The idea of ‘saving the appearances

The idea of ‘saving the appearances’ as the object of science was adopted by Pierre
Duhem (1861–1916), the physicist, philosopher of science, and historian of science. Duhem’s
argument for this thesis continues to be significant, partly through its influence on
W.V. O. Quine, the most influential American philosopher of the second half of the
twentieth century. Duhem’s position differed from that of current neo-Aristotelians; while
himself espousing an Aristotelian metaphysics, he thought that science was in practice
unable to arrive at knowledge of the essences of things, and that it was not its function to
do so (see Duhem 1987, pp. 90–91). Current neo-Aristotelians espouse scientific realism (a
view characteristic of Australian and New Zealand philosophers, who make up a large part
of the most significant advocates of this view), and assert that an Aristotelian metaphysics
is preferable precisely on the grounds of its suitability as an analysis of scientific theory
and practice.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความคิดของ 'บันทึกลักษณ์' วัตถุวิทยาศาสตร์ถูกนำมาใช้ โดย PierreDuhem (1861-1916), physicist นักปรัชญาวิทยาศาสตร์ และนักประวัติศาสตร์ของวิทยาศาสตร์ ของ Duhemอาร์กิวเมนต์สำหรับวิทยานิพนธ์นี้ยังคงมีความสำคัญ บางส่วนผ่านอิทธิพลของW.V. โอ Quine นักปรัชญาอเมริกันมีอิทธิพลมากที่สุดของครึ่งหลังของการศตวรรษที่ยี่สิบ ตำแหน่งของ Duhem แตกต่างจากปัจจุบันนีโอ-Aristotelians ในขณะที่เอง espousing เป็นอภิปรัชญา Aristotelian เขาคิดว่า วิทยาศาสตร์ได้ในทางปฏิบัติไม่ถึงที่ความรู้นี้ essences สิ่ง และที่ ไม่เป็นฟังก์ชันทำให้ (ดู Duhem 1987 นำ 90 – 91) ปัจจุบันนีโอ-Aristotelians เห็นวิทยาศาสตร์สัจนิยม (aดูลักษณะของออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ปรัชญา ที่ประกอบขึ้นเป็นส่วนใหญ่ของสำคัญที่สุดสนับสนุนมุมมองนี้), และยืนยันรูปที่เป็นอภิปรัชญา Aristotelianใช้อย่างแม่นยำไร้ความเหมาะสมเป็นการวิเคราะห์ของทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์และแบบฝึกหัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคิดของ 'ประหยัดที่ปรากฏ' เป็นวัตถุของวิทยาศาสตร์เป็นลูกบุญธรรมโดยปิแอร์
Duhem (1861-1916), ฟิสิกส์, ปรัชญาวิทยาศาสตร์และประวัติศาสตร์ของวิทยาศาสตร์ Duhem ของ
อาร์กิวเมนต์สำหรับวิทยานิพนธ์ฉบับนี้ยังคงมีความสำคัญส่วนหนึ่งผ่านอิทธิพลที่มีต่อ
W.VO ควินนักปรัชญาที่มีอิทธิพลมากที่สุดของชาวอเมริกันในช่วงครึ่งหลังของ
ศตวรรษที่ยี่สิบ ตำแหน่งของ Duhem แตกต่างไปจากที่ปัจจุบันนีโอ Aristotelians; ในขณะที่
ตัวเอง espousing อภิธรรมอริสโตเติ้เขาคิดว่าวิทยาศาสตร์เป็นในทางปฏิบัติ
ไม่สามารถที่จะมาถึงความรู้ในสาระสําคัญของสิ่งที่และมันก็ไม่ได้ฟังก์ชั่นในการ
ทำเช่นนั้น (ดู Duhem 1987, pp. 90-91) ปัจจุบันนีโอ Aristotelians หลักการทางวิทยาศาสตร์ที่สมจริง (
ลักษณะมุมมองของนักปรัชญาชาวออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ที่ทำขึ้นเป็นส่วนใหญ่
ของผู้สนับสนุนที่สำคัญที่สุดของมุมมองนี้) และยืนยันว่าอภิธรรมอริสโตเติ้
เป็นที่นิยมอย่างแม่นยำบนพื้นฐานของความเหมาะสมในฐานะที่เป็น การวิเคราะห์ทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์
และการปฏิบัติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความคิดของ ' การบันทึกปรากฏ ' เป็นวัตถุของวิทยาศาสตร์เป็นลูกบุญธรรมโดย Pierre
duhem ( 1861 – 2459 ) นักฟิสิกส์ นักปรัชญาวิทยาศาสตร์ และประวัติศาสตร์ของวิทยาศาสตร์ อาร์กิวเมนต์ของ duhem
สำหรับวิทยานิพนธ์ฉบับนี้ ยังคงมีความสําคัญ , บางส่วนผ่านอิทธิพลต่อ
O w.v. ควิน นักปราชญ์ชาวอเมริกันที่ทรงอิทธิพลมากที่สุดของช่วงครึ่งหลังของ
ศตวรรษที่ 20ตำแหน่ง duhem ก็แตกต่างจากที่ของ aristotelians นีโอในปัจจุบัน ในขณะที่ espousing
ตัวเองเป็นอภิปรัชญาของอริสโตเติลเขาคิดว่าวิทยาศาสตร์คือในทางปฏิบัติ
ไม่สามารถที่จะมาถึงที่ความรู้ของแก่นเรื่อง และมันก็ไม่ใช่หน้าที่

ทำแล้ว ( ดู duhem 1987 , . 90 และ 91 ) aristotelians นีโอ ปัจจุบันนำมาใช้สัจนิยมทางวิทยาศาสตร์ (
ดูลักษณะของนักปรัชญาชาวออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ ที่แต่งหน้า
ขนาดใหญ่ส่วนหนึ่งของสนับสนุนสำคัญของมุมมองนี้ ) , และยืนยันว่า
อภิปรัชญาอริสโตเติลเป็นที่นิยมได้อย่างแม่นยำในพื้นที่ของความเหมาะสมของการวิเคราะห์
ทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์และการปฏิบัติ