Unlike the food retail scenario in

Unlike the food retail scenario in the West, where the traditional food retailers disappeared with the entrance of
more modern food retail establishments (Osman M. Zain & Ismail Rejab, 1989), the traditional grocery stores in
Malaysia are expected to be in existence for quite sometime as the shift of grocery shopping to modern stores in
Malaysia is expected to be slow (Sabry Tahir, 2003). The traditional store outlets and provision shops capture
high percentage of groceries purchased (57%), while the modern trade outlets, which includes hypermarkets and
supermarkets stood at only 31% (Izwan Idris, 2002). Another report by the research firm Taylor Nelson Sofres
shows that hypermarkets gained only 12% of total household spending on packaged food, toiletries, and
household goods in West Malaysia (Prystay, 2002). This situation has been observed earlier in the local retail
scene with the entrance of the more modern supermarkets into the retail scene in the 1980s (Osman M. Zain &
Ismail Rejab, 1989). They observed that both modern supermarkets and smaller traditional outlets coexist
within a growing retail sector of the economy.
Since the study by Osman M. Zain & Ismail Rejab (1989) there has been a large influx of large scale
multinational retailers (Rosmimah Mohd. Roslin, 2000). The number of hypermarkets increases tremendously
from only 1 in 1995 to 21 in 2002 (Prystay, 2002) and to 30 in 2003 (Moreira, 2003). The growing number of
the larger grocery retailers has been a concern of the Ministry of Domestic Trade and Consumer Affairs
(MDTCA) who felt that hypermarkets are affecting local retailers as they operate on low margins in a slow
growing grocery market. The slow growth of grocery products in Malaysia happened since the Asian crisis. In
2001, the growth of grocery products is only 3% (Euromonitor, 2002). In addition, hypermarkets like Tesco,
Carrefour, and Giant are creating price war as they continuously cut down prices on daily use essentials
including grocery products (Moreira, 2003).
In an effort claimed by MDTCA to protect small retailers, Guidelines for the Establishment of Hypermarkets
were issued (Moreira, 2003). The retail industry has witnessed the high rate (38%) of traditional provision
stores closure from 46,544 in 1992 to 28,659 in 2001 (Prystay, 2002). Another observable result is the closure
of 16 Tops supermarkets in 2000 and another 6 at the end of 2002 (Ganesan, 2003a). Furthermore, the sales
revenue of Ocean supermarkets in Klang Valley in 2002 reduces by 38% from the previous year due to
competition from hypermarkets (Moreira, 2003).
Facing price competition and slow growth of the food retail, small retailers have been suggested to improve
their business strategies and use different retail approach as not to depend on government’s protection for a long
time (Moreira, 2003). Due to the price war among hypermarkets, grocery retailers should not depend on price
for competitive advantage.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซึ่งแตกต่างจากสถานการณ์ค้าปลีกในอาหารตะวันตกที่ร้านค้าปลีกแบบดั้งเดิมอาหารจากไปพร้อมกับการเข้ามาของ
สถานประกอบการที่ทันสมัย​​มากขึ้นฟู้ดรีเทล (osman เมตร. Zain & Ismail rejab, 1989) ร้านขายของชำแบบดั้งเดิมใน
มาเลเซียคาดว่าจะมีอยู่ใน สำหรับค่อนข้างบางครั้งในขณะที่การเปลี่ยนแปลงของการช้อปปิ้งร้านขายของชำกับร้านค้าที่ทันสมัย​​ใน
มาเลเซียคาดว่าจะช้า (sabry Tahir 2003)ร้านค้าแบบดั้งเดิมและร้านค้าจัดหาจับ
เปอร์เซ็นต์สูงของร้านขายของชำที่ซื้อ (57%) ในขณะที่ร้านค้าปลีกสมัยใหม่ซึ่งรวมถึงไฮเปอร์มาร์เก็ตและซูเปอร์มาร์เก็ต
ยืนอยู่ที่เพียง 31% (izwan idris, 2002) รายงานที่ทำโดย บริษัท วิจัยเทย์เลอร์เนลสัน Sofres อื่นที่แสดงให้เห็นว่า
ไฮเปอร์มาร์เก็ตที่ได้รับเพียง 12% ของค่าใช้จ่ายรวมของครัวเรือนในอาหารที่บรรจุอุปกรณ์อาบน้ำและ
ของใช้ในครัวเรือนในมาเลเซียตะวันตก (prystay, 2002) สถานการณ์เช่นนี้ได้รับการตั้งข้อสังเกตก่อนหน้านี้ในที่เกิดเหตุ
ปลีกในประเทศมีทางเข้าของซูเปอร์มาร์เก็ตที่ทันสมัย​​มากขึ้นเข้าฉากค้าปลีกในช่วงปี 1980 (osman เมตร. Zain &
Ismail rejab, 1989) พวกเขาสังเกตเห็นว่าทั้งสองซูเปอร์มาร์เก็ตที่ทันสมัย​​และมีขนาดเล็กกว่าร้านค้าแบบดั้งเดิมอยู่ร่วมกัน
ภายในภาคการค้าปลีกเติบโตของเศรษฐกิจ.
ตั้งแต่การศึกษาโดย osman เมตรZain & Ismail rejab (1989) มีการไหลบ่าเข้ามาของขนาดใหญ่ร้านค้าปลีกข้ามชาติ
(rosmimah Mohd. โรสลิน, 2000) จำนวนของไฮเปอร์มาร์เก็ตเพิ่มขึ้นอย่างมาก
จากเพียง 1 ใน 1995-21 ในปี 2002 (prystay, 2002) และ 30 ในปี 2003 (Moreira 2003) ตัวเลขการเติบโตของ
ขนาดใหญ่ร้านค้าปลีกร้านขายของชำได้รับความห่วงใยจากกระทรวงการค้าในประเทศและต่างประเทศของผู้บริโภค
(mdtca) ซึ่งรู้สึกว่าจะมีผลกระทบต่อไฮเปอร์มาร์เก็ตค้าปลีกท้องถิ่นที่พวกเขาทำงานบนขอบต่ำในตลาดร้านขายของชำช้า
เติบโต การเจริญเติบโตช้าของผลิตภัณฑ์ที่ร้านขายของชำในประเทศมาเลเซียที่เกิดขึ้นตั้งแต่เกิดวิกฤตเศรษฐกิจเอเชีย
ในปี 2001 การเจริญเติบโตของผลิตภัณฑ์ที่ร้านขายของชำเพียง 3% เป็น (Euromonitor, 2002) นอกจากนี้ไฮเปอร์มาร์เก็ตเช่นเทสโก้คาร์ฟูร์
และยักษ์กำลังสร้างสงครามราคาที่พวกเขาอย่างต่อเนื่องลดลงราคาที่สำคัญเกี่ยวกับการใช้งานในชีวิตประจำวัน
รวมถึงผลิตภัณฑ์ร้านขายของชำ (Moreira 2003).
ในความพยายามที่โดยอ้างว่าเพื่อปกป้อง mdtca ค้าปลีกขนาดเล็กแนวทางการจัดตั้งของไฮเปอร์มาร์เก็ต
ออก (Moreira, 2003) อุตสาหกรรมค้าปลีกได้เห็นอัตราที่สูง (38%) จากการจัดหาแบบดั้งเดิม
ปิดร้านค้าจาก 46,544 ใน 1992-28,659 ในปี 2001 (prystay, 2002) อีกผลที่สังเกตได้คือ
ปิดจาก 16 ซูเปอร์มาร์เก็ตท็อปส์ซูในปี 2000 และอีก 6 ที่ส่วนท้ายของปี 2002 (Ganesan, 2003a) นอกจากนี้ยอดขายรายได้
ของซูเปอร์มาร์เก็ตในมหาสมุทรกลางหุบเขาในปี 2002 ลดลง 38% จากปีก่อนเนื่องจากการแข่งขัน
จากไฮเปอร์มาร์เก็ต (Moreira 2003).
เผชิญการแข่งขันด้านราคาและการเจริญเติบโตช้าของการค้าปลีกอาหารร้านค้าปลีกขนาดเล็กที่ได้รับการแนะนำในการปรับปรุงกลยุทธ์ทางธุรกิจของพวกเขา
และใช้วิธีการที่แตกต่างกันค้าปลีกที่จะไม่ขึ้นอยู่กับการป้องกันของรัฐบาลมาเป็นเวลานาน
(Moreira 2003) เนื่องจากสงครามราคาในหมู่ไฮเปอร์มาร์เก็ตร้านค้าปลีกร้านขายของชำไม่ควรขึ้นอยู่กับ
ราคาเปรียบในการแข่งขัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซึ่งแตกต่างจากสถานการณ์ค้าปลีกอาหารตะวันตก ที่ร้านค้าปลีกอาหารหายไปกับของ
สถานประกอบการค้าปลีกอาหารสมัยใหม่ (Osman M. บินเซน&สุลต่านอิสมาอิล Rejab, 1989), ร้านค้าร้านขายของชำแบบดั้งเดิมใน
มาเลเซียคาดว่าจะเป็นในการดำรงอยู่สำหรับค่อนข้างบางเป็นกะของชำ แหล่งช้อปปิ้งที่ทันสมัยเพื่อเก็บใน
มาเลเซียคาดว่าจะช้า (Sabry Tahir, 2003) การเก็บร้าน และเงินสำรองของร้านจับ
ของร้านขายของชำซื้อ (57%), ในขณะที่ร้านค้าปลีกสมัยใหม่ ซึ่งรวมถึงมาร์ท และ
ซูเปอร์มาร์เก็ตอยู่ที่เพียง 31% (อิด Izwan รีส 2002) รายงานอื่น โดยบริษัทวิจัยเทเลอร์เนลสัน Sofres
แสดงว่า มาร์ทได้รับเพียง 12% ของค่าใช้จ่ายในครัวเรือนรวมบรรจุอาหาร น้ำ และ
เรือนในมาเลเซียตะวันตก (Prystay, 2002) มีการสังเกตสถานการณ์นี้ก่อนหน้านี้ในท้องถิ่นขายปลีก
ฉากกับทางเข้าซุปเปอร์มาร์เก็ตสมัยใหม่เข้าฉากขายปลีกในทศวรรษ 1980 (Osman M. บินเซน&
สุลต่านอิสมาอิล Rejab, 1989) พวกเขาสังเกตว่า ซุปเปอร์มาร์เก็ตที่ทันสมัยและขนาดเล็กแบบร้านเริ่ม
ภายในภาคการค้าปลีกการเติบโตของเศรษฐกิจ
ตั้งแต่ศึกษาโดย Osman M บินเซน&สุลต่านอิสมาอิล Rejab (1989) มีได้อีกขนาดใหญ่ของขนาดใหญ่
ร้านค้าปลีกข้ามชาติ (Rosmimah Mohd Roslin, 2000) จำนวนมาร์ทเพิ่มอย่าง
เพียง 1 ใน 1995-21 ในปี 2002 (Prystay, 2002) และ 30 ใน 2003 (Moreira, 2003) เพิ่มขึ้นจำนวน
ร้านค้าปลีกร้านขายของชำขนาดใหญ่มีความกังวลของกระทรวงการค้าภายในประเทศและกิจการผู้บริโภค
(MDTCA) ที่รู้สึกว่า มาร์ทจะกระทบร้านค้าปลีกท้องถิ่นพวกเขามีระยะขอบต่ำในแบบช้า
เติบโตตลาดร้านขายของชำ การเจริญเติบโตช้าของผลิตภัณฑ์อุปโภคบริโภคในมาเลเซียเกิดขึ้นตั้งแต่วิกฤติเอเชีย ใน
2001 การเติบโตของผลิตภัณฑ์อุปโภคบริโภคมีราคาเพียง 3% (Euromonitor, 2002) นอกจากนี้ มาร์ทเช่นเทสโก้,
Carrefour และยักษ์กำลังสร้างสงครามราคากับพวกเขาอย่างต่อเนื่องตัดลงราคาทุกวันใช้สิ่ง
รวมถึงผลิตภัณฑ์อุปโภคบริโภค (Moreira, 2003) .
เพื่อพยายามอ้าง MDTCA ป้องกันแนวทางสำหรับการก่อตั้งมาร์ท ร้านค้าปลีกขนาดเล็ก
นำออกใช้ (Moreira, 2003) อุตสาหกรรมค้าปลีกได้เห็นอัตราสูง (38%) ของบทบัญญัติดั้งเดิม
เก็บปิดจาก 46,544 ในปี 1992 ถึง 28659 ในปีค.ศ. 2001 (Prystay, 2002) Observable ผลอีกเป็นการปิด
ของ 16 ท็อปส์ซูเปอร์มาร์เก็ตใน 2000 และอีก 6 ที่สุดท้ายของ 2002 (Ganesan, 2003a) นอกจากนี้ ขาย
รายได้ของซูเปอร์มาร์เก็ตทะเลในหุบเขากลางใน 2002 ลด 38% จากปีก่อนหน้าเนื่อง
แข่งขันจากมาร์ท (Moreira, 2003) .
เผชิญการแข่งขันราคาและขายปลีกอาหาร การเจริญเติบโตช้า ร้านค้าปลีกขนาดเล็กมีการแนะนำเพื่อปรับปรุง
ของกลยุทธ์ทางธุรกิจและการใช้แตกต่างกันวิธีการไม่ให้ขึ้นอยู่กับรัฐบาลป้องกันระยะยาวขายปลีก
เวลา (Moreira, 2003) เนื่องจากสงครามราคาระหว่างมาร์ท ร้านค้าปลีกร้านขายของชำไม่ควรขึ้นอยู่กับราคา
สำหรับเปรียบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่เหมือนกับเหตุการณ์จำลองอาหารค้าปลีกใน West ที่ผู้ค้าปลีกอาหารแบบดั้งเดิมที่หายตัวไปพร้อมด้วยทางเข้าที่ร้านค้าปลีกอาหาร
ที่ทันสมัยมากกว่า( osman m . zain rejab & Sultan Ismail ได้รับ 1989 )แบบดั้งเดิมที่ร้านขายของชำใน
มาเลเซียได้รับการคาดหวังถึงการดำรงอยู่ของค่อนข้างรอสักครู่เป็นการเปลี่ยนแปลงของร้านจำหน่ายของชำเพื่อการช้อปปิ้งในร้านค้าที่ทันสมัยใน
มาเลเซียคาดว่าจะเคลื่อนตัวช้า( sabry tahir 2003 )ร้านอาหารแบบดั้งเดิมที่จัดเก็บและร้านค้าต่างๆการถ่าย ภาพ
สูงเป็นเปอร์เซ็นต์ของร้านขายของชำซื้อ( 57% )ในขณะที่ร้านอาหารการค้าที่ทันสมัยซึ่งรวมถึงซุปเปอร์สโตร์และ
ซุปเปอร์มาร์เก็ตอยู่ที่เพียง 31% ( izwan idris 2002 ) รายงานอีกคนหนึ่งโดย Taylor Nelson sofres บริษัทวิจัยที่แสดงให้เห็นว่าซุปเปอร์สโตร์
ซึ่งจะช่วยเพิ่มขึ้นเพียง 12% ของการใช้จ่ายในครัวเรือนรวมในแพ็คเกจอาหารและอุปกรณ์ในห้องสุขา
สินค้าในครัวเรือนใน West มาเลเซีย( prystay 2002 ) สถานการณ์นี้ถูกพบว่าก่อนหน้าในการค้าปลีกท้องถิ่น
ซึ่งจะช่วยถ่าย ภาพ พร้อมด้วยทางเข้าที่ของซุปเปอร์มาร์เก็ตที่ทันสมัยมากกว่าในฉากค้าปลีกในช่วงทศวรรษที่ 1980 s ( osman m . zain rejab &
Sultan Ismail ได้รับ 1989 ) พวกเขาเห็นว่าซุปเปอร์มาร์เก็ตที่ทันสมัยและร้านอาหารแบบดั้งเดิมมีขนาดเล็กกว่าทั้งสองอยู่ร่วมกัน
ภายใน ภาค ธุรกิจค้าปลีกการเติบโตของเศรษฐกิจที่.
นับตั้งแต่การศึกษาโดย osman m .zain & Sultan Ismail ได้รับ rejab ( 1989 )มีขนาดใหญ่ได้รับการไหลทะลักของขนาดใหญ่
ซึ่งจะช่วยผู้ค้าปลีกข้ามชาติ( rosmimah Mohd Sultan ได้ roslin 2000 ) จำนวนของซุปเปอร์สโตร์เพิ่มขึ้นอย่างน่าตกตะลึง
จากเพียง 1 ในปี 1995 ถึง 21 ในปี 2002 ( prystay 2002 )และ 30 ในปี 2003 ( moreira 2003 ) การเพิ่มจำนวนของผู้ประกอบธุรกิจค้าปลีกร้านขายของชำ
ซึ่งจะช่วยให้มีขนาดใหญ่กว่าได้รับการแสดงความห่วงใยถึงของกระทรวงการค้า ภายใน ประเทศ ผู้บริโภค และ
( mdtca )ที่รู้สึกว่าซุปเปอร์สโตร์มีผลกระทบต่อผู้ประกอบธุรกิจค้าปลีกท้องถิ่นที่ทำงานในส่วนต่างกำไรต่ำในตลาดร้านขายของชำ
ซึ่งจะช่วยชะลอการเติบโต การเติบโตทางเศรษฐกิจชะลอตัวของสินค้าร้านขายของชำในประเทศมาเลเซียเกิดขึ้นมาโดยตลอดนับตั้งแต่วิกฤตเศรษฐกิจเอเชีย
ซึ่งจะช่วยในการขยายตัวของปี 2001 สินค้าร้านขายของชำมีเพียง 3% (ยอดจำหน่าย 2002 ) นอกจากนี้ซุปเปอร์สโตร์เช่นเทสโก้โลตัสคาร์ฟูร์
และขนาดใหญ่มีการสร้างราคาสงครามที่ถูกตัดลงราคาอย่างต่อเนื่องทุกวันใช้ Essentials
รวมถึงร้านขายของชำสินค้า( moreira , 2003 )..
ในความพยายามอ้างโดย mdtca เพื่อป้องกันผู้ค้าปลีกขนาดเล็ก,แนวทางในการจัดตั้งซุปเปอร์สโตร์
ออก( moreira , 2003 ) ธุรกิจค้าปลีกที่มีการขยายตัวอย่างต่อเนื่องอัตราดอกเบี้ยสูง( 38% )ของการปิดช่อง
ร้านค้าแบบดั้งเดิมจาก 46,544 ในปี 1992 ถึง 28659 ในปี 2001 ( prystay 2002 ) ส่งผลให้เห็นได้อีกอย่างหนึ่งคือการปิด
ของ 16 ซุปเปอร์มาร์เก็ตท็อปส์ในปี 2000 และอีก 6 ในปลายปี 2002 ( ganesan 2003 ) ยิ่งไปกว่านั้นการที่ยอดขาย
ซึ่งจะช่วยสร้างรายได้ของมหาสมุทรในซุปเปอร์มาร์เก็ตกลางหุบเขาใน 2002 ช่วยลด 38% จากปีก่อนเนื่องจากมีการ
ซึ่งจะช่วยการแข่งขันจากซุปเปอร์สโตร์( moreira , 2003 )..
หันหน้าเข้าหาราคาการแข่งขันและชะลอการขยายตัวของค้าปลีก,ผู้ค้าปลีกขนาดเล็กได้รับการแนะนำให้ปรับปรุง
ซึ่งจะช่วยปรับกลยุทธ์การดำเนินธุรกิจของตนและใช้วิธีการค้าปลีกที่แตกต่างไม่ให้ขึ้นอยู่กับการป้องกันของรัฐบาลสำหรับนาน
( moreira 2003 ) เนื่องจากในการทำสงครามราคาที่ผู้ค้าปลีกในปัจจุบันซุปเปอร์มาร์เก็ตร้านขายของชำไม่ควรขึ้นอยู่กับราคา
เพื่อสร้างข้อได้เปรียบในการแข่งขัน