard work!「Umm, is there something?」The face of the wondering Oneesan turns uneasy.Unline when expressionless, she looks quite young.「No, it is nothing much. I just thought it must be hard for you dealing with a long queue like this. I will fill out the form immediately」When I speak and give her a harmless and inoffensive smile, Oneesan’s shoulders softly tremble for some reason.「Eh, is, is something wrong?」 Gatan, Oneesan suddenly jumped up from her chair.「That’s right!! It’s really hard every single day!! The queue doesn’t stop, everyone just complains, we don’t even have a spare time to eat lunch, everyone is just selfish, I can’t , I can’t stand it no more!!」Oneesan has snapped.She must have stored up a considerable amount of stress.Was it my carelessness? I have said something that seem to have triggered her.「Even though it’s called Cooperation Union, I work all day, I gain weight because I have to eat at night, I get pimples, and I can’t even get a boyfriend~~」Un, the last piece was the shout of Oneesan’s heart.Ah, Oneesan burst into tears.What should I do? Someone! I wanted to call for help, but the other receptionist Oneesans are crying in symphaty.Everyone is stressed, huh…Right now, Cooperation Union’s business is at a stop.… Is it my fault? It’s not me, right? Right?When I look down at Dieter-kun, he quietly looks away.Uh, does he mean it’s my fault?I feel like the people around are looking at me… why~~
「What is going on!?」

When everyone is at wits’ end, a man coming from inner part of Cooperation Union shouts.

「Cooperation Union’s head!」

One person shouts in relief after seeing the man.
Everyone in the Cooperation Union shifts their gaze towards the union’s head.

「Clara, what is this uproar about?」

The head asks the receptionist Oneesan at the first counter, the one I’m lined up at.

「U, sniff, I mean, I hate this~!」

「Haa, I don’t understand you, come here for a bit. Others resume your duties!」

Everyone in the Cooperation Union resumes their work while Clara-san walks to a separate room.
The people in Clara-san’s queue line up to other queues while complaining.

Can’t be helped, I should also line up again.

「This person comes too」

Gashi

N? C

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้นนี้เป็น」ความร่วมมือสหภาพ「 gururu 」เมื่อฉันเอ่ย เสือดาวสีขาวเหมือนมายากลสัตว์ตอบฉันเด็กนี่มันคุ้นๆนะเบอร์ดูแล้วเอามาให้ฉันสิ่งที่มีอิทธิพลต่อเธอจริงๆ . . . เบอร์ซานไม่สามารถถ่ายเบาพวกสาวกได้รับการฝึกอบรมพิเศษและสัญญาสามารถตั้งค่าเครื่องมือวิเศษที่ปกพวกเขาเข้าใจภาษาของมนุษย์ และต้องปฏิบัติตามคำสั่งด้วยความสัตย์ซื่อเบอร์ก็ยินยอมเกี่ยวกับความร่วมมือของสหภาพ แต่เธอไม่ยอมปล่อยผมไว้คนเดียวคุณไม่สามารถไปโดยไม่มีองครักษ์ เธอต่อต้านอย่างรุนแรงดังนั้น จึงเป็นลักษณะของเด็กคนนี้การเป็นบอดี้การ์ดนั้นเป็นไปไม่ได้ และมองหายามที่น่าเชื่อถือคือยิ่งท้าทายอย่างไรก็ตาม คุ้นเคยจะไม่เปิดเผยความลับ และจะสามารถยืมพลังของถึงแม้จะไม่ชนะ มันก็แบกผมกลับมา และหลบหนีเด็กคนนี้มีขาอย่างรวดเร็ว ดังนั้นเขาเป็นยามที่สมบูรณ์แบบอนึ่ง ผมตั้งชื่อว่า Dieter คุง「 จริง ๆ มีชนิดต่าง ๆ ของคน」ประตูของความร่วมมือกลุ่มอาคารที่มีการเปิดและหลากหลายของคนเข้าและออกหูยาวบนหัวของฉันย้าย pyokopyoko เมื่อใดก็ตามที่ฉันรับเสียงใช่ ตอนนี้ผมไม่ต้องสงสัยมีหูกระต่ายบนหัวของฉันหูเหล่านี้แนบกับหน้ากากด้วยหน้ากากที่ครอบคลุมครึ่งหนึ่งของใบหน้าและหูกระต่ายเหล่านี้ ฉันดูเหมือนคนละคนนอกจากนี้ไม่เพียง แต่เหล่านี้หูดูสูง แต่พวกเขาจริงๆทำงานเพราะหูจริงของฉันไม่สามารถมองเห็นใต้หน้ากาก ผมมองเหมือนเดมี่ มนุษย์กับคนกระต่ายและเสือดาวมีการรวมกันที่สมบูรณ์แบบของเหยื่อและผู้ล่า แต่ผมคิดว่ามันจำเป็นที่จะรักษาตำแหน่งทางสังคมที่ซ่อนอยู่และให้ความปลอดภัยของฉันในความเป็นจริง ผมรู้สึกได้ถึงสายตามากมายกับฉันเมื่อฉันผ่านประตูแห่งความร่วมมือเดมี่ มนุษย์ในโลกนี้ไม่ได้ผิดปกติ ก็จะสามารถใช้ชีวิตได้ตามปกติพวกเขาไม่ได้อยู่ในสังคมของชนชั้นสูง แต่พวกเขามักอาศัยและทำงานในเมืองมีนักผจญภัย , ดังนั้นพวกเขาจะตามมาเอง ได้ร่วมมือกับสหภาพ「มันเป็นครั้งแรกของฉันที่นี่ ฉันว่าถ้าฉันสามารถลงทะเบียน 」สุดท้ายก็เปิดของฉันและฉันมาถึงที่เคาน์เตอร์ในขณะที่สัมผัสกับสายตาของทุกคน「ค่ะ กรุณากรอกข้อมูลในแบบฟอร์มนี้」พนักงานต้อนรับหญิงบอกฉันในธุรกิจเหมือนกัน「ฉันเข้าใจ ฉันควรกรอกข้อมูลในสถานที่ที่แตกต่างกัน 」「เอ๊ะ ? ไม่เป็นไรหรอกที่จะทำมันที่นี่」การไม่แสดงออก ธุรกิจ เช่น พนักงานต้อนรับหญิงมองฉันอย่างสงสัย「อ่า . . . . . . . . . 」ผมเห็น บรรทัดการรับเป็นเวลานาน เพราะติดต่อกับคนคนหนึ่งที่ใช้เวลานานมีหกเคาน์เตอร์แผนกต้อนรับ แต่คิวพวกเขาจะไม่สั้นลง .สงสัยคุณพี่ป่วยแล้ว พนักงานต้อนรับของเธอกลายเป็น expresionless .ขอบคุณสำหรับการทำงานหนักของคุณ「 อืม มีอะไร ? 」ใบหน้าของสงสัยคุณพี่จะไม่สบายใจunline เมื่อไร้อารมณ์ เธอดูค่อนข้างเล็ก「ครับ ก็ไม่มีอะไรมาก ฉันแค่คิดว่ามันต้องยากสำหรับคุณจัดการกับคิวยาวแบบนี้ ผมจะกรอกแบบฟอร์ม」ทันทีเมื่อฉันพูดกับเธอยิ้มให้ไม่เป็นอันตรายและไม่เป็นภัย คุณพี่ไหล่เบา ๆสั่น ด้วยเหตุผลบางอย่าง「เอ๋ มีอะไรเหรอ ? 」gatan คุณพี่ก็กระโดดขึ้นจากเก้าอี้ของเธอ「นั่นแหละ ! ! มันยากจริงๆ ทุกๆวัน ! คิวไม่เลิก ทุกคนก็บ่น เราก็ไม่ได้มีเวลาว่างไปกินมื้อเที่ยง ทุกคนก็เห็นแก่ตัว ฉันไม่สามารถ ฉันไม่สามารถทนได้อีกต่อไปแล้ว ! 」คุณพี่ก็หลุดเธอต้องเก็บไว้เป็นจำนวนมากของความเครียดมันสะเพร่าของฉัน ? ผมได้พูดบางอย่างที่ดูเหมือนจะเรียกเธอ「แม้ว่ามันเรียกว่าสหภาพความร่วมมือ ผมทำงานทั้งวัน เดี๋ยวน้ำหนักจะขึ้น เพราะต้องกินทุกคืน ฉันได้รับสิว , และฉันไม่สามารถแม้แต่จะหาแฟน ~ ~ 」อุน ชิ้นสุดท้ายเป็นตะโกนของหัวใจคุณพี่ .อ่า คุณพี่น้ำตาร่วงเผาะสิ่งที่ฉันควรทำอย่างไร ? ใครบางคน ! ผมอยากจะขอความช่วยเหลือ แต่ oneesans อื่นๆพนักงานต้อนรับร้องไห้ใน symphaty .ทุกคนเครียด เฮ้อ . . . . . . .ตอนนี้ธุรกิจ , ความร่วมมือของสหภาพที่หยุด. . . . . . . มันเป็นความผิดของฉัน ไม่ใช่ฉันใช่ไหม ใช่มั้ย ?เมื่อฉันมองไปที่อาหารคุง เขาดูเงียบๆ ไปเอ่อ เขาบอกว่ามันเป็นความผิดของฉันผมรู้สึกว่าคนรอบข้างมองผม . . . . . . . ทำไม ~ ~「เกิดอะไรขึ้น ! ? 」เมื่อทุกคนอยากจะจบ ผู้ชายที่มาจากส่วนภายในของความร่วมมือร่วมตะโกน .ความร่วมมือของสหภาพ「หัว ! 」คนหนึ่งตะโกนในที่โล่ง หลังจากเห็นเพื่อนทุกคนในความร่วมมือร่วมกะสายตาของพวกเขาที่มีต่อสหภาพของหัว「คลาร่า นี่มันอะไรคะ ? 」หัวหน้าพนักงานต้อนรับถามคุณพี่ที่เคาน์เตอร์ก่อนหนึ่งชั้น เรียงรายอยู่「 U , ดม , ฉันหมายความว่าฉันเกลียดสิ่งนี้ ~ ! 」「 ฮ่า ฉันไม่เข้าใจเธอ มานี่สิ คนอื่นจะกลับมาทำหน้าที่ของเธอ 」ทุกคนในความร่วมมือร่วมสมัครงานงานในขณะที่คลาซานเดินเข้ามาในห้องที่แยกต่างหากประชาชนใน คลาร่า ซัน