Had I asked if she thought she inha

Had I asked if she thought she inhabited her own body when we met a decade ago, she would have said yes without any hesitation. She’d done years of therapy and had just written a play, The Good Body, all about women’s relationships with their bodies. But when Ensler began passing blood five years ago, and her stomach distended, and she suffered terrible indigestion, and felt nauseous, she decided not to pay attention. By the time she finally saw a doctor, cancer had spread. It was stage III, nudging stage IV, and the odds of her surviving were bleak. How could she of all people have ignored what her body was telling her?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมถามถ้าเธอคิดว่า เธออาศัยอยู่ร่างกายของเธอเองเมื่อเราตรงกับทศวรรษที่ผ่านมา จะมีก็ได้โดยไม่ลังเลใด ๆ เธอทำปีบำบัด และเพิ่งได้เขียนเล่น ร่างกายดี เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของผู้หญิงกับศพ แต่เมื่อ Ensler เริ่มผ่านเลือดเมื่อห้าปีที่ผ่านมา distended ท้องของเธอ และเธอรับความเดือดร้อนกลัวอาหารไม่ย่อย และรู้สึกว่า nauseous เธอตัดสินใจไม่สนใจ โดยเวลาเธอสุดท้ายเห็นแพทย์ โรคมะเร็งได้แพร่กระจาย มันเป็นระยะ III, IV ระยะมันพริ้วอยู่ และราคาของเธอรอดได้เยือกเย็น วิธีสามารถเธอทุกคนได้ถูกละเว้นอะไรร่างกายของเธอบอกเธอหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถ้าผมถามว่าเธอคิดว่าเธออาศัยอยู่ในร่างกายของเธอเองเมื่อเราได้พบทศวรรษที่ผ่านมาเธอจะได้กล่าวว่าใช่โดยไม่ลังเลใด เธอจะทำปีของการรักษาและได้เขียนเพียงเล่นดีร่างกายทั้งหมดที่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของผู้หญิงที่มีร่างกายของพวกเขา แต่เมื่อเริ่ม Ensler ผ่านเลือดห้าปีที่ผ่านมาและท้องของเธอตุ่ยและเธอได้รับความเดือดร้อนย่อยที่น่ากลัวและรู้สึกคลื่นไส้เธอตัดสินใจที่จะไม่ให้ความสนใจ ตามเวลาที่เธอเห็นในที่สุดแพทย์มะเร็งได้แพร่กระจาย มันเป็นขั้นตอนที่สามดุนขั้นตอนที่สี่และราคาที่รอดตายของเธอเป็นเยือกเย็น วิธีการที่เธอของทุกคนจะได้ไม่สนใจสิ่งที่ร่างกายของเธอบอกเธอ?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันถามว่าเธอคิดว่าเธออยู่ในร่างของเธอเอง เมื่อเราเจอกันในทศวรรษที่ผ่านมา เธอคงตอบตกลงโดยไม่ลังเลใด ๆ เธอจะทำปีของการรักษาและมีแค่เขียนเล่น ร่างกายดี เกี่ยวกับผู้หญิงความสัมพันธ์กับร่างกายของพวกเขา แต่เมื่อ ensler เริ่มผ่านเลือดเมื่อห้าปีก่อน และท้องอืด และเธอต้องย่อยแย่และรู้สึกคลื่นไส้เธอตัดสินใจที่จะไม่สนใจ เมื่อเธอได้เห็นหมอ , มะเร็งได้แพร่กระจาย มันเป็นขั้นตอนที่ 3 เขยิบตัวระยะที่ 4 และอัตราเดิมพันของเธอรอดตายได้เลือนลาง ยังไงทุกคนก็ไม่สนใจสิ่งที่ร่างกายของเธอบอกเธอเหรอ ?