Although Newhall et al (2000) do po

Although Newhall et al (2000) do pose some uncertainties within the geological record the theory behind the evolution of Merapi is coherent. Three main areas of interest within the last 10,000 years of Merapi’s geological record were identified:
• Around 700AD to 900AD many Buddhist and Hindu temples were being constructed in Central Java. Eruptions of Merapi occurred before, during and after construction of these temples and many were buried during or soon after construction. Newhall et al (2000) suspect that the destruction of these temples led to (or most likely contributed to) a shift of power from Central Java to East Java in 928AD. The temples that were left were soon abandoned and later occupied by “caretakers” for several centuries.
• Newhall et al (2000) speculate that the eruptions that occurred 700 to 800 years ago were triggered by a partial collapse of New Merapi and that these eruptions ended or most likely aided the end of the “caretaker” occupation at Candi Sambisari and Candi Kedulan settlements.
• Comparing the last 10,000 years to recent activity, Newhall et al (2000) believe that the 20th Century has had relatively benign lava-dome extrusions and dome-collapse pyroclastic flows.
The last statement concerning ‘benign’ activity in the 20th Century is rather worrying, especially considering the eruptions in 1930-31, 1969, 1994 and 2010 which collectively caused around 1,700 deaths. If these, according to Newhall et al (2000) are ‘benign’, the population of Java should be very wary of the dangers that are imposed by Mount Merapi. Newhall et al (2000) suggest that eruptions could sweep through and beyond the ‘Forbidden Zone’ and even through the ‘First Danger zone’ (Figure 6), and there is no reliable method, at present, to anticipate whether or when Merapi will interrupt its relatively benign activity of the 20th Century with a larger explosive event (Newhall et al 2000). Even though, the recent eruptions of 26th October through to the 9th November 2010 killed around 200 people, the eruptions generated a large series of pyroclastic flows that typically occur on average every 8 to 15 years and Newhall et al (2000) are trying to emphasis the lack of lava dome extrusion and flank failure that has occurred in the 20th Century which can cause much greater damage.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าเดนแฮมสปริงส์ et al (2000) ก่อให้เกิดความไม่แน่นอนบางอย่างภายในตัวทางธรณีวิทยา บันทึกทฤษฎีที่อยู่เบื้องหลังวิวัฒนาการของเมราปิเป็นเชื่อมโยงกัน ระบุสามพื้นที่หลักที่น่าสนใจภายใน 10,000 ปีสุดท้ายของเมราปิธรณีระเบียน:•รอบ 700AD ไป 900AD วัดพุทธและฮินดูหลายแห่งได้ถูกสร้างในชวากลาง คือการระเบิดของเมราปิเกิดก่อน ระหว่าง และ หลังการก่อสร้างวัดเหล่านี้ และหลายคนถูกฝังอยู่ในระหว่าง หรือหลัง จากก่อสร้าง สงสัยเดนแฮมสปริงส์ et al (2000) ที่ทำลายวัดเหล่านี้นำไปสู่ (หรือใหมากที่สุด) การเปลี่ยนแปลงอำนาจจากชวากลางชวาตะวันออกใน 928AD วัดที่ถูกทิ้งถูกทิ้งทันที และภายหลังครอบครอง โดย "ผู้ดูแล" สำหรับหลายศตวรรษ•เดนแฮมสปริงส์ et al (2000) คาดว่า คือการระเบิดที่เกิดขึ้น 700 ถึง 800 ปีที่ผ่านมาถูกทริกเกอร์ โดยการยุบบางส่วนของใหม่เมราปิ และปะทุเหล่านี้สิ้นสุด หรืออาจจะช่วยจุดสิ้นสุดของอาชีพ "ผู้ดูแล" ที่ซามัว +แคนดี้และแคนดิ Kedulan การชำระเงิน•เปรียบเทียบ 10,000 ปีสุดท้ายกับกิจกรรมล่าสุด เดนแฮมสปริงส์ et al (2000) เชื่อว่า ศตวรรษที่ 20 มีกระแสยุบโดม pyroclastic extrusions ค่อนข้างอ่อนโยนลาวาโดมคำสั่งสุดท้ายที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรม 'อ่อนโยน' ในศตวรรษที่ 20 คือค่อนข้าง กังวล โดยเฉพาะการพิจารณาการปะทุในปี 1930-31, 1969, 1994 และ 2010 ซึ่งรวมเรียกว่าเกิดจากการเสียชีวิตประมาณ 1,700 หากเหล่านี้ ตามเดนแฮมสปริงส์ et al (2000) 'อ่อนโยน' ประชากรของ Java ควรคุมอันตรายที่ imposed โดยภูเขาเมราปิ เดนแฮมสปริงส์ et al (2000) แนะนำว่า ปะทุสามารถกวาดผ่าน และนอกเหนือ จาก 'โซนต้องห้าม' และแม้ ผ่าน 'โซนแรกอันตราย' (รูป 6), และมีวิธีเชื่อถือได้ เวลาปัจจุบัน การคาดการณ์ว่า หรือเมื่อเมราปิจะหยุดกิจกรรมค่อนข้างอ่อนโยนของศตวรรษที่ 20 กับเหตุการณ์ระเบิดขนาดใหญ่ (เดนแฮมสปริงส์ et al 2000) แม้ว่า การปะทุล่าสุดของวันที่ 26 ตุลาคมถึง 9 2553 พฤศจิกายนฆ่าประมาณ 200 คน ปะทุที่สร้างกระแส pyroclastic ที่มักจะเกิดขึ้นเฉลี่ยทุก ๆ ปี 8 ถึง 15 ชุดใหญ่ และเดนแฮมสปริงส์ et al (2000) พยายามเน้นการขาดของลาวาโดมอัดรีดและปีกล้มเหลวที่เกิดขึ้นในศตวรรษที่ 20 ซึ่งอาจทำให้เกิดความเสียหายมากยิ่งขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่า Newhall, et al (2000) ไม่ก่อให้เกิดความไม่แน่นอนบางอย่างที่อยู่ในบันทึกหลักฐานทฤษฎีที่อยู่เบื้องหลังวิวัฒนาการของ Merapi คือการเชื่อมโยงกัน สามพื้นที่หลักที่น่าสนใจในช่วง 10,000 ปีของการบันทึกทางธรณีวิทยา Merapi ถูกระบุ:
•รอบ 700AD เพื่อ 900AD จำนวนมากที่นับถือศาสนาพุทธและฮินดูวัดถูกสร้างขึ้นในชวากลาง การปะทุของ Merapi เกิดขึ้นก่อนระหว่างและหลังการก่อสร้างของวัดเหล่านี้และอีกมากมายที่ถูกฝังอยู่ในระหว่างหรือหลังจากการก่อสร้างเร็ว ๆ นี้ Newhall, et al (2000) สงสัยว่าการทำลายของวัดเหล่านี้นำไปสู่การ (หรือส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะมีส่วนร่วม) การเปลี่ยนแปลงของพลังงานจากชวากลางเพื่อชวาตะวันออกใน 928AD วัดที่ถูกทิ้งร้างในเร็ว ๆ นี้และต่อมาครอบครองโดย "ผู้ดูแล" สำหรับหลายศตวรรษ.
• Newhall, et al (2000) คาดการณ์ว่าการระเบิดที่เกิดขึ้น 700-800 ปีที่ผ่านมาถูกเรียกโดยการล่มสลายบางส่วนของนิว Merapi และการปะทุของเหล่านี้ สิ้นสุดวันที่หรือส่วนใหญ่มีแนวโน้มได้รับความช่วยเหลือในตอนท้ายของ "ผู้ดูแล" อาชีพที่ Candi Sambisari และแคนดิ Kedulan การตั้งถิ่นฐาน.
•เปรียบเทียบสุดท้าย 10,000 ปีกับกิจกรรมที่ผ่านมา Newhall, et al (2000) เชื่อว่าศตวรรษที่ 20 ได้มีค่อนข้างใจดีอัดขึ้นรูปลาวาโดม และ pyroclastic โดมยุบไหล.
คำสั่งสุดท้ายที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรม 'ใจดี' ในศตวรรษที่ 20 ค่อนข้างกังวลโดยเฉพาะการพิจารณาอย่างเฉียบพลันใน 1930-1931, ปี 1969 ปี 1994 และ 2010 ซึ่งเรียกรวมกันก่อให้เกิดการเสียชีวิต 1,700 รอบ ถ้าสิ่งเหล่านี้ตาม Newhall, et al (2000) เป็น 'ใจดี' ประชากรของ Java ควรจะระมัดระวังมากของอันตรายที่กำหนดโดยภูเขาไฟเมราปี Newhall, et al (2000) ชี้ให้เห็นว่าการปะทุสามารถกวาดผ่านและเกิน 'โซนพระราชวังต้องห้าม' และแม้กระทั่งผ่าน 'ครั้งแรกโซนอันตราย' (รูปที่ 6) และไม่มีวิธีการที่เชื่อถือในปัจจุบันที่จะคาดหวังว่าเมื่อ Merapi จะ ขัดขวางกิจกรรมค่อนข้างอ่อนโยนของศตวรรษที่ 20 กับเหตุการณ์ระเบิดที่มีขนาดใหญ่ (Newhall et al, 2000) แม้ว่าเฉียบพลันเมื่อเร็ว ๆ นี้ 26 ตุลาคมผ่านไป 9 พฤศจิกายน 2010 ฆ่าตายประมาณ 200 คนการระเบิดที่เกิดขึ้นชุดใหญ่ของ pyroclastic ไหลที่มักจะเกิดขึ้นโดยเฉลี่ยทุก 8 ถึง 15 ปีและ Newhall, et al (2000) กำลังพยายามที่จะเน้น การขาดการอัดขึ้นรูปโดมลาวาและความล้มเหลวด้านข้างที่ได้เกิดขึ้นในศตวรรษที่ 20 ซึ่งอาจทำให้เกิดความเสียหายมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่า นีวอล et al ( 2000 ) จะก่อให้เกิดความไม่แน่นอนบางอย่างในประวัติทางธรณีวิทยาทฤษฎีที่อยู่เบื้องหลังวิวัฒนาการของเมราปีจะเชื่อมโยงกัน . สามพื้นที่หลักของดอกเบี้ยภายในระยะเวลา 10 , 000 ปีของ Merapi เป็นบันทึกทางธรณีวิทยาระบุ :- รอบ 700ad เพื่อ 900ad พุทธและฮินดูมากมายถูกสร้างขึ้นใน Central Java การปะทุของเมราปีเกิดขึ้นก่อน ระหว่าง และหลังการสร้างวัดเหล่านี้ และหลายคนถูกฝังระหว่าง หรือภายหลังการก่อสร้าง นีวอล et al ( 2000 ) สงสัยว่า การทำลายของวัดเหล่านี้นำไปสู่ ( หรือส่วนใหญ่สนับสนุน ) การเปลี่ยนขั้วอำนาจจากชวาตะวันออก Java ใน 928ad วัดที่ถูกทิ้งร้างได้เร็วและต่อมาถูกครอบครองโดย " ผู้ดูแล " สำหรับหลายศตวรรษ- นีวอล et al ( 2000 ) คาดการณ์ว่า การระเบิดที่เกิดขึ้น 700 800 ปีที่ผ่านมาถูกทริกเกอร์ โดยยุบบางส่วนของเมราปีปะทุเหล่านี้ใหม่และจบลง หรือน่าจะช่วยปลาย " ผู้ดูแล " อาชีพที่ sambisari Candi Candi และ kedulan การชำระหนี้ .- เปรียบเทียบเมื่อ 10000 ปี เหตุการณ์ล่าสุด นีวอล et al ( 2000 ) เชื่อว่าศตวรรษที่ 20 ได้มีการอัดขึ้นรูปโดมลาวาที่ค่อนข้างใจดีและโดมยุบไพโรคลาสติก กระแสชี้แจงเกี่ยวกับกิจกรรมล่าสุด " อ่อนโยน " ในศตวรรษที่ 20 จะค่อนข้างกังวล โดยเฉพาะเมื่อพิจารณาจากการระเบิดใน 1930-31 , 1969 , 1994 และ 2010 ซึ่งรวมที่เกิดขึ้นรอบการเสียชีวิต 1 , 700 . ถ้าเหล่านี้ ตาม นีวอล et al ( 2000 ) และ " อ่อนโยน " , ประชากรของ Java ควรมากระวังอันตรายที่กำหนดโดยเมราปี . นีวอล et al ( 2000 ) ได้แนะนำว่า การระเบิดอาจกวาดผ่านและพ้นเขตต้องห้าม และแม้ว่า " " แรก " โซนอันตราย " ( รูปที่ 6 ) , และไม่มีวิธีที่เชื่อถือได้ ปัจจุบัน คาดการณ์ว่าเมื่อเมราปีจะยุติกิจกรรมที่ค่อนข้างอ่อนโยนของศตวรรษที่ 20 ที่มีขนาดใหญ่ระเบิด เหตุการณ์ ( นีวอล et al , 2000 ) แม้ว่า ล่าสุดการปะทุของ 26 ตุลาคมถึง 9 พฤศจิกายน 2553 ฆ่าประมาณ 200 คน ที่ปะทุขึ้นชุดใหญ่ของไพโรคลาสติกไหลที่มักจะเกิดขึ้นโดยเฉลี่ยทุก 8 ถึง 15 ปี นีวอล et al ( 2000 ) พยายามที่จะเน้นการขาดโดมลาวาไหลออกมา และปีกความผิดพลาดที่เกิดขึ้นใน ศตวรรษที่ 20 ซึ่งสามารถทำให้เกิดความเสียหายมากขึ้น